‏‹به دقت بلیغ‌تر گوش دهیم›‏

‏«لِهذا لازم است که به دقت بلیغ‌تر آنچه را شنیدیم گوش دهیم،‏ مبادا که از آن ربوده شویم.‏»‏‏—‏عبرانیان ۲:‏۱‏.‏

۱.‏ توضیح بده که چطور عدم توجه می‌تواند به فاجعه منجر شود.‏

هر سال فقط در ایالات متحده حدود ۳۷٬۰۰۰ انسان زندگی خود را در سوانح اتومبیل از دست می‌دهند.‏ متخصصین اظهار می‌کنند که اگر رانندگان به جاده توجه کرده،‏ با دقت بیشتری رانندگی کنند شمار این گونه تلفات تقلیل خواهد یافت.‏ حواس تعدادی از رانندگان با نگاه کردن به علایم و تابلوهای آگهی و همچنین استفاده از تلفن همراه پرت می‌شود.‏ بعضی دیگر عادت کرده‌اند در حال رانندگی غذا بخورند.‏ در همهٔ این موارد،‏ عدم توجه به رانندگی می‌تواند فاجعه‌آمیز باشد.‏

۲،‏ ۳.‏ پولُس چه تذکری به مسیحیان عبری داد و چرا توصیهٔ او بجا بود؟‏

^۲ تقریباً ۲۰۰۰ سال پیش از اختراع اتومبیل،‏ پولُس رسول به بی‌توجهی خاصی اشاره کرد که برای بعضی از مسیحیان عبری فاجعه به بار آورده بود.‏ پولُس تأکید کرد که به عیسی مسیح رستاخیزیافته مقامی بالاتر از مقام فرشتگان اعطا شده و به جانب راست خدا نشسته بود و سپس افزود:‏ «لِهذا لازم است که به دقت بلیغ‌تر آنچه را شنیدیم گوش دهیم،‏ مبادا که از آن ربوده شویم.‏» —‏ عبرانیان ۲:‏۱‏.‏

^۳ چرا مسیحیان عبری می‌بایست ‹به دقت بلیغ‌تر آنچه را که در مورد عیسی شنیده بودند گوش می‌دادند›؟‏ زیرا تقریباً ۳۰ سال از صعود عیسی به آسمان گذشته بود و بعضی از مسیحیان عبری در غیاب آقایشان بتدریج از ایمان حقیقی دور شده،‏ مجذوب یهودیت یعنی نحوهٔ پرستش سابق خود گشته بودند.‏

ایشان می‌بایست ‹به دقت بلیغ‌تر گوش می‌دادند›‏

۴.‏ چرا بعضی از مسیحیان عبری وسوسه شده بودند که به یهودیت بازگردند؟‏

^۴ به چه دلیل ممکن بود فردی مسیحی وسوسه شود و مجدداً به یهودیت روی آورد؟‏ پرستش تحت شریعت شامل چیزهای ملموس و قابل‌رؤیت می‌شد.‏ مردم می‌توانستند کاهنان را ببینند و بوی سوختن قربانی‌ها را استشمام کنند،‏ لیکن مسیحیت با یهودیت تفاوت زیادی داشت.‏ عیسی مسیح رئیس کَهَنهٔ مسیحیان بود،‏ اما به مدت سه دهه کسی او را بر روی زمین ندیده بود.‏ (‏ عبرانیان ۴:‏۱۴‏)‏ مسیحیان همچنین معبدی داشتند اما آسمان قدس آن بود.‏ (‏ عبرانیان ۹:‏۲۴‏)‏ برخلاف ختنهٔ جسمانی‌ای که تحت شریعت انجام می‌گرفت،‏ ختنهٔ مسیحی ‹ختنه‌ای قلبی بود،‏ در روح.‏› (‏ رومیان ۲:‏۲۹‏)‏ از این رو،‏  مسیحیت شاید برای مسیحیان عبری تدریجاً ماهیت ناملموس و خیالی‌ای پیدا کرده بود.‏

۵.‏ پولُس چگونه نشان داد که نحوهٔ پرستش بنیانگذاری شده توسط مسیح از پرستش تحت شریعت برتر است؟‏

^۵ مسیحیان عبری می‌بایست به موضوع بسیار مهمی در خصوص نحوهٔ پرستشی که مسیح بنیانگذاری کرده بود پی می‌بردند،‏ چرا که بر اساس چیزهای مشهود نبود بلکه بیشتر بر اساس ایمان و همچنین برتر از شریعت نازل‌شده از طریق موسی نبی بود.‏ پولُس نوشت:‏ «زیرا هر گاه خون بزها و گاوان و خاکستر گوساله چون بر آلودگان پاشیده می‌شود،‏ تا به طهارت جسمی مقدّس می‌سازد،‏ پس آیا چند مرتبه زیاده،‏ خون مسیح که به روح ازلی خویشتن را بی‌عیب به خدا گذرانید،‏ ضمیر شما را از اَعمال مرده طاهر نخواهد ساخت تا خدای زنده را خدمت نمایید؟‏» (‏ عبرانیان ۹:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ بلی،‏ آمرزش حاصل از ایمان ورزیدن به قربانی فدیهٔ عیسی مسیح از خیلی لحاظ کاملاً بر آمرزش به دست آمده از قربانی‌هایی که تحت شریعت گذرانیده می‌شد برتری دارد.‏ —‏ عبرانیان ۷:‏۲۶-‏۲۸‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ به موجب کدام وضعیت مسیحیان عبری می‌بایست ‹به دقت بلیغ‌تر آنچه را شنیده بودند گوش می‌دادند›؟‏ ب)‏ پولُس چند وقت پیش از نابودی اورشلیم به عبرانیان نامه نوشت؟‏ (‏ پاورقی ملاحظه شود.‏)‏

^۶ دلیل دیگر اینکه مسیحیان عبری می‌بایست ‹به دقت بلیغ‌تر آنچه را در مورد عیسی شنیده بودند گوش می‌دادند،‏› پیشگویی او در مورد نابودی اورشلیم بود.‏ عیسی گفت:‏ «زیرا ایّامی بر تو می‌آید که دشمنانت گرد تو سنگرها سازند و تو را احاطه کرده از هر جانب محاصره خواهند نمود.‏ و تو را و فرزندانت را در اندرون تو بر خاک خواهند افکند و در تو سنگی بر سنگی نخواهند گذاشت زیرا که ایّام تفقد خود را ندانستی.‏» —‏ لوقا ۱۹:‏۴۳،‏ ۴۴‏.‏

^۷ این رویداد چه وقت به وقوع می‌پیوست؟‏ عیسی روز و ساعت آن را فاش نساخت لیکن گفت:‏ «چون بینید که اورشلیم به لشکرها محاصره شده است آنگاه بدانید که خرابی آن رسیده است.‏ آنگاه هر که در یهودیه باشد،‏ به کوهستان فرار کند و هر که در شهر باشد،‏ بیرون رود و هر که در صحرا بُوَد،‏ داخل شهر نشود.‏» (‏ لوقا ۲۱:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ مدت ۳۰ سال از اظهار آن پیشگویی گذشته و توجه بعضی از مسیحیان اورشلیم به سوی مسائل دیگر جلب شده بود و دیگر اضطرار موقعیت را حس نمی‌کردند؛‏ گویی در حال رانندگی حواسشان به جاده نبود.‏ بنابراین،‏ می‌بایست اصلاحی در طرز فکر خود ایجاد می‌کردند،‏ وگرنه وقوع فاجعه حتمی می‌بود.‏ چه آن مسیحیان باور می‌کردند چه نمی‌کردند،‏ نابودی اورشلیم نزدیک بود!‏ *  پولُس امید داشت که با این تذکر مسیحیان اورشلیم را از خواب بیدار کند.‏

امروز ‹به دقت بلیغ‌تر گوش دهیم›‏

۸.‏ چرا باید «به دقت بلیغ‌تر [به حقایق کلام خدا] گوش دهیم»؟‏

^۸ ما نیز همچون مسیحیان قرن اوّل باید «به دقت بلیغ‌تر [به حقایق کلام خدا] گوش دهیم.‏» چرا؟‏ زیرا نه فقط نابودی یک ملت بلکه نابودی کل سیستم فعلی در شرف وقوع است.‏ (‏ مکاشفه ۱۱:‏۱۸؛‏ ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶‏)‏ البته ما روز و ساعت دقیق اقدام یَهُوَه را نمی‌دانیم.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۳۶‏)‏ لیکن شاهد تحقق نبوّت‌های کتاب مقدّس می‌باشیم که بوضوح نشان می‌دهند در «ایّام آخر» به سر می‌بریم.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۵‏)‏ بنابراین،‏ باید برحذر باشیم و اجازه ندهیم افکارمان مشغول مسائل دیگر شود.‏ همچنین باید به کلام خدا توجه نموده،‏ به موقعیت اضطراری حاضر بیندیشیم،‏ چرا که فقط با انجام این کار خواهیم توانست ‹از جمیع این چیزهایی که به وقوع خواهد پیوست نجات یابیم.‏› —‏ لوقا ۲۱:‏۳۶‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم ‹به دقت بلیغ‌تر به موضوعات روحانی گوش دهیم›؟‏ ب)‏ کلام خدا به چه معنا ‹برای پاهای ما چراغ و برای راه‌های ما نور است›؟‏

^۹ در این زمانهٔ حساس چگونه می‌توانیم «به دقت بلیغ‌تر [به موضوعات روحانی] گوش دهیم»؟‏ یک روش آن،‏ شرکت مرتب در جلسات،‏ مجمع‌ها و کنگره‌های مسیحی است.‏ ما همچنین باید شاگردان ساعی کتاب مقدّس باشیم تا بتوانیم به مؤلف آن یعنی یَهُوَه تقرّب جوییم.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ با کسب معرفت یَهُوَه از طریق مطالعهٔ شخصی و شرکت در جلسات قادر خواهیم شد همچون مزمورنویس به او بگوییم:‏ «کلام تو برای پای‌های من چراغ،‏ و برای راه‌های من نور است.‏» —‏ مزامیر ۱۱۹:‏۱۰۵‏.‏

^۱۰ کتاب مقدّس ‹برای راه‌های ما نور است› و مقاصد خدا را در مورد آینده برای ما مکشوف می‌سازد.‏ همچنین ‹برای پای‌های ما چراغ› است و به ما کمک می‌کند بر مشکلات زندگی و آزمایشات فایق آییم.‏ به این دلیل،‏ هنگام اجتماع کردن با هم‌ایمانان به منظور تعلیم گرفتن و یا در مواقعی که شخصاً کلام خدا را می‌خوانیم «لازم است که به دقت بلیغ‌تر .‏ .‏ .‏ گوش دهیم.‏» تحصیل معلومات از کلام یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا با اتخاذ تصمیمات حکیمانه و صحیح در زندگی،‏ او را از خود راضی نموده،‏ دلش را شاد کنیم.‏ (‏ امثال ۲۷:‏۱۱؛‏ اِشَعْیا ۴۸:‏۱۷‏)‏ حال چگونه می‌توانیم در جلسات و حین مطالعهٔ شخصی حواس خود را برای مدت طولانی‌تری بر روی تعالیمی که داده می‌شود متمرکز سازیم و از تدارکات روحانی یَهُوَه بهرهٔ بیشتری ببریم؟‏

تمرکز حواس بیشتر در جلسات

۱۱.‏ چرا گوش دادن به موضوعات مورد بحث در جلسات مسیحی بعضی اوقات دشوار می‌شود؟‏

^۱۱ بعضی اوقات گوش دادن به موضوعات مورد بحث در جلسات مسیحی کار دشواری می‌شود.‏ ممکن است صدای گریهٔ نوزادی یا تماشای فردی که دیر به جلسه آمده،‏ به دنبال جای نشستن می‌گردد باعث حواس‌پرتی شود.‏ همچنین،‏ بعد از پشت سر گذاشتن روزی طولانی در محیط کار احتمالاً خسته هستیم و شاید برادری که بر روی سکو در حال اجرای تکلیفی است قدرت بیان زیادی نداشته باشد.‏ در آن صورت،‏ دیری نخواهد گذشت که افکاری دیگر به ذهنمان خطور خواهد کرد و یا چُرت خواهیم زد!‏ با نظر به موضوعات حیاتی‌ای که در جلسات جماعت ارائه می‌شود باید سعی کنیم توانایی خود را در تمرکز حواس افزایش دهیم.‏ اما این کار را چطور می‌توان کرد؟‏

۱۲.‏ در جلسات چگونه می‌توانیم بهتر به موضوعات گوش دهیم؟‏

^۱۲ چنانچه با مطالعهٔ قبلی خود را برای جلسات بخوبی آماده کرده باشیم،‏ گوش دادن به موضوعات معمولاً آسان‌تر است.‏ بنابراین،‏ چرا وقتی را به تفکر در مورد موضوعی که در جلسه مورد بررسی قرار خواهد گرفت اختصاص ندهیم؟‏ با صرف چند دقیقه در روز می‌توان بخشی از فصول تعیین‌شدهٔ کتاب مقدّس برای هفته را خواند و در مورد آنها تعمق کرد.‏ همچنین با کمی برنامه‌ریزی می‌توانیم خود را برای جلسات مطالعهٔ کتاب و مطالعهٔ برج دیده‌بانی آماده سازیم.‏ برای این منظور می‌توانیم برنامه‌های گوناگونی برای خود تعیین کنیم لیکن  امر مسلّم این است که با مطالعهٔ قبلی و آماده کردن خود برای جلسات جماعت بهتر می‌توانیم به موضوعات مورد بحث گوش دهیم.‏

۱۳.‏ چه کار دیگری به ما کمک می‌کند تا حواس خود را بر روی موضوعات مورد بحث در جلسات متمرکز سازیم؟‏

^۱۳ بعضی برادران پی برده‌اند که علاوه بر آمادگی قبلی چنانچه در ردیف‌های جلوی سالن ملکوت بنشینند بهتر می‌توانند به موضوعات گوش دهند.‏ برقرار کردن تماس بصری با سخنران،‏ خواندن آیات از روی کتاب مقدّس و یادداشت برداشتن،‏ روش‌های دیگر تمرکز حواس است.‏ با وجود این،‏ داشتن دلی مستعد بسیار مهم‌تر از هر نوع فن تمرکز حواس می‌باشد.‏ ما باید مقصود از اجتماع کردن با هم‌ایمانان را درک کنیم،‏ چرا که چنین اجتماعاتی عمدتاً به منظور پرستش یَهُوَه انجام می‌گیرد.‏ (‏ مزامیر ۲۶:‏۱۲؛‏ لوقا ۲:‏۳۶،‏ ۳۷‏)‏ به جهت تغذیهٔ روحانی بسیار ضروری است که در جلسات شرکت کنیم.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵-‏۴۷‏)‏ در جلسات همچنین فرصت خواهیم داشت تا «یکدیگر را .‏ .‏ .‏ به محبت و اَعمال نیکو ترغیب نماییم.‏» —‏ عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

۱۴.‏ موفقیت در برگزاری جلسه به چه چیزی بستگی دارد؟‏

^۱۴ بعضی از ما ممکن است تمایل داشته باشیم قابلیت شرکت‌کنندگان در امر تعلیم را اساس قضاوت در مورد کیفیت جلسه قرار دهیم.‏ برای مثال،‏ اگر در جلسه‌ای سخنرانان قابلی گفتار ارائه دهند،‏ شاید آن را جلسهٔ خوبی بنامیم و اگر تعلیم بظاهر مؤثر واقع نگردد،‏ ممکن است عکس آن را بگوییم.‏ البته،‏ کسانی که تکلیف اجرا می‌کنند باید نهایت سعی خود را به خرج دهند تا فن تعلیم را به اجرا گذاشته،‏ سخنشان به دل شنوندگان بنشیند.‏ (‏ ۱تیموتاؤس ۴:‏۱۶‏)‏ با وجود این،‏ شنوندگان نباید بیش از اندازه انتقاد کنند زیرا گرچه قابلیت شرکت‌کنندگان در امر تعلیم حائز اهمیت می‌باشد،‏ عامل اصلیِ موفقیت در برگزاری جلسه نیست.‏ از این رو،‏ آیا بهتر نیست که در عوض توجه زیاد به قابلیت  سخنران،‏ سعی کنیم به نحو مؤثرتری به موضوع مورد بحث گوش دهیم؟‏ با شرکت در جلسات و گوش دادن به تعالیمی که داده می‌شود می‌توانیم خدا را مطابق ارادهٔ او پرستش کنیم.‏ موفقیت در برگزاری جلسه به این امر بستگی دارد.‏ چنانچه مشتاق به فراگیری معرفت خدا باشیم،‏ علیٰ‌رغم قابلیت سخنران می‌توانیم از شرکت در جلسات فایده ببریم.‏ (‏ امثال ۲:‏۱-‏۵‏)‏ بنابراین،‏ در جلسات مصمم باشیم که ‹به دقت بلیغ‌تر گوش دهیم.‏›‏

از مطالعهٔ شخصی به طور کامل فایده ببریم

۱۵.‏ چگونه می‌توانیم از مطالعه و تعمق کردن فایده ببریم؟‏

^۱۵ با نشان دادن «دقت بلیغ‌تر» در حین مطالعهٔ شخصی و تعمق در کلام خدا فایدهٔ زیادی عاید ما خواهد شد.‏ خواندن کتاب مقدّس و نشریات مسیحی و تفکر در مورد آنها باعث می‌شود حقایق کلام خدا در دلمان جای گیرد و تأثیر بسزایی بر طرزفکر و رفتار ما بگذارد و به ما کمک کند تا از انجام ارادهٔ خدا لذت ببریم.‏ (‏ مزامیر ۱:‏۲؛‏ ۴۰:‏۸‏)‏ از این جهت،‏ باید بر قدرت تمرکز حواس خود بیفزاییم تا از مطالعه فایده ببریم.‏ در نظر داشته باش که حواس انسان چقدر آسان پرت می‌شود!‏ وقفه‌ای کوتاه به موجب صدای تلفن یا چیزی دیگر ممکن است رشتهٔ افکارمان را پاره کند.‏ شاید هم فقط برای مدت کمی قادر باشیم حواس خود را بر روی موضوعی متمرکز سازیم و به نیّت تغذیهٔ روحانی شروع به مطالعه کنیم و اندکی بعد،‏ افکاری دیگر به ذهنمان خطور کند.‏ بنابراین،‏ این سؤال مطرح می‌شود که در حین مطالعهٔ شخصی چگونه می‌توانیم «به دقت بلیغ‌تر» به کلام خدا توجه کنیم؟‏

۱۶.‏ الف)‏ برنامه‌ریزی برای مطالعهٔ شخصی چرا امری ضروری است؟‏ ب)‏ شخصاً چگونه توانسته‌ای برای مطالعهٔ کلام خدا وقت تعیین کنی؟‏

^۱۶ تعیین برنامه و انتخاب زمان و مکان مناسب برای مطالعه از عوامل مؤثر است.‏ اکثر ما زندگی پر مشغله‌ای داریم و ندرتاً برای خود وقت پیدا می‌کنیم و ممکن است احساس کنیم وقایع روزمره مانند رودخانهٔ خروشانی می‌باشد،‏ که ما را همچون شاخه‌ای کوچک با خود می‌برد.‏ در واقع باید بر خلاف جریان آب شنا کنیم تا به جزیرهٔ کوچک آرامی برسیم.‏ به این دلیل،‏ نمی‌توانیم منتظر بمانیم تا فرصتی برای مطالعه دست بدهد بلکه باید بر اوضاع تسلّط پیدا کنیم و وقتی برای مطالعه تعیین نماییم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ بعضی افراد هنگام صبح که احتمالاً تمرکز حواس آسان‌تر می‌باشد،‏ مختصر زمانی را به مطالعه اختصاص می‌دهند.‏ بعضی دیگر شب‌ها را برای مطالعه مناسب‌تر می‌دانند.‏ نکتهٔ مهمی که باید به خاطر بسپاریم نیاز حیاتی ما به تحصیل معرفت دقیق در مورد خدا و پسر اوست.‏ (‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏)‏ بنابراین،‏ بگذار برنامه‌ای برای مطالعهٔ شخصی تعیین نموده و مطابق آن عمل کنیم.‏

۱۷.‏ تعمق کردن به چه معناست و چه فایده‌ای دارد؟‏

^۱۷ تعمق به معنی فکر کردن عمیق در مورد آنچه که از طریق مطالعه آموخته‌ایم،‏ عمل بسیار مهمی است و به ما کمک می‌کند تا کلام خدا را در دل خود جای دهیم.‏ از طریق تعمق کردن می‌توانیم نصایح کتاب مقدّس را در موارد مختلف به اجرا گذاشته و ‹کنندگانِ کلام باشیم نه فقط شنوندگان.‏› (‏ یعقوب ۱:‏۲۲-‏۲۵‏)‏ همچنین،‏ با تعمق کردن در مورد خصوصیات یَهُوَه به نحوی که در موضوعات مطالعه‌ای مورد تأکید قرار می‌گیرند،‏ بیشتر به یَهُوَه نزدیک می‌شویم.‏

۱۸.‏ تحت چه اوضاعی می‌توان تعمق کرد؟‏

^۱۸ به جهت فایده بردن به طور کامل از مطالعه و تعمق کردن باید مسائل زندگی روزمره را از ذهن خود خارج نماییم و حواس خود را متوجه فراگیری موضوعات جدید سازیم و برای این منظور احتیاج به وقت و نیز مکانی  خلوت داریم.‏ واقعاً که صرف خوراک روحانی و نوشیدن آب حقیقت موجود در کلام خدا چه نشاط‌آور است!‏

۱۹.‏ الف)‏ بعضی افراد چگونه توانسته‌اند بر تمرکز حواس خود بیفزایند؟‏ ب)‏ در مورد مطالعه چه نظری باید داشته باشیم و چه فوایدی از این کار مهم خواهیم برد؟‏

^۱۹ در صورتی که نتوانیم حواس خود را برای مدتی طولانی بر روی موضوعی متمرکز سازیم چه باید بکنیم؟‏ بعضی افراد با تمدید تدریجی زمان مطالعه توانسته‌اند بر قدرت تمرکز حواس خود بیفزایند.‏ از این رو،‏ نباید با عجله مطالعه کنیم بلکه باید برای آن وقت صرف کرده،‏ علاقه‌ای وافر به موضوع مورد بحث در خود ایجاد نماییم.‏ همچنین،‏ با استفاده از مطالب فراوان به‌چاپ‌رسیده توسط طبقهٔ غلام امین و دانا می‌توانیم تحقیق بیشتری انجام دهیم،‏ چرا که ‹تفحّص عمق‌های خدا› عملی بسیار ارزشمند است.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۲:‏۱۰‏)‏ با انجام این کار بر معرفتمان در مورد خدا و قوای ذهنی‌مان افزوده خواهد گشت.‏ (‏ عبرانیان ۵:‏۱۴‏)‏ ضمناً،‏ به عنوان شاگردان ساعی کلام خدا ‹قابل به تعلیم دیگران هم خواهیم بود.‏› —‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۲‏.‏

۲۰.‏ چطور می‌توانیم رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه خدا برقرار و آن را حفظ کنیم؟‏

^۲۰ شرکت در جلسات مسیحی و مطالعهٔ شخصی دو عامل بسیار مؤثر در ایجاد و حفظ رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه می‌باشند.‏ مزمورنویس در این باره خطاب به خدا اظهار کرد:‏ «شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم.‏ تمامی روز تفکر من است.‏» (‏ مزامیر ۱۱۹:‏۹۷‏)‏ بنابراین،‏ بگذار به طور مرتب در جلسات،‏ مجمع‌ها و کنگره‌ها شرکت کنیم و به جهت مطالعهٔ کتاب مقدّس و تعمق در آن وقت را دریابیم و بدان که از ‹گوش دادن به دقت بلیغ‌تر به کلام خدا› اجر فراوانی عایدت خواهد شد.‏

‏[پاورقی]‏

به یاد می‌آوری؟‏

‏• چرا بعضی از مسیحیان عبری در حال دور شدن از ایمان حقیقی بودند؟‏

‏• در جلسات مسیحی چگونه می‌توانیم حواس خود را روی موضوعات مورد بحث متمرکز سازیم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم از مطالعهٔ کتاب مقدّس و تعمق در آن فایده ببریم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۹]‏

مسیحیان عبری می‌بایست هوشیار بوده،‏ انتظار نابودی قریب‌الوقوع اورشلیم را می‌کشیدند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

والدین می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند تا از جلسات مسیحی فایده ببرند