مسیحیان واقعی همگی مبشّر می‌باشند

‏«خداوند را بسرایید و نام او را متبارک خوانید!‏ روز به روز نجات او را اعلام نمایید.‏» —‏ مزمور ۹۶:‏۲‏.‏

۱.‏ چه مژده‌ای می‌باید به گوش همهٔ انسان‌ها برسد،‏ و شاهدان یَهُوَه در رساندن این مژده به انسان‌ها چه سابقه‌ای از خود به جای گذاشته‌اند؟‏

در دنیایی که هر روزه در آن اخبار فاجعه و مصیبت به گوش می‌رسد،‏ چقدر مایهٔ دلگرمی و آرامش خاطر است که کتاب مقدّس خبر از برچیده شدن بساط جنگ و جنایت و گرسنگی و ظلم می‌دهد.‏ (‏ مزامیر ۴۶:‏۹؛‏ ۷۲:‏۳،‏ ۷،‏ ۸،‏ ۱۲،‏ ۱۶‏)‏ آیا انسانی وجود دارد که مستحق شنیدن این مژده نباشد؟‏ شاهدان یَهُوَه معتقدند همهٔ مردم جهان باید این پیام را بشنوند.‏ به همین خاطر در تمام دنیا به ‹نداکنندگان صلح و سلامتی› معروف شده‌اند.‏ (‏ اِشَعْیا ۵۲:‏۷‏)‏ البتّه این فعالیّت مژده‌رسانی بسیاری از آنان را در معرض سخت‌ترین آزار و شکنجه‌ها قرار داده است.‏ امّا از آنجایی که خیر و صلاح انسان‌ها مد نظر ایشان است با عزمی استوار به این فعالیّت ادامه می‌دهند.‏ براستی که شاهدان چه سابقهٔ شور و استقامتی از خود به جای گذاشته‌اند!‏

۲.‏ یک دلیل خدمت غیورانه و پرشور شاهدان یَهُوَه کدام است؟‏

^۲ خدمت غیورانه و پرشور شاهدان یَهُوَه بسیار مشابه فعالیّت مسیحیان قرن اوّل است.‏ لوسِّروَتورِ رومانو ‏(‏ ایتالیایی)‏ روزنامهٔ کلیسای کاتولیک روم،‏ در مورد مسیحیان قرن اوّل بدرستی اظهار می‌کند:‏ «مسیحیان اوّلیه متعاقب تعمیدشان وظیفهٔ خود می‌دانستند که بی‌درنگ به اعلام بشارت بپردازند.‏ آن بندگان بشارت را دهان به دهان به همنوعانشان انتقال می‌دادند.‏» چرا امروزه نیز شاهدان یَهُوَه مصمّم هستند غیرت و اشتیاقی مشابه مسیحیان اوّلیه از خود نشان دهند؟‏ دلیل اوّل این است که مژده‌ای که ایشان اعلام می‌کنند از سوی یَهُوَه خدا می‌باشد.‏ براستی آیا دلیلی بهتر از این برای خدمتی پرشور و غیورانه وجود دارد؟‏ خدمت موعظهٔ ایشان در پاسخ به دعوت مزمورنویس است که می‌گوید:‏ ‏«خداوند را بسرایید و نام او را متبارک خوانید!‏ روز به روز نجات او را اعلام نمایید.‏» —‏ مزمور ۹۶:‏۲‏.‏

۳.‏ الف)‏ دلیل دوّم خدمت غیورانه و پرشور شاهدان یَهُوَه چیست؟‏ ب)‏ یَهُوَه انسان‌ها را از بند چه چیزهایی نجات خواهد داد؟‏

^۳ سخنان مزمورنویس ما را به یاد دوّمین دلیل خدمت غیورانهٔ شاهدان یَهُوَه می‌اندازد.‏ اینکه پیامی که اعلام می‌کنند پیام نجات و رستگاری است.‏ بعضی از افراد با فعالیّت در زمینه‌های پزشکی،‏ اجتماعی،‏ و اقتصادی سعی در بالا بردن سطح زندگی همنوعان خود دارند؛‏ که البتّه بسیار در خور تحسین است.‏ امّا،‏ باید اذعان نمود که دست کمک انسان بسیار کم‌قوّت‌تر از دست ‹نجات خداست.‏› یَهُوَه از طریق عیسی مسیح انسان‌های مطیع و افتاده‌دل را از بند گناه،‏ بیماری،‏ و مرگ نجات خواهد داد.‏ و افرادی که اینگونه مورد عنایت الٰهی قرار گیرند تا ابد خواهند زیست!‏ (‏ یوحنّا ۳:‏۱۶،‏ ۳۶؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ امروزه،‏ مسیحیان در متابعت از این دعوت مزمورنویس نجات و رستگاری را که از جمله «اَعمال عجیب» خداست اعلام می‌کنند:‏ «در میان امّت‌ها جلال او را ذکر کنید و کارهای عجیب او را در جمیع قومها.‏ زیرا خداوند عظیم است و بی‌نهایت حمید.‏ و او مهیب است بر جمیع خدایان.‏» —‏ مزمور ۹۶:‏۳،‏ ۴‏.‏

مطابق الگوی استاد

۴-‏۶.‏ الف)‏ دلیل سوّم خدمت غیورانه و پرشور شاهدان یَهُوَه چیست؟‏ ب)‏ عیسی چگونه غیرت و اشتیاق خود را به موعظه بشارت نشان داد؟‏

^۴ خدمت غیورانه و پرشور شاهدان یَهُوَه دلیل سوّمی نیز دارد.‏ ایشان در واقع تلاش می‌کنند خدمتی بر طبق الگوی عیسی مسیح ارائه دهند.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۲۱‏)‏ آن مردِ کامل صمیمانه و با تمام وجود به مأموریّت ‹بشارت به مسکینان› گردن نهاد.‏ (‏ اِشَعْیا ۶۱:‏۱؛‏ لوقا ۴:‏۱۷-‏۲۱‏)‏ بدینگونه خدمت خود را به عنوان مبشّر و یا مژده‌دهنده آغاز نمود.‏ عیسی طی سفرهایش در سرتاسر جلیل و یهودیه «به بشارت ملکوت موعظه همی نمود.‏» (‏ متّیٰ ۴:‏۲۳‏)‏ وی که نیک می‌دانست بشارتش به دل شمار کثیری خواهد نشست،‏ به شاگردانش فرمود:‏ «محصول فراوان است ولی کارگر،‏ کم.‏ بنابراین شما باید از صاحب محصول درخواست نمائید تا کارگرانی برای جمع آوری محصول خود بفرستد.‏» —‏ متّیٰ ۹:‏۳۷،‏ ۳۸‏،‏ انجیل شریف.‏

^۵ عیسی هماهنگ با آنچه در دعا استدعا نموده بود،‏ دیگران را نیز برای خدمت موعظه تعلیم داد.‏ وی پس از مدّتی رسولانش را به تنهایی به خدمت فرستاد،‏ و بدیشان چنین فرمان داد:‏ «چون می‌روید،‏ موعظه کرده گویید،‏ که ملکوت آسمان نزدیک است.‏» امّا،‏ آیا سودمندتر نمی‌بود که عیسی به جای موعظه کردن برنامه‌ای برای رسیدگی به مشکلات اجتماعی ترتیب می‌داد؟‏ یا با فعالیّتهای سیاسی بر ضدّ فسادِ  دولتِ حاکم به مبارزه می‌پرداخت؟‏ خیر.‏ عیسی معیار تمام مبشّران مسیحی را چنین تعیین کرد:‏ ‹چون می‌روید،‏ موعظه کنید.‏› —‏ متّیٰ ۱۰:‏۵-‏۷‏.‏

^۶ چندی بعد،‏ عیسی گروهی دیگر از شاگردان خود را فرستاد تا این پیام را موعظه کنند:‏ «ملکوت خدا به شما نزدیک شده است.‏» وقتی آنان پیش عیسی بازگشتند و اخبار موفقیّت‌های خود را با او در میان گذاشتند،‏ او بسیار شاد شد و دعا نموده گفت:‏ «ای پدر مالک آسمان و زمین،‏ تو را سپاس می‌کنم که این امور را از دانایان و خردمندان مخفی داشتی و بر کودکان مکشوف ساختی.‏» (‏ لوقا ۱۰:‏۱،‏ ۸،‏ ۹،‏ ۲۱‏)‏ شاگردان عیسی مردانی سختکوش بودند و کارهایی از قبیل ماهیگیری یا کشاورزی انجام می‌دادند،‏ امّا از لحاظ تحصیلات در مقایسه با پیشوایان مذهبیِ آن زمان همچون کودکان بودند.‏ با این حال،‏ عیسی شاگردانش را آموزش داد تا بهترین مژدهٔ عالَم را موعظه کنند.‏

۷.‏ پس از عروج عیسی به آسمان،‏ پیروانش موعظه را از چه کسانی آغاز کردند؟‏

^۷ پیروان عیسی پس از عروج او به آسمان همچنان به اعلامِ بشارتِ نجات ادامه دادند.‏ (‏ اَعمال ۲:‏۲۱،‏ ۳۸-‏۴۰‏)‏ این بشارت نخست می‌بایست به چه کسانی اعلام می‌شد؟‏ آیا به قبایل و قوم‌های مشرک؟‏ خیر،‏ مسیحیان می‌بایست بشارت را نخست به اسرائیلیان موعظه می‌کردند؛‏ قومی که با یَهُوَه آشنایی ۱۵۰۰ ساله داشت.‏ آیا مسیحیان این حق را داشتند که در سرزمینی موعظه کنند که مردمش یَهُوَه را می‌پرستیدند؟‏ بله.‏ عیسی بدیشان گفته بود:‏ «چون روح‌القدس بر شما می‌آید،‏ قوّت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود،‏ در اورشلیم و تمامی یهودیّه و سامره و تا اقصای جهان.‏» (‏ اَعمال ۱:‏۸‏)‏ آری،‏ اسرائیلیان نیز مانند قوم‌های دیگر می‌بایست پیام بشارت را می‌شنیدند.‏

۸.‏ امروزه شاهدان یَهُوَه چگونه پیروان اوّلیه عیسی را سرمشق قرار داده‌اند؟‏

^۸ روی همین اصل،‏ امروزه نیز شاهدان یَهُوَه به تمام مردم جهان موعظه می‌کنند.‏ ایشان این فعالیّت را همدوش با فرشته‌ای انجام می‌دهند که یوحنّا مشاهده نمود،‏ همان فرشته‌ای که «انجیل جاودانی را دارد تا ساکنان زمین را از هر امّت و قبیله و زبان و قوم بشارت دهد.‏» (‏ مکاشفه ۱۴:‏۶‏)‏ در سال ۲۰۰۱،‏ شاهدان در ۲۳۵ کشور،‏ منجمله کشورهای مسیحی،‏ فعالیّت داشتند.‏ آیا کار اشتباهی است که شاهدان یَهُوَه در سرزمین‌هایی موعظه می‌کنند که جهان مسیحیَّت کلیساهای خود را در آنها برقرار کرده است؟‏ برخی چنین می‌پندارند،‏ و حتّی به این فعالیّت نام ‹برّه دزدی› را اطلاق می‌کنند.‏ امّا شاهدان یَهُوَه احساس عیسی را نسبت به یهودیان متواضع زمان خود فراموش نمی‌کنند.‏ عیسی می‌دانست که اسرائیلیان دارای کهانت هستند،‏ با این حال در موعظه به آنان تردیدی به خود راه نداد.‏ او «دلش بر ایشان بسوخت زیرا که مانند گوسفندانِ بی‌شبان،‏ پریشان‌حال و پراکنده بودند.‏» (‏ متّیٰ ۹:‏۳۶‏)‏ پس،‏ آیا درست است که شاهدان یَهُوَه بشارت را از انسان‌های متواضعی که چیزی راجع به یَهُوَه و ملکوتش نشنیده‌اند دریغ بدارند،‏ صرفاً به این دلیل که گروهی مذهبی مدّعی است اختیار آنان را در دست دارد؟‏ با نظر به الگوی رسولان عیسی جواب این سؤال منفی است.‏ بشارت ملکوت می‌باید «بر تمامی امّت‌ها موعظه شود.‏» —‏ مَرقُس ۱۳:‏۱۰‏.‏

 همهٔ مسیحیان اوّلیه بشارت می‌دادند

۹.‏ در قرن اوّل در جماعت مسیحی چه کسانی در فعالیّت موعظه شرکت می‌کردند؟‏

^۹ در قرن اوّل،‏ چه کسانی در فعالیّت موعظه شرکت می‌کردند؟‏ از شواهد امر چنین پیداست که همهٔ مسیحیان موعظه می‌کردند.‏ در این خصوص نویسنده‌ای به نام سموئیل ویلیامز چنین اظهار نظر کرده است:‏ «تمام شواهد و مدارک نشان می‌دهند که کلیهٔ مسیحیان کلیساهای اوّلیه .‏ .‏ .‏ بشارت را موعظه می‌کردند.‏» کتاب مقدّس راجع به آنچه در سال ۳۳ د.‏م.‏ رخ داد،‏ می‌گوید:‏ «همه [اعم از مرد و زن] از روح‌القدس پر گشته،‏ به زبانهای مختلف،‏ به نوعی که روح بدیشان قدرت تلفّظ بخشید،‏ به سخن گفتن شروع کردند.‏» آری،‏ مرد و زن،‏ پیر و جوان،‏ برده و آزاد همگی بشارت می‌دادند.‏ (‏ اَعمال ۱:‏۱۴؛‏ ۲:‏۱،‏ ۴،‏ ۱۷،‏ ۱۸؛‏ یوئیل ۲:‏۲۸،‏ ۲۹؛‏ غَلاطیان ۳:‏۲۸‏)‏ وقتی زجر و شکنجهٔ مسیحیان بالا گرفت شمار کثیری مجبور به ترک اورشلیم گشتند و «آنانی که متفرّق شدند،‏ به هر جایی که می‌رسیدند به کلام بشارت می‌دادند.‏» (‏ اَعمال ۸:‏۴‏)‏ آری،‏ «آنانی که متفرّق شدند» همگی بشارت می‌دادند،‏ و مشخص است که بشارت دادن منحصر به اقلیّتی منصوب برای این منظور نبوده است.‏

۱۰.‏ مأموریّتی که پیش از پایان یافتن سیستم یهودی به انجام رسید دارای دو جنبه بود،‏ آنها کدام بودند؟‏

^۱۰ در سال‌های آغازین مسیحیَّت،‏ بشارت به همین منوال موعظه شد.‏ عیسی نبوّت کرد:‏ «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالَم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها خواهد رسید.‏» (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴‏)‏ طبق تحقّق اوّلیهٔ نبوّت عیسی در قرن اوّل،‏ پیش از آنکه ارتش روم مذهبیان یهودی و نظام سیاسی ایشان را نابود سازد بشارت در سطحی گسترده موعظه شد.‏ (‏ کُولُسیان ۱:‏۲۳‏)‏ همچنین،‏ تمام پیروان عیسی از این فرمان او متابعت کردند:‏ «پس رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسمِ اب و ابن و روح‌القدس تعمید دهید.‏ و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.‏» (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ مسیحیان اوّلیه مانند برخی واعظان زمان ما عمل نمی‌کردند که افراد فروتن و افتاده‌دل را وادار به قبول عیسی نمایند،‏ و بعد رهایشان کنند که راه خود را بیابند.‏ خیر،‏ آنان افراد را آموزش می‌دادند تا شاگرد عیسی شوند،‏ کمکشان می‌کردند تا در جماعات مسیحی سازمان یابند،‏ و برای موعظه و شاگردسازی تعلیمشان می‌دادند.‏ (‏ اَعمال ۱۴:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ امروزه نیز شاهدان یَهُوَه از همین الگو متابعت می‌کنند.‏

۱۱.‏ امروزه چه کسانی بهترین مژدهٔ عالَم را اعلام می‌کنند؟‏

^۱۱ شماری از شاهدان یَهُوَه بر طبق الگوی برخی مسیحیان قرن اوّل،‏ همچون پولُس،‏ بَرنابا،‏ و شماری دیگر در کشورهای دور و نزدیک به خدمت میسیونری پرداخته‌اند.‏ خدمت ایشان بسیار مفید و پربار بوده است،‏ چرا که خود را نه درگیر فعالیّت‌های سیاسی کردند و نه هیچ فعالیّت دیگری که مانع کار موعظه‌شان شود.‏ آنان صرفاً به فرمان عیسی عمل نمودند که گفت:‏ ‹چون می‌روید موعظه کنید.‏› البتّه،‏ در میان شاهدان کسانی که به خدمت میسیونری مشغول می‌باشند در اقلیّت هستند.‏ بسیاری از شاهدان برای امرار معاش به کار،‏ برخی به تحصیل،‏ و شماری نیز به پرورش فرزندان خود مشغول می‌باشند.‏ لیکن آنچه در مورد تمام شاهدان صادق است این است که همهٔ آنان تلاش می‌کنند بشارتی را که خود شنیده‌اند به گوش دیگران برسانند.‏ زن و مرد،‏ پیر و جوان،‏ با شور و شوق به این درخواست کتاب مقدّس عمل می‌نمایند:‏ ‹به کلام موعظه کن،‏ در فرصت و غیر فرصت.‏› (‏ ۲تیموتاؤس ۴:‏۲‏)‏ آنان همچون پیشگامان مسیحی خود در قرن اوّل ‹از تعلیم و مژده دادن که عیسی مسیح است دست نمی‌کشند.‏› (‏ اَعمال ۵:‏۴۲‏)‏ آری،‏ مژده‌ای که ایشان به مردم جهان اعلام می‌کنند،‏ خوش‌ترین مژدهٔ عالَم است.‏

بشارت دادن یا نوکیش‌سازی

۱۲.‏ اخیراً نوکیش‌سازی چه مفهوم ضمنی‌ای یافته است؟‏

^۱۲ امروزه عده‌ای نوکیش‌سازی را عملی مضر می‌دانند.‏ در مقاله‌ای از سوی شورای جهانی کلیساها حتّی به «گناه نوکیش‌سازی» اشاره شده است.‏ چرا گناه؟‏ در مجلهٔ «گزارشات جهان کاتولیک» (‏ انگل‍.‏)‏ آمده است:‏ «متعاقب سیل انتقادهای کلیسای ارتودکس،‏ «نوکیش‌سازی» مفهوم ضمنی اجبار به تغییر کیش را یافته است.‏»‏

۱۳.‏ چند نمونهٔ مضر نوکیش‌سازی را نام ببر.‏

 ^۱۳ آیا نوکیش‌سازی مضر است؟‏ بسته به نوع آن ممکن است مضر باشد.‏ عیسی مریدسازی کاتبان و فریسیان را برای نوکیشان مضر خواند.‏ (‏ متّیٰ ۲۳:‏۱۵‏)‏ بدون شک «نوکیش‌سازی اجباری» عملی نادرست است.‏ برای نمونه،‏ بنا به گزارش یوسِفوس،‏ تاریخ‌نویس،‏ هنگامی که یوحنّا هیرکانُس اهل مکابیه بر اَدومی‌ها استیلا یافت «به آنان اجازه داد در آن سرزمین بمانند مشروط بر اینکه مختون گشته،‏ شریعت یهود را به جا آورند.‏» اَدومیان برای زندگی تحت سلطهٔ حکومتی یهودی بالاجبار می‌بایست شعائر دین یهود را به جا می‌آوردند.‏ گزارشی دیگر از تاریخ‌نویسان،‏ مربوط به قرن هشتم د.‏م.‏ مبنی بر این است که شارلمان پس از مغلوب ساختن ساکسون‌های مشرکِ اروپای شمالی آنان را به زورِ شمشیر نوکیش ساخت.‏ * امّا،‏ آیا می‌توان گفت که اعتقادات اَدومیان و یا ساکسون‌ها به کیش نوین‌شان از ته دل و صادقانه بوده است؟‏ برای نمونه،‏ آیا هیرودیس پادشاه که در اصل اَدومی بود واقعاً به شریعت الهامی موسی پای‌بند بود که در صدد قتل عیسای خردسال بر آمد؟‏ —‏ متّیٰ ۲:‏۱-‏۱۸‏.‏

۱۴.‏ برخی از میسیونرهای جهان مسیحیَّت چگونه کیش خود را بر مردم تحمیل کرده‌اند؟‏

^۱۴ آیا امروزه نیز دین بر عده‌ای تحمیل می‌شود؟‏ بله،‏ در برخی موارد.‏ برای نمونه،‏ بر طبق گزارشاتی برخی میسیونرهای جهان مسیحیَّت به نوکیشان بالقوّه بورس تحصیلی برای تحصیل در خارج از کشور داده‌اند.‏ برخی نیز عده‌ای پناهندهٔ بی‌بضاعت را با وعدهٔ لقمه غذایی به شنیدن موعظه‌شان جلب می‌کنند.‏ در گزارشی از اجلاسیهٔ سال ۱۹۹۲ اسقفان اعظم کلیسای ارتودکس چنین آمده بود:‏ «نوکیش‌سازی گاه از طریق اغوا به مادّیات صورت گرفته است،‏ و گاهی حتّی با اِعمال انواع خشونت.‏»‏

۱۵.‏ آیا فعالیّت شاهدان یَهُوَه نوکیش‌سازی تحمیلی است؟‏ با توضیح.‏

^۱۵ شکّی وجود ندارد که تحمیل دین عملی خطاست.‏ شاهدان یَهُوَه نیز چنین کاری نمی‌کنند.‏ * آنان از نوکیش‌سازی به مفهوم نوین آن احتراز می‌نمایند.‏ شاهدان مانند مسیحیان قرن اوّل تلاش می‌کنند بشارت را به همهٔ انسان‌ها موعظه کنند.‏ افرادی که نظر موافق نشان می‌دهند اطلاعات بیشتری راجع به کتاب مقدّس دریافت می‌کنند.‏ بدینگونه یاد می‌گیرند بر اساس معرفتی دقیق از کتاب مقدّس به خدا و مقاصد او ایمان بیاورند.‏ و برای نجات تنها نام خدا،‏ یَهُوَه را بخوانند.‏ (‏ رومیان ۱۰:‏۱۳،‏ ۱۴،‏ ۱۷‏)‏ امّا،‏ اینکه در آخر فرد بشارت را می‌پذیرد یا خیر،‏ بستگی به خود او دارد.‏ هیچ اجباری در کار نیست،‏ چرا که در غیر این صورت تغییر کیش عملی بی‌ارزش خواهد بود.‏ تنها پرستشی مورد قبول خداست که از صمیم دل باشد.‏ —‏ تثنیه ۶:‏۴،‏ ۵؛‏ ۱۰:‏۱۲‏.‏

بشارت در زمان حاضر

۱۶.‏ فعالیّت موعظه شاهدان یَهُوَه تا چه حد افزایش داشته است؟‏

^۱۶ طی دوران اخیر شاهدان یَهُوَه با موعظهٔ بشارت ملکوت،‏ نبوّت متّیٰ ۲۴:‏۱۴ را به نحوی گسترده به تحقّق رسانده‌اند.‏ نشریهٔ برجسته‌ای که در این زمینه به کار می‌گیرند مجلهٔ برج دیده‌بانی است.‏ * در سال  ۱۸۷۹ این مجله نخستین بار با تیراژ ۶۰۰۰،‏ و فقط به یک زبان انتشار یافت.‏ در سال ۲۰۰۱،‏ پس از گذشت حدود ۱۲۲ سال تیراژ آن به ۲۳٬۰۴۲٬۰۰۰ شماره رسید و به ۱۴۱ زبان ترجمه شد.‏ در کنار این افزایش،‏ فعالیّت موعظهٔ شاهدان نیز افزایشی چشمگیر یافت.‏ ساعات موعظهٔ سالانهٔ ایشان در قرن نوزدهم تنها بالغ بر چند هزار ساعت بود،‏ در حالی که در سال ۲۰۰۱ این رقم به ۱٬۱۶۹٬۰۸۲٬۲۲۵ رسید.‏ همچنین طی همان سال شاهدان هر ماه به طور میانگین با ۴٬۹۲۱٬۷۰۲ نفر به طور رایگان کتاب مقدّس را مطالعه نمودند.‏ براستی که شاهدان یَهُوَه در چه ابعاد عظیمی چنین خدمت نیکویی را انجام داده‌اند.‏ این خدمت به دست ۶۶۶‏,‏۱۱۷‏,‏۶ مبشّر فعال ملکوت صورت گرفت.‏

۱۷.‏ الف)‏ امروزه چه خدایان کاذبی پرستش می‌شوند؟‏ ب)‏ همهٔ انسان‌ها قطع نظر از زبان،‏ ملّیت،‏ و طبقهٔ اجتماعی‌شان باید از چه چیزی آگاه شوند؟‏

^۱۷ مزمورنویس می‌گوید:‏ «جمیع خدایانِ امّت‌ها بتهایند،‏ لیکن یَهُوَه آسمانها را آفرید.‏» (‏ مزمور ۹۶:‏۵‏)‏ در دنیای از دین برگشتهٔ حاضر ملّی‌گرایی،‏ آرم‌های ملّی،‏ افراد برجسته،‏ مادّیات،‏ و حتّی ثروت همچون خدایان پرستش می‌شوند.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۲۴؛‏ اَفَسُسیان ۵:‏۵؛‏ کُولُسیان ۳:‏۵‏)‏ موهندس گاندی یکبار گفت:‏ «من معتقدم که .‏ .‏ .‏ مسیحیَّتِ اروپای امروز چیزی جز صورتِ ظاهر نیست.‏ آنچه واقعاً پرستش می‌شود مادّیات است.‏» واقعیّت اینجاست که بشارت می‌باید به سمع تمام مردم جهان برسد.‏ همه از هر زبان،‏ ملّیت،‏ طبقهٔ اجتماعی،‏ می‌باید از یَهُوَه و مقاصد او آگاهی یابند.‏ آری،‏ آرزوی قلبی ما این است که همهٔ انسان‌ها به این کلام مزمورنویس عمل نمایند:‏ ‏«خداوند را به جلال و قوّت توصیف نمایید!‏ خداوند را به جلال اسم او توصیف نمایید!‏» (‏ مزمور ۹۶:‏۷،‏ ۸‏)‏ شاهدان یَهُوَه به انسان‌ها کمک می‌کنند تا راجع به یَهُوَه آموزش دیده،‏ بتوانند به نحوی شایسته او را جلال دهند.‏ کسانی که به این طریق خدای خود را جلال می‌دهند بدون شک از برکاتی عظیم برخوردار خواهند شد.‏ این برکات و فواید را در مقالهٔ بعدی مورد بحث و بررسی قرار خواهیم داد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا می‌توانی توضیح دهی؟‏

‏• چرا شاهدان یَهُوَه مبشّرانی غیور و پرشور می‌باشند؟‏

‏• چرا شاهدان یَهُوَه حتّی در کشورهایی که جهان مسیحیَّت برقرار می‌باشد بشارت می‌دهند؟‏

‏• چرا نوکیش‌سازی شاهدان یَهُوَه به مفهوم نوین آن نمی‌باشد؟‏

‏• در دوران اخیر گسترش فعالیّت موعظهٔ شاهدان یَهُوَه تا چه حد بوده است؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

عیسی مبشّری غیور و پرشور بود و دیگران را تعلیم می‌داد تا به فعالیّتی مشابه بپردازند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۰]‏

همهٔ اعضای جماعتِ قرن اوّل در فعالیّت موعظه شرکت می‌کردند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۱]‏

تحمیل کیشی نوین به دیگران عملی خطاست