آنان که با خدا می‌جنگند شکست می‌خورند!‏

‏«ایشان با تو جنگ خواهند کرد اما بر تو غالب نخواهند آمد.‏»—‏اِرْمیا ۱:‏۱۹‏.‏

۱.‏ اِرْمیا مأمور چه کاری شد،‏ و برای چه مدت؟‏

یَهُوَه اِرْمیای جوان را نبی امتها ساخت.‏ (‏ اِرْمیا ۱:‏۵‏)‏ اِرْمیا خدمت نبوی خود را در دوران سلطنت یُوشیا،‏ پادشاه خوب یهودا آغاز کرد و طی دوران پرتلاطم پیش از فتح اورشلیم به دست بابلیان و تا زمان تبعید امت خدا به خدمت خود ادامه داد.‏—‏اِرْمیا ۱:‏۱-‏۳‏.‏

۲.‏ یَهُوَه چگونه به اِرْمیا روحیه داد،‏ و جنگ با نبی خدا به چه معنی بود؟‏

^۲ از آنجایی که پیام داوری اِرْمیا بدون تردید مخالفان را تحریک و برآشفته می‌ساخت،‏ خدا او را برای پیامدهای احتمالی آن نیز تقویت نمود.‏ (‏ اِرْمیا ۱:‏۸-‏۱۰‏)‏ برای مثال،‏ یَهُوَه با این کلام خود به اِرْمیا روحیه داد:‏ «ایشان با تو جنگ خواهند کرد امّا بر تو غالب نخواهند آمد،‏ زیرا خداوند می‌گوید:‏ ‹من با تو هستم.‏›» (‏ اِرْمیا ۱:‏۱۹‏)‏ آری،‏ جنگ با اِرْمیا به معنی جنگ با خدا بود.‏ امروزه یَهُوَه گروهی خادمِ نبی‌مانند دارد که فعالیتشان شباهت زیادی به خدمت اِرْمیا دارد.‏ این خادمان نیز همچون اِرْمیا غیورانه کلام نبوی خدا را اعلام می‌کنند.‏ این پیام بر فرد فرد مردم دنیا و ملتها اثر می‌گذارد؛‏ مثبت بودن یا منفی بودن اثر آن،‏ بستگی به عکس‌العمل خود آنان دارد.‏ امروزه نیز همچون دوران اِرْمیا افرادی هستند که با مخالفت ورزیدن با خادمان خدا و فعالیت الهی ایشان در واقع با خدا می‌جنگند.‏

حمله به خادمان یَهُوَه

۳.‏ چرا خادمان یَهُوَه مورد حملات دشمنان قرار گرفته‌اند؟‏

^۳ خادمان یَهُوَه از اوایل قرن بیستم مورد حملات دشمنان قرار گرفته‌اند.‏ در بسیاری از سرزمینها،‏ مردانی با مقاصد پلید در تلاش بوده‌اند تا مانع اعلام بشارت ملکوت گردند.‏ در واقع،‏ شیطان ابلیس،‏ مدعی اعظم که «مانند شیر غرّان گردش می‌کند و کسی را می‌طلبد تا ببلعد،‏» محرک اصلی اینگونه ستیزه‌جوییها می‌باشد.‏ (‏ ۱پطرس ۵:‏۸‏)‏ پس از آنکه «دوران معیّن امّت‌ها» در سال ۱۹۱۴ به پایان رسید،‏ خدا پسر خود را در مقام پادشاه نوین زمین منصوب کرد و به او فرمان داد تا ‹در میان دشمنان خود حکمرانی کند.‏› (‏ لوقا ۲۱:‏۲۴ دج؛‏ مزمور ۱۱۰:‏۲‏)‏ مسیح نیز از اختیارات خود استفاده نموده،‏ شیطان را از آسمان بیرون راند و محدودهٔ او را به حول و حوش زمین منحصر ساخت.‏ اکنون ابلیس که می‌داند زمانی قلیل دارد آتش خشم خود را بر سر مسیحیان مسح‌شده و یاران ایشان می‌ریزد.‏ (‏ مکاشفه ۱۲:‏۹،‏ ۱۷‏)‏ اما،‏ ببینیم حاصل حملات مکرر بر ضد خدا چه بوده است؟‏

۴.‏ امت یَهُوَه طی جنگ جهانی اول با چه آزمایشهایی روبرو شد،‏ اما چه واقعه‌ای در سال ۱۹۱۹ و ۱۹۲۲ رخ داد؟‏

^۴ خادمان مسح‌شدهٔ یَهُوَه طی جنگ جهانی اول با بسیاری آزمایشهای ایمان روبرو شدند.‏ آنان مورد استهزا،‏ اتهامات بی‌اساس،‏ حملات گروهی،‏ و ضرب و شتم قرار گرفتند.‏ و همانطور که عیسی پیشگویی کرده بود ‹جمیع امّت‌ها از ایشان نفرت داشتند.‏› (‏ متی ۲۴:‏۹‏)‏ در خلال هیجانات دیوانه‌وار جنگ،‏ دشمنان ملکوت خدا دست به همان تدابیری زدند که در مورد عیسی مسیح نیز به کار گرفته می‌شد.‏ آنها اتهام بی‌اساس آشوبگری به امت یَهُوَه نسبت دادند و قلب سازمان مرئی او را هدف حملات خود قرار دادند.‏ در ماه مه سال ۱۹۱۸،‏ دولت فدرال آمریکا حکم بازداشت جوزف راتِرفورد،‏ رئیس وقت انجمن برج‌دیده‌بانی و همچنین هفت تن از همکاران نزدیک او را صادر کرد.‏ این هشت نفر به حبسهای طویل‌المدت محکوم،‏ و به زندان فدرال آتلانتا واقع در ایالت جورجیای آمریکا فرستاده شدند.‏ البته،‏ ایشان نُه ماه بعد آزاد گشتند و در ماه مه ۱۹۱۹ دادگاه استیناف منطقه‌ای آمریکا دادرسی دادگاه نخستین را غیر بی‌طرف اعلان کرد و حکم آن را  نقض نمود.‏ پرونده برای دادرسی دوباره به دادگاه اعاده شد،‏ لیکن دولت از پیگرد پروندهٔ برادر راتِرفورد و همکاران وی صرف‌نظر نمود و آنان از تمام اتهامات تبرئه گشتند.‏ فعالیتها از سر گرفته شدند و کنگره‌هایی که در سال ۱۹۱۹ و ۱۹۲۲ در سِدار پوینت ایالت اُهایو برگذار شدند،‏ چرخ فعالیت اعلام ملکوت را دوباره به حرکت درآوردند.‏

۵.‏ وضع شاهدان یَهُوَه در دوران حکومت آلمان نازی به چه صورت بود؟‏

^۵ طی دههٔ ۱۹۳۰ با ظهور حکومتهای دیکتاتوری،‏ آلمان،‏ ایتالیا،‏ و ژاپن این دولتها در اتحادی به نام قدرتهای محور به هم پیوستند.‏ در سالهای نخستین دههٔ ۱۹۳۰ امت خدا مورد زجر و شکنجه‌های بی‌رحمانه‌ای بویژه از سوی دولت نازی آلمان قرار گرفت.‏ فعالیت شاهدان یَهُوَه ممنوع اعلام شد و علاوه بر آن خانه‌های ایشان بازرسی و ساکنان آن بازداشت شدند.‏ هزاران شاهد را تنها به دلیل پایبندی به ایمان مسیحی روانهٔ بازداشتگاهها کردند.‏ هدف دولتهای استبدادی از مبارزه بر ضد خدا و امت او این بود که شاهدان یَهُوَه را در سرتاسر قلمرو خود قلع و قمع کنند.‏ * زمانی که شاهدان یَهُوَه برای اعادهٔ حقوق خود به دادگاه مراجعه نمودند،‏ وزارت دادگستری دولت رایش آلمان برای اطمینان از عدم موفقیت شاهدان در دادگاه،‏ مکتوبی مفصل تهیه دید تا از پیش رأی دادگاه را معین کرده باشد،‏ و گفت:‏ «دادگاه نباید صرفاً به دلیل یکسری مقررات قضایی شکست بخورد؛‏ بلکه باید در جستجوی راههایی باشد تا علی‌رغم این موانع تشریفاتی وظیفهٔ عالیتر خویش را به  انجام رساند.‏» به بیان ساده‌تر عدالت نباید اجرا گردد.‏ بدین ترتیب دولت نازی بر این رأی باقی ماند که فعالیت شاهدان یَهُوَه خصمانه بوده،‏ ‹ساختار دولت سوسیالیست ملی را به خطر می‌اندازد.‏›‏

۶.‏ طی جنگ جهانی دوم و پس از آن،‏ چه تلاشهایی برای متوقف ساختن فعالیت شاهدان صورت گرفت؟‏

^۶ در خلال جنگ جهانی دوم ممنوعیتها و محدودیتهایی از سوی کشورهای استرالیا،‏ کانادا و همچنین دوَل مشترک‌المنافع انگلیس در آفریقا،‏ آسیا،‏ و جزایر کارائیب و اقیانوس آرام بر شاهدان یَهُوَه تحمیل شد.‏ در ایالات متحده دشمنان بانفوذ و مردم گمراه‌شده ‹فساد را به قانون اختراع کردند› و به نام قانون ظلمها روا داشتند.‏ (‏ مزمور ۹۴:‏۱۹‏)‏ اما مسائلی همچون اَدای احترام به پرچم و قانونهای منطقه‌ای که موعظهٔ خانه به خانه را ممنوع می‌کردند،‏ توسط شاهدان یَهُوَه به دادگاهها ارجاع شدند و آرای موافق در محکمه‌های ایالات متحده سپری محافظ برای آزادی پرستش به وجود آوردند.‏ اینبار نیز به برکت یَهُوَه تلاشهای دشمن با شکست روبرو شد.‏ با خاموش شدن آتش جنگ در اروپا ممنوعیتها نیز از میان برداشته شدند و هزاران شاهد که در اردوگاههای آلمانی زندانی بودند آزاد شدند.‏ اما جنگ علیه شاهدان پایان نیافت.‏ بلافاصله پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم،‏ جنگ سرد آغاز شد.‏ اینبار دولتهای اروپایی بلوک شرق امت یَهُوَه را تحت فشار قرار دادند.‏ اقدامات قانونیی جهت ایجاد اختلال و جلوگیری از پیشرفت کار شهادت،‏ توزیع نشریات،‏ و منحل کردن گردهماییهای عمومی به مورد اجرا قرار گرفت.‏ عدهٔ بسیاری زندانی و یا به اردوگاههای کار اجباری فرستاده شدند.‏

برای موعظه،‏ به پیش!‏

۷.‏ در سالهای اخیر در لهستان،‏ روسیه،‏ و برخی کشورهای دیگر شاهدان یَهُوَه نظاره‌گر چه رویداهایی بودند؟‏

^۷ با گذشت چند دهه فعالیت موعظه آزادتر شد.‏ در سال ۱۹۸۲ با اینکه لهستان هنوز تحت کنترل دولت کمونیستی بود،‏ به شاهدان یَهُوَه مجوز برگزاری کنگرهٔ یکروزه را داد.‏ در سال ۱۹۸۵ کنگرهٔ بین‌المللی در این کشور برگزار شد.‏ همچنین در سال ۱۹۸۹ طی کنگرهٔ بین‌المللی عظیمی در لهستان هزاران نفر از روسیه و اوکراین نیز حضور یافتند.‏ در آن سال دولتهای مجارستان و لهستان شاهدان یَهُوَه را قانوناً به رسمیت شناختند.‏ در پاییز سال ۱۹۸۹ دیوار برلین برداشته شد و پس از چند ماه دولت آلمان شرقی نیز شاهدان را قانوناً به رسمیت شناخت.‏ اندکی بعد،‏ کنگره‌ای بین‌المللی در برلین برگزار شده در سالهای نخستین آخرین دههٔ قرن بیستم،‏ تلاشهایی به منظور برقراری ارتباط با برادران در روسیه صورت گرفت.‏ در سال ۱۹۹۱ پس از گفتگو با چند تن از مقامات مسکو،‏ شاهدان یَهُوَه در آنجا نیز قانوناً به رسمیت شناخته شدند.‏ از آن پس کار موعظه در روسیه و دیگر جمهوریهای سابق اتحاد جماهیر شوروی پیشرفتی فوق‌العاده نمود.‏

۸.‏ در مدت ۴۵ سال پس از پایان جنگ جهانی دوم،‏ امت یَهُوَه با چه مشکلاتی روبرو شدند؟‏

^۸ آزار و اذیتها در برخی مناطق کاهش،‏ لیکن در برخی دیگر افزایش یافتند.‏ در مدت ۴۵ سال پس از پایان جنگ جهانی دوم،‏ بسیاری از ممالک از به رسمیت شناختن شاهدان یَهُوَه امتناع ورزیدند.‏ و علاوه بر آن در ۲۳ کشور آفریقایی،‏ ۹ کشور آسیایی،‏ ۸ کشور اروپایی،‏ ۳ کشور آمریکای لاتین،‏ و ۴ کشور جزیره‌ای ممنوعیتهایی برای شاهدان یَهُوَه و فعالیتهای ایشان در نظر گرفته شد.‏

۹.‏ در کشور مالاوی چه بر سر شاهدان آمد؟‏

^۹ پس از سال ۱۹۶۷ شاهدان یَهُوَه در کشور مالاوی با زجر و شکنجه‌های صبعانه‌ای مواجه شدند.‏ دلیل آن هم موضع بی‌طرفانهٔ این برادران و بطبع نخریدن کارت عضویت سیاسی بود.‏ (‏ یوحنا ۱۷:‏۱۶‏)‏ در سال ۱۹۷۲ در پی کنفرانس حزب کنگرهٔ مالاوی،‏ قساوتها از سر گرفته شدند.‏ برادرانمان از خانه‌هایشان بیرون انداخته شدند و مجوز کار از ایشان گرفته شد.‏ هزاران نفر برای نجات جان خود از کشور گریختند.‏ آیا کسانی که بر ضد خدا و امت او سر جنگ گذاشتند پیروز شدند؟‏ به هیچ وجه!‏ با تغییر اوضاع،‏ شمار مبشران در آن کشور در سال ۱۹۹۹ به رقم بی‌سابقهٔ ۷۶۷‏,‏۴۳ نفر رسید و شمار حاضران کنگرهٔ ناحیه‌ای از رقم ۰۰۰‏,‏۱۲۰ نفر گذشت.‏ همچنین دفتر شعبهٔ جدیدی در پایتخت ساخته شد.‏

دشمنان دستاویز می‌جویند

۱۰.‏ در دوران حاضر همچون زمان دانیال مخالفان امت خدا در پی چه دستاویزهایی هستند؟‏

^۱۰ عده‌ای ابداً تحمل شنیدن پیام کتاب مقدس را ندارند و در این میان می‌توان به مرتدان و روحانیان اشاره کرد.‏ مخالفان تحت تأثیر روحانیان شاخه‌های جهان مسیحیت در پی راههای به اصطلاح قانونیی هستند تا بتوانند خصومت خود را با شاهدان یَهُوَه به نحوی توجیه کنند.‏ اما برای این منظور چه تدابیری می‌اندیشند؟‏ ببینیم توطئه‌گران زمان دانیال نبی برای حمله به او به چه تدابیری متوسل شدند؟‏ در دانیال ۶:‏⁠۵،‏ ۶ آمده است:‏ «پس وزیران و والیان بهانه می‌جستند تا شکایتی در امور سلطنت بر دانیال بیاورند اما نتوانستند که هیچ علّتی یا تقصیری بیابند،‏ چونکه او امین بود و خطایی یا تقصیری در او هرگز یافت نشد.‏ پس آن اشخاص گفتند که ‹ در این دانیال هیچ علتی پیدا نخواهیم کرد مگر اینکه آن را دربارهٔ شریعت خدایش در او بیابیم.‏›» امروزه نیز مخالفان در پی  چنین بهانه‌ها و دستاویزهایی هستند.‏ آنها نخست جنجالی در مورد «فرقه‌های خطرناک» بر پا می‌کنند و بعد سعی می‌کنند شاهدان یَهُوَه را نیز در ردیف این فرقه‌ها قرار دهند.‏ آنها با تحریف حقایق،‏ نیش و کنایه زدن،‏ و نشر اکاذیب پرستش و اعتقاداتمان به اصولِ الهی را مورد حمله قرار می‌دهند.‏

۱۱.‏ برخی از مخالفان چه اتهامات بی‌اساسی به شاهدان یَهُوَه نسبت دادند؟‏

^۱۱ در بعضی کشورها عاملان مذهبی و سیاسی ابداً میل ندارند اذعان کنند که پرستش ما ‹پرستشی صاف و بی‌عیب نزد خداست.‏› (‏ یعقوب ۱:‏۲۷‏)‏ اگرچه شاهدان در ۲۳۴ کشور فعالیت مسیحی دارند،‏ مخالفان ادعا می‌کنند که مذهب ما «مذهبی شناخته‌شده» نیست.‏ اندکی پیش از کنگرهٔ بین‌المللی سال ۱۹۹۸ در آتن،‏ روزنامه‌ای آتنی به نقل از یکی از روحانیان کلیسای ارتدکس،‏ و برخلاف حکم صریح دادگاه اروپایی حقوق بشر،‏ گزارش کرد:‏ «مذهب شاهدان یَهُوَه ‹مذهبی شناخته‌شده نیست.‏›» چند روز بعد،‏ یکی دیگر از روزنامه‌های آتن از قول سخنگوی یکی از کلیساها نوشت:‏ «نظر به اینکه مذهب شاهدان یَهُوَه هیچ وجه مشترکی با اعتقادات مسیحی در شخص مسیح ندارد،‏ نمی‌توان آن را ‹جماعت مسیحی› شناخت.‏» اما،‏ در واقع باید گفت هیچ گروه مذهبیی در دنیا وجود ندارد که به اندازهٔ شاهدان یَهُوَه بر پیروی از الگوی عیسی تأکید کند!‏

۱۲.‏ در جنگ روحانی‌مان چه باید بکنیم؟‏

^۱۲ تلاش ما همواره بر این بوده است که با شیوه‌های قانونی از موعظهٔ بشارت دفاع و آن را تثبیت کنیم.‏ (‏ فیلپیان ۱:‏۷‏)‏ در ضمن هیچگونه سازش و کوتاهی را نیز در خصوص اعتقاد به معیارهای عادل خدا موجه نمی‌دانیم.‏ (‏ تیطس ۲:‏۱۰،‏ ۱۲‏)‏ همانند اِرْمیا ‹کمر خود را به هر آنچه یَهُوَه به ما امر فرموده است می‌بندیم،‏› و اجازه نمی‌دهیم کسانی که بر ضد خدا می‌جنگند ما را بترسانند.‏ (‏ اِرْمیا ۱:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ یَهُوَه در کلام مقدس خود بوضوح طریق درست را به ما نشان داده است.‏ هرگز نمی‌خواهیم به ‹بازوی [ضعیف] بشر› تکیه کنیم،‏ و یا در «سایهٔ مصر،‏» که مظهر دنیای حاضر است،‏ پناه بجوییم.‏ (‏ ۲تواریخ ۳۲:‏۸؛‏ اِشَعْیا ۳۰:‏۳؛‏ ۳۱:‏۱-‏۳‏)‏ باید در این جنگ روحانی همواره و با تمامی دل به یَهُوَه خدا توکل کنیم،‏ و به جای تکیه بر عقل خود،‏ اجازه دهیم او قدمهای ما را هدایت کند.‏ (‏ امثال ۳:‏۵-‏۷‏)‏ چنانچه یَهُوَه شخصاً ما را حمایت و محافظت ننماید تمام زحمتمان «بی‌فایده» خواهد بود.‏—‏مزمور ۱۲۷:‏۱‏.‏

شکنجه شدند اما سازش نپذیرفتند

۱۳.‏ چرا می‌توان گفت حملهٔ شیطانیی که به عیسی شد شکست خورد؟‏

^۱۳ عیسی،‏ که به دروغ به آشوبگری و اخلال در نظام حاکم متهم شده بود،‏ عالیترین نمونه برای عدم سازش در تخصیص و وفاداری به یَهُوَه بود.‏ پیلاطُس پس از بررسی اتهامات وارده به عیسی،‏ خواهان آزادی او شد.‏ اما،‏ مردمی که از طریق عاملان مذهبی تحریک شده بودند،‏ فریاد برآوردند که عیسی باید به چوب دار آویخته شود؛‏ گرچه او بی‌گناه بود.‏ آنها به جای عیسی خواهان آزادی بَراَبّا بودند که در آن هنگام به جرم شورش و قتل در زندان بود!‏ پیلاطُس دوباره سعی نمود این مخالفان بی‌انصاف را مجاب سازد،‏ اما بی‌نتیجه بود و عاقبت طبق خواهش ایشان عمل نمود.‏ (‏ لوقا ۲۳:‏۲،‏ ۵،‏ ۱۴،‏ ۱۸-‏۲۵‏)‏ گرچه مخالفان با این حملهٔ شیطانی و وحشیانه توانستند پسر بی‌گناه خدا را بر چوب دار به قتل برسانند،‏ اما در واقع حمله‌شان با شکست مواجه شد.‏ زیرا یَهُوَه نه تنها عیسی را از مرگ رستاخیز داد،‏ بلکه او را بر دست راست خود نشاند.‏ همچنین از طریق عیسای جلال یافته بود که در پَنطیکاست ۳۳ د.‏م.‏ روح‌القدس بر جماعت مسیحی ریخته،‏ و بنیان این ‹خلقت تازه› نهاده شد.‏—‏۲قرنتیان ۵:‏۱۷؛‏ اعمال ۲:‏۱-‏۴‏.‏

۱۴.‏ نتیجهٔ مخالفتهای روحانیان یهودی با شاگردان عیسی چه بود؟‏

^۱۴ کمی بعد،‏ عاملان مذهبی شروع به تهدید رسولان کردند.‏ اما آن پیروان مسیح نمی‌توانستند در مورد آنچه دیده و شنیده بودند خاموش بمانند.‏ معهذا،‏ شاگردان عیسی دعا کردند:‏ «الآن ای خداوند،‏ به تهدیدات ایشان نظر کن و غلامان خود را عطا فرما تا به دلیری تمام به کلام تو سخن گویند.‏» (‏ اعمال ۴:‏۲۹‏)‏ یَهُوَه دعایشان را مستجاب نمود و آنان را با روح‌القدس پر ساخت تا بدون هیچگونه هراسی به موعظه ادامه دهند.‏ اندکی بعد دوباره به رسولان دستور داده شد تا فعالیت موعظهٔ خود را متوقف سازند،‏ اما پطرس و دیگر رسولان در جواب گفتند:‏ «خدا را می‌باید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏» (‏ اعمال ۵:‏۲۹‏)‏ آری،‏ تهدیدها،‏ بازداشتها،‏ و ضربات شلاق نتوانستند مانع توسعهٔ فعالیتهای ملکوتی ایشان گردند.‏

۱۵.‏ غَمالائِیل که بود،‏ و چه توصیه‌ای به مخالفان مذهبی شاگردان عیسی کرد؟‏

^۱۵ عکس‌العمل رهبران مذهبی در مقابل رسولان چگونه  بود؟‏ آنان «دلریش گشته،‏ مشورت کردند که ایشان را به قتل رسانند.‏» اما در آنجا شخصی به نام غَمالائِیل حضور داشت که فریسی و معلم شریعت بود و همهٔ مردم به او احترام می‌گذاشتند.‏ او خواست تا رسولان را برای مدتی از سَنهِدرین بیرون ببرند،‏ و بعد این توصیه را به آن مخالفان مذهبی کرد:‏ «ای مردان اسرائیلی،‏ برحذر باشید از آنچه می‌خواهید با این اشخاص بکنید .‏ .‏ .‏ الآن به شما می‌گویم از این مردم دست بردارید و ایشان را واگذارید زیرا اگر این رأی و عمل از انسان باشد،‏ خود تباه خواهد شد.‏ ولی اگر از خدا باشد،‏ نمی‌توانید آن را برطرف نمود مبادا معلوم شود که با خدا منازعه می‌کنید.‏»—‏اعمال ۵:‏۳۳-‏۳۹‏.‏

با هیچ حربه‌ای نمی‌توانند بر ما پیروز شوند

۱۶.‏ با جملات و عبارات خود بیان کن که یَهُوَه به امت خود چه اطمینان خاطری داده است؟‏

^۱۶ توصیهٔ غَمالائِیل کاملاً منطقی بود.‏ ما هم از اینگونه پشتیبانیها بسیار قدردانی می‌کنیم.‏ در دوران حاضر نیز قاضیهای عادلی بوده‌اند که با تصمیمات قضایی خود آزادی پرستش را امکان‌پذیر ساخته‌اند.‏ اما،‏ تردید نباید داشت که پایبندی ما به کلام خدا روحانیان جهان مسیحیت و دیگر رهبران بابل عظیم یعنی امپراتوری ادیان کاذب را مکدر و ناخشنود می‌سازد.‏ (‏ مکاشفه ۱۸:‏۱-‏۳‏)‏ علی‌رغم حملات این روحانیان و افراد تحت نفوذ ایشان،‏ یَهُوَه این اطمینان خاطر را داده است که «هر آلتی که به ضدّ تو ساخته شود پیش نخواهد برد و هر زبانی را که برای محاکمه به ضدّ تو برخیزد تکذیب خواهی نمود.‏ این است نصیب بندگان خداوند و عدالت ایشان از جانب من.‏»—‏اِشَعْیا ۵۴:‏۱۷‏.‏

۱۷.‏ چرا با وجود حملات دشمنان می‌توانیم همچنان شجاع بمانیم؟‏

^۱۷ دشمنان بدون هیچگونه عذر موجهی با امت خدا سر جنگ گذاشته‌اند،‏ اما قادر نیستند ذره‌ای از شجاعت ما بکاهند.‏ (‏ مزمور ۱۰۹:‏۱-‏۳‏)‏ هرگز به مخالفان پیام کتاب مقدس اجازه نخواهیم داد ما را به سازش وادارند.‏ شکی نیست که با گذشت زمان مبارزات روحانی ما سخت‌تر می‌گردد،‏ اما نتیجهٔ این مبارزه کاملاً آشکار است.‏ ما نیز همچون اِرْمیا شاهد تحقق این نبوت خواهیم بود:‏ «ایشان با تو جنگ خواهند کرد اما بر تو غالب نخواهند آمد زیرا خداوند می‌گوید:‏ ‹من با تو هستم و تو را رهایی خواهم داد.‏›» (‏ اِرْمیا ۱:‏۱۹‏)‏ آری،‏ برای ما کاملاً مسلم است کسانی که با خدا می‌جنگند شکست خواهند خورد!‏

‏[پاورقی]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

‏• چرا خادمان یَهُوَه مورد حمله قرار گرفتند؟‏

‏• مخالفان از چه شیوه‌هایی برای حمله به امت خدا استفاده کردند؟‏

‏• چرا می‌توان اطمینان داشت آنانی که با خدا می‌جنگند شکست می‌خورند؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

اِرْمیا اطمینان داشت که یَهُوَه از او پشتیبانی می‌کند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

بازماندگان اردوگاه اسیران

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

حملهٔ گروهی به شاهدان یَهُوَه

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

جوزف راتِرفورد و همکاران وی

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

در زمان عیسی کسانی که با خدا جنگیدند شکست خوردند