آیا تو هم «فکر مسیح» را داری؟‏

‏«الآن خدای صبر و تسلّی شما را فیض عطا کناد تا موافق مسیح عیسی .‏ .‏ .‏ یکرأی باشید.‏»—‏رومیان ۱۵:‏۵‏.‏

۱.‏ عیسی در بسیاری از آثار هنری جهان مسیحیت به چه شکلی ترسیم شده است و چرا آن تصویرِ منصفانه‌ای از او نیست؟‏

‏«او را هرگز ندیده‌اند که بخندد.‏» عیسی در گزارش مستندی که بدروغ ادعا می‌شود که به دست مأموری رومی در آن زمان تهیه گردیده این چنین توصیف شده است.‏ این گزارش تقریباً از قرن یازدهم به شکل کنونی‌اش شهرت یافته و گفته می‌شود که بسیاری از هنرمندان را تحت تأثیر قرار داده است.‏ * عیسی در بسیاری از آثار هنری نقاشی،‏ شخص موقری را می‌ماند که بندرت شادی و تبسم در چهره‌اش نقش می‌بندد.‏ لیکن این تصویری غیرمنصفانه از عیسی می‌باشد،‏ عیسایی که به نقل از انجیلها دلی آکنده از محبت،‏ رحمت و احساس داشت.‏

۲.‏ چگونه می‌توانیم از لحاظ طرز فکر «موافق مسیح عیسی باشیم» و به این شکل قادر به انجام چه کاری خواهیم شد؟‏

^۲ بدیهی است که برای آشنایی با عیسای واقعی باید فکر و دل خود را با شناختی دقیق در مورد شخصیت حقیقی عیسی در حینی که بر روی زمین بود مملو سازیم.‏ بنابراین،‏ بگذار چند گزارش از انجیلها را که در خصوص «فکر مسیح» یعنی عواطف و احساسات،‏ ادراک،‏ افکار و نحوهٔ استدلال عیسی بصیرت به ما می‌دهند مورد بررسی قرار دهیم.‏ (‏۱قرنتیان ۲:‏۱۶‏)‏ در ضمن،‏ اجازه بده تا مشاهده کنیم که چگونه می‌توانیم از لحاظ طرز فکر ‹موافق مسیح عیسی باشیم.‏› (‏رومیان ۱۵:‏۵‏)‏ با انجام این کار بهتر خواهیم توانست در زندگی شخصی خود و در رفتار با دیگران از سرمشق عیسی پیروی کنیم.‏—‏یوحنا ۱۳:‏۱۵‏.‏

مردم براحتی نزد او می‌آمدند

۳،‏ ۴.‏ الف)‏زمینهٔ رویداد گزارش‌شده در مرقس ۱۰:‏۱۳-‏۱۶ را شرح بده؟‏ ب)‏ وقتی شاگردان عیسی سعی کردند از آمدن کودکان به نزد او ممانعت به عمل آورند،‏ او چه واکنشی نشان داد؟‏

^۳ مردم به آسانی مجذوب عیسی می‌شدند.‏ آنان با سنین و پیشینه‌های مختلف در مواقع و به علل گوناگون بدون هیچ واهمه‌ای نزد عیسی می‌آمدند.‏ گزارش مرقس ۱۰:‏۱۳-‏۱۶ را در نظر بگیر.‏ آن واقعه در اواخر خدمت زمینی عیسی،‏ در حینی که برای آخرین بار عازم اورشلیم بود تا با مرگی عذاب‌آور روبرو شود رخ داد.‏—‏مرقس ۱۰:‏۳۲-‏۳۴‏.‏

^۴ صحنه را در ذهن خود مجسم کن.‏ مردم فرزندان،‏ از جمله نوزادان خود را نزد عیسی می‌آورند تا آنان را برکت دهد،‏ اما شاگردان سعی دارند مانع این کار ایشان شوند.‏ * احتمالاً شاگردان فکر می‌کنند که در خلال این هفته‌های مهم و سرنوشت‌ساز،‏ عیسی مایل نیست که از جانب کودکان به زحمت بیفتد.‏ اما آنان در اشتباهند.‏ وقتی عیسی به عمل شاگردان خود پی می‌برد از آن ناخشنود می‌گردد و کودکان را نزد خود خوانده می‌گوید:‏ «بگذارید که بچه‌های کوچک نزد من آیند و ایشان را مانع نشوید.‏» (‏مرقس ۱۰:‏۱۴‏)‏ سپس او عملی انجام می‌دهد که نمایانگر رفتاری حقیقتاً پر مهر و توأم با محبت می‌باشد.‏ گزارش کتاب مقدس می‌گوید:‏ «پس ایشان را در آغوش کشید و دست بر ایشان نهاده،‏ برکت داد.‏» (‏مرقس ۱۰:‏۱۶‏)‏ از قرار معلوم کودکان در حالی که عیسی ایشان را در آغوش گرم خود می‌گیرد کاملاً احساس آرامش می‌کنند.‏

۵.‏ گزارش مرقس ۱۰:‏۱۳-‏۱۶ در مورد شخصیت عیسی به ما چه می‌گوید؟‏

^۵ این گزارش کوتاه مطالب زیادی در مورد شخصیت عیسی به ما می‌گوید.‏ توجه کن که مردم با خیال راحت نزد او می‌آمدند.‏ گرچه عیسی صاحب مقامی رفیع در آسمان بود،‏ نه رعب و وحشت به دل انسانهای ناکامل می‌انداخت و نه آنان را خوار می‌شمارد.‏ (‏یوحنا ۱۷:‏۵‏)‏ جالب توجه است که حتی کودکان در کنار او احساس راحتی می‌کردند.‏ یقیناً هیچ کودکی به سوی شخص سرد و عبوسی که نمی‌خندد جلب نمی‌شود!‏ آری،‏ پیر و جوان به عیسی نزدیک می‌شدند زیرا پی برده بودند که او شخص بامحبتی می‌باشد که به  حال دیگران دل می‌سوزاند و مطمئن بودند که او هرگز آنان را از خود نمی‌راند.‏

۶.‏ پیران چه باید بکنند تا دیگران راحت‌تر بتوانند به آنان نزدیک شوند؟‏

^۶ ما می‌توانیم بر روی این گزارش تأمل کنیم و از خود بپرسیم ‹آیا من فکر مسیح را دارم؟‏ آیا دیگران براحتی به من نزدیک می‌شوند؟‏› در این زمانهٔ سخت،‏ گوسفندان خدا به شبانانی احتیاج دارند که بتوانند براحتی و بدون واهمه با مشکلات خود نزد آنان بروند،‏ مردانی که «مثل پناه‌گاهی از باد» می‌باشند.‏ (‏اشعیا ۳۲:‏۱،‏ ۲؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ پیران،‏ چنانچه شما در خود علاقه‌ای صادقانه،‏ بی‌ریا و از صمیم قلب نسبت به برادرانتان به وجود آورید و با اشتیاق فراوان خود را محض خاطر ایشان ایثار کنید،‏ آنان بی‌شک به محبت و توجه شما پی خواهند برد.‏ برادرانتان آن را از حالت سیمای شما،‏ از آهنگ صدایتان و همچنین از رفتار پرمهرتان تشخیص خواهند داد.‏ محبت و علاقهٔ واقعی شما به برادرانتان،‏ جوّ اعتماد متقابلی را ایجاد می‌کند و نتیجتاً آنان به همراه فرزندانشان به آسانی و با خیالی راحت‌تر می‌توانند نزد شما بیایند و دربارهٔ مسائل خود با شما صحبت کنند.‏ زنی مسیحی شرح می‌دهد که چگونه توانست حرف دل خود را به یک پیر بگوید:‏ «او با ملایمت و دلسوزی با من حرف می‌زد.‏ در غیر این صورت،‏ احتمالاً یک کلام هم با او صحبت نمی‌کردم.‏ من در حضور او احساس امنیت می‌کردم.‏»‏

ملاحظهٔ حال دیگران

۷.‏ الف)‏ عیسی چگونه نشان داد که ملاحظهٔ حال دیگران را می‌کند؟‏ ب)‏ چرا عیسی بینایی فرد نابینایی را به طور تدریجی به او بازگرداند؟‏

^۷ عیسی شخص باتوجهی بود و ملاحظهٔ احساسات دیگران را می‌کرد.‏ عیسی با مشاهدهٔ محنت‌زدگان بسیار متأثر می‌شد و در صدد برمی‌آمد تا آنان را از هر آنچه موجب درد و رنجشان می‌گردد رهایی بخشد.‏ (‏متی ۱۴:‏۱۴‏)‏ او همچنین محدودیتها و احتیاجات انسانها را در نظر می‌گرفت.‏ (‏یوحنا ۱۶:‏۱۲‏)‏ یک بار مرد نابینایی را نزد عیسی آوردند و به او التماس کردند که وی را شفا دهد.‏ عیسی آن نابینا را شفا داد؛‏ لیکن بتدریج.‏ ابتدا آن مرد به طور غیرواضح ‹مردمان را خرامان چون درختها دید.‏› سپس عیسی بینایی آن مرد را کاملاً به وی بازگرداند.‏ چرا عیسی آن نابینا را تدریجاً شفا داد؟‏ آن مرد به تاریکی عادت کرده بود و به احتمال قوی عیسی نمی‌خواست که بینایی فوری و نور شدید خورشید و یا تصویر پیچیدهٔ دنیای اطراف ضربه‌ای روحی به آن مرد وارد آورد.‏—‏مرقس ۸:‏۲۲-‏۲۶‏.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ اندکی بعد از ورود عیسی و شاگردانش به منطقهٔ دیکاپولِس چه اتفاقی افتاد؟‏ ب)‏ عیسی چگونه آن مرد ناشنوا را شفا داد؟‏

^۸ همچنین واقعه‌ای را که متعاقب مراسم فِصَح سال ۳۲ د.‏م.‏ رخ داد در نظر بگیر.‏ عیسی و شاگردانش وارد منطقهٔ دیکاپولِس،‏ واقع در شرق دریای جلیل شده بودند.‏ در آنجا جمعیت عظیمی بزودی آنان را پیدا کردند و بسیاری از بیماران و معلولین را نزد عیسی آوردند و عیسی همهٔ آنان را شفا داد.‏ (‏متی ۱۵:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ در آن وقت واقعهٔ جالب‌توجهی رخ داد.‏ عیسی مردی را از میان جمعیت انتخاب کرد تا عنایت خاصی به او مبذول دارد.‏ مرقس تنها کسی است که این رویداد را گزارش می‌کند.‏—‏مرقس ۷:‏۳۱-‏۳۵‏.‏

^۹ آن مرد ناشنوا بود و نمی‌توانست تکلم کند.‏ عیسی احتمالاً متوجه حالت عصبی آن مرد شده و حس کرده بود که از چیزی خجالت می‌کشد.‏ او سپس عملی غیرمعمول انجام داد و آن مرد را  به گوشه‌ای بدور از جمعیت برد؛‏ به مکانی خلوت.‏ عیسی به منظور بیان و توضیح آنچه که قصد داشت انجام دهد از چند نشانه استفاده کرد.‏ او «انگشتان خود را در گوشهای او گذاشت و آب دهان انداخته،‏ زبانش را لمس نمود.‏» (‏مرقس ۷:‏۳۳‏)‏ سپس به آسمان نگریست و در حالت دعا آهی کشید.‏ عیسی با این اعمال می‌خواست به آن مرد چنین بفهماند:‏ ‹اکنون می‌خواهم توسط نیروی الهی کاری برای تو انجام دهم.‏› سرانجام عیسی گفت:‏ «باز شو.‏» (‏مرقس ۷:‏۳۴‏)‏ بلافاصله آن مرد شنوایی خود را بازیافت و توانست به طور عادی سخن بگوید.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ در جماعت چگونه می‌توانیم ملاحظهٔ حال دیگران را بکنیم؟‏ در محیط خانواده چطور؟‏

^۱۰ عیسی چه توجهی به انسانها نشان می‌داد!‏ او احساسات انسانها را درک می‌کرد و این توجه دلسوزانه وی را برمی‌انگیخت تا در اعمال خود ملاحظهٔ عواطف آنان را بکند.‏ برای ما مسیحیان بسیار پسندیده است که در این خصوص فکر مسیح را در خود پرورش دهیم و آن را در رفتار خویش نمایان سازیم.‏ کتاب مقدس به ما تذکر می‌دهد:‏ «همهٔ شما یکرای و همدرد و برادردوست و مُشفِق و فروتن باشید.‏» (‏۱پطرس ۳:‏۸‏)‏ این بدان معناست که سعی نماییم در حین سخن و در هنگام عمل ملاحظهٔ حال دیگران را بکنیم.‏

^۱۱ در جماعت می‌توانیم احساسات دیگران را در نظر گرفته به ایشان عزت و احترام بگذاریم و به نحوی که میل داریم دیگران با ما رفتار کنند با ایشان رفتار کنیم.‏ (‏متی ۷:‏۱۲‏)‏ این همچنین بدان معناست که باید مواظب باشیم چه می‌گوییم و چطور آن را بیان می‌کنیم.‏ (‏کولسیان ۴:‏۶‏)‏ به خاطر داشته باش که ‹حرفهای باطل می‌تواند همچون ضرب شمشیر باشد.‏› (‏امثال ۱۲:‏۱۸‏)‏ در محیط خانواده چطور؟‏ زن و شوهری که حقیقتاً به یکدیگر محبت دارند ملاحظهٔ احساسات یکدیگر را می‌کنند.‏ (‏افسسیان ۵:‏۳۳‏)‏ آنان از به زبان آوردن سخنان تند،‏ انتقادهای پیاپی و استفاده از طعنه‌های نیشدار خودداری می‌کنند زیرا این قبیل اعمال احساسات شخص دیگر را جریحه‌دار می‌کند،‏ جراحتی که به آسانی التیام نمی‌یابد.‏ نباید فراموش کرد که کودکان هم احساس دارند و والدین بامحبت این موضوع را در نظر می‌گیرند.‏ در صورت نیاز به اصلاح،‏ چنین والدینی هنگام تأدیب فرزندان خود رعایت عزت نفس آنان را نموده و بی‌دلیل اسباب شرمندگی ایشان را فراهم نمی‌آورند.‏ * (‏کولسیان ۳:‏۲۱‏)‏ با ملاحظه نمودن حال دیگران بدین طریق نشان خواهیم داد که فکر مسیح را داریم.‏

اعتماد به دیگران

۱۲.‏ عیسی چه نظر واقعبینانه و متعادلی در مورد شاگردان خود داشت؟‏

^۱۲ عیسی نظری واقعبینانه و متعادل در مورد شاگردان خود داشت و خوب می‌دانست که آنان انسانهای کاملی نیستند.‏ به علاوه،‏ عیسی از آنچه در دل انسانها می‌گذشت آگاه بود.‏ (‏یوحنا ۲:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ با وجود این،‏ او صرفاً به ناکاملیت آنان نمی‌نگریست بلکه صفات خوب ایشان را نیز در نظر می‌گرفت.‏ یَهُوَه آن مردان را به سوی خود جلب کرده بود و عیسی از تواناییها و خصوصیات نهفته در آنان اطلاع داشت.‏ (‏یوحنا ۶:‏۴۴‏)‏ نحوهٔ برخورد و رفتار عیسی با شاگردانش نمایانگر نظر مساعد او در مورد آنان بود.‏ به عنوان مثال،‏ او به آنان اعتماد داشت.‏

۱۳.‏ عیسی چگونه نشان می‌داد که به شاگردان خود اعتماد دارد؟‏

^۱۳ عیسی چگونه اعتماد خود را به آنان نشان می‌داد؟‏ او پیش از صعود به آسمان مسئولیت خطیری را به شاگردان مسح‌شدهٔ خود محول کرد؛‏ بلی،‏ مسئولیت رسیدگی به منافع ملکوت خویش را  در سطح جهان بر عهدهٔ آنان گذاشت.‏ (‏متی ۲۵:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ لوقا ۱۲:‏۴۲-‏۴۴‏)‏ عیسی طی خدمت زمینی‌اش،‏ همچنین به طرق غیرمستقیم و نامحسوس اعتماد خود را به آن شاگردان نشان می‌داد.‏ برای مثال،‏ یک بار به منظور تغذیهٔ جمعیت،‏ خوراکی را به طور معجزه‌آسا افزایش داد و سپس مسئولیت توزیع آن را به شاگردان محول کرد.‏—‏متی ۱۴:‏۱۵-‏۲۱؛‏ ۱۵:‏۳۲-‏۳۷‏.‏

۱۴.‏ خلاصهٔ گزارش مرقس ۴:‏۳۵-‏۴۱ را شرح بده؟‏

^۱۴ همچنین گزارش مرقس ۴:‏۳۵-‏۴۱ را در نظر بگیر.‏ در آنجا می‌خوانیم که عیسی و شاگردانش سوار بر قایق به سمت کنارهٔ شرقی دریای جلیل عازم گشتند.‏ دقایقی بعد از حرکت،‏ عیسی در عقب قایق دراز کشید و فوراً به خواب سنگینی فرو رفت.‏ اما چیزی نگذشت که «ناگاه طوفانی عظیم از باد پدید آمد.‏» این گونه توفان رویدادی غیرمعمول در دریای جلیل محسوب نمی‌گشت.‏ در محدودهٔ دریای جلیل به دلیل ارتفاع کم آن،‏ (‏تقریباً ۲۰۰ متر پایینتر از سطح دریا)‏،‏ هوا بسیار گرمتر از مناطق اطراف می‌باشد و این امر مولد اختلالات جوی می‌گردد.‏ همچنین بادهای قوی از سوی کوه حَرمون واقع در شمال،‏ از میان درهٔ اردن بسرعت به وزیدن درمی‌آیند.‏ به این سبب،‏ امکان دارد که در اندک زمانی توفانی سهمگین پدیدار گشته،‏ آرامش منطقه را بر هم زند.‏ در این مورد فکر کن:‏ عیسی بدون شک از وقوع این قبیل توفانهای معمول در دریای جلیل مطلع بود،‏ چرا که در آن حوالی بزرگ شده بود.‏ با وجود این،‏ از آنجایی که بعضی از شاگردانش ماهیگیر بودند،‏ به مهارت قایقرانی آنان اعتماد کرد و با خیال راحت به خواب فرو رفت.‏—‏متی ۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏

۱۵.‏ چگونه می‌توانیم از اعتماد عیسی به شاگردانش تقلید کنیم؟‏

^۱۵ آیا می‌توانیم در این خصوص از عیسی تقلید نموده،‏ به دیگران اعتماد کنیم؟‏ برای برخی اشخاص دشوار است که مسئولیتهایی را به دیگران محول نمایند و می‌خواهند همیشه به قول معروف،‏ خودشان زمام امور را در دست داشته باشند.‏ ایشان ممکن است با خود بگویند:‏ ‹اگر بخواهم کاری درست انجام بشه،‏ باید خودم آن را انجام دهم!‏› اما چنانچه قرار باشد هر کاری را خودمان انجام دهیم،‏ آنوقت در خطر فرسودگی قرار خواهیم گرفت و احتمالاً وقتی را که به خانواده‌مان تعلق دارد بی‌جهت صرف کارهای دیگر خواهیم کرد.‏ در ضمن،‏ اگر وظایف و مسئولیتهای مناسب را به دیگران محول نکنیم ممکن است ایشان را از کسب آموزش و تجربهٔ لازم محروم بداریم.‏ بنابراین،‏ عاقلانه است که یاد بگیریم به دیگران اعتماد کنیم و بعضی امور را به ایشان محول کنیم.‏ چقدر خوب است که از خود صادقانه سؤال کنیم:‏ ‹آیا در این خصوص فکر مسیح را دارم؟‏ آیا با کمال میل بعضی مسائل را به دیگران محول می‌کنم و آیا یقین دارم که ایشان هر آنچه از دستشان برآید به نحو احسن انجام خواهند داد؟‏›‏

او به شاگردان خود ابراز اطمینان می‌کرد

۱۶،‏ ۱۷.‏ عیسی در آخرین شب زندگی خود،‏ با وجود اینکه می‌دانست رسولانش وی را ترک خواهند کرد،‏ چه قوت قلبی به ایشان داد؟‏

^۱۶ عیسی نظر مساعدش را در مورد شاگردان خود به طریق مهم دیگری نیز نشان داد.‏ او اطمینان خود را نسبت به ایشان علناً ابراز نمود.‏ این موضوع از سخنان دلگرم‌کنندهٔ عیسی خطاب به رسولان در آخرین شب زندگی‌اش معلوم می‌گردد.‏ واقعه از این قرار بود.‏

^۱۷ آن شب،‏ شبی تمام‌عیار برای عیسی بود.‏ او با شستن پاهای رسولانش آموزشی عینی دربارهٔ خصوصیت تواضع به آنان داد.‏ بعد از آن عمل،‏ مراسم شام آخر را که قرار بود یادبود مرگش باشد بنیانگزاری کرد.‏ سپس،‏ رسولان مجدداً بر سر اینکه کدامیک از ایشان ظاهراً از همه بزرگتر می‌باشد با یکدیگر به جر و بحث پرداختند.‏ لیکن عیسی از آنجایی که همیشه شکیبا بود،‏ رسولان را به هیچ وجه محکوم نکرد بلکه با آنان به استدلال پرداخت.‏ او همچنین آنچه را که بزودی اتفاق می‌افتاد شرح داد و گفت:‏ «همهٔ شما امشب دربارهٔ من لغزش می‌خورید چنانکه مکتوب است که شبان را می‌زنم و گوسفندان گله پراکنده می‌شوند.‏» (‏متی ۲۶:‏۳۱؛‏ زکریا ۱۳:‏۷‏)‏ عیسی می‌دانست که نزدیکترین یارانش وی را ترک خواهند کرد؛‏ آن هم در زمانی که به آنان احتیاج خواهد داشت.‏ با وجود این،‏ رسولان را محکوم نکرد بلکه به آنان گفت:‏ «لیکن بعد از برخاستنم،‏ پیش از شما به جلیل خواهم رفت.‏» (‏متی ۲۶:‏۳۲‏)‏ بلی عیسی به رسولان خود قوت قلب داد و گفت،‏ با وجود اینکه مرا ترک خواهید کرد،‏ من شما را ترک ننموده و متعاقب آن آزمایش مخوف دگر بار شما را ملاقات خواهم کرد.‏

۱۸.‏ در جلیل عیسی چه وظیفهٔ مهمی را به شاگردان خود واگذار کرد و رسولان چگونه مطابق وظیفهٔ خود عمل نمودند؟‏

^۱۸ عیسی بر سر قول خود ایستاد و بعد از رستاخیز یافتن،‏ بر یازده رسول وفادار خویش که ظاهراً با عده‌ای دیگر در جلیل اجتماع کرده بودند ظاهر شد.‏ (‏متی ۲۸:‏۱۶،‏ ۱۷؛‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۶‏)‏ در آنجا،‏ عیسی وظیفهٔ مهمی را به ایشان واگذار کرد و گفت:‏ «پس رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسمِ اب و ابن و روح‌القدس تعمید دهید.‏ و ایشان را تعلیم دهید که همهٔ اموری را که به شما حکم کرده‌ام حفظ کنند.‏» (‏متی ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ کتاب اعمال رسولان با استفاده از شواهد آشکار توضیح می‌دهد که رسولان مطابق وظیفهٔ خود عمل نمودند و هدایت کار موعظهٔ بشارت را در قرن اول وفادارانه به عهده گرفتند.‏—‏اعمال ۲:‏۴۱،‏ ۴۲؛‏ ۴:‏۳۳؛‏ ۵:‏۲۷-‏۳۲‏.‏

۱۹.‏ از اعمال عیسی متعاقب رستاخیزش چه مطلبی را دربارهٔ فکر مسیح می‌آموزیم؟‏

^۱۹ این گزارش چه مطلب آشکاری را دربارهٔ فکر مسیح به ما آموزش می‌دهد؟‏ عیسی بدترین وجه شخصیت رسولان خود را دیده  بود،‏ با وجود این،‏ «ایشان را تا به آخر محبت نمود.‏» (‏یوحنا ۱۳:‏۱‏)‏ عیسی به رسولان خود،‏ علی‌رغم تمام قصوراتشان،‏ ابراز اطمینان کرد.‏ توجه کن که اطمینان و ایمان عیسی به رسولانش بیهوده نبود بلکه بی‌تردید آنان را تقویت کرد تا در انجام وظایفی که به ایشان محول کرده بود مصمم گردند.‏

۲۰،‏ ۲۱.‏ چگونه می‌توانیم نظری مثبت در مورد برادران خود داشته باشیم؟‏

^۲۰ حال،‏ چگونه می‌توانیم در این خصوص فکر مسیح را داشته باشیم؟‏ با خوشبینی در مورد هم‌ایمانانمان.‏ چنانچه در ذهن خود راجع به آنان منفی‌بافی کنیم،‏ احتمالاً این طرز فکر در سخنان و اعمالمان پدیدار خواهد شد.‏ (‏لوقا ۶:‏۴۵‏)‏ لذا،‏ کتاب مقدس به ما می‌گوید که محبت «همه را باور می‌نماید.‏» (‏۱قرنتیان ۱۳:‏۷‏)‏ ثمرهٔ محبت مثبت است،‏ نه منفی.‏ محبت تخریب نمی‌کند بلکه بنا می‌کند.‏ انسانها در برابر محبت و تشویق واکنش مساعدتری نشان می‌دهند تا در برابر تهدید و ارعاب.‏ ما با ابراز اطمینان به دیگران می‌توانیم ایشان را بنا نماییم و مشوق آنان باشیم.‏ (‏۱تسالونیکیان ۵:‏۱۱‏)‏ چنانچه همانند مسیح نظری مثبت در مورد برادرانمان داشته باشیم،‏ با آنان به طریقی بناکننده رفتار خواهیم کرد و بدین نحو ایشان را به پیشرفت ترغیب خواهیم نمود.‏

^۲۱ پرورش فکر مسیح در خویشتن و ابراز آن صرفاً به معنی تقلید از بعضی از اعمال عیسی نمی‌باشد.‏ همانطور که در مقالهٔ قبلی ذکر شد،‏ چنانچه بخواهیم حقیقتاً همچون عیسی رفتار کنیم ابتدا باید بیاموزیم همچون او به مسائل بنگریم.‏ انجیلها به ما کمک می‌کنند تا با جنبهٔ دیگری از شخصیت عیسی و همچنین افکار و احساسات او در رابطه با کاری که به وی محول شده بود آشنایی پیدا کنیم.‏ مقالهٔ بعدی این موضوع را مورد بحث قرار خواهد داد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا می‌توانی توضیح دهی؟‏

‏• عیسی هنگامی که شاگردان سعی داشتند مانع آمدن کودکان نزد وی گردند چه عکس‌العملی نشان داد؟‏

‏• عیسی به چه طریقهایی ملاحظهٔ حال دیگران را می‌کرد؟‏

‏• چگونه می‌توانیم از عیسی تقلید نموده به دیگران اعتماد کنیم؟‏

‏• چگونه می‌توانیم از عیسی که به رسولان خود ابراز اطمینان می‌کرد تقلید کنیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

کودکان نزد عیسی احساس راحتی می‌کردند

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

عیسی رفتاری دلسوزانه با دیگران داشت