مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

چرا یَهُوَه سزاوار ستایش است؟‏

چرا یَهُوَه سزاوار ستایش است؟‏

‏«هللویاه،‏ .‏ .‏ .‏ دلپذیر و شایسته است ستایش او.‏»—‏مزمور ۱۴۷:‏۱‏.‏

سرودهای:‏ ۱۰۴،‏ ۱۵۲

۱-‏۳.‏ الف)‏ ظاهراً مزمور ۱۴۷ چه وقت به نگارش درآمد؟‏ ب)‏ از مطالعهٔ مزمور ۱۴۷ چه می‌آموزیم؟‏

وقتی کسی وظیفه‌ای را که به او واگذار شده است،‏ به‌خوبی انجام می‌دهد یا خصوصیت خوبی را از خود نشان می‌دهد،‏ سزاوار است که ستوده شود.‏ اگر انجام چنین کاری در مورد انسان‌ها بجاست،‏ چقدر بیشتر باید یَهُوَه خدا را ستایش کنیم!‏ او به دلیل قدرت بی‌نهایت خود که در خلقتِ شگفت‌انگیزش نمایان است،‏ درخور ستایش است.‏ همچنین به دلیل رفتار پرمهری که با انسان‌ها دارد لایق ستایش است؛‏ او برای نجات بشر و فراهم کردن بهای رهایی آنان حاضر شد پسرش را فدا کند.‏

۲ نویسندهٔ مزمور ۱۴۷ نه تنها خود برانگیخته شد که یَهُوَه خدا را ستایش کند،‏ بلکه دیگران را نیز به این کار برانگیخت.‏—‏مزمور ۱۴۷:‏۱،‏ ۷،‏ ۱۲ خوانده شود.‏

۳ ما نمی‌دانیم که چه کسی این مزمور را به نگارش درآورده است،‏ اما به نظر می‌رسد آن مزمورنویس در زمانی زندگی می‌کرد که یَهُوَه اسرائیلیان تبعیدی را از بابل به اورشلیم برگرداند.‏ (‏مز ۱۴۷:‏۲‏)‏ مسلّماً مزمورنویس با دیدن بازگشت قوم خدا به مکان پرستش حقیقی‌شان،‏ برانگیخته شد که یَهُوَه را ستایش کند.‏ آیا او دلایل دیگری نیز برای انجام این کار داشت؟‏ شما به چه دلایلی می‌توانید با صدای بلند بگویید «هَلِّلویاه»،‏ یَهُوَه را ستایش کنید؟‏—‏مز ۱۴۷:‏۱؛‏ ۱۰۴:‏۳۵‏،‏ پاورقی.‏

یَهُوَه دلشکستگان را التیام می‌بخشد

۴.‏ وقتی کوروش اسرائیلیان را از اسارت بابل آزاد ساخت،‏ آنان چه احساسی داشتند و چرا؟‏

۴ احساس اسرائیلیانی را تجسّم کنید که در بابل در تبعید به سر می‌بردند.‏ کسانی که آنان را به اسارت به آنجا آورده بودند با تمسخر به آنان می‌گفتند:‏ «یکی از سرودهای صَهیون را برای ما بسرایید!‏» اما یهودیان چگونه می‌توانستند بسرایند وقتی می‌دانستند که اورشلیم نابود شده است،‏ اورشلیمی که سبب وجد و شادی عظیم آنان بود.‏ (‏مز ۱۳۷:‏۱-‏۳،‏ ۶‏)‏ دل آنان شکسته بود و نیاز به دلگرمی و تسلّی داشتند.‏ اما همان طور که در کتاب مقدّس پیشگویی شده بود یَهُوَه خدا به قومش کمک کرد.‏ چگونه؟‏ از طریق کوروش،‏ پادشاه فارس.‏ وقتی کوروش بابل را شکست داد به اسرائیلیان گفت:‏ «یهوه .‏ .‏ .‏ مرا مأمور فرموده تا در اورشلیم .‏ .‏ .‏ خانه‌ای برای او بسازم.‏ از تمامی قوم او،‏ هر یک از شما که برود،‏ یهوه خدایش همراه او باشد.‏» (‏۲توا ۳۶:‏۲۳‏)‏ این امر چقدر سبب دلگرمی و تسلّی اسرائیلیانی شد که در بابل در اسارت بودند.‏

۵.‏ مزمورنویس در خصوص رفتار یَهُوَه با دلشکستگان چه می‌گوید؟‏

۵ یَهُوَه خدا به قوم اسرائیل و همچنین به تک‌تک اسرائیلیان تسلّی و دلگرمی داد.‏ این امر امروزه نیز در مورد قوم خدا صدق می‌کند.‏ مزمورنویس در این خصوص نوشت که خدا «دلشکستگان را التیام می‌بخشد،‏ و زخمهایشان را می‌بندد.‏» (‏مز ۱۴۷:‏۳‏)‏ به‌راستی که یَهُوَه به فکر بیماران است،‏ یعنی آنانی که افسرده‌اند یا درگیر مشکلات جسمانی هستند.‏ او مشتاق است که زخم‌های عاطفی ما را بهبود بخشد.‏ (‏مز ۳۴:‏۱۸؛‏ اشع ۵۷:‏۱۵‏)‏ یَهُوَه به ما حکمت و قدرت می‌دهد تا یارای مقابله با هر مشکلی را داشته باشیم.‏—‏یعقو ۱:‏۵‏.‏

۶.‏ چگونه می‌توانیم از سخنان مزمورنویس در مزمور ۱۴۷:‏۴ فایده ببریم؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

۶ سپس مزمورنویس به آسمان نگریست و گفت که یَهُوَه خدا «شمار ستارگان را تعیین می‌کند،‏ و هر یک از آنها را به نام می‌خواند.‏» (‏مز ۱۴۷:‏۴‏)‏ نویسندهٔ مزمور می‌توانست ستارگان را ببیند،‏ اما شمار آن‌ها را نمی‌دانست.‏ امروزه دانشمندان می‌دانند که در کهکشان ما میلیاردها ستاره وجود دارد و سال به سال با کشفیات جدید بر شمار آن‌ها افزوده می‌شود.‏ شاید تریلیون‌ها کهکشان در جهان هستی وجود داشته باشد.‏ ما انسان‌ها قادر نیستیم همهٔ این ستارگان را بشماریم،‏ اما آفریدگار عالم قادر به این کار است و به هر یک از آن‌ها نامی داده است.‏ (‏۱قر ۱۵:‏۴۱‏)‏ یَهُوَه خدا که تک‌تک ستارگان را می‌شناسد و می‌داند که در کجا قرار دارند،‏ هر یک از ما را نیز به‌خوبی می‌شناسد و دقیقاً می‌داند که چه موقعیتی داریم،‏ احساساتمان چیست و به چه چیزی نیاز داریم.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ یَهُوَه خدا از چه چیزهایی در مورد ما آگاه است؟‏ ب)‏ با ذکر مثالی دلسوزی و همدردی یَهُوَه را نشان دهید.‏

۷ یَهُوَه از وضعیت و مشکلات هر یک از ما آگاه است و قدرت این را دارد که در هر شرایطی به ما کمک کند.‏ ‏(‏مزمور ۱۴۷:‏۵ خوانده شود.‏)‏ شاید احساس کنیم که وضعیتمان به قدری سخت و دشوار است که دیگر قدرت تحمّل آن را نداریم.‏ اما خدا محدودیت‌های ما را می‌داند و «به یاد دارد که ما خاک هستیم!‏» (‏مز ۱۰۳:‏۱۴‏)‏ ما انسان‌ها چون ناکامل هستیم خطایی را چندین بار مرتکب شده،‏ در نتیجه مأیوس و ناامید می‌شویم.‏ گاه از گفته‌هایمان پشیمان می‌شویم،‏ از تمایلات نادرست و یا حسادتی که در دلمان نسبت به دیگران ایجاد می‌شود،‏ شرمسار می‌شویم.‏ اما یَهُوَه خدا این احساسات ما را کاملاً درک می‌کند،‏ هر چند که خودش چنین احساساتی ندارد و پاک و کامل است.‏—‏اشع ۴۰:‏۲۸‏.‏

۸ شاید شما در برخی از سختی‌های زندگی دست قدرتمند یَهُوَه خدا را دیده‌اید که چگونه به شما یاری رسانده است.‏ (‏اشع ۴۱:‏۱۰،‏ ۱۳‏)‏ برای مثال،‏ خواهری پیشگام به نام کیوکو دست یَهُوَه را در زندگی خود دید.‏ مدتی پس از این که او برای خدمت به جماعتی جدید فرستاده شد،‏ یأس و ناامیدی به او دست داد.‏ اما کیوکو چگونه متوجه شد که یَهُوَه از وضعیت او و مشکلاتش آگاه است؟‏ در جماعت جدید بسیاری از هم‌ایمانانش احساسات او را درک می‌کردند.‏ او احساس کرد که یَهُوَه به او می‌گوید:‏ «من تو را دوست دارم،‏ نه فقط به خاطر این که پیشگام هستی،‏ بلکه چون دخترم هستی و زندگی‌ات را وقف من کرده‌ای.‏ دوست دارم که از خدمت به من لذّت ببری.‏» یَهُوَه به شما چگونه نشان داده است که درک او «نامتناهی» یا بی‌انتها است؟‏

یَهُوَه به نیازهای ما رسیدگی می‌کند

۹،‏ ۱۰.‏ یَهُوَه خدا در ابتدا به کدام نیاز ما رسیدگی می‌کند؟‏ مثالی بزنید.‏

۹ همهٔ ما انسان‌ها به خوراک،‏ پوشاک و سرپناه نیاز داریم.‏ به این دلیل گاه ممکن است نگران باشیم که به اندازهٔ کافی خوراک نداریم.‏ اما یَهُوَه خدا زمین را طوری ساخته است که برای همه غذای کافی مهیا شود.‏ او حتی خوراک جوجه‌کلاغها را می‌رساند.‏ ‏(‏مزمور ۱۴۷:‏۸،‏ ۹ خوانده شود.‏)‏ اگر یَهُوَه خوراک جوجه‌کلاغها را فراهم می‌کند،‏ ما می‌توانیم مطمئن باشیم که به نیازهای مادی ما نیز رسیدگی می‌کند.‏—‏مز ۳۷:‏۲۵‏.‏

۱۰ از همه مهم‌تر،‏ یَهُوَه آنچه را برای تقویت ایمانمان نیاز داریم فراهم می‌سازد و ‹آرامش الٰهی را که فراتر از درک بشر است› به ما می‌دهد.‏ (‏فیلیپ ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ برای مثال،‏ موتسوئو و همسرش دست یاری یَهُوَه را دیدند.‏ وقتی در سال ۲۰۱۱ سونامی بخشی از کشور ژاپن را تخریب کرد،‏ آنان با خطر مرگ مواجه شدند و برای نجات جانشان بر روی بام خانهٔ خود رفتند.‏ در آن روز آنان تقریباً همهٔ دارایی خود را از دست دادند.‏ تمام شب را در تاریکی و سرما در اتاق زیر شیروانی خانهٔ فرسودهٔ خود به سر بردند.‏ صبح روز بعد آنان برای تقویت ایمانشان تلاش کردند که نشریه‌ای برای مطالعه پیدا کنند.‏ تنها چیزی که یافتند «سالنامهٔ شاهدان یَهُوَه» برای سال ۲۰۰۶ بود.‏ وقتی موتسوئو کتاب را ورق زد،‏ به گزارشی تحت این عنوان برخورد:‏ «مرگبارترین سونامی‌هایی که تا کنون گزارش شده است.‏» آن بخش در مورد زلزله‌ای بود که در سال ۲۰۰۴ در یکی از جزایر اندونزی به نام سوماترا رخ داد و باعث مخرّب‌ترین سونامی‌هایی شد که تا آن زمان گزارش شده بود.‏ وقتی موتسوئو و همسرش تجربه‌های برادران و خواهران را که در آن گزارش آمده بود خواندند،‏ گریستند.‏ آنان با خواندن آن تجربه‌ها حس کردند که یَهُوَه با دلسوزی و مهربانی به نیاز آنان رسیدگی کرد و ایمانشان را تقویت کرد.‏ یَهُوَه همچنین به نیازهای مادی آنان رسیدگی کرد.‏ هم‌ایمانانشان از نقاط دیگر ژاپن برایشان خوراک و پوشاک فرستادند.‏ اما آنچه بیش از همه باعث تقویت‌شان شد،‏ این بود که نمایندگانی از سوی سازمان یَهُوَه از جماعت‌ها دیدن کردند.‏ موتسوئو می‌گوید:‏ «احساس کردم که یَهُوَه در کنار هر یک از ما ایستاده و به ما رسیدگی می‌کند.‏ واقعاً دلگرم‌کننده بود!‏» خدا در ابتدا با فراهم کردن نیاز روحانی‌مان ایمان ما را تقویت می‌کند و سپس به نیازهای مادی‌مان رسیدگی می‌کند.‏

دریافت کمک خدا

۱۱.‏ برای دریافت کمک از خدا به چه خصوصیتی نیاز داریم؟‏

۱۱ یَهُوَه همیشه آماده است که ‹فروتنان را برافرازد.‏› (‏مز ۱۴۷:‏۶ الف)‏ اما چگونه می‌توانیم از او کمک دریافت کنیم؟‏ ما باید رابطه‌مان را با او قوی کنیم و برای این کار نیاز است که فروتنی را در خود پرورش دهیم.‏ (‏صف ۲:‏۳‏)‏ اشخاص فروتن به یَهُوَه اعتماد دارند و برای پایان دادن به بی‌عدالتی‌ها و درد و رنج منتظر او می‌مانند.‏ یَهُوَه از چنین اشخاصی خشنود است.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ اگر بخواهیم خدا به ما یاری رساند،‏ از چه چیزی باید دوری کنیم؟‏ ب)‏ یَهُوَه از چه کسی خشنود است؟‏

۱۲ البته یَهُوَه خدا با شریران همچون فروتنان عمل نمی‌کند،‏ بلکه آنان را «بر زمین می‌افکند.‏» (‏مز ۱۴۷:‏۶ ب)‏ مسلّماً هیچ یک از ما نمی‌خواهد چنین اتفاقی برای او بیفتد.‏ اگر می‌خواهیم محبت خدا شامل حال ما شود،‏ باید از آنچه او نفرت دارد نفرت داشته باشیم.‏ (‏مز ۹۷:‏۱۰‏)‏ برای مثال باید از اعمال نامشروع جنسی تنفر داشته باشیم.‏ بنابراین باید از هرزه‌نگاری یا هر چیز دیگری که باعث می‌شود مرتکب این اعمال نادرست شویم،‏ دوری کنیم.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۳۷؛‏ مت ۵:‏۲۸‏)‏ برای انجام این کار باید سخت با تمایلات نادرست جنگید.‏ مطمئناً چنین تلاشی بسیار پرارزش است،‏ چون برکت یَهُوَه خدا شامل حال ما می‌شود.‏

۱۳ ما نمی‌توانیم با قدرت خود در این جنگ پیروز شویم و باید به یَهُوَه خدا توکل کنیم.‏ آیا او خشنود می‌شود اگر ما به قدرت و توانایی خودمان یا دیگران تکیه کنیم؟‏ کتاب مقدّس در این خصوص می‌گوید که یَهُوَه خدا به «ساقهای انسان» یا «نیروی اسب» که نشانهٔ قدرت و توانایی است،‏ رغبتی ندارد.‏ (‏مز ۱۴۷:‏۱۰‏)‏ در عوض ما باید مرتب به یَهُوَه دعا کنیم و با التماس از او بخواهیم که به ما کمک کند.‏ یَهُوَه خدا همچون انسان نیست که از درخواست‌های مکرّر ما خسته شود.‏ «خشنودی خداوند در ترسندگان اوست،‏ در آنان که به محبت او امیدوارند.‏» (‏مز ۱۴۷:‏۱۱‏)‏ ما می‌توانیم مطمئن باشیم که خدا برای غلبه بر تمایلات نادرست همیشه به ما کمک خواهد کرد،‏ زیرا او به ما وفادار است و محبتی عمیق به ما دارد.‏

۱۴.‏ مزمورنویس از چه چیزی اطمینان داشت؟‏

۱۴ یَهُوَه به ما اطمینان بخشیده است که در سختی‌ها و مشکلات به ما کمک کند.‏ وقتی که مزمورنویس به بازگشت اسرائیلیان به اورشلیم فکر کرد،‏ در مورد یَهُوَه چنین سرایید:‏ «او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را مستحکم می‌گرداند،‏ و فرزندانت را در اندرونت برکت می‌دهد.‏ او صلح را بر مرزهایت حکمفرما می‌سازد.‏» (‏مز ۱۴۷:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ مزمورنویس با آگاهی از این که یَهُوَه دروازه‌های شهر را مستحکم خواهد کرد،‏ احساس امنیت می‌کرد.‏ او اطمینان داشت که یَهُوَه از قومش محافظت خواهد کرد.‏

وقتی سختی‌ها و مشکلات بر ما هجوم می‌آورد،‏ چگونه کلام خدا به ما کمک می‌کند؟‏ (‏بندهای ۱۵-‏۱۷ ملاحظه شود)‏

۱۵-‏۱۷.‏ الف)‏ گاه سختی‌ها و مشکلات زندگی سبب می‌شود که چه حسی داشته باشیم،‏ اما یَهُوَه چگونه با کلامش به ما یاری می‌رساند؟‏ ب)‏ با ذکر مثالی نشان دهید که چگونه کلام خدا برای یاری رساندن به ما «به‌سرعت می‌دود»؟‏

۱۵ ممکن است در زندگی با مشکلاتی روبرو شویم که باعث نگرانی ما شود.‏ یَهُوَه خدا قادر است حکمت لازم را به ما بدهد تا بتوانیم با آن مشکلات مقابله کنیم.‏ مزمورنویس در مورد یَهُوَه خدا می‌گوید که او «فرمان خود را بر زمین می‌فرستد،‏ و کلام او به‌سرعت می‌دود.‏» سپس به برف،‏ شبنم و تگرگ اشاره می‌کند و چنین می‌پرسد:‏ «کیست که در برابر سرمای او تواند ایستاد؟‏» در پایان می‌گوید:‏ «او کلام خود را می‌فرستد و آنها را آب می‌کند.‏» (‏مز ۱۴۷:‏۱۵-‏۱۸‏)‏ یَهُوَه خدا که از حکمت و قدرت بی‌پایان برخوردار است و برف و تگرگ یا قوانین طبیعت را تحت کنترل خود دارد،‏ مسلّماً می‌تواند در هر سختی و مشکلی به ما کمک کند.‏

۱۶ مزمورنویس گفت که کلام او برای یاری رساندن به ما «به‌سرعت می‌دود.‏» امروزه یَهُوَه خدا به بهترین شکل و در زمان مناسب از طریق کلامش کتاب مقدّس ما را راهنمایی می‌کند.‏ به این فکر کنید که چه فوایدی نصیب‌تان می‌شود وقتی که کتاب مقدّس را می‌خوانید یا نشریات «غلام امین و دانا» را بررسی می‌کنید.‏ هنگامی که به تماشای برنامه‌های JW Broadcasting می‌نشینید یا از سایت jw.org دیدن می‌کنید.‏ یا وقتی که با پیران جماعت صحبت کرده و با هم‌ایمانانتان معاشرت می‌کنید.‏ (‏مت ۲۴:‏۴۵‏)‏ آیا می‌توانید ببینید که یَهُوَه برای راهنمایی و یاری رساندن به شما «به‌سرعت» عمل می‌کند؟‏

۱۷ خواهری به نام سیمون از طریق کلام خدا کمک لازم را دریافت کرد.‏ او خود را بی‌ارزش می‌دانست و فکر می‌کرد یَهُوَه خدا از او خشنود نیست.‏ او هنگامی که مأیوس و ناامید می‌شد،‏ در دعا به یَهُوَه روی می‌آورد و با خواهش و تمنا از او درخواست کمک می‌کرد.‏ او همچنین مرتب کتاب مقدّس را مطالعه می‌کرد.‏ سیمون می‌گوید:‏ «هیچ وقت نشد که من در وضعیتی قرار بگیرم که حمایت و راهنمایی یَهُوَه را حس نکنم.‏» این امر به او کمک کرد که به مرور دیدگاهش را تغییر دهد و مثبت فکر کند.‏

۱۸.‏ چرا فکر می‌کنید که شما برای یَهُوَه خدا عزیز هستید و چه دلایلی دارید که یَهُوَه را ستایش کنید؟‏

۱۸ مزمورنویس می‌دانست که یَهُوَه خدا از میان همهٔ قوم‌های سراسر زمین،‏ قوم اسرائیل را به عنوان قوم خود انتخاب کرده است.‏ آنان تنها قومی بودند که «کلام» و «فرایض و قوانین» خدا را دریافت کرده بودند.‏ ‏(‏مزمور ۱۴۷:‏۱۹،‏ ۲۰ خوانده شود.‏)‏ امروزه ما این افتخار را داریم که نام یَهُوَه را بر خود داشته باشیم.‏ ما بسیار شکرگزار هستیم که او را می‌شناسیم،‏ کلام او را برای راهنمایی در اختیار داریم و می‌توانیم با او رابطه‌ای نزدیک داشته باشیم.‏ بنابراین ما نیز همچون نویسندهٔ مزمور ۱۴۷ دلایل زیادی برای ستایش یَهُوَه داریم و دیگران را نیز به این کار تشویق می‌کنیم.‏