۱.‏ پیام اِشَعْیای نبی به اسرائیلیان چه بود؟‏

 اِشَعْیای نبی یَهُوَه را به عنوان «خدای حقیقت» معرفی کرد.‏ کلمه‌ای که «حقیقت» ترجمه شده است،‏ به معنی «آمین» است.‏ (‏اشع ۶۵:‏​۱۶‏،‏ پاورقی.‏)‏ «آمین» یعنی «این طور بشود،‏» یا «مطمئناً این طور است.‏» وقتی در کتاب مقدّس کلمهٔ «آمین» در رابطه با یَهُوَه و عیسی استفاده شود،‏ تضمینی برای درستی یک موضوع است.‏ پس پیام اِشَعْیا به اسرائیلیان واضح بود؛‏ هر آنچه یَهُوَه پیشگویی کند قابل اطمینان است.‏ یَهُوَه با به تحقق رساندن وعده‌هایش این موضوع را ثابت کرده است.‏

۲.‏ چرا می‌توانیم به وعده‌های یَهُوَه اطمینان کنیم و چه سؤالاتی را بررسی خواهیم کرد؟‏

^۲ آیا ما هم می‌توانیم به وعده‌های یَهُوَه اطمینان کامل داشته باشیم؟‏ پولُس رسول تقریباً ۸۰۰ سال بعد از زمان اِشَعْیا اشاره کرد که چرا وعده‌های یَهُوَه همیشه قابل اطمینان است.‏ پولُس گفت:‏ ‹ممکن نیست خدا دروغ بگوید.‏› (‏عبر ۶:‏۱۸‏)‏ همان طور که یک چشمه نمی‌تواند آب شیرین و آب شور داشته باشد،‏ یَهُوَه که سرچشمهٔ حقیقت است نمی‌تواند دروغ بگوید.‏ پس ما می‌توانیم به آنچه یَهُوَه می‌گوید،‏ منجمله وعده‌هایش اعتماد کامل داشته باشیم.‏ در این مقاله به بررسی این سؤالات می‌پردازیم:‏ یَهُوَه به ما چه وعده‌ای داده است؟‏ او چطور انجام وعده‌اش را تضمین کرده است؟‏

۳.‏ الف)‏ وعدهٔ مورد علاقهٔ خادمان خدا چیست؟‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏​۳،‏ ۴‏)‏ ب)‏ عکس‌العمل بعضی از مردم نسبت به این وعدهٔ زیبا چیست؟‏

^۳ وعده‌ای که در این مقاله بررسی می‌کنیم،‏ مورد علاقهٔ خادمان خدا در سراسر دنیاست.‏ ‏(‏مکاشفه ۲۱:‏​۳،‏ ۴ خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه زمانی را وعده می‌دهد که «دیگر نه مرگ وجود خواهد داشت و نه ماتم و ناله و درد.‏» بسیاری از ما در موعظه از این آیات دلگرم‌کننده در مورد بهشت استفاده می‌کنیم.‏ عکس‌العمل بعضی از مردم نسبت به این وعده چیست؟‏ شاید آن‌ها بگویند که ‹خیلی زیباست،‏ اما باور کردنش سخت است.‏›‏

۴.‏ الف)‏ یَهُوَه چه چیزهایی را از قبل می‌دانست؟‏ ب)‏ یَهُوَه برای این که بتوانیم به وعده‌اش اطمینان داشته باشیم چه کرده است؟‏

^۴ وقتی یَهُوَه این وعده را در مورد زندگی در بهشت به یوحنای رسول الهام کرد،‏ می‌دانست که این امید را در خدمت موعظه با دیگران در میان می‌گذاریم.‏ یَهُوَه همچنین می‌دانست که برای بسیاری باور کردن وعدهٔ «اتفاقات جدید» سخت است.‏ (‏اشع ۴۲:‏۹؛‏ ۶۰:‏۲؛‏ ۲قر ۴:‏​۳،‏ ۴‏)‏ پس ما چطور می‌توانیم به دیگران و خودمان اطمینان دهیم که برکات توضیح داده شده در مکاشفه ۲۱:‏۳ و ۴ به تحقق خواهد رسید؟‏ یَهُوَه فقط این وعدهٔ دلگرم‌کننده را نداده،‏ بلکه دلایل قانع‌کننده‌ای ارائه کرده تا بتوانیم به انجام آن اطمینان داشته باشیم.‏ او چه دلایلی ارائه کرده است؟‏

۵.‏ برای اطمینان به وعدهٔ یَهُوَه در مورد بهشت چه دلایلی داریم و کجا می‌توان آن‌ها را یافت؟‏

^۵ در کتاب مکاشفه دلایلی آمده است که چرا می‌توانیم به وعدهٔ یَهُوَه در مورد بهشت اطمینان داشته باشیم.‏ «آن تخت‌نشین گفت:‏ ‹من همه چیز را نو می‌سازم!‏› همین طور گفت:‏ ‹این چیزها را بنویس،‏ چون قابل اعتماد و درست هستند.‏› او به من گفت:‏ ‹این گفته‌ها به تحقق رسیده‌اند!‏ من «الف» و «ی» هستم،‏ یعنی اول و آخر.‏›»—‏مکا ۲۱:‏​۵،‏ ۶الف‏.‏

۶.‏ چطور اعتمادمان به وعدهٔ یَهُوَه از طریق تضمینی که در مکاشفه ۲۱:‏۵ و ۶ آمده بیشتر می‌شود؟‏

^۶ چرا این آیات اطمینان ما را به وعدهٔ خدا بیشتر می‌کند؟‏ در این آیات مثل این است که یَهُوَه وعده‌اش را امضا کرده تا به ما اطمینان ببخشد که قطعاً به آن عمل خواهد کرد.‏ این وعدهٔ خدا در مکاشفه ۲۱:‏۳ و ۴ آمده است؛‏ سپس در آیات ۵ و ۶‏،‏ به اصطلاح امضای یَهُوَه را می‌بینیم که به تحقق رسیدن وعدهٔ خود را تضمین می‌کند.‏ بیایید با دقت بیشتری این تضمین یَهُوَه را بررسی کنیم.‏

۷.‏ چه کسی در آیهٔ ۵ شروع به صحبت می‌کند و چرا اهمیت دارد؟‏

^۷ تضمین یَهُوَه چنین شروع می‌شود:‏ «آن تخت‌نشین گفت.‏» (‏مکا ۲۱:‏۵الف‏)‏ این گفته از اهمیت خاصّی برخوردار است،‏ چون یکی از سه مرتبه‌ای است که یَهُوَه در کتاب مکاشفه از طریق رؤیا صحبت می‌کند.‏ پس این تضمین از طرف یک فرشتهٔ قدرتمند یا حتی عیسای رستاخیزیافته نیست،‏ بلکه از طرف خود یَهُوَه است.‏ این موضوع نشان می‌دهد که می‌توانیم به گفته‌های بعدی یَهُوَه کاملاً اعتماد کنیم.‏ چرا؟‏ چون غیرممکن است که یَهُوَه «دروغ بگوید.‏» (‏تیت ۱:‏⁠۲‏)‏ بله،‏ ما می‌توانیم به آنچه که در مکاشفه ۲۱:‏۵ و ۶ آمده کاملاً اطمینان کنیم.‏

۸.‏ یَهُوَه چطور قطعی بودن وعدهٔ خود را تأکید می‌کند؟‏ (‏اِشَعْیا ۴۶:‏⁠۱۰‏)‏

^۸ بیایید با هم به کلمهٔ «ببین!‏» توجه کنیم.‏ (‏مکا ۲۱:‏⁠۵‏)‏ کلمهٔ یونانی‌ای که «ببین!‏» ترجمه شده،‏ بارها در کتاب مکاشفه استفاده می‌شود.‏ در یک کتاب مرجع آمده که از این کلمه برای جلب توجه خواننده به نکتهٔ بعدی استفاده می‌شود.‏ بعد از «ببین!‏» این گفتهٔ خدا آمده است:‏ «من همه چیز را نو می‌سازم.‏» هر چند یَهُوَه در مورد تغییراتی در آینده صحبت می‌کند،‏ اما چنان از تحقق این وعده مطمئن است که انگار آن تغییرات همان موقع در حال انجام هستند.‏—‏اِشَعْیا ۴۶:‏۱۰ خوانده شود.‏

۹.‏ الف)‏ عبارت «من همه چیز را نو می‌سازم» به کدام کارهای یَهُوَه اشاره می‌کند؟‏ ب)‏ برای «آسمان» و «زمین» کنونی چه اتفاقی خواهد افتاد؟‏

^۹ در ادامه به معنی عبارت «من همه چیز را نو می‌سازم،‏» در مکاشفه ۲۱:‏۵ دقت می‌کنیم.‏ این عبارت به دو کاری که یَهُوَه انجام می‌دهد اشاره می‌کند؛‏ یعنی جایگزینی و نوسازی.‏ یَهُوَه چه چیزی را جایگزین می‌کند؟‏ در مکاشفه ۲۱:‏۱ این طور می‌خوانیم:‏ «آسمان قبلی و زمین قبلی از بین رفته بودند.‏» «آسمان قبلی» به حکومت‌های سیاسیِ تحت نفوذ شیطان و دیوها اشاره می‌کند.‏ (‏مت ۴:‏​۸،‏ ۹؛‏ ۱یو ۵:‏۱۹‏)‏ در کتاب مقدّس «زمین» می‌تواند به ساکنان کرهٔ زمین اشاره کند.‏ (‏پیدا ۱۱:‏۱؛‏ مز ۹۶:‏⁠۱‏)‏ پس «زمین قبلی» به انسان‌های شریر دنیای امروز برمی‌گردد.‏ یَهُوَه فقط «آسمان» و «زمین» کنونی را تغییر نمی‌دهد یا اصلاح نمی‌کند،‏ بلکه آن‌ها را کاملاً جایگزین می‌کند.‏ او آسمان و زمین کنونی را با ‹آسمان و زمین جدید› جایگزین خواهد کرد؛‏ یعنی حکومتی جدید که بر انسان‌های درستکار حکمرانی می‌کند.‏

۱۰.‏ یَهُوَه چه چیزهایی را نو می‌سازد؟‏

^۱۰ یَهُوَه در مکاشفه ۲۱:‏۵ در مورد نوسازی صحبت می‌کند.‏ دقت کنید که یَهُوَه نمی‌گوید که ‏«من چیزهای نو می‌سازم،‏»‏ بلکه می‌گوید:‏ ‏«من همه چیز را نو می‌سازم.‏»‏ پس یَهُوَه با به کاملیت رساندن زمین و انسان‌ها آن‌ها را نو می‌سازد.‏ همانطور که اِشَعْیا پیشگویی کرد زمین به یک باغ جهانی،‏ مانند باغ عدن تبدیل می‌شود.‏ هر کدام از ما نو می‌شویم،‏ یعنی افراد لنگ،‏ نابینا و ناشنوا شفا می‌یابند و حتی مردگان به زندگی برمی‌گردند.‏—‏اشع ۲۵:‏۸؛‏ ۳۵:‏​۱-‏۷‏.‏

۱۱.‏ یَهُوَه به یوحنا چه فرمان و چه دلیلی داد؟‏

^۱۱ چه چیز دیگری بخشی از تضمین یَهُوَه است؟‏ یَهُوَه به یوحنا گفت:‏ «این چیزها را بنویس،‏ چون قابل اعتماد و درست هستند.‏» (‏مکا ۲۱:‏⁠۵‏)‏ یَهُوَه فقط فرمان ‹نوشتن› را نداد،‏ بلکه دلیل آن را هم چنین توضیح داد:‏ «چون قابل اعتماد و درست هستند؛‏» پس کلام خدا معتبر و دقیق است.‏ ما خوشحالیم که یوحنا از فرمان «بنویس» اطاعت کرد.‏ به همین خاطر می‌توانیم وعدهٔ خدا را در مورد بهشت بخوانیم و بر روی برکات شگفت‌انگیزی که در انتظار ماست تعمّق کنیم.‏

۱۲.‏ چرا یَهُوَه به درستی می‌تواند بگوید:‏ «این گفته‌ها به تحقق رسیده‌اند»؟‏

^۱۲ خدا بعد از آن چنین گفت:‏ «این گفته‌ها به تحقق رسیده‌اند.‏» (‏مکا ۲۱:‏⁠۶‏)‏ در اینجا یَهُوَه طوری  صحبت می‌کند که انگار وعده‌ای که در مورد بهشت داده،‏ به تحقق رسیده است.‏ به درستی که یَهُوَه می‌تواند این طور صحبت کند،‏ چون هیچ چیزی نمی‌تواند مانع انجام اراده‌اش باشد.‏ یَهُوَه در ادامهٔ آیه به قسمت دیگری از تضمینش اشاره می‌کند.‏

۱۳.‏ منظور یَهُوَه از گفتن «من ‹الف› و ‹ی› هستم» چیست؟‏

^۱۳ همان طور که گفته شد یَهُوَه سه مرتبه در رؤیا با یوحنا صحبت کرد.‏ (‏مکا ۱:‏۸؛‏ ۲۱:‏​۵،‏ ۶؛‏ ۲۲:‏۱۳‏)‏ یَهُوَه در هر مرتبه در مورد خودش گفت:‏ «من ‹الف› و ‹ی› هستم.‏» الفبای فارسی با حرف «الف» شروع،‏ و با حرف «ی» تمام می‌شود.‏ یَهُوَه با گفتن این که «من ‹الف› و ‹ی› هستم،‏» نشان می‌دهد که وقتی کاری را شروع کرد،‏ آن را با موفقیت به پایان می‌رساند.‏

۱۴.‏ الف)‏ یَهُوَه چه زمانی به اصطلاح گفت «الف» و چه زمانی خواهد گفت «ی»؟‏ ب)‏ پیدایش ۲:‏​۱-‏۳ چه اطمینانی به ما می‌دهد؟‏

^۱۴ بعد از این که یَهُوَه آدم و حوّا را آفرید،‏ مقصود اولیهٔ خود را از آفرینش انسان و زمین بیان کرد.‏ «خدا به آن‌ها برکت داد و گفت:‏ ‹بارور و زیاد شوید و زمین را پر کنید و آن را تحت اختیار خود درآورید.‏›» (‏پیدا ۱:‏۲۸‏)‏ در آن زمان مثل این بود که یَهُوَه گفت «الف.‏» در واقع او اشاره کرد زمانی می‌رسد که نسل کامل و مطیع آدم و حوّا زمین را پر می‌سازند و آن را به بهشت تبدیل می‌کنند.‏ وقتی مقصود یَهُوَه انجام شود،‏ مثل این است که بگوید «ی.‏» یَهُوَه بعد از آفرینش «آسمان‌ها و زمین و هر چه در آن‌ها بود،‏» نشان داد که مقصودش حتماً عملی می‌شود.‏ این موضوع در  پیدایش ۲:‏​۱-‏۳ آمده است‏.‏ (‏خوانده شود.‏)‏ یَهُوَه روز هفتم را مقدّس اعلام کرد.‏ این به چه معناست؟‏ یَهُوَه اطمینان داد که بدون شک مقصودش را برای انسان‌ها و زمین به انجام خواهد رساند.‏ پس وعدهٔ او در پایان روز هفتم به تحقق خواهد رسید.‏

۱۵.‏ چرا ممکن بود به نظر برسد که شیطان مانعی بر سر راه مقصود خدا ایجاد کرده است؟‏

^۱۵ آدم و حوّا به خاطر سرکشی خود گناهکار شدند و گناه و مرگ را به نوادگانشان انتقال دادند.‏ (‏روم ۵:‏۱۲‏)‏ یَهُوَه می‌خواست زمین را از انسان‌هایی کامل و مطیع پر کند،‏ اما به نظر می‌رسید که انگار شیطان مانعی بر سر راه انجام مقصود یَهُوَه ایجاد کرده است.‏ شاید شیطان فکر کرد که یَهُوَه دیگر نمی‌تواند به وعده‌اش عمل کند.‏ یک گزینه برای یَهُوَه این بود که آدم و حوّا را از بین ببرد و برای به انجام رساندن مقصودش برای بشر،‏ یک زوج کامل جدید بیافریند.‏ اما اگر خدا این کار را می‌کرد،‏ ابلیس او را به دروغگویی متهم می‌کرد.‏ چرا؟‏ چون همان طور که در پیدایش ۱:‏۲۸ آمده است،‏ یَهُوَه به آدم و حوّا گفته بود که زمین از نسل آن‌ها پر خواهد شد.‏

۱۶.‏ چرا شیطان می‌توانست فکر کند که یَهُوَه شکست خورده است؟‏

^۱۶ شاید شیطان فکر می‌کرد که یَهُوَه یک گزینهٔ دیگر انتخاب کند و اجازه دهد آدم و حوّا نوادگانی ناکامل داشته باشند که هرگز به کاملیت نمی‌رسند.‏ (‏جا ۷:‏۲۰؛‏ روم ۳:‏۲۳‏)‏ در این صورت ابلیس می‌توانست یَهُوَه را متهم کند که شکست خورده است.‏ چرا؟‏ چون خدا موفق به انجام مقصودش نمی‌شد،‏ یعنی بهشت زمینی از نوادگان کامل و مطیع آدم و حوّا پر نمی‌گشت.‏

۱۷.‏ یَهُوَه برای سرکشی شیطان و آدم و حوّا چه راه حلی فراهم کرد و چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۷ شیطان حتی تصوّرش را هم نمی‌کرد که یَهُوَه چه راه‌حل خوبی برای سرکشی او و آدم و حوّا داشته باشد.‏ (‏مز ۹۲:‏⁠۵‏)‏ یَهُوَه به آدم و حوّا اجازه داد که صاحب فرزند شوند و این طور درستی گفتهٔ خود را ثابت کرد و نشان داد که هیچ چیز نمی‌تواند مانعی بر سر راه رسیدن او به مقصودش شود.‏ او برای پیشبرد مقصودش،‏ به وجود آمدن یک «نسل» را پیشگویی کرد تا نوادگان مطیع آدم و حوّا را نجات دهد.‏ (‏پیدا ۳:‏۱۵؛‏ ۲۲:‏۱۸‏)‏ بهای رهایی‌ای که از طریق این نسل فراهم می‌شد فوق تصوّر شیطان بود!‏ چرا؟‏ چون بر اساس محبت  و ازخودگذشتگی است.‏ (‏مت ۲۰:‏۲۸؛‏ یو ۳:‏۱۶‏)‏ این خصوصیات در شخصیت خودخواه شیطان وجود ندارند.‏ چرا بهای رهایی راه‌حل خوبی است؟‏ چون نسل مطیع و کامل‌شدهٔ آدم و حوّا در انتهای دورهٔ هزار ساله،‏ بهشت زمینی را به میراث خواهند برد؛‏ دقیقاً همانطور که یَهُوَه در ابتدا قصد داشت.‏ در آن زمان مثل این است که یَهُوَه بگوید:‏ ‹ی.‏›‏

۱۸.‏ سه دلیل اطمینان ما به وعدهٔ یَهُوَه چیست؟‏ (‏کادر «‏ سه دلیل اطمینان ما به وعدهٔ یَهُوَه‏» ملاحظه شود.‏)‏

^۱۸ با توجه به آنچه که بررسی شد،‏ ما به کسانی که به وعدهٔ خدا در مورد بهشت شک دارند،‏ چه اطمینانی می‌توانیم بدهیم؟‏ اول،‏ خود یَهُوَه این قول را داده است.‏ در کتاب مکاشفه می‌خوانیم:‏ «آن تخت‌نشین گفت:‏ ‹ببین!‏ من همه چیز را نو می‌سازم!‏›» یَهُوَه دارای حکمت،‏ قدرت و انگیزه برای عملی کردن وعدهٔ خود است.‏ دوم،‏ یَهُوَه از به تحقق رسیدن وعده‌اش چنان اطمینان دارد که از دید او انجام‌شده است.‏ یَهُوَه می‌گوید:‏ ‹این چیزها قابل اعتماد و درست هستند و به تحقق رسیده‌اند.‏› سوم،‏ وقتی یَهُوَه کاری را شروع می‌کند،‏ همیشه آن را با موفقیت به انجام می‌رساند؛‏ همان طور که خودش می‌گوید:‏ «من ‹الف› و ‹ی› هستم.‏» یَهُوَه شیطان را شکست خواهد داد و ثابت خواهد کرد که او دروغگوست.‏

۱۹.‏ وقتی دیگران به وعدهٔ خدا در مورد بهشت زمینی شک دارند،‏ چه کار می‌توانیم بکنیم؟‏

^۱۹ هر وقت در موعظه سعی می‌کنیم به دیگران ثابت کنیم که وعده‌های یَهُوَه به انجام می‌رسد،‏ اعتمادمان به آن وعده‌ها بیشتر می‌شود.‏ پس دفعهٔ بعد که وعدهٔ دلگرم‌کنندهٔ یَهُوَه در مورد بهشت زمینی را از مکاشفه ۲۱:‏۴ برای کسی می‌خوانیم و او می‌گوید:‏ «خیلی زیباست،‏ اما باورم نمی‌شود،‏» چه کار می‌توانیم بکنیم؟‏ می‌توانیم با خواندن آیات ۵ و ۶ برای او توضیح دهیم که یَهُوَه چطور تحقق وعده‌هایش را به اصطلاح با امضای خودش تضمین کرده است.‏—‏اشع ۶۵:‏⁠۱۶‏.‏