۱.‏ چگونه ابراهیم اطمینان خود را به انصاف یَهُوَه خدا نشان داد؟‏ (‏تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.‏)‏

‏«آیا داور تمامی جهان عدالت را به جا نخواهد آورد؟‏» (‏پیدا ۱۸:‏۲۵‏)‏ ابراهیم با این پرسش اعتماد خود را به این امر نشان داد که یَهُوَه خدا کاملاً عادلانه سُدوم و غَمورَه را داوری خواهد کرد.‏ ابراهیم اطمینان داشت که یَهُوَه خدا هیچ گاه انصاف را زیر پا نخواهد گذاشت و «پارسا را با شریر» نابود نخواهد کرد.‏ برای ابراهیم چنین عملی از طرف یَهُوَه خدا غیر قابل تصوّر بود.‏ حدود ۴۰۰ سال بعد یَهُوَه در مورد خود چنین گفت:‏ «اوست صخره و کارهایش به کمال،‏ راههایش،‏ جملگی انصاف.‏ او خدای امین و برکنار از بیداد،‏ عادل است او و هم درستکار.‏»—‏تث ۳۱:‏۱۹؛‏ ۳۲:‏۴‏.‏

۲.‏ چرا غیر ممکن است که یَهُوَه خدا انصاف را زیر پا بگذارد؟‏

^۲ چرا ابراهیم اطمینان داشت که داوری یَهُوَه خدا همواره عادلانه است؟‏ زیرا یَهُوَه خدا در اجرای عدالت و انصاف بهترین نمونه است.‏ دو واژهٔ عبری که در فارسی «عدالت» و «انصاف» ترجمه شده است،‏ اغلب در نوشته‌های مقدّس عبری با هم می‌آید.‏ در واقع تفاوتی میان آنچه عدالت و آنچه انصاف است وجود  ندارد.‏ یَهُوَه خدا خود تعیین‌کنندهٔ معیارهای عدالت است.‏ از این رو طبعاً دیدگاه او نیز در امور مختلف همواره مطابق با عدالت خواهد بود،‏ یعنی به انصاف خواهد بود.‏ علاوه بر این،‏ در کلامش آمده است که «او عدل و انصاف را دوست می‌دارد.‏»—‏مز ۳۳:‏۵‏.‏

۳.‏ از بی‌عدالتی دنیای امروز نمونه‌ای بیاورید.‏

^۳ در دنیای امروز بی‌عدالتی بیداد می‌کند.‏ از این رو برای آنان که دوستدار صداقت و انصافند،‏ دانستن این که یَهُوَه همواره به انصاف عمل می‌کند،‏ بسیار دلگرم‌کننده است.‏ گاه برخی قربانی خطاها و اشتباهات بزرگ دیگران می‌شوند.‏ برای مثال،‏ در دادگاه‌ها برخی ناعادلانه محکوم و به زندان انداخته شده‌اند.‏ پس از ده‌ها سال حبس در زندان برای جنایتی که هیچ گاه مرتکب نشده بودند،‏ با آزمایش دی.‏ اِن.‏ اِی و بررسی دوبارهٔ پروندهٔ آنان بی‌گناهی‌شان ثابت شد و آزاد شدند.‏ چنین قضاوت‌های ناعادلانه‌ای ناراحت‌کننده و دردآور است،‏ اما مسیحیان ممکن است با بی‌عدالتی دیگری روبرو شوند که تحمّل آن برایشان دشوارتر باشد.‏

۴.‏ چگونه ممکن است ایمان فرد مسیحی آزموده شود؟‏

^۴ البته خلاف انتظار مسیحیان نیست که خارج از جماعت مسیحی با بی‌عدالتی‌هایی روبرو شوند.‏ اما زمانی که به نظر می‌رسد عدالت و انصاف در جماعت مسیحی زیر پا گذاشته شده است،‏ ایمان ما تحت آزمایش قرار می‌گیرد.‏ اگر شما شاهد بی‌عدالتی در جماعت یا رفتار غیرمنصفانهٔ هم‌ایمانی باشید،‏ چگونه عکس‌العمل نشان می‌دهید؟‏ آیا اجازه می‌دهید که این بی‌عدالتی شما را لغزش دهد؟‏

۵.‏ چرا امکان دارد که در جماعت مسیحی نیز بی‌عدالتی پیش آید؟‏

^۵ از آنجا که همهٔ ما ناکاملیم و خطا و گناه می‌کنیم این امکان وجود دارد که خود مورد بی‌عدالتی قرار بگیریم یا خود حق شخص دیگری را زیر پا بگذاریم.‏ (‏۱یو ۱:‏۸‏)‏ چنین شرایطی به ندرت پیش می‌آید،‏ اما خلاف انتظار مسیحیان وفادار نیست و نباید عاملی برای لغزش آنان باشد.‏ از این رو،‏ یَهُوَه خدا برای ما پندهای عملی و کارآمدی در کلامش فراهم کرده است تا حتی اگر هم‌ایمانی با ما ناعادلانه رفتار کند وفاداری‌مان را به یَهُوَه خدا حفظ کنیم.‏—‏مز ۵۵:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

۶،‏ ۷.‏ برادری با چه بی‌عدالتی‌ای در جماعت روبرو شد و چه خصوصیاتی به او کمک کرد که درست عمل کند؟‏

^۶ در اینجا به تجربهٔ برادر ویلی دیل می‌پردازیم.‏ او سال ۱۹۳۱ در دفتر شعبهٔ سوئیس در شهر بِرن خدمتش را آغاز کرد و با وفاداری به آن ادامه داد.‏ سال ۱۹۴۶ در هشتمین مدرسهٔ جِلعاد در نیویورک شرکت کرد.‏ پس از پایان این دوره به عنوان سرپرست حوزه در سوئیس به خدمت خود ادامه داد.‏ برادر دیل در زندگی‌نامه‌اش می‌گوید:‏ «در مهٔ ۱۹۴۹ به دفتر شعبهٔ بِرن نوشتم که قصد ازدواج دارم.‏» دفتر شعبه در پاسخ به او چنین نوشت:‏ «شما می‌توانید به عنوان پیشگام دائم خدمت کنید،‏ اما از امتیازهای دیگر محرومید.‏» برادر دیل می‌گوید:‏ «اجازه نداشتم سخنرانی بدهم .‏ .‏ .‏ بسیاری به ما سلام هم نمی‌کردند،‏ با ما به گونه‌ای رفتار می‌کردند که گویی از جماعت اخراج شده بودیم.‏»‏

^۷ برادر دیل چگونه با این وضعیت کنار آمد؟‏ او می‌گوید:‏ «ما می‌دانستیم که ازدواج خلاف معیارهای کتاب مقدّس نیست،‏ پس با دعا و توکل به یَهُوَه خدا به او پناه بردیم.‏» در نهایت،‏ دید نادرست به ازدواج که عامل این بی‌عدالتی بود،‏ تصحیح شد و این برادر،‏ بار دیگر مسئولیت‌های خدمتش را بازیافت.‏ او به دلیل وفاداری‌اش به خدا پاداش یافت.‏  * بجاست  از خود بپرسیم،‏ ‹آیا اگر من با بی‌عدالتی روبرو شوم چنین روحیه‌ای از خود نشان می‌دهم؟‏ آیا با شکیبایی در انتظار یَهُوَه می‌مانم یا تمایل دارم امور را خود به دست گیرم؟‏›—‏امث ۱۱:‏۲؛‏ میکاه ۷:‏۷ خوانده شود.‏

۸.‏ چرا ممکن است به اشتباه تصوّر کنیم که با ما یا هم‌ایمانمان ناعادلانه رفتار شده است؟‏

^۸ از سوی دیگر ممکن است ما به اشتباه تصوّر کنیم که با ما یا هم‌ایمانمان ناعادلانه یا غیرمنصفانه رفتار شده است.‏ دلیل این اشتباه می‌تواند برداشت ناقص ما از موضوع یا ناآگاهی‌مان از تمامی جوانب آن باشد.‏ در هر صورت،‏ چه دید ما به موضوع درست باشد چه نادرست،‏ دعا و توکل به یَهُوَه خدا و در کنار آن وفاداری به او مانع می‌شود که در دل ‹بر خداوند خشم گیریم.‏›—‏امثال ۱۹:‏۳ خوانده شود.‏

۹.‏ در این مقاله و مقالهٔ بعد چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۹ حال به شرح سه گزارش در کتاب مقدّس می‌پردازیم که نشان می‌دهد در میان قوم خدا عدالت زیر پا گذاشته شد.‏ در این مقاله شرح‌حال نتیجهٔ ابراهیم،‏ یوسف را بررسی می‌کنیم که از سوی برادرانش تحت آزار و اذیت قرار گرفت.‏ در مقالهٔ بعد به بررسی رفتار یَهُوَه خدا با اَخاب پادشاه و تجربهٔ پِطرُس رسول در اَنطاکیهٔ سوریه می‌پردازیم.‏ هنگام مطالعهٔ این مثال‌ها،‏ توجه کنید که چه نکاتی به شما کمک می‌کند که به خصوص زمانی که با بی‌عدالتی روبرو می‌شوید،‏ به یَهُوَه خدا و حفظ رابطه‌تان با او تمرکز کنید.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ الف)‏ یوسف با چه بی‌عدالتی‌هایی روبرو شد؟‏ ب)‏ زمانی که یوسف در زندان بود چه پیش آمد؟‏

^۱۰ با یوسف خادم وفادار یَهُوَه ناعادلانه رفتار شد،‏ نه تنها از طرف مردم غریبه بلکه دردناک‌تر از آن از طرف برادران خودش.‏ زمانی که یوسف هفده‌ساله بود برادرانش او را ربوده و به بردگی فروختند.‏ یوسف بر خلاف میلش به مصر برده شد.‏ (‏پیدا ۳۷:‏۲۳-‏۲۸؛‏ ۴۲:‏۲۱‏)‏ پس از چندی در آن سرزمین غریب،‏ به اتهام این که قصد تجاوز به زنی را داشته است،‏ بدون هیچ محاکمه‌ای به زندان انداخته شد.‏ (‏پیدا ۳۹:‏۱۷-‏۲۰‏)‏ دوران سخت بردگی و حبس او حدود ۱۳ سال بود.‏ ممکن است امروزه نیز هم‌ایمانی با ما ناعادلانه رفتار کند،‏ در آن صورت از تجربهٔ یوسف چه درسی می‌گیریم؟‏

^۱۱ یوسف فرصت یافت در مورد دلیل حبس خود با زندانی دیگری که پیش‌تر رئیس ساقیان پادشاه بود،‏ صحبت کند.‏ زمانی که آن دو در زندان بودند مرد ساقی خوابی دید و یوسف آن را تعبیر کرد.‏ یوسف گفت که او به سِمَت سابق خود در دربار فرعون باز خواهد گشت.‏ یوسف به الهام الٰهی خواب آن مرد را تعبیر کرد و از فرصت استفاده نمود تا وضعیت خود را برای او شرح دهد.‏ ما نه تنها از سخنان یوسف،‏ بلکه از رفتار او نیز درس‌هایی می‌گیریم.‏—‏پیدا ۴۰:‏۵-‏۱۳‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ چرا سخنان یوسف به ساقی نشان می‌دهد که یوسف بی‌عدالتی‌ای را که در حقش شده بود،‏ نپذیرفته بود؟‏ ب)‏ یوسف در سخنانش با ساقی به چه موضوعاتی اشاره نکرد؟‏

^۱۲ پیدایش ۴۰:‏۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏ توجه کنید که یوسف به ساقی گفت که «دزدیده» شده است.‏ واضح است که او قربانی بی‌عدالتی شده بود.‏ همچنین صریحاً گفت که جرمی مرتکب نشده و به ناحق در زندان است.‏ از این رو از ساقی خواست که در مورد او با فرعون صحبت کند.‏ هدف یوسف از این کار چه بود؟‏ او گفت:‏ «تا از این زندان آزاد شوم.‏»‏

^۱۳ آیا یوسف وضعیت خود را پذیرفته بود و در فکر تغییر آن نبود؟‏ به هیچ وجه.‏ او آگاه بود که قربانی بی‌عدالتی‌های زیادی شده است.‏ از این رو  موضوع را برای ساقی توضیح داد،‏ به این امید که شاید ساقی بتواند به او کمک کند.‏ توجه داشته باشید که در نوشته‌های مقدّس هیچ اشاره‌ای نشده است که یوسف به هیچ کس حتی به فرعون گفته باشد،‏ برادرانش او را ربوده‌اند.‏ در واقع زمانی که برادرانش به مصر آمدند و با یوسف آشتی کردند،‏ فرعون به آنان خوش‌آمد گفت و از آنان دعوت کرد که در مصر بمانند و او «بهترین زمین مصر را» به آنان داد.‏—‏پیدا ۴۵:‏۱۶-‏۲۰‏.‏

۱۴.‏ اگر در جماعت نسبت به ما بی‌عدالتی شود،‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند که در دام غیبت و سخنان تخریب‌کننده نیفتیم؟‏

^۱۴ زمانی که تصوّر می‌کنیم نسبت به ما بی‌عدالتی شده است،‏ باید مراقب سخنانمان باشیم تا شروع به غیبت نکنیم یا سخنان تخریب‌کننده به زبان نیاوریم.‏ بی‌شک کمک خواستن از پیران جماعت بجاست و اگر کسی مرتکب گناهی جدّی شده است لازم است آنان را مطلع کنیم.‏ (‏لاو ۵:‏۱‏)‏ اما در بسیاری موارد گناهی جدّی صورت نگرفته است و می‌توان بدون دخالت کسی حتی پیران جماعت،‏ اختلاف را حل کرد.‏ ‏(‏مَتّی ۵:‏۲۳،‏ ۲۴؛‏ ۱۸:‏۱۵ خوانده شود.‏)‏ باشد که با وفاداری و هماهنگ با اصول کتاب مقدّس به این موضوعات رسیدگی کنیم.‏ گاه ممکن است متوجه شویم که اشتباه کرده‌ایم و در واقع عدالت زیر پا گذاشته نشده است.‏ پس اگر از سخنان تخریب‌کننده و غیبت پرهیز کرده باشیم،‏ خوشحال خواهیم بود که با بدگویی از هم‌ایمانمان یا بدتر از آن تهمت‌زدن به او وضعیت را بدتر نکرده‌ایم.‏ اما به یاد داشته باشید،‏ چه حق با ما باشد چه نباشد،‏ سخنان تخریب‌کننده هیچ گاه موقعیت را بهتر نمی‌کند.‏ وفاداری به یَهُوَه خدا و به برادرانمان ما را از چنین خطاهایی حفظ می‌کند.‏ در مزمور در مورد فردی که «به زبان خویش غیبت نکند،‏ و به همسایه‌اش بدی روا مدارد» گفته  شده است که «در صداقت گام برمی‌دارد» و درستکار است.‏—‏مز ۱۵:‏۲،‏ ۳؛‏ یعقو ۳:‏۵‏.‏

۱۵.‏ رابطهٔ یوسف با یَهُوَه خدا چه کمکی به او کرد؟‏

^۱۵ در مورد رابطهٔ یوسف با یَهُوَه خدا درس مهم دیگری نیز وجود دارد.‏ یوسف در تمامی ۱۳ سالی که سختی کشید نشان داد که با دید یَهُوَه خدا به مسائل می‌نگرد.‏ (‏پیدا ۴۵:‏۵-‏۸‏)‏ او هیچ گاه برای مشکلاتی که برایش پیش آمد یَهُوَه خدا را مقصر ندانست.‏ با این که او مصایب و بی‌عدالتی‌هایی را که در حقش شده بود فراموش نکرده بود،‏ اجازه نداد آن مصایب او را تلخ‌کام و خشمگین سازد.‏ مهم‌تر از آن،‏ او نگذاشت که ناکاملی و خطاهای دیگران او را از یَهُوَه خدا جدا سازد.‏ وفاداری یوسف این فرصت را به او داد که دست یَهُوَه خدا را در برقراری عدالت ببیند.‏ همچنین این خصوصیت او برکات بسیاری را نصیب او و خانواده‌اش کرد.‏

۱۶.‏ چرا اهمیت دارد که وقتی با بی‌عدالتی در جماعت روبرو می‌شویم،‏ بیش‌از پیش به یَهُوَه خدا نزدیک شویم؟‏

^۱۶ مشابهاً،‏ ما باید برای رابطه‌مان با یَهُوَه خدا ارزش قائل باشیم و آن را حفظ کنیم.‏ هیچ گاه نباید اجازه دهیم ناکاملی هم‌ایمانانمان ما را از خدایی که دوستش می‌داریم و پرستش او جدا سازد.‏ (‏روم ۸:‏۳۸،‏ ۳۹‏)‏ در عوض می‌خواهیم همچون یوسف باشیم و اگر هم‌ایمانی با ما به ناحق و ناعادلانه رفتار کند،‏ بیش از پیش به یَهُوَه خدا نزدیک شویم.‏ باید تلاش کنیم که دید و طرز فکر او را داشته باشیم.‏ پس از این که برای حل مشکلی تمام تلاش خود را در به کار بستن اصول کتاب مقدّس به خرج دادیم،‏ باید آن مشکل را به دست یَهُوَه خدا بسپاریم و اطمینان داشته باشیم که او به شیوهٔ خود و در زمان مناسب به آن رسیدگی خواهد کرد.‏

۱۷.‏ چگونه می‌توانیم نشان دهیم که به ‏«‏داور تمامی جهان» اعتماد و توکل می‌کنیم؟‏

^۱۷ تا زمانی که در این نظام زندگی می‌کنیم،‏ باید انتظار بی‌عدالتی و ناحقی را داشته باشیم.‏ هر چند به‌ندرت،‏ اما گاه ممکن است در جماعت بی‌عدالتی‌ای صورت گیرد.‏ شاید با ما یا شخص دیگری ناعادلانه رفتار شود یا به نظرمان برسد که در جماعت عدالت زیر پا گذاشته شده است.‏ در چنین مواقعی باید مراقب باشیم که لغزش نخوریم.‏ (‏مز ۱۱۹:‏۱۶۵‏)‏ ما خادمان وفادار خدا با دعا به او توکل می‌کنیم.‏ در عین حال تواضع حکم می‌کند که همواره مد نظر داشته باشیم که شاید از تمامی جزئیات موضوع آگاه نباشیم و درک و استنباط ما کاملاً درست نباشد.‏ همان طور که از نمونهٔ یوسف آموختیم،‏ با آگاهی از این که سخنان منفی و غیبت می‌تواند تنها شرایط را بدتر کند،‏ مصمم هستیم که از چنین سخنانی دوری کنیم.‏ در آخر،‏ به جای این که امور را خود به دست گیریم،‏ باشد که در وفادار ماندن به یَهُوَه خدا عزممان را جزم کنیم و برای سامان بخشیدن به اوضاع منتظر او بمانیم.‏ در مقابله با بی‌عدالتی پیش گرفتن چنین شیوه‌ای مایهٔ خشنودی یَهُوَه خداست و برکاتی به همراه دارد،‏ همان طور که برای یوسف داشت.‏ آری می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که «داور تمامی جهان» که «راههایش،‏ جملگی انصاف» است،‏ همواره به حق و عدالت عمل خواهد کرد.‏—‏پیدا ۱۸:‏۲۵؛‏ تث ۳۲:‏۴‏.‏

۱۸.‏ در مقالهٔ بعد چه موضوعی بررسی می‌شود؟‏

^۱۸ در مقالهٔ بعد دو گزارش دیگر از کتاب مقدّس را بررسی می‌کنیم و به بی‌عدالتی‌ای که در میان قوم خدا صورت گرفته بود،‏ می‌پردازیم.‏ بررسی این گزارش‌ها برجسته می‌سازد که چگونه تواضع و بخششی بی‌قید و شرط به ما یاری می‌کند که در خصوص عدالت و انصاف طرز فکر یَهُوَه خدا را داشته باشیم.‏