موضوع اصلی این شماره | تاختن چهار سوار—تأثیر آن بر زندگی ما
چهار سوار چه کسانی هستند؟
شاید رؤیای چهار سوار در کتاب مقدّس اسرارآمیز و وحشتآور به نظر رسد، اما نباید چنین باشد. چرا که کتاب مقدّس و رویدادهای تاریخ معاصر به روشنی هویت این چهار سوار را روشن میکند. با این که عبور این سواران بلا و مصیبت بر زمین آورده است، در واقع در پس آن خبری خوش برای شما و خانوادهتان نهفته است. چرا چنین میگوییم؟ برای پی بردن به آن، ابتدا لازم است هویت هر سوار را تشخیص دهیم.
سوار اسب سفید
رؤیای چهار سوار چنین آغاز میشود: «نگاه کردم و اسبی سفید دیدم. کسی که بر آن نشسته بود کمانی داشت. تاجی به او داده شد و او همچنان پیش میرفت و بر دشمنانش غالب میآمد تا پیروزی خود را کامل کند.»—مکاشفه ۶:۲.
سوار اسب سفید کیست؟ کلید تشخیص هویت این سوار در کتاب مکاشفه آمده است. در آنجا این سوار آسمانی «کلمهٔ خدا» معرفی شده است. (مکاشفه ۱۹:۱۱-۱۳) «کلمه» عنوان عیسی مسیح است، چون او سخنگوی خداست. (یوحنا ۱:۱، ۱۴) همچنین او «پادشاه پادشاهان و سَرور سَروران» و «امین و راست» خوانده شده است. (مکاشفه ۱۹:۱۱، ۱۶) پس روشن است که به او این اختیار داده شده که در مقام پادشاهِ جنگجو وارد عمل شود. او از قدرتش به هیچ وجه سوءاستفاده نمیکند. حال در اینجا پرسشهایی مطرح میشود.
چه کسی به عیسی اختیار بخشیده است که بجنگد و در نهایت پیروز شود؟ (مکاشفه ۶:۲) دانیال پیامبر در رؤیایی دید که به عیسی مسیح که «پسر انسان» معرفی شده است، «حکومت و جلال و پادشاهی» داده شد. چه کسی این مقام را به او داده است؟ این شخص کسی نیست جز «قدیمالایام» یعنی یَهُوَه خدا. * (دانیال ۷:۱۳، ۱۴) پس خدای قادر مطلق به عیسی قدرت و حق حکمرانی و همین طور اختیار داوری بخشیده است. اسب سفید نمادی مناسب برای نبردی عادلانه است که عیسی مسیح آن را به انجام میرساند. چرا که در آیات کتاب مقدّس رنگ سفید اغلب نماد عدالت است.—مکاشفه ۳:۴؛ ۷:۹، ۱۳، ۱۴.
چه زمانی اسبسواران حرکتشان را آغاز کردند؟ به یاد داشته باشید که اولین سوار، عیسی، زمانی شروع به حرکت کرد که تاج پادشاهی به او داده شد. (مکاشفه ۶:۲) پس چه زمانی عیسی در آسمان به پادشاهی رسید؟ این واقعه بلافاصله پس از مرگ و بازگشتش به آسمان نبود. در کتاب مقدّس پیشگویی شده بود که باید مدت زمانی از رستاخیز و بازگشت عیسی به آسمان میگذشت و پس از آن، او به پادشاهی میرسید. (عبرانیان ۱۰:۱۲، ۱۳) عیسی به پیروانش نشانههایی داد تا آنان زمان به پادشاهی رسیدنش در آسمان را تشخیص دهند. او گفت زمانی که حکمرانیاش را آغاز کند، شرایط دنیا بسیار وخیمتر و بدتر خواهد شد و جنگها، قحطیها و بیماریهای همهگیر روی خواهد داد. (مَتّی ۲۴:۳، ۷؛ لوقا ۲۱:۱۰، ۱۱) درست کمی پس از شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴، مشخص شد که آن دوران مصیبتبار برای زمین آغاز شده است. کتاب مقدّس آن دوران را «روزهای آخر» نامیده است.—۲تیموتائوس ۳:۱-۵.
اما چرا پس از به پادشاهی رسیدن عیسی در سال ۱۹۱۴ شرایط زمین بهتر نشد، بلکه حتی وخیمتر شد؟ چون در آن زمان عیسی حکمرانیاش را بر آسمان آغاز کرد نه بر زمین. عیسی در آسمان میکائیل خوانده شده است. در کتاب مقدّس آمده است، پس از این که او به پادشاهی رسید با شیطان و حامیانش در آسمان جنگید و آنان را بر زمین افکند. (مکاشفه ۱۲:۷-۹، ۱۲) شیطان دستش از آسمان کوتاه شد و از آنجا که میداند زمانی اندک دارد، بسیار خشمگین است. آری، خدا مقصودش را برای زمین به زودی به انجام خواهد رساند و شیطان را داوری خواهد نمود. (مَتّی ۶:۱۰) حال بررسی میکنیم که چگونه سه سوار دیگر در کتاب مکاشفه تأیید میکنند که ما بهراستی در «روزهای آخر» و زمانهای سخت زندگی میکنیم. برخلاف سوار اول که مظهر یک شخص یعنی عیسی مسیح است، سه سوار دیگر که به دنبال او میآیند، مظهر شرایط سراسر زمینند که بر جامعهٔ بشری سایه افکنده است.
سوار اسب سرخ
«پس اسب دیگری بیرون آمد که رنگش سرخ آتشین بود. به سوار آن اختیار داده شد که صلح را از زمین بردارد تا مردم به کشتار یکدیگر بپردازند. شمشیری بزرگ نیز به او داده شد.»—مکاشفه ۶:۴.
این سوار مظهر جنگ است. توجه کنید که او نه فقط از یک قوم بلکه از تمام زمین صلح را برمیدارد. سال ۱۹۱۴ برای اولین بار در تاریخ بشر جنگی جهانی در گرفت. پس از آن، جنگ جهانی دوم آغاز شد که از جنگ جهانی اول ویرانگرتر بود. تخمین زده شده است که از سال ۱۹۱۴ تعداد کل کشتهشدگان جنگها و درگیریهای نظامی بیش از ۱۰۰ میلیون نفر بوده است! علاوه بر کشتهشدگان، این جنگها تعداد بیشماری آسیبدیده، مجروح و معلول نیز به جا گذاشت.
بهراستی جنگهای دوران ما تأییدی است بر این که ما در «روزهای آخر» زندگی میکنیم. برای اولین بار در تاریخ بشر، انسان تا آن حد پیش رفته که قادر است زندگی کل بشر را نابود کند. حتی سازمانهایی که به اصطلاح جهت برقراری صلح و امنیت فعالند، همچون سازمان ملل، قادر نبودهاند صلح را برقرار کنند و سوار این اسب سرخ را متوقف سازند.
سوار اسب سیاه
«نگاه کردم و اسبی سیاه دیدم و سوار آن ترازویی در دست داشت. آنگاه از میان آن چهار موجود زنده چیزی شبیه صدایی شنیدم که گفت: ‹یک پیمانه گندم، به یک دینار و سه پیمانه جو، به یک دینار. همچنین به روغن زیتون و شراب آسیبی مرسان.›»—مکاشفه ۶:۵، ۶.
این سوار مظهر قحطی است. در این آیه از قیمت بالای مواد غذایی صحبت شده است. یک پیمانه گندم (در اینجا ٫۰۸۱ لیتر) یک دینار است؛ یعنی تمامی دستمزد روزانهٔ یک کارگر در قرن اول. (مَتّی ۲۰:۲) همچنین یک دینار قیمت سه پیمانه جو (در اینجا ٫۲۴۳ لیتر) است، غلّهای که کم ارزشتر از گندم شمرده میشد. حال چگونه میتوان شکم اعضای یک خانوادهٔ پرجمعیت را سیر کرد؟ در واقع در این آیه هشداری نهفته است که مردم باید حتی در مصرف مواد غذایی روزانهشان صرفهجویی کنند. برای به تصویر کشیدن این نکته با توجه به فرهنگ و محصول عمدهٔ آن زمان از روغن زیتون و شراب نام برده شده است.
آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد از سال ۱۹۱۴ سوار اسب سیاه به پیش میتازد؟ بیشک چنین است. طی قرن بیستم حدود ۷۰ میلیون نفر به دلیل قحطی جان خود را از دست دادهاند. در گزارشی معتبر تخمین زده شده است که «در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ حدود ۸۰۵ میلیون نفر، یعنی حدود یک نفر از هر نه نفر در دنیا از سوء تغذیه رنج میبرند.» در گزارشی دیگر آمده است: «هرساله گرسنگی بیش از سه بیماری ایدز، مالاریا و سِل جان افراد را در کام خود فرو میبرد.» با وجود تلاشهای بسیاری برای رساندن غذا به گرسنگان، سوار اسب سیاه همچنان به پیش میتازد.
سوار اسب رنگپریده
«نگاه کردم و اسبی رنگپریده دیدم که سوارش مرگ نام داشت و گور، نزدیک او از عقبش میرفت. اختیار یک چهارم زمین به آنان داده شد تا مردم را با شمشیری بلند، با قحطی، با بیماری مرگبار و با حیواناتِ وحشیِ زمین بکشند.»—مکاشفه ۶:۸.
سوار چهارم مظهر مرگی است که مسبب آن بیماریهای همهگیر و امراض دیگر است. کمی بعد از سال ۱۹۱۴ دهها میلیون نفر به آنفولانزای اسپانیایی مبتلا شدند و جان سپردند. گفته میشود حدود ۵۰۰ میلیون نفر در دنیا، یعنی از هر سه نفر یک نفر، به این بیماری مبتلا شدند.
اما آنفولانزای اسپانیایی تنها شروع این بلایا بود. محققان تخمین زدهاند که طی قرن بیستم صدها میلیون نفر از آبلهمرغان جان سپردند. با وجود تحقیقات پزشکی گستردهٔ اخیر، میلیونها نفر بر اثر بیماریهای ایدز، سِل و مالاریا جان خود را از دست دادهاند.
در واقع جنگ، قحطی و بیماریهای مرگبار همگی به یک چیز ختم میشود؛ به مرگ. در نهایت گور بیرحمانه قربانیهای این فجایع را در خود فرو میبرد و راه گریزی نیز باقی نمیگذارد.
روزهای خوش در راه است
پایان این روزهای سخت و پر از مصیبت نزدیک است. در سال ۱۹۱۴ عیسی دست شیطان را از آسمان کوتاه کرد. از این رو نفوذ شیطان تنها به زمین محدود شد. اما به یاد داشته باشید که عیسی ‹پیروزی خود را کامل خواهد کرد.› (مکاشفه ۶:۲؛ ۱۲:۹، ۱۲) بهزودی یَهُوَه خدا از طریق عیسی وارد عمل خواهد شد. عیسی در جنگی که در کتاب مقدّس حارمَگِدّون نامیده شده است نفوذ شیطان را از زمین نیز برمیدارد و حامیان او را نابود خواهد کرد. (مکاشفه ۲۰:۱-۳) عیسی سه سوار دیگر را متوقف خواهد کرد. علاوه بر این او مصیبتهایی را که آنان به وجود آوردهاند نیز خنثی میکند و شرایط را بهبود میبخشد. آن زمان چگونه خواهد بود؟ به پیام نویدبخش کتاب مقدّس توجه کنید.
در آن زمان به جای جنگ، صلح برپا خواهد شد. یَهُوَه خدا خود گفته است که «جنگها را تا کرانهای زمین پایان میبخشد؛ کمان را میشکند و نیزه را خُرد میکند.» (مزمور ۴۶:۹) در آن زمان عاشقان صلح و دوستی از فراوانی صلح و سلامتی بر زمین لذّت خواهند برد.—مزمور ۳۷:۱۱.
آن زمان به جای قحطی، مواد غذایی به وفور برای همه مهیا خواهد بود. یَهُوَه خدا خود گفته است که غلّه در سراسر زمین فراوان میگردد و بر فراز تپهها موج میزند.—مزمور ۷۲:۱۶.
آن زمان به جای مرگ و بیماریهای مهلک، همهٔ ساکنین زمین از سلامتی کامل و زندگی ابدی برخوردار خواهند شد. یَهُوَه خدا خود گفته است که «هر اشکی را از چشمانشان پاک خواهد کرد. دیگر مرگ نخواهد بود و ماتم و شیون و درد نیز وجود نخواهد داشت.»—مکاشفه ۲۱:۴.
زمانی که عیسی بر زمین بود، چه کرد؟ او صلح را ترویج داد، با معجزه به هزاران نفر خوراک داد، بیماران را شفا بخشید و حتی مردگان را به زندگی بازگرداند. در واقع عیسی به این طریق نشان داد که در آینده تحت حکمرانیاش در سراسر زمین، انسانها از چه برکاتی برخوردار خواهند شد.—مَتّی ۱۲:۱۵؛ ۱۴:۱۹-۲۱؛ ۲۶:۵۲؛ یوحنا ۱۱:۴۳، ۴۴.
شاهدان یَهُوَه مشتاقند که از طریق کتاب مقدّس به شما یاری رسانند تا برای رویدادهایی که در پیش است، آماده باشید. آیا مایلید اطلاعات بیشتری کسب کنید؟