‏«هنگام دعا یک عبارت را مرتباً تکرار مکنید.‏»—‏مَتّی ۶:‏۷‏.‏

یَهُوَه خدا نمی‌خواهد که ما دعاهایی در ذهنمان حفظ کنیم و بگوییم یا از روی کتاب دعا بخوانیم.‏ او می‌خواهد که ما از دلمان با او صحبت کنیم.‏ تصوّر کنید چقدر دلسردکننده است اگر کسی در صحبت با شما هر روز کلماتی تکراری بگوید.‏ قاعدتاً گفته‌های کسی که می‌خواهد با شما رابطه‌ای نزدیک و صمیمی ایجاد کند خالصانه و صادقانه است.‏ اگر با کلمات خودمان به یَهُوَه خدا،‏ پدر آسمانی‌مان دعا کنیم،‏ نشان می‌دهیم که می‌خواهیم رابطه‌ای شخصی و صمیمی با او برقرار کنیم.‏

‏«وقتی درخواست می‌کنید نیز آن را به دست نمی‌آورید؛‏ زیرا با نیّت بد درخواست می‌کنید.‏»—‏یعقوب ۴:‏۳‏.‏

واضح است نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم خدا دعایمان را پاسخ دهد اگر در دعا چیزی خواسته باشیم که آن را منع کرده یا مطابق خواستش نیست.‏ مثلاً اگر شخصی قمارباز برای شانس بیشتر و بردن پول بیشتر دعا کند،‏ آیا یَهُوَه خدا چنین دعایی را پاسخ می‌دهد؟‏ خدا به وضوح در مورد طمع و اعتقاد به خرافاتی مثل بخت و اقبال در کلامش به ما هشدار داده است.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۱؛‏ لوقا ۱۲:‏۱۵‏)‏ حال آیا منطقی است انتظار داشته باشیم یَهُوَه خدا به چنین دعایی پاسخ دهد؟‏ بدیهی است برای این که خدا به دعاهایمان پاسخ دهد،‏ باید اطمینان یابیم که درخواست ما با آنچه در کلامش،‏ کتاب مقدّس گفته است هماهنگی دارد.‏

 ‏«آن که از گوش فرا دادن به شریعت سر باز زند،‏ حتی دعایش کراهت‌آور است.‏»—‏امثال ۲۸:‏۹‏.‏

طبق کتاب مقدّس خداوند در گذشته به دعای آنان که قوانینش را زیر پا می‌گذاشتند،‏ پاسخ نمی‌داد.‏ (‏اِشَعْیا ۱:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ مسلّماً او تغییر نکرده است.‏ (‏مَلاکی ۳:‏۶‏)‏ اگر می‌خواهیم خداوند دعاهایمان را پاسخ دهد باید تا جایی که می‌توانیم هماهنگ با قوانین او زندگی کنیم.‏ حال اگر در گذشته خطاهایی مرتکب شده‌ایم چطور؟‏ آیا به این معنی است که خدا دیگر هیچ گاه دعاهای ما را نمی‌شنود؟‏ به هیچ وجه!‏ اگر شیوهٔ زندگی‌مان را تغییر دهیم و آن گونه که خداوند پرمهرمان می‌خواهد زندگی کنیم،‏ او ما را می‌بخشد.‏—‏اعمال ۳:‏۱۹‏.‏