Ανεξάρτητα από το αν η εργασία σας είναι κατά κύριο λόγο πνευματική, χειρωνακτική ή συνδυασμός και των δύο, να αναγνωρίζετε ότι «από κάθε είδους μόχθο απορρέει όφελος». (Παροιμίες 14:23) Τι είδους όφελος; Πρώτα από όλα, η σκληρή εργασία μάς βοηθάει να καλύπτουμε τις υλικές μας ανάγκες. Είναι αλήθεια πως ο Θεός υπόσχεται ότι θα προμηθεύει τα αναγκαία σε όσους τον λατρεύουν με ειλικρίνεια. (Ματθαίος 6:31, 32) Αναμένει όμως ότι και εμείς θα κάνουμε το δικό μας μέρος προσπαθώντας επιμελώς να βγάζουμε έντιμα τα προς το ζην.​—2 Θεσσαλονικείς 3:10.

Ως εκ τούτου, μπορούμε να θεωρούμε την εργασία μέσο επίτευξης κάποιου στόχου. Η εργασία είναι ένας αξιοπρεπής τρόπος για να ανταποκρινόμαστε στις ευθύνες μας. «Το να συντηρείς τον εαυτό σου είναι κατόρθωμα», λέει ο 25χρονος Τζόσουα. «Αν μπορείς να καλύπτεις τα έξοδά σου, τότε η δουλειά σου πετυχαίνει το σκοπό της».

Επιπλέον, η σκληρή εργασία αυξάνει τον αυτοσεβασμό μας. Εξάλλου η σκληρή εργασία είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη​—σκληρή. Όταν ασκούμε αυτοπειθαρχία και προσκολλούμαστε στην εργασία μας​—ακόμη και αν μας φαίνεται βαρετή ή δύσκολη—​έχουμε την ικανοποίηση ότι τηρούμε υψηλά πρότυπα. Έχουμε θριαμβεύσει ενάντια στην τάση να ακολουθούμε τον εύκολο δρόμο. (Παροιμίες 26:14) Με αυτή την έννοια, η εργασία χαρίζει έντονο αίσθημα ικανοποίησης. «Νιώθω ωραία μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά», λέει ο Άαρον που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο. «Μπορεί να είμαι εξουθενωμένος​—και η δουλειά μου ίσως να έχει περάσει απαρατήρητη από τους άλλους—​ξέρω όμως ότι έχω πετύχει κάτι».

Η Γραφή μιλάει επαινετικά για τον “άνθρωπο που είναι επιδέξιος στην εργασία του” και για τη γυναίκα που «φτιάχνει ό,τι είναι ευχάριστο στα χέρια της». (Παροιμίες 22:29· 31:13) Φυσικά κάποιος δεν γίνεται επιδέξιος από τη μια στιγμή στην άλλη. Και στους περισσότερους δεν αρέσει να κάνουν πράγματα στα οποία δεν είναι καλοί. Ίσως γι’ αυτό πολλοί δεν απολαμβάνουν την εργασία τους. Απλώς δεν έχουν καταβάλει αρκετή προσπάθεια για να γίνουν καλοί σε αυτήν.

Στην πραγματικότητα, κάποιος μπορεί να μάθει να απολαμβάνει σχεδόν κάθε είδους εργασία αν τη δει υπό το σωστό πρίσμα​—δηλαδή αν επικεντρωθεί στο να μάθει να την κάνει καλά. «Νιώθεις μεγάλη ικανοποίηση όταν δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό σε μια δουλειά και βλέπεις τα αποτελέσματα», λέει ο 24χρονος Γουίλιαμ. «Αποκλείεται να αισθανθείς έτσι όταν ακολουθείς την οδό της ελάχιστης αντίστασης ή κάνεις το λιγότερο που μπορείς».

Αποφύγετε την παγίδα τού να σκέφτεστε μόνο πόσα χρήματα κερδίζετε. Αντιθέτως, αναρωτηθείτε: “Γιατί είναι απαραίτητη αυτή η εργασία; Τι θα συμβεί αν δεν γίνει καθόλου​—ή αν δεν γίνει καλά; Πώς ωφελεί τους άλλους η εργασία μου;”

Είναι πολύ καλό να κάνετε σκέψεις γύρω από αυτή την τελευταία ερώτηση, επειδή η εργασία γίνεται πιο ικανοποιητική όταν βλέπουμε πώς ωφελεί τους άλλους. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». (Πράξεις 20:35) Εκτός από όσους ωφελούνται άμεσα από τις υπηρεσίες μας​—όπως οι πελάτες και οι εργοδότες—​υπάρχουν και άλλοι που ωφελούνται από τη σκληρή μας εργασία. Σε αυτούς περιλαμβάνονται τα μέλη της οικογένειάς μας καθώς και εκείνοι που έχουν ανάγκη.

Τα μέλη της οικογένειάς μας. Όταν ένας οικογενειάρχης εργάζεται σκληρά για να καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειάς του, τους ωφελεί με τουλάχιστον δύο τρόπους. Πρώτον, διασφαλίζει ότι καλύπτονται οι βασικές υλικές τους ανάγκες​—τροφή, ρουχισμός και στέγη. Συνεπώς, εκπληρώνει τη θεϊκή ευθύνη να «προμηθεύει για τους δικούς του». (1 Τιμόθεο 5:8) Δεύτερον, ο φιλόπονος οικογενειάρχης διδάσκει τη σημασία της σκληρής εργασίας με το παράδειγμά του. «Ο πατέρας μου αποτελεί υπέροχο παράδειγμα εργατικότητας», λέει ο Σέιν που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο. «Είναι ένας τίμιος άνθρωπος που δούλεψε σκληρά όλη του τη ζωή, κυρίως ως μαραγκός. Από το παράδειγμά του έμαθα πόση αξία έχει η χειρωνακτική εργασία​—η κατασκευή χρήσιμων πραγμάτων για τους άλλους».

Εκείνοι που έχουν ανάγκη. Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς να “εργάζονται σκληρά . . . για να έχουν να δίνουν σε εκείνους που έχουν ανάγκη”. (Εφεσίους 4:28) Πράγματι, όταν εργαζόμαστε σκληρά για να καλύπτουμε τόσο τις δικές μας ανάγκες όσο και της οικογένειάς μας, ίσως είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε και αυτούς που μειονεκτούν. (Παροιμίες 3:27) Έτσι λοιπόν, η σκληρή εργασία μάς δίνει τη δυνατότητα να βιώσουμε τη μεγάλη χαρά τού να δίνουμε.

Στη φημισμένη Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς είπε: «Αν κάποιος που έχει εξουσία σου επιβάλει αγγαρεία για ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο μίλια». (Ματθαίος 5:41) Πώς θα εφαρμόσετε στην εργασία σας την αρχή που εμπερικλείεται σε αυτά τα λόγια; Αντί να κάνετε το λιγότερο που μπορείτε, να αναζητάτε τρόπους να κάνετε περισσότερα από όσα απαιτούνται. Θέστε προσωπικούς στόχους. Αντιμετωπίστε ως πρόκληση το να επιτελείτε την εργασία σας καλύτερα ή γρηγορότερα από ό,τι αναμένεται. Να καμαρώνετε ακόμη και για τις μικρές λεπτομέρειες της εργασίας σας.

Όταν “διανύετε το επιπλέον μίλι” είναι πιο πιθανό ότι θα απολαμβάνετε την εργασία σας. Γιατί; Επειδή εσείς θα έχετε τον έλεγχο των ενεργειών σας. Θα δίνετε περισσότερα επειδή το θέλετε εσείς, όχι επειδή σας αναγκάζει κάποιος. (Φιλήμονα 14) Ίσως αυτό μας θυμίζει την αρχή που είναι καταγραμμένη στο εδάφιο Παροιμίες 12:24: «Το χέρι των επιμελών θα κυβερνήσει, αλλά το νωθρό χέρι θα καταντήσει να είναι για καταναγκαστική εργασία». Είναι αλήθεια ότι ελάχιστοι θα υποδουλωθούμε κυριολεκτικά ή θα κάνουμε καταναγκαστική εργασία. Εντούτοις, όταν κάποιος κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα μπορεί να νιώθει υπόδουλος, σαν να βρίσκεται συνεχώς υπό το ζυγό των απαιτήσεων τρίτων. Όποιος όμως “διανύει το επιπλέον μίλι”​—κάνοντας περισσότερα επειδή το επιλέγει​—νιώθει ότι είναι ο ίδιος κύριος της ζωής του. Διατηρεί τον έλεγχο των ενεργειών του.

Η σκληρή εργασία προκαλεί θαυμασμό, εντούτοις είναι καλό να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα στη ζωή πέρα από την εργασία. Είναι αλήθεια ότι η Γραφή ενθαρρύνει την επιμέλεια. (Παροιμίες 13:4) Δεν ενθαρρύνει όμως την εργασιομανία. Το εδάφιο Εκκλησιαστής 4:6 αναφέρει: «Καλύτερα μία χούφτα ανάπαυση παρά δύο χούφτες σκληρή εργασία και κυνήγι του ανέμου». Ποιο σημείο τονίζει; Ο εργασιομανής ίσως να μην απολαύσει ποτέ τους καρπούς των κόπων του αν καταναλώνει όλο το χρόνο και την ενέργειά του στην εργασία. Ουσιαστικά η ζωή του γίνεται τόσο άσκοπη όσο το «κυνήγι του ανέμου».

Η Γραφή μάς βοηθάει να καλλιεργούμε ισορροπημένη άποψη για την εργασία. Παρότι αναφέρει ότι πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά την εργασία, μας συμβουλεύει επίσης “να βεβαιωνόμαστε για τα πιο σπουδαία πράγματα”. (Φιλιππησίους 1:10) Ποια είναι τα πιο σπουδαία πράγματα; Σε αυτά περιλαμβάνεται το να περνάμε χρόνο με συγγενείς και φίλους. Ακόμη πιο σημαντικές είναι οι πνευματικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η ανάγνωση και ο στοχασμός του Λόγου του Θεού.

Όσοι έχουν ισορροπημένη ζωή πιθανότατα θα απολαμβάνουν την εργασία τους ακόμη περισσότερο. «Κάποιος πρώην εργοδότης μου αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα ισορροπημένης εργατικότητας», λέει ο Γουίλιαμ που αναφέρθηκε νωρίτερα. «Εργάζεται σκληρά και έχει καλές σχέσεις με τους πελάτες του χάρη στην ποιότητα της δουλειάς του. Ωστόσο, στο τέλος της μέρας, ολοκληρώνοντας τη δουλειά του, ξέρει πώς να την αφήνει πίσω και να επικεντρώνεται στην οικογένειά του και στη λατρεία του. Το αποτέλεσμα; Είναι ένας από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους που ξέρω!»