Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά και ευρέως χρησιμοποιούμενα εδάφια ολόκληρης της Αγίας Γραφής. Έχει λεχθεί ότι κανένα άλλο εδάφιο δεν «συνοψίζει τόσο επιγραμματικά τη σχέση του Θεού με τους ανθρώπους και την οδό της σωτηρίας». Να γιατί, σε ορισμένες χώρες, βλέπει κανείς συχνά αυτή την περικοπή, ή απλώς την αναφορά «Ιωάννης 3:16», σε δημόσιες εκδηλώσεις, σε αυτοκόλλητα για αυτοκίνητα, σε τοίχους και αλλού.

Προφανώς, όσοι επιδεικνύουν αυτό το εδάφιο είναι βέβαιοι ότι η αγάπη του Θεού εγγυάται την αιώνια σωτηρία τους. Ποια είναι η δική σας άποψη; Τι σημαίνει για εσάς η αγάπη του Θεού; Και τι πιστεύετε ότι έχει κάνει ο Θεός εκδηλώνοντας την αγάπη του για εσάς;

Πολλοί αναγνωρίζουν πρόθυμα ότι ο Θεός δημιούργησε το υλικό σύμπαν, τη φύση και τους ανθρώπους. Οι ζωντανοί οργανισμοί είναι τόσο περίπλοκοι και καλοφτιαγμένοι ώστε πρέπει οπωσδήποτε να οφείλουν την ύπαρξή τους σε κάποια μεγάλη διάνοια. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ευχαριστούν τον Θεό κάθε μέρα για το δώρο της ζωής. Επίσης, αναγνωρίζουν ότι εξαρτώνται πλήρως από τον Θεό για όλα τα αναγκαία της ζωής—όπως είναι ο αέρας, το νερό, η τροφή και οι φυσικοί κύκλοι της γης—προκειμένου να συνεχίσουν να ζουν και να απολαμβάνουν όσα κάνουν.

Είναι καλό να ευχαριστούμε τον Θεό για όλα αυτά τα πράγματα, διότι είναι όντως ο Δημιουργός μας και ο Συντηρητής της ζωής μας. (Ψαλμός 104:10-28· 145:15, 16· Πράξεις 4:24) Αντιλαμβανόμαστε πόσο μας αγαπάει όταν σκεφτόμαστε όλα όσα  επιτελεί για να μπορούμε να ζούμε. Ο απόστολος Παύλος το έθεσε ως εξής: «[Ο Θεός] δίνει σε όλους ζωή και πνοή και τα πάντα. Διότι από αυτόν έχουμε ζωή και κινούμαστε και υπάρχουμε».—Πράξεις 17:25, 28.

Ωστόσο, ο Θεός εκδηλώνει την αγάπη του για εμάς και με άλλους τρόπους εκτός από τις υλικές προμήθειες. Μας έχει επίσης εξυψώσει και τιμήσει δίνοντάς μας τη δυνατότητα για πνευματικές αναζητήσεις και βοηθώντας μας να τις ικανοποιούμε. (Ματθαίος 5:3) Ως εκ τούτου, οι υπάκουοι άνθρωποι έχουν την προοπτική να γίνουν μέρος της οικογένειάς του, “παιδιά” του.—Ρωμαίους 8:19-21.

Όπως λέει στη συνέχεια το εδάφιο Ιωάννης 3:16, ο Θεός έδειξε την αγάπη του για εμάς στέλνοντας τον Γιο του, τον Ιησού, στη γη ώστε να μας διδάξει για τον Θεό και Πατέρα του και να πεθάνει για εμάς. Πολλοί, όμως, παραδέχονται ότι δεν καταλαβαίνουν ακριβώς γιατί ήταν αναγκαίο να πεθάνει ο Ιησούς για τους ανθρώπους ούτε πώς ο θάνατός του αποτελεί έκφραση της αγάπης του Θεού για εμάς. Ας δούμε πώς εξηγεί η Γραφή για ποιο λόγο έπρεπε να πεθάνει ο Ιησούς και τι αξία έχει ο θάνατός του.

Όλοι είμαστε θνητοί και βασανιζόμαστε από τις αρρώστιες, τα γηρατειά και το θάνατο. Εντούτοις, δεν ήταν αυτός ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά Θεού. Εκείνος έδωσε στους πρώτους ανθρώπους την προοπτική της αιώνιας ζωής σε έναν επίγειο παράδεισο. Υπό έναν όρο όμως: Έπρεπε να υπακούν σε αυτόν. Τους είπε ότι αν επέλεγαν το αντίθετο θα πέθαιναν. (Γένεση 2:17) Ο πρώτος άνθρωπος στασίασε εναντίον της εξουσίας του Θεού και επέφερε το θάνατο στον εαυτό του και στους απογόνους του. Ο απόστολος Παύλος εξηγεί: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει».—Ρωμαίους 5:12.

Ωστόσο, ο Θεός «αγαπάει τη δικαιοσύνη». (Ψαλμός 37:28) Παρότι δεν μπορούσε να παραβλέψει την εσκεμμένη παράβαση του πρώτου ανθρώπου, δεν τους καταδίκασε όλους να υποφέρουν και να πεθαίνουν επ’ άπειρον εξαιτίας της ανυπακοής ενός. Αντίθετα, εφαρμόζοντας τη νομική αρχή “ζωή αντί ζωής”, εξισορρόπησε την πλάστιγγα της δικαιοσύνης και ξανάκανε εφικτή την αιώνια ζωή για τα υπάκουα άτομα. (Έξοδος 21:23) Το ερώτημα είναι: Πώς θα μπορούσε να αναπληρωθεί η απώλεια της τέλειας ανθρώπινης ζωής του Αδάμ; Κάποιος έπρεπε να προσφέρει, με άλλα λόγια να θυσιάσει, μια ζωή ίσης αξίας με του Αδάμ—μια τέλεια ανθρώπινη ζωή.

Σαφώς, κανένας ατελής απόγονος του Αδάμ δεν μπορούσε να καταβάλει τέτοιο τίμημα, ενώ ο Ιησούς μπορούσε. (Ψαλμός 49:6-9) Εφόσον είχε γεννηθεί χωρίς το στίγμα της κληρονομημένης αμαρτίας, ήταν τέλειος, όπως ήταν ο Αδάμ στην αρχή. Καταθέτοντας, λοιπόν, τη ζωή του, ο Ιησούς απολύτρωσε τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, πρόσφερε στους απογόνους του πρώτου ανθρώπινου ζευγαριού την ευκαιρία να απολαύσουν την ίδια τέλεια ζωή που απολάμβανε  κάποτε ο Αδάμ και η Εύα. (Ρωμαίους 3:23, 24· 6:23) Χρειάζεται άραγε να κάνουμε κάτι για να ωφεληθούμε από αυτή τη μεγαλόψυχη πράξη αγάπης;

Στο εδάφιο Ιωάννης 3:16 βρίσκουμε επίσης τη φράση: «Για να μη χαθεί όποιος πιστεύει [στον Ιησού] αλλά να έχει ζωή αιώνια». Άρα, το δώρο της αιώνιας ζωής αποκτάται με προϋποθέσεις. Αν θέλουμε “να έχουμε αιώνια ζωή”, πρέπει να πιστεύουμε στον Ιησού αλλά και να υπακούμε σε αυτόν.

Ίσως αναρωτιέστε: “Από πού προκύπτει η υπακοή; Δεν είπε ο Ιησούς ότι «όποιος πιστεύει σ’ αυτόν» θα έχει αιώνια ζωή;” Ναι, η πίστη είναι ουσιώδης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, όπως δείχνει η Γραφή, δεν φτάνει απλώς να πιστεύουμε στην ύπαρξη του Ιησού. Σύμφωνα με το Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, των Λίντελ και Σκοτ, το ρήμα πιστεύω που χρησιμοποίησε ο Ιωάννης στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο σημαίνει “εμπιστεύομαι, έχω πεποίθηση σε κάποιον ή κάτι”. Για να έχει κάποιος την εύνοια του Θεού, δεν αρκεί να αναγνωρίζει θεωρητικά ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας. Ο πιστός πρέπει επίσης να προσπαθεί ειλικρινά να εφαρμόζει όσα δίδαξε ο Ιησούς. Αν δεν υπάρχουν πράξεις, κάθε διακήρυξη πίστης είναι κενή. «Η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή», λέει η Γραφή. (Ιακώβου 2:26) Με άλλα λόγια, απαιτείται από τον πιστό να ασκεί πίστη στον Ιησού, δηλαδή να ζει σύμφωνα με την πίστη του.

Ο Παύλος εξηγεί αυτό το σημείο ως εξής: «Η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς αναγκάζει, επειδή αυτό κρίναμε: ότι ένας [ο Ιησούς] πέθανε για όλους . . . Και πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους και εγέρθηκε». (2 Κορινθίους 5:14, 15) Η ειλικρινής ευγνωμοσύνη για τη θυσία του Ιησού πρέπει να μας υποκινεί να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας—να μη ζούμε πια ιδιοτελώς για τον εαυτό μας, αλλά για τον Ιησού, ο οποίος πέθανε για εμάς. Επομένως, η εφαρμογή των όσων δίδαξε πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στη ζωή μας. Μια τέτοια αλλαγή θα επηρεάσει αναπόφευκτα τις αξίες μας, τις επιλογές μας και όλα όσα κάνουμε. Ποια θα είναι η ανταμοιβή για όσους ασκούν πίστη στον Ιησού;

Το τελευταίο τμήμα του εδαφίου Ιωάννης 3:16 παρουσιάζει την υπόσχεση του Θεού σε εκείνους που ασκούν πίστη στην προμήθεια του λύτρου και ζουν σύμφωνα με τους θεϊκούς κανόνες. Σκοπός του Θεού για αυτά τα πιστά άτομα είναι “να μη χαθούν αλλά να έχουν αιώνια ζωή”. Ωστόσο, δεν έχουν τον ίδιο προορισμό όλοι όσοι ωφελούνται από την αγάπη του.

Σε μία ομάδα, ο Ιησούς υποσχέθηκε αιώνια ζωή στον ουρανό. Είπε ξεκάθαρα στους πιστούς μαθητές του ότι επρόκειτο να τους ετοιμάσει τόπο για να συγκυβερνήσουν μαζί του με δόξα. (Ιωάννης 14:2, 3· Φιλιππησίους 3:20, 21) Όσοι ανασταίνονται για να ζήσουν στον ουρανό «θα είναι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θα βασιλέψουν μαζί του τα χίλια χρόνια».—Αποκάλυψη 20:6.

Αυτό το προνόμιο θα το λάβαινε μόνο ένας περιορισμένος αριθμός ακολούθων του Χριστού. Μάλιστα, ο Ιησούς είπε: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, επειδή ο Πατέρας σας έχει επιδοκιμάσει το να σας δώσει τη βασιλεία». (Λουκάς 12:32) Από πόσους θα αποτελούνταν το «μικρό ποίμνιο»; Τα εδάφια Αποκάλυψη 14:1, 4 λένε: «Είδα το Αρνί [τον αναστημένο Ιησού Χριστό] να στέκεται πάνω στο [ουράνιο] Όρος Σιών, και μαζί του εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες που είχαν το όνομά του και το όνομα του Πατέρα του γραμμένα στα μέτωπά τους. . . . Αυτοί αγοράστηκαν ανάμεσα από την ανθρωπότητα ως πρώτοι καρποί για τον Θεό και το Αρνί». Σε σύγκριση με τα αναρίθμητα δισεκατομμύρια που έχουν ζήσει ποτέ, 144.000 άτομα αποτελούν ένα «μικρό ποίμνιο». Εφόσον περιγράφονται ως βασιλιάδες, ποιους θα κυβερνούν;

Ο Ιησούς μίλησε επίσης για μια δεύτερη ομάδα πιστών που θα ωφεληθούν από την ουράνια Βασιλεία. Στο εδάφιο Ιωάννης 10:16, επισήμανε: «Και άλλα πρόβατα έχω, που δεν είναι από αυτή τη μάντρα· και εκείνα πρέπει να τα φέρω, και θα ακούσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο, ένας ποιμένας». Αυτά τα «πρόβατα» αποβλέπουν σε αιώνια ζωή στη γη—την ίδια προοπτική που είχε αρχικά ο Αδάμ και η Εύα. Πώς ξέρουμε ότι το μέλλον τους θα είναι στη γη;

 Σε πολλά σημεία, η Γραφή λέει ότι θα επικρατήσουν παραδεισιακές συνθήκες στη γη. Σας προτρέπουμε να το διαπιστώσετε μόνοι σας διαβάζοντας από τη Γραφή σας τις παρακάτω περικοπές: Ψαλμός 37:9-11· 46:8, 9· 72:7, 8, 16· Ησαΐας 35:5, 6· 65:21-23· Ματθαίος 5:5· Ιωάννης 5:28, 29· Αποκάλυψη 21:4. Αυτά τα εδάφια προλέγουν το τέλος του πολέμου, της πείνας, της αρρώστιας και του θανάτου. Μιλούν για έναν καιρό κατά τον οποίο οι καλοί άνθρωποι θα έχουν τη χαρά να χτίζουν τα σπίτια τους, να καλλιεργούν τη γη τους και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε ειρηνικό περιβάλλον. * Δεν θα σας άρεσε κάτι τέτοιο; Έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι αυτές οι υποσχέσεις θα εκπληρωθούν σύντομα.

Αν καθήσετε να σκεφτείτε όλα όσα έχει κάνει ο Θεός για εσάς και για το ανθρώπινο γένος συνολικά, θα καταλάβετε εύκολα ότι έχει κάνει ήδη πάρα πολλά. Έχουμε ζωή, νοημοσύνη, σχετική υγεία και τα απαραίτητα για τη συντήρηση της ζωής. Επιπλέον, όπως μαθαίνουμε από το εδάφιο Ιωάννης 3:16, το θεϊκό δώρο του λύτρου μέσω του Ιησού, ο οποίος πέθανε για εμάς, μπορεί να σημάνει ακόμη μεγαλύτερες ευλογίες.

Η αιώνια ζωή σε ειρηνικές, ευχάριστες συνθήκες, χωρίς την απειλή της αρρώστιας, του πολέμου, της πείνας ή του θανάτου, θα άνοιγε οπωσδήποτε το δρόμο για ευτυχία και ευλογίες χωρίς τέλος. Το αν θα λάβετε αυτές τις ευλογίες εξαρτάται αποκλειστικά από εσάς. Στην ουσία, το ερώτημα που παραμένει είναι: Τι κάνετε εσείς για τον Θεό;