Όταν οι Ηλικιωμένοι θα Ξαναγίνουν Νέοι
Πλησιάστε τον Θεό
Όταν οι Ηλικιωμένοι θα Ξαναγίνουν Νέοι
ΠΟΙΟΣ χαίρεται για ό,τι του συμβαίνει όταν γερνάει—για το ότι έχει ρυτίδες, δεν βλέπει καλά, δεν ακούει και δεν τον βαστούν τα πόδια του; Ίσως, μάλιστα, αναρωτιέστε: “Γιατί μας δημιούργησε ο Θεός έτσι ώστε να απολαμβάνουμε το σφρίγος της νιότης ενώ στο τέλος μάς κάνει να υποφέρουμε από τα γηρατειά;” Το καλό είναι ότι ο Θεός δεν είχε αυτό υπόψη του για εμάς. Αντίθετα, ενεργώντας με αγάπη, σκοπεύει να μας απαλλάξει από τη γήρανση! Προσέξτε τα λόγια που ειπώθηκαν στον πατριάρχη Ιώβ και βρίσκονται στα εδάφια Ιώβ 33:24, 25.
Αναλογιστείτε την κατάσταση του Ιώβ, ενός όσιου ανθρώπου τον οποίο αγαπούσε ο Ιεχωβά. Εν αγνοία του Ιώβ, ο Σατανάς αμφισβήτησε την ακεραιότητά του, λέγοντας ότι υπηρετούσε τον Θεό μόνο από συμφέρον. Ο Ιεχωβά, έχοντας εμπιστοσύνη στον Ιώβ και γνωρίζοντας τη δύναμη που έχει ο Ίδιος να αναιρεί τη βλάβη, επέτρεψε στον Σατανά να τον δοκιμάσει. Ο Σατανάς τότε «πάταξε τον Ιώβ με μεγάλα κακοήθη σπυριά από τα πέλματα των ποδιών του μέχρι την κορυφή του κεφαλιού του». (Ιώβ 2:7) Η σάρκα του γέμισε σκουλήκια, ενώ το δέρμα του σκιζόταν, είχε γίνει μαύρο και έπεφτε από πάνω του. (Ιώβ 7:5· 30:17, 30) Φαντάζεστε τι μαρτύριο περνούσε; Και όμως, παρέμεινε πιστός, και είπε: «Ώσπου να εκπνεύσω δεν θα απομακρύνω την ακεραιότητά μου από εμένα!»—Ιώβ 27:5.
Ο Ιώβ, ωστόσο, έκανε ένα σοβαρό λάθος. Όταν, φαινομενικά, ήταν στα τελευταία του, άρχισε να τον απασχολεί υπερβολικά η δικαίωση του εαυτού του, και «ανακήρυξε την ψυχή του δίκαιη αντί για τον Θεό». (Ιώβ 32:2) Ο εκπρόσωπος του Θεού, ο Ελιού, έλεγξε τον Ιώβ. Αλλά του μετέδωσε και ένα θετικό άγγελμα από τον Θεό: «Ας απαλλαχτεί [ο Ιώβ] από το να κατεβεί στο λάκκο [τον κοινό τάφο]! Βρήκα λύτρο! Ας γίνει η σάρκα του πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητά του, ας επιστρέψει στις ημέρες του νεανικού του σφρίγους». (Ιώβ 33:24, 25) Αυτά τα λόγια πρέπει να έδωσαν φτερά στον Ιώβ. Δεν ήταν ανάγκη να συνεχίσει να υποφέρει μέχρι το θάνατό του. Αν μετανοούσε, ο Θεός θα δεχόταν ευχαρίστως κάποιο λύτρο για λογαριασμό του και θα τον γλίτωνε από τα βάσανά του. a
Ο Ιώβ δέχτηκε ταπεινά τη διόρθωση και μετανόησε. (Ιώβ 42:6) Προφανώς και ο Ιεχωβά δέχτηκε κάποιο λύτρο για λογαριασμό του Ιώβ, έτσι ώστε να καλυφτεί το σφάλμα του και να γίνει εφικτή η αποκατάσταση και η ανταμοιβή του από τον Θεό. Ο Ιεχωβά «ευλόγησε ύστερα το τέλος του Ιώβ περισσότερο από την αρχή του». (Ιώβ 42:12-17) Φανταστείτε την ανακούφισή του όταν, εκτός των άλλων ευλογιών, θεραπεύτηκε από τη σιχαμερή του ασθένεια και η σάρκα του έγινε στην πραγματικότητα «πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητά του»!
Το λύτρο που δέχτηκε ο Θεός για λογαριασμό του Ιώβ είχε περιορισμένη αξία, επειδή εκείνος συνέχισε να είναι ατελής και αργότερα πέθανε. Εμείς έχουμε στη διάθεσή μας ένα πολύ καλύτερο λύτρο. Ο Ιεχωβά έδωσε με αγάπη ως λύτρο για εμάς τον Γιο του, τον Ιησού. (Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 3:16) Όλοι όσοι θέτουν πίστη σε αυτό το λύτρο έχουν την προοπτική να ζήσουν για πάντα σε μια παραδεισιακή γη. Στον ερχόμενο νέο κόσμο, ο Θεός θα απαλλάξει τους πιστούς ανθρώπους από τη γήρανση. Σας παροτρύνουμε να μάθετε περισσότερα για το πώς είναι δυνατόν να ζείτε όταν οι ηλικιωμένοι θα δουν “τη σάρκα τους να γίνεται πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητά τους”.
Προτεινόμενη ανάγνωση για τον Απρίλιο:
[Υποσημείωση]
a Στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο, η λέξη «λύτρο» που χρησιμοποιείται εδώ σημαίνει «κάλυμμα». Στην περίπτωση του Ιώβ, το λύτρο ίσως ήταν μια θυσία ζώου, την οποία ο Θεός θα δεχόταν για να καλυφτεί το σφάλμα του Ιώβ, ή αλλιώς να γίνει εξιλέωση για αυτό.—Ιώβ 1:5.
