Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Αδάμ και Εύα—Ήταν Υπαρκτά Πρόσωπα;

Αδάμ και Εύα—Ήταν Υπαρκτά Πρόσωπα;

Αδάμ και Εύα​—Ήταν Υπαρκτά Πρόσωπα;

ΓΙΑ πολλούς, η αφήγηση της Γένεσης σχετικά με τον Αδάμ και την Εύα είναι απλώς μια γλαφυρή ιστορία. «Τα μέλη των κύριων Χριστιανικών θρησκευμάτων θεωρούν εδώ και καιρό ότι οι ιστορίες της Γένεσης, όπως του Αδάμ και της Εύας, είναι αλληγορικές», λέει μια επιστολή προς τον υπεύθυνο σύνταξης του περιοδικού Τάιμ (Time). Πολλοί Καθολικοί, Προτεστάντες και Ιουδαίοι λόγιοι συμφωνούν. Ισχυρίζονται ότι μεγάλο μέρος της Γένεσης δεν συμφωνεί με την ιστορία ή την επιστήμη.

Τι νομίζετε εσείς; Πιστεύετε ότι ο Αδάμ και η Εύα ήταν υπαρκτά πρόσωπα; Έχουμε αποδείξεις ότι έζησαν πραγματικά; Από την άλλη πλευρά, ποιες είναι οι επιπτώσεις όταν κάποιος απορρίπτει την αφήγηση της Γένεσης ως απλό μύθο;

Είναι η Αφήγηση της Γένεσης Επιστημονικά Αξιόπιστη;

Κατ’ αρχάς, ας ανασκοπήσουμε τα βασικά στοιχεία της αφήγησης για τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου. Σχετικά με τον Αδάμ, η Αγία Γραφή λέει: «Ο Ιεχωβά Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης και φύσηξε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής, και ο άνθρωπος έγινε ζωντανή ψυχή». (Γένεση 2:7) Είναι αυτή η δήλωση επιστημονικά αξιόπιστη;

Το βιβλίο Νανοϊατρική (Nanomedicine) αναφέρει ότι το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από 41 χημικά στοιχεία. Όλα αυτά τα βασικά στοιχεία​—ο άνθρακας, το οξυγόνο, ο σίδηρος και άλλα—​υπάρχουν στο «χώμα». Επομένως, όπως δηλώνει η Γένεση, οι άνθρωποι είναι όντως πλασμένοι «από χώμα της γης».

Πώς ενώθηκαν αυτά τα άψυχα δομικά υλικά για να σχηματιστεί ένας ζωντανός άνθρωπος; Για να φανεί το τεράστιο μέγεθος της δυσκολίας, σκεφτείτε το διαστημικό λεωφορείο της NASA, μια από τις πιο πολύπλοκες μηχανές που επινοήθηκαν ποτέ. Αυτό το τεχνολογικό θαύμα αποτελείται από 2,5 εκατομμύρια κομμάτια​—αριθμός που μας κάνει να σαστίζουμε. Διάφορες ομάδες μηχανικών χρειάστηκαν χρόνια για να το σχεδιάσουν και να το συναρμολογήσουν. Σκεφτείτε τώρα το ανθρώπινο σώμα. Αποτελείται από περίπου 7 οκτάκις εκατομμύρια άτομα, 100 τρισεκατομμύρια κύτταρα, δεκάδες όργανα και τουλάχιστον 9 μεγάλα συστήματα οργάνων. * Πώς ήρθε σε ύπαρξη αυτή η βιολογική μηχανή με την ασύλληπτη πολυπλοκότητα και την ανυπέρβλητη δομή; Από τυφλή τύχη ή από ευφυή σχεδιασμό;

Επιπλέον, τι κάνει τους ανθρώπους να ζουν; Από πού προέρχεται η σπίθα της ζωής; Οι επιστήμονες ομολογούν ότι δεν γνωρίζουν. Μάλιστα, δεν μπορούν καν να καταλήξουν σε έναν κοινά αποδεκτό ορισμό της ζωής. Για όσους αποδέχονται την ιδέα ενός Δημιουργού, το συμπέρασμα είναι προφανές. Η Πηγή είναι, φυσικά, ο Θεός. *

Τι θα πούμε για την περιγραφή της Γένεσης σύμφωνα με την οποία η Εύα πλάστηκε από το πλευρό του Αδάμ; (Γένεση 2:21-23) Προτού απορρίψετε την αφήγηση ως μύθο ή φαντασιοκόπημα, εξετάστε τα ακόλουθα στοιχεία: Τον Ιανουάριο του 2008, επιστήμονες στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ παρήγαγαν τα πρώτα στον κόσμο ώριμα κλωνοποιημένα ανθρώπινα έμβρυα από δερματικά κύτταρα ενηλίκων. Μάλιστα, χρησιμοποιώντας παρόμοιες τεχνικές, οι επιστήμονες έχουν κλωνοποιήσει τουλάχιστον 20 ζώα. Το πιο διάσημο από αυτά, το πρόβατο Ντόλι, κλωνοποιήθηκε το 1996 από το μαστικό αδένα κάποιου ενήλικου προβάτου. *

Το τι θα αποφέρουν τέτοιου είδους πειράματα μένει να το δούμε. Αλλά το σημείο είναι το εξής: Αν οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν βιολογικό υλικό από έναν οργανισμό για να παραγάγουν έναν άλλον του ίδιου είδους, δεν θα μπορούσε ο παντοδύναμος Δημιουργός να πλάσει έναν άνθρωπο από προϋπάρχον βιολογικό υλικό ενός άλλου ανθρώπου; Είναι ενδιαφέρον ότι οι χειρουργοί χρησιμοποιούν συχνότατα το πλευρικό οστό στην επανορθωτική χειρουργική επειδή έχει την ικανότητα να αναπτύσσεται και πάλι και να αυτοαντικαθίσταται.

Αποδείξεις από την Ίδια τη Γραφή

Μερικοί μένουν έκπληκτοι μαθαίνοντας ότι ο Αδάμ και η Εύα αναφέρονται επανειλημμένα στη Γραφή. Τι δείχνουν αυτές οι αναφορές ως προς την ιστορικότητα της αφήγησης της Γένεσης;

Εξετάστε, για παράδειγμα, τους Ιουδαϊκούς πατρογονικούς καταλόγους στο Γραφικό βιβλίο Πρώτο Χρονικών, κεφάλαια 1 ως 9, και στο Ευαγγέλιο του Λουκά, κεφάλαιο 3. Αυτά τα λεπτομερέστατα γενεαλογικά αρχεία καλύπτουν 48 και 75 γενιές αντίστοιχα. Ο Λουκάς ακολουθεί τη γενεαλογία του Ιησού Χριστού, ενώ το Πρώτο Χρονικών καταγράφει τη βασιλική και την ιερατική πατρογονική γραμμή του έθνους του Ισραήλ. Και οι δύο κατάλογοι περιλαμβάνουν τα ονόματα πασίγνωστων προσώπων όπως ο Σολομών, ο Δαβίδ, ο Ιακώβ, ο Ισαάκ, ο Αβραάμ, ο Νώε και τελικά ο Αδάμ. Όλα τα ονόματα σε αυτούς τους δύο καταλόγους αντιπροσωπεύουν πρόσωπα που ήταν υπαρκτά, και ο Αδάμ ήταν το πρώτο υπαρκτό πρόσωπο σε κάθε κατάλογο.

Επιπρόσθετα, η Γραφή παρουσιάζει επανειλημμένα τον Αδάμ και την Εύα ως πραγματικούς ανθρώπους, όχι ως μυθολογικούς χαρακτήρες. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:

• «[Ο Θεός] έκανε από έναν άνθρωπο κάθε έθνος ανθρώπων».​—ΠΡΑΞΕΙΣ 17:26.

• «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι . . . ο θάνατος βασίλεψε από τον Αδάμ μέχρι τον Μωυσή».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:12, 14.

• «Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινε ζωντανή ψυχή».​—1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:45.

• «Ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, έπειτα η Εύα».​—1 ΤΙΜΟΘΕΟ 2:13.

• «Ο έβδομος στη σειρά από τον Αδάμ, ο Ενώχ, προφήτευσε επίσης για [τους πονηρούς]».​—ΙΟΥΔΑ 14.

Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι ο Ιησούς Χριστός, ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας στη Γραφή, αναγνώρισε την ύπαρξη του Αδάμ και της Εύας. Όταν τον προκάλεσαν όσον αφορά το θέμα του διαζυγίου, ο Ιησούς απάντησε: «Από την αρχή της δημιουργίας “[ο Θεός] τους έκανε αρσενικό και θηλυκό. Γι’ αυτό, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του, και οι δύο θα είναι μία σάρκα” . . . Άρα λοιπόν, αυτό που ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος να μην το χωρίζει». (Μάρκος 10:6-9) Θα χρησιμοποιούσε ο Ιησούς μια αλληγορία για να επικυρώσει ένα δεσμευτικό νομικό προηγούμενο; Όχι! Ο Ιησούς παρέθεσε τα λεγόμενα της Γένεσης ως γεγονότα.

Συνοψίζοντας τις Γραφικές αποδείξεις, το Νέο Λεξικό της Αγίας Γραφής (The New Bible Dictionary) καταλήγει: «Η Καινή Διαθήκη επιβεβαιώνει την ιστορικότητα της αφήγησης που εμπεριέχεται στα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης».

Αλυσιδωτά Επακόλουθα

Πολλοί ειλικρινείς εκκλησιαζόμενοι θεωρούν ότι η πίστη στην ύπαρξη του Αδάμ και της Εύας δεν αποτελεί ουσιώδη προϋπόθεση για να είναι κάποιος καλός Χριστιανός. Έτσι μπορεί να φαίνονται τα πράγματα με την πρώτη ματιά. Αλλά ας ακολουθήσουμε αυτόν το συλλογισμό και ας δούμε πού μας οδηγεί.

Εξετάστε, για παράδειγμα, ένα Βιβλικό δόγμα που είναι προσφιλές σε πολλούς εκκλησιαζόμενους​—το λύτρο. Σύμφωνα με αυτή τη διδασκαλία, ο Ιησούς Χριστός έδωσε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του ως λύτρο για να σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. (Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 3:16) Όπως γνωρίζουμε, λύτρο είναι η καταβολή κάποιου πράγματος αντίστοιχης αξίας για να απολυτρωθεί ή να εξαγοραστεί κάτι που έχει χαθεί ή απολεσθεί. Γι’ αυτό, η Γραφή προσδιορίζει τον Ιησού ως «αντίστοιχο λύτρο». (1 Τιμόθεο 2:6) Αντίστοιχο σε τι, ίσως ρωτήσουμε. Η Γραφή απαντάει: «Όπως σε σχέση με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν, έτσι και σε σχέση με τον Χριστό όλοι θα ζωοποιηθούν». (1 Κορινθίους 15:22) Η τέλεια ζωή που θυσίασε ο Ιησούς για να απολυτρώσει την υπάκουη ανθρωπότητα αντιστοιχεί στην τέλεια ζωή που έχασε ο Αδάμ ως αποτέλεσμα της πρώτης αμαρτίας στην Εδέμ. (Ρωμαίους 5:12) Είναι σαφές ότι, αν ο Αδάμ δεν υπήρξε, η λυτρωτική θυσία του Χριστού δεν είχε κανένα απολύτως νόημα.

Η απόρριψη ή ο ευτελισμός της αφήγησης της Γένεσης για τον Αδάμ και την Εύα προκαλεί αλυσιδωτά επακόλουθα που υποσκάπτουν σχεδόν κάθε κεφαλαιώδη διδασκαλία της Γραφής! * Αυτού του είδους ο τρόπος σκέψης οδηγεί σε πληθώρα αναπάντητων ερωτημάτων και σε πίστη που στερείται θεμελίου.​—Εβραίους 11:1.

Ζωή​—Έχει Νόημα ή Είναι Μάταιη;

Τελικά, καταλήγουμε στο εξής θεμελιώδες ερώτημα: Ικανοποιεί η απόρριψη της αφήγησης της Γένεσης την ανθρώπινη ανάγκη για νόημα και σκοπό στη ζωή; Κατά την άποψη του Ρίτσαρντ Ντόκινς, διακεκριμένου εξελικτή και αθεϊστή, στο σύμπαν δεν υπάρχει «κανένα σχέδιο, κανένας σκοπός, ούτε καλό ούτε κακό, τίποτε άλλο εκτός από την τυφλή, ανελέητη αδιαφορία». Εντελώς αποκαρδιωτική αντίληψη, εκ διαμέτρου αντίθετη με την ανθρώπινη φύση!

Σε απόλυτη αντίθεση, η Γραφή προσφέρει ικανοποιητικές απαντήσεις στα πιο καίρια ερωτήματα της ζωής: Από πού προήλθαμε; Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Γιατί υπάρχει τόσο κακό και τόσα παθήματα στον κόσμο; Θα τερματιστεί ποτέ η πονηρία; Και ούτω καθεξής. Επιπλέον, η πίστη στο λύτρο του Χριστού παρέχει την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε Παραδεισιακές συνθήκες, όπως αυτές που υπήρχαν στην Εδέμ, στην οποία τοποθέτησε ο Θεός τους πρώτους ανθρώπους, τον Αδάμ και την Εύα. (Ψαλμός 37:29· Αποκάλυψη 21:3-5) Αληθινά θαυμάσια προοπτική! *

Η αφήγηση για τον Αδάμ και την Εύα μπορεί να μη συμφωνεί με τη θεωρία της εξέλιξης, αλλά ταιριάζει με όσα γνωρίζει η επιστήμη. Επιπρόσθετα, εναρμονίζεται πλήρως με τις υπόλοιπες θεόπνευστες Γραφές, οι οποίες προσφέρουν ικανοποιητικό νόημα και σκοπό στη ζωή.

Σας προτρέπουμε, λοιπόν, να εξετάσετε περαιτέρω την Αγία Γραφή εσείς οι ίδιοι. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν.

[Υποσημειώσεις]

^ παρ. 7 Αυτοί οι αριθμοί είναι αντίστοιχα το 7 ακολουθούμενο από 27 μηδενικά και το 100 ακολουθούμενο από 12 μηδενικά.

^ παρ. 8 Για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε τα βιβλία Υπάρχει Δημιουργός που Ενδιαφέρεται για Εσάς; και Ζωή​—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία;, που είναι εκδόσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

^ παρ. 9 Φυσικά, αυτοί οι επιστήμονες δεν δημιουργούν ζωή. Απεναντίας, εργάζονται με υλικό από προϋπάρχοντα ζωντανά κύτταρα.

^ παρ. 25 Μεταξύ αυτών είναι οι διδασκαλίες για την κυριαρχία του Θεού, την ανθρώπινη ακεραιότητα, το καλό και το κακό, την ελεύθερη βούληση, την κατάσταση των νεκρών, το γάμο, τον υποσχεμένο Μεσσία, την παραδεισιακή γη, τη Βασιλεία του Θεού και πολλές άλλες.

^ παρ. 28 Για περισσότερες λεπτομέρειες, βλέπε το βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή;, κεφάλαιο 3: «Ποιος Είναι ο Σκοπός του Θεού για τη Γη;» και κεφάλαιο 5: «Λύτρο​—Το Μεγαλύτερο Δώρο του Θεού», που είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 14]

Είναι σαφές ότι, αν ο Αδάμ δεν υπήρξε, η λυτρωτική θυσία του Χριστού δεν είχε κανένα απολύτως νόημα

[Εικόνες στη σελίδα 12, 13]

Όπως το διαστημικό λεωφορείο είναι σχεδιασμένο προσεκτικά, έτσι είναι και το ανθρώπινο σώμα

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ο Ιησούς αναγνώρισε την ύπαρξη του Αδάμ και της Εύας