Γιατί Επιτρέπει ο Θεός τα Παθήματα;
Οι Αναγνώστες μας Ρωτούν
Γιατί Επιτρέπει ο Θεός τα Παθήματα;
Ο Θεός δεν είναι η αιτία των ανθρώπινων παθημάτων. «Είναι αδιανόητο να ενεργεί ο αληθινός Θεός με πονηρία!» δηλώνει η Αγία Γραφή. (Ιώβ 34:10) Ποιος είναι, λοιπόν, ο πρωταίτιος της δυστυχίας;
Ο Ιησούς αποκάλεσε τον Σατανά “άρχοντα του κόσμου”. (Ιωάννης 14:30) Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά είναι ο Κυρίαρχος του Σύμπαντος. Ποτέ δεν θα αποποιηθεί αυτή τη θέση. Ωστόσο, για κάποια περίοδο χρόνου, ο Θεός έχει επιτρέψει στον Σατανά να κυβερνάει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας.—1 Ιωάννη 5:19.
Τι είδους άρχοντας έχει αποδειχτεί ο Σατανάς; Από την πρώτη κιόλας φορά που ήρθε σε επαφή με τους ανθρώπους, ο Σατανάς αποδείχτηκε δολοφόνος και απατεώνας. Αυτός σπέρνει τον όλεθρο στην ανθρώπινη κοινωνία με συγκλονιστικούς τρόπους. Ο Ιησούς τον στηλίτευσε με τα εξής λόγια: «Εκείνος ήταν ανθρωποκτόνος τότε που άρχισε, και δεν έμεινε σταθερός στην αλήθεια, επειδή δεν υπάρχει αλήθεια σε αυτόν. Όταν λέει το ψέμα, μιλάει σύμφωνα με τις δικές του διαθέσεις, επειδή είναι ψεύτης και ο πατέρας του ψέματος». (Ιωάννης 8:44) Ο Ιησούς είπε επίσης ότι οι άνθρωποι που επιζητούσαν να τον θανατώσουν ήταν παιδιά του πρώτου δολοφόνου. Ενεργώντας όπως εκείνος, έγιναν από μόνοι τους παιδιά του. «Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά θα πέσει», όπως λέει η παροιμία.
Ο Σατανάς εξακολουθεί να προάγει δολοφονικές τάσεις στις καρδιές των ανθρώπων. Παραδείγματος χάρη, ο Ρ. Τζ. Ράμελ, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, στις ΗΠΑ, υπολογίζει ότι από το 1900 ως το 1987 διάφορες κυβερνήσεις δολοφόνησαν 169.198.000 ανθρώπους στη διάρκεια πολιτικών εκκαθαρίσεων, γενοκτονιών και αδιάκριτων βιαιοπραγιών. Αυτός ο φόρος αίματος έρχεται να προστεθεί στα δεκάδες εκατομμύρια άτομα που θανατώθηκαν σε πολέμους την ίδια περίοδο.
Αν ο Θεός δεν προξενεί τα παθήματα, γιατί τα επιτρέπει; Επειδή χρειάζεται ακόμη να τακτοποιηθούν ζητήματα που αφορούν όλο το σύμπαν, ζητήματα ηθικής φύσης τα οποία εγέρθηκαν πριν από πολύ καιρό. Ας εξετάσουμε μόνο ένα από αυτά.
Στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, ο Αδάμ και η Εύα πήραν το μέρος του Σατανά. Απέρριψαν τη διακυβέρνηση του Θεού και επέλεξαν να αυτοκυβερνηθούν, κάτι που στην ουσία σήμαινε ότι θα τους κυβερνούσε ο Διάβολος.—Γένεση 3:1-6· Αποκάλυψη 12:9.
Το κριτήριο δικαιοσύνης που έχει ο Ιεχωβά απαιτούσε να περάσει χρόνος για να συσσωρευτούν αποδείξεις. Ποιο είναι το αναπόφευκτο συμπέρασμα; Η ανθρώπινη διακυβέρνηση υπό την επιρροή του Σατανά οδηγεί μόνο σε παθήματα. Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι ο Θεός επέτρεψε να περάσει χρόνος απέβη μακροπρόθεσμα προς όφελος του ανθρώπου. Πώς συνέβη αυτό; Όσοι μελετούν τις αποδείξεις και τις πιστεύουν έχουν την ευκαιρία να καταδείξουν ότι είναι πρόθυμοι να κυβερνώνται από τον Θεό. Όσοι μαθαίνουν τις απαιτήσεις του Θεού και συμμορφώνονται με αυτές έχουν την προοπτική να ζήσουν για πάντα.—Ιωάννης 17:3· 1 Ιωάννη 2:17.
Είναι αλήθεια ότι, προς το παρόν, ο Σατανάς έχει τον κόσμο υπό το φαύλο έλεγχό του. Αλλά όχι για πολύ ακόμη. Σε λίγο ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιήσει τον Γιο του για να «διαλύσει τα έργα του Διαβόλου». (1 Ιωάννη 3:8) Υπό την κατεύθυνση του Θεού, ο Ιησούς θα γιατρέψει τις συντετριμμένες καρδιές και θα αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες ζωές. Θα αναστήσει εδώ στη γη δισεκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι έχουν υποφέρει και έχουν πεθάνει στο διάβα των αιώνων.—Ιωάννης 11:25.
Η ανάσταση του Ιησού είναι ένα δείγμα της νίκης του Θεού επί των έργων του Διαβόλου—μια εγγύηση για όσα πρόκειται να φέρει το μέλλον στους ανθρώπους που επιλέγουν τη διακυβέρνηση του Θεού. (Πράξεις 17:31) Η Γραφή κατευθύνει τις σκέψεις μας σε αυτό το μέλλον με τα εξής παρηγορητικά λόγια: «Ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί [με την ανθρωπότητα]. Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Αποκάλυψη 21:3, 4.