1. Ποια είναι μια ιδιότητα που ξεχωρίζει τον λαό του Ιεχωβά από τον κόσμο;

 ΚΑΤΙ που ξεχωρίζει τους υπηρέτες του Ιεχωβά από τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς είναι ο ζήλος τους a για τη διακονία. (Τίτο 2:14) Μερικές φορές όμως, ίσως δυσκολεύεστε να νιώσετε ενθουσιασμό για το έργο κηρύγματος. Ίσως ταυτίζεστε με κάποιον πρεσβύτερο ο οποίος κάνει πάρα πολλά για την εκκλησία και ο οποίος παραδέχτηκε: «Ώρες ώρες, απλώς δεν έχω την επιθυμία να βγω στο έργο».

2. Γιατί μερικές φορές δυσκολευόμαστε να διατηρήσουμε τον ζήλο μας για τη διακονία;

² Ίσως κάποιες άλλες μορφές ιερής υπηρεσίας να μας φαίνονται πιο συναρπαστικές από το έργο κηρύγματος. Γιατί; Ο λόγος είναι ότι μπορεί να βλέπουμε άμεσα αποτελέσματα και να έχουμε ένα αίσθημα ικανοποίησης όταν οικοδομούμε και συντηρούμε θεοκρατικές εγκαταστάσεις, συμμετέχουμε στην παροχή βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών ή ενθαρρύνουμε τους αδελφούς μας. Απολαμβάνουμε την ατμόσφαιρα ειρήνης και αγάπης που επικρατεί όταν συνεργαζόμαστε με τους αδελφούς μας, και ξέρουμε πως και εκείνοι εκτιμούν τα όσα κάνουμε για αυτούς. Από την άλλη πλευρά, ίσως κηρύττουμε χρόνια ολόκληρα στον ίδιο τομέα χωρίς να βρίσκουμε ιδιαίτερη ανταπόκριση. Ή μπορεί να συναντούμε ανθρώπους που απορρίπτουν το άγγελμα. Επίσης, γνωρίζουμε ότι, όσο πλησιάζει το τέλος, το άγγελμά μας μπορεί να γίνει πιο αντιδημοφιλές. (Ματθ. 10:22) Τι θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε ή ακόμα και να αυξήσουμε τον ζήλο μας για το έργο κηρύγματος;

3. Τι μας δείχνει η παραβολή των εδαφίων Λουκάς 13:6-9 για τον ζήλο του Ιησού;

 ³ Μπορούμε να μάθουμε πώς να έχουμε ζήλο στο έργο κηρύγματος εξετάζοντας το παράδειγμα του Ιησού. Στη διάρκεια της διακονίας του, ποτέ δεν έχασε τον ζήλο του. Μάλιστα, καθώς περνούσε ο καιρός, αύξανε τη δράση του. (Διαβάστε Λουκάς 13:6-9) Όπως ο αμπελουργός που είχε δαπανήσει τρία χρόνια προσπαθώντας να φροντίσει μια συκιά η οποία δεν απέφερε καρπούς, έτσι και ο Ιησούς δαπάνησε γύρω στα τρία χρόνια κηρύττοντας στους Ιουδαίους, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν ανταποκρίθηκαν. Ωστόσο, όπως ο αμπελουργός δεν έπαψε να ελπίζει για τη συκιά, έτσι και ο Ιησούς δεν έπαψε να ελπίζει για τους ανθρώπους ούτε μείωσε τη δράση του στη διακονία. Απεναντίας, έκανε ακόμα περισσότερες προσπάθειες να αγγίξει την καρδιά τους.

4. Ποιες τέσσερις πτυχές του παραδείγματος του Ιησού θα εξετάσουμε;

⁴ Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε πώς έδειχνε ζήλο ο Ιησούς, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών της διακονίας του. Μαθαίνοντας από τα όσα δίδαξε και μιμούμενοι τα όσα έκανε, θα βοηθηθούμε να παραμείνουμε και εμείς ζηλωτές σήμερα. Ας εξετάσουμε το παράδειγμα του Ιησού σε τέσσερις τομείς: (1) Εστίαζε στο θέλημα του Ιεχωβά, (2) έδινε προσοχή στις Βιβλικές προφητείες, (3) στηριζόταν στον Ιεχωβά για βοήθεια και (4) δεν έχανε την ελπίδα του ότι κάποιοι θα τον άκουγαν.

ΕΣΤΙΑΖΕ ΣΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

5. Πώς έδειχνε ο Ιησούς ότι εστίαζε στο να κάνει το θέλημα του Θεού;

⁵ Ο Ιησούς κήρυττε με ζήλο «τα καλά νέα της Βασιλείας» επειδή ήξερε ότι αυτό ήθελε ο Θεός από εκείνον. (Λουκ. 4:43) Ο Ιησούς έκανε τη διακονία επίκεντρο της ζωής του. Ακόμα και προς τα τέλη της διακονίας του, ταξίδευε «από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό», διδάσκοντας άλλους. (Λουκ. 13:22) Επίσης, εκπαίδευσε και άλλους μαθητές για να συνεργαστούν μαζί του ως κήρυκες.​—Λουκ. 10:1.

6. Πώς σχετίζεται το έργο κηρύγματος με άλλους διορισμούς που ίσως έχουμε; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁶ Και σήμερα, το κήρυγμα των καλών νέων είναι το κύριο έργο που ο Ιεχωβά και ο Ιησούς θέλουν να κάνουμε. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στο έργο  κηρύγματος και στους άλλους θεοκρατικούς διορισμούς. Για παράδειγμα, οικοδομούμε θεοκρατικές εγκαταστάσεις ή υπηρετούμε στο Μπέθελ για να καλυφτούν οι ανάγκες στον αγρό. Συμμετέχουμε στο έργο παροχής βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών, όχι μόνο για να στηρίξουμε από πρακτική άποψη τους αδελφούς και τις αδελφές μας, αλλά επίσης για να τους βοηθήσουμε να ξαναμπούν στο πνευματικό τους πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει και το έργο κηρύγματος. Αν αντιλαμβανόμαστε τη σπουδαιότητα του έργου κηρύγματος και θυμόμαστε ότι αυτό είναι το κύριο έργο που ο Ιεχωβά θέλει να κάνουμε, θα υποκινούμαστε να συμμετέχουμε τακτικά στη διακονία. Ο Γιάνος, ένας πρεσβύτερος στην Ουγγαρία, λέει: «Θυμίζω στον εαυτό μου ότι καμιά θεοκρατική δραστηριότητα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο κηρύγματος. Αυτό είναι ο κύριος διορισμός μας».

7. Γιατί θέλει ο Ιεχωβά να συνεχίσουμε να κηρύττουμε; (1 Τιμόθεο 2:3, 4)

⁷ Μπορούμε να ενισχύσουμε τον ζήλο μας για τη διακονία αν βλέπουμε τους ανθρώπους όπως τους βλέπει ο Ιεχωβά. Εκείνος θέλει όσο το δυνατόν περισσότεροι να ακούσουν τα καλά νέα και να ανταποκριθούν. (Διαβάστε 1 Τιμόθεο 2:3, 4) Γι’ αυτό, μας εκπαιδεύει ώστε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί καθώς μεταδίδουμε αυτό το ζωοσωτήριο άγγελμα. Για παράδειγμα, το ειδικό βιβλιάριο Να Αγαπάτε τους Ανθρώπους​—Κάντε Μαθητές περιέχει πρακτικές εισηγήσεις για να αρχίζουμε συζητήσεις με στόχο να κάνουμε μαθητές. Ακόμα και αν οι άνθρωποι δεν ανταποκρίνονται τώρα, ίσως έχουν μια ευκαιρία να το κάνουν αυτό πριν από το τέλος της μεγάλης θλίψης. Τα όσα τους λέμε τώρα μπορεί κάλλιστα να τους υποκινήσουν να ανταποκριθούν στο μέλλον. Αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν συνεχίσουμε να κηρύττουμε.

ΕΔΙΝΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΒΙΒΛΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

8. Πώς βοήθησαν οι Βιβλικές προφητείες τον Ιησού να χρησιμοποιήσει τον χρόνο του σοφά;

⁸ Ο Ιησούς κατανοούσε πώς επρόκειτο να εκπληρωθούν οι Βιβλικές προφητείες. Ήξερε ότι η διακονία του θα διαρκούσε μόλις τριάμισι χρόνια. (Δαν. 9:26, 27) Ήξερε επίσης τι είχε προφητευτεί για το πότε και πώς θα πέθαινε. (Λουκ. 18:31-34) Γι’ αυτό, χρησιμοποιούσε τον χρόνο του αναλόγως. Ως αποτέλεσμα, κήρυττε με ζήλο προκειμένου να ολοκληρώσει το έργο που του είχε ανατεθεί.

9. Γιατί μας υποκινούν οι Βιβλικές προφητείες να κηρύττουμε με ζήλο;

⁹ Η κατανόηση των Βιβλικών προφητειών μπορεί να μας υποκινήσει να κηρύττουμε με ζήλο. Ξέρουμε ότι ο χρόνος που απομένει για αυτό το σύστημα είναι λίγος. Αναγνωρίζουμε ότι τα τρέχοντα γεγονότα και η στάση των ανθρώπων σήμερα εκπληρώνουν τα όσα προείπε η Αγία Γραφή για τις τελευταίες ημέρες. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στην Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη και στη Ρωσία και τους συμμάχους της εκπληρώνει την προφητεία για τον βασιλιά του νότου και τον βασιλιά του βορρά στον «καιρό του τέλους». (Δαν. 11:40) Κατανοούμε επίσης ότι τα πόδια της εικόνας των εδαφίων Δανιήλ 2:43-45 αντιπροσωπεύουν την Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη. Είμαστε πεπεισμένοι ότι, όπως δείχνει η προφητεία, σύντομα​—πολύ σύντομα​—η Βασιλεία του Θεού θα καταστρέψει τις ανθρώπινες κυβερνήσεις. Όλες αυτές οι προφητείες αποκαλύπτουν πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου και μας ωθούν να κηρύττουμε με το αίσθημα του επείγοντος.

10. Με ποιους άλλους τρόπους μπορούν οι Βιβλικές προφητείες να αυξήσουν τον ζήλο μας;

¹⁰ Επιπρόσθετα, οι Βιβλικές προφητείες μάς εφοδιάζουν με ένα άγγελμα το οποίο ανυπομονούμε να μεταδώσουμε. «Οι συγκινητικές υποσχέσεις  του Ιεχωβά για ένα καλύτερο μέλλον με υποκινούν να μεταδίδω την αλήθεια στους άλλους», λέει η Κάρι, μια αδελφή που υπηρετεί στη Δομινικανή Δημοκρατία. Και προσθέτει: «Όταν βλέπω τι περνούν οι άνθρωποι σήμερα, συνειδητοποιώ ότι αυτές οι υποσχέσεις δεν είναι μόνο για εμένα, αλλά είναι και για αυτούς». Οι Βιβλικές προφητείες δείχνουν ότι ο Ιεχωβά υποστηρίζει το έργο μας, και αυτό μας δίνει την ώθηση να κηρύττουμε. Η Λέιλα, που ζει στην Ουγγαρία, λέει: «Τα εδάφια Ησαΐας 11:6-9 με υποκινούν να μεταδίδω τα καλά νέα ακόμα και σε εκείνους που δεν φαίνονται δεκτικοί. Ξέρω ότι ο καθένας μπορεί να αλλάξει με τη βοήθεια του Ιεχωβά». Και ο Κρίστοφερ, ένας αδελφός από τη Ζάμπια, λέει: «Όπως προείπε το εδάφιο Μάρκος 13:10, τα καλά νέα διαδίδονται παγκόσμια, και το θεωρώ μεγάλη τιμή μου να βοηθώ στην εκπλήρωση αυτής της προφητείας». Ποιες Βιβλικές προφητείες υποκινούν εσάς να συνεχίσετε να κηρύττετε;

ΣΤΗΡΙΖΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ

11. Γιατί χρειαζόταν ο Ιησούς να στηρίζεται στον Ιεχωβά για βοήθεια ώστε να συνεχίζει να κηρύττει με ζήλο; (Λουκάς 12:49, 53)

¹¹ Ο Ιησούς στηριζόταν στον Ιεχωβά για να τον βοηθάει να συνεχίζει να κηρύττει με ζήλο. Αν και ο Ιησούς ήταν διακριτικός, ήξερε ότι τα καλά νέα της Βασιλείας θα προκαλούσαν έντονες αντιπαραθέσεις και σφοδρή εναντίωση. (Διαβάστε Λουκάς 12:49, 53) Οι θρησκευτικοί ηγέτες επανειλημμένα προσπάθησαν να τον θανατώσουν επειδή κήρυττε. (Ιωάν. 8:59· 10:31, 39) Αλλά ο Ιησούς συνέχισε να κηρύττει επειδή ήξερε ότι ο Ιεχωβά ήταν μαζί του. Είπε: «Δεν είμαι μόνος, αλλά ο Πατέρας που με έστειλε είναι μαζί μου. . . . Δεν με άφησε μόνο μου, επειδή εγώ κάνω πάντοτε τα πράγματα που του είναι αρεστά».​—Ιωάν. 8:16, 29.

12. Πώς προετοίμασε ο Ιησούς τους μαθητές του για να συνεχίσουν να κηρύττουν όταν θα αντιμετώπιζαν εναντίωση;

¹² Ο Ιησούς υπενθύμιζε στους μαθητές του ότι και εκείνοι μπορούσαν να στηρίζονται στον Ιεχωβά για βοήθεια. Τους διαβεβαίωσε επανειλημμένα ότι ο Ιεχωβά θα τους βοηθούσε ακόμα και όταν θα αντιμετώπιζαν διωγμό. (Ματθ. 10:18-20· Λουκ. 12:11, 12) Παράλληλα, τους πρότρεψε να είναι προσεκτικοί. (Ματθ. 10:16· Λουκ. 10:3) Τους συμβούλεψε να μην επιβάλλουν το άγγελμά τους σε εκείνους που δεν ήθελαν να ακούσουν. (Λουκ. 10:10, 11) Και τους είπε να φεύγουν όταν διώκονται. (Ματθ. 10:23) Μολονότι ο Ιησούς ήταν ζηλωτής και  εμπιστευόταν στον Ιεχωβά, δεν ριψοκινδύνευε άσκοπα.​—Ιωάν. 11:53, 54.

13. Γιατί μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας βοηθήσει;

¹³ Χρειαζόμαστε και σήμερα τη βοήθεια του Ιεχωβά για να συνεχίσουμε να κηρύττουμε με ζήλο όταν αντιμετωπίζουμε εναντίωση. (Αποκ. 12:17) Γιατί μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας βοηθήσει; Θυμηθείτε την προσευχή του Ιησού που είναι καταγραμμένη στο 17ο κεφάλαιο του Ιωάννη. Ο Ιησούς ζήτησε από τον Ιεχωβά να φυλάξει τους αποστόλους, και ο Ιεχωβά απάντησε στο αίτημά του. Το βιβλίο των Πράξεων περιγράφει πώς βοήθησε τους αποστόλους να κηρύττουν με ζήλο παρά τον διωγμό. Στην προσευχή του, ο Ιησούς ζήτησε επίσης από τον Ιεχωβά να φυλάει εκείνους που θα πίστευαν στο κήρυγμα των αποστόλων. Σε αυτούς περιλαμβάνεστε και εσείς. Ο Ιεχωβά εξακολουθεί να απαντάει στην προσευχή του Ιησού. Όπως βοήθησε τους αποστόλους, έτσι θα βοηθήσει και εσάς.​—Ιωάν. 17:11, 15, 20.

14. Πώς ξέρουμε ότι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε να κηρύττουμε με ζήλο ακόμα και σε δύσκολους καιρούς; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁴ Καθώς το τέλος πλησιάζει, ίσως γίνει ακόμα πιο δύσκολο να κηρύττουμε τα καλά νέα με ζήλο, αλλά θα έχουμε όλη τη βοήθεια που χρειαζόμαστε. (Λουκ. 21:12-15) Όπως ο Ιησούς και οι μαθητές του, έτσι και εμείς αφήνουμε τους ανθρώπους να αποφασίσουν μόνοι τους αν θα ακούσουν ή όχι και αποφεύγουμε τις άσκοπες αντιπαραθέσεις. Ακόμα και όταν το έργο μας είναι υπό περιορισμό, οι αδελφοί μας καταφέρνουν να συνεχίζουν να διακηρύττουν τα καλά νέα επειδή στηρίζονται στον Ιεχωβά και όχι στη δική τους δύναμη. Όπως τον πρώτο αιώνα ο Ιεχωβά έδινε δύναμη στους υπηρέτες του, έτσι και σήμερα μας δίνει δύναμη ώστε «να επιτελεστεί το κήρυγμα πλήρως», σε βαθμό που τον ικανοποιεί. (2 Τιμ. 4:17) Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι, αν στηρίζεστε στον Ιεχωβά, θα μπορέσετε να συνεχίσετε να κηρύττετε με ζήλο.

ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ

15. Τι δείχνει ότι ο Ιησούς είχε θετική στάση για τη διακονία;

¹⁵ Ο Ιησούς διατηρούσε θετική στάση για το έργο κηρύγματος. Αυτό τον βοηθούσε να μη χάνει τον ενθουσιασμό του για τη διακονία του. Για παράδειγμα, στα τέλη του 30 Κ.Χ.,  ο Ιησούς είδε ότι πολλοί ήταν έτοιμοι να ανταποκριθούν στο κήρυγμά του και τους παρομοίασε με αγρό έτοιμο για θερισμό. (Ιωάν. 4:35) Έναν χρόνο αργότερα, είπε στους μαθητές του: «Ο θερισμός είναι πολύς». (Ματθ. 9:37, 38) Και αργότερα είπε ξανά με έμφαση: «Ο θερισμός είναι πολύς . . . Παρακαλέστε τον Κύριο του θερισμού να στείλει εργάτες στον θερισμό του». (Λουκ. 10:2) Ο Ιησούς ποτέ δεν έπαψε να ελπίζει ότι κάποιοι άνθρωποι θα ανταποκρίνονταν στα καλά νέα και, όταν συνέβαινε αυτό, χαιρόταν.​—Λουκ. 10:21.

16. Πώς μεταδίδουν οι παραβολές του Ιησού μια θετική άποψη για τη διακονία; (Λουκάς 13:18-21) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁶ Ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του να διατηρούν θετική στάση για το άγγελμά τους, πράγμα το οποίο θα τους βοηθούσε να μη χάσουν τον ζήλο τους. Εξετάστε για παράδειγμα δύο από τις παραβολές του. (Διαβάστε Λουκάς 13:18-21) Ο Ιησούς χρησιμοποίησε έναν κόκκο σιναπιού για να διδάξει ότι το άγγελμα της Βασιλείας θα επεκτεινόταν με εκπληκτικό τρόπο και ότι η αύξησή του θα ήταν ασταμάτητη. Επίσης, χρησιμοποίησε το προζύμι για να δείξει ότι το άγγελμα της Βασιλείας θα εξαπλωνόταν ευρέως και θα προκαλούσε αλλαγές οι οποίες ίσως να μη φαίνονταν αμέσως. Βοήθησε λοιπόν τους μαθητές του να διακρίνουν ότι το άγγελμα που κήρυτταν θα είχε όντως επιτυχία.

17. Ποιους λόγους έχουμε για να διατηρούμε θετική στάση για τη διακονία;

¹⁷ Υποκινούμαστε να κηρύττουμε με ζήλο αν σκεφτόμαστε τι επιτελείται σήμερα σε όλο τον κόσμο. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια ενδιαφερόμενα άτομα παρακολουθούν την Ανάμνηση και μελετούν μαζί μας την Αγία Γραφή. Εκατοντάδες χιλιάδες βαφτίζονται και συμμετέχουν μαζί μας στο έργο κηρύγματος. Δεν ξέρουμε πόσοι ακόμα θα ανταποκριθούν στο κήρυγμά μας, αλλά ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά συγκεντρώνει ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο θα επιζήσει από την επερχόμενη μεγάλη θλίψη. (Αποκ. 7:9, 14) Ο Κύριος του θερισμού συνεχίζει να βλέπει προοπτικές στον αγρό, άρα έχουμε βάσιμους λόγους να συνεχίζουμε να κηρύττουμε.

18. Τι θέλουμε να διακρίνουν οι άλλοι όταν κηρύττουμε;

¹⁸ Ανέκαθεν, ένα χαρακτηριστικό των μαθητών του Ιησού ήταν ο ζήλος με τον οποίο κήρυτταν. Όταν οι άνθρωποι είδαν την παρρησία των αποστόλων, «άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι αυτοί ήταν με τον Ιησού». (Πράξ. 4:13) Καθώς οι άνθρωποι μας παρατηρούν στη διακονία, μακάρι να βλέπουν και σε εμάς τον ζήλο που διέκρινε τον Ιησού.