1, 2. Γιατί είπε ο Ιησούς την παραβολή για τα τάλαντα;

ΣΤΗΝ παραβολή για τα τάλαντα, ο Ιησούς αναφέρει ξεκάθαρα μια ευθύνη που έχουν οι χρισμένοι ακόλουθοί του. Χρειάζεται να καταλάβουμε το νόημα αυτής της παραβολής επειδή επηρεάζει όλους τους αληθινούς Χριστιανούς, είτε έχουν την ελπίδα της ουράνιας ανταμοιβής είτε της επίγειας.

² Ο Ιησούς είπε την παραβολή για τα τάλαντα ως μέρος της απάντησης που έδωσε στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν σχετικά με «το σημείο της παρουσίας [του] και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων». (Ματθ. 24:3) Αυτό σημαίνει ότι η παραβολή εκπληρώνεται στην εποχή μας και αποτελεί μέρος του σημείου που θα έδειχνε ότι ο Ιησούς είναι παρών και κυβερνάει ως Βασιλιάς.

3. Ποια διδάγματα παίρνουμε από τις παραβολές των κεφαλαίων 24 και 25 του Ματθαίου;

³ Η παραβολή για τα τάλαντα είναι μία από τις τέσσερις συναφείς παραβολές που υπάρχουν στα εδάφια Ματθαίος 24:45 ως 25:46. Οι άλλες τρεις—σχετικά με τον πιστό και φρόνιμο δούλο, τις δέκα παρθένες, καθώς και τα πρόβατα και τα κατσίκια—αποτελούν επίσης μέρος της απάντησης του Ιησού στην ερώτηση σχετικά με το σημείο της παρουσίας του. Και στις τέσσερις  παραβολές, ο Ιησούς τονίζει χαρακτηριστικά που θα ξεχώριζαν τους αληθινούς ακολούθους του αυτές τις τελευταίες ημέρες. Οι παραβολές για το δούλο, τις παρθένες και τα τάλαντα απευθύνονται στους χρισμένους ακολούθους του. Στην παραβολή σχετικά με τον πιστό δούλο, ο Ιησούς τονίζει το πόσο σημαντικό είναι για αυτή τη μικρή ομάδα χρισμένων, που τους έχει ανατεθεί να τρέφουν το υπηρετικό προσωπικό του σε αυτές τις τελευταίες ημέρες, να είναι πιστοί και φρόνιμοι. Στην παραβολή για τις παρθένες, επισημαίνει ότι όλοι οι χρισμένοι ακόλουθοί του πρέπει να είναι έτοιμοι και άγρυπνοι, καθώς γνωρίζουν μεν ότι έρχεται αλλά δεν γνωρίζουν την ημέρα ή την ώρα. Στην παραβολή για τα τάλαντα, δείχνει ότι οι χρισμένοι πρέπει να είναι επιμελείς στην εκπλήρωση των Χριστιανικών ευθυνών τους. Ο Ιησούς απευθύνει την τελευταία παραβολή, την παραβολή για τα πρόβατα και τα κατσίκια, σε εκείνους που έχουν επίγεια ελπίδα. Τονίζει ότι πρέπει να είναι όσιοι και να υποστηρίζουν πλήρως τους χρισμένους αδελφούς του στη γη. * Ας επικεντρωθούμε τώρα στην παραβολή για τα τάλαντα.

4, 5. Ποιον εξεικονίζει ο άνθρωπος, ή ο κύριος, και πόση αξία έχει ένα τάλαντο;

⁴ Διαβάστε Ματθαίος 25:14-30. Τα έντυπά μας έχουν εξηγήσει εδώ και χρόνια ότι ο άνθρωπος, ή ο κύριος, στην παραβολή είναι ο Ιησούς και ότι ταξίδεψε σε ξένη χώρα όταν αναλήφθηκε στον ουρανό το 33 Κ.Χ. Σε μια προηγούμενη παραβολή, ο Ιησούς αποκάλυψε το σκοπό για τον οποίο θα ταξίδευε σε ξένη χώρα—«να εξασφαλίσει για τον εαυτό του βασιλική εξουσία». (Λουκ. 19:12) Όταν επέστρεψε στον ουρανό, όμως, δεν εξασφάλισε αμέσως πλήρη βασιλική εξουσία. * Αντί για αυτό, «κάθησε στα δεξιά του Θεού, περιμένοντας από τότε και έπειτα μέχρι να τεθούν οι εχθροί του υποπόδιο για τα πόδια του».—Εβρ. 10:12, 13.

⁵ Ο άνθρωπος στην παραβολή κατείχε οχτώ τάλαντα, μια τεράστια περιουσία εκείνες τις ημέρες. * Προτού ταξιδέψει σε ξένη χώρα, μοίρασε τα τάλαντα στους δούλους του, αναμένοντας από εκείνους να κάνουν εμπόριο όσο θα έλειπε. Όπως αυτός ο άνθρωπος, ο Ιησούς κατείχε κάτι που ήταν πολύ μεγάλης αξίας προτού αναληφθεί στον ουρανό. Τι ήταν αυτό; Η απάντηση σχετίζεται με το έργο που έκανε όσο ζούσε στη γη.

6, 7. Τι συμβολίζουν τα τάλαντα;

⁶ Ο Ιησούς θεωρούσε πολύ σημαντικό το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας που έκανε. (Διαβάστε Λουκάς 4:43) Μέσω αυτού, καλλιέργησε έναν αγρό που είχε τεράστιες δυνατότητες. Νωρίτερα, είπε στους μαθητές του: «Σηκώστε τα μάτια σας και δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό». (Ιωάν. 4:35-38) Είχε υπόψη του τη σύναξη πολλών ακόμα ειλικρινών ατόμων που θα γίνονταν μαθητές του. Όπως θα έκανε ένας καλός αγρότης, ο Ιησούς δεν θα παραμελούσε έναν αγρό που ήταν ώριμος για θερισμό. Ως εκ τούτου, λίγο μετά την ανάστασή του και προτού αναληφθεί στον ουρανό, έδωσε στους μαθητές του τη βαρυσήμαντη αποστολή: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές». (Ματθ. 28:18-20) Ο Ιησούς τούς εμπιστεύτηκε έτσι έναν πολύτιμο θησαυρό—τη Χριστιανική διακονία.—2 Κορ. 4:7.

⁷ Ποιο συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε λοιπόν; Όταν ο Ιησούς έδινε στους  ακολούθους του την εντολή να κάνουν μαθητές, στην ουσία τούς ανέθετε «τα υπάρχοντά του»—τα τάλαντά του. (Ματθ. 25:14) Για να το πούμε απλά, τα τάλαντα αναφέρονται στην ευθύνη που θα είχαν να κηρύξουν και να κάνουν μαθητές.

8. Αν και ο κάθε δούλος πήρε διαφορετικό αριθμό ταλάντων, τι ανέμενε ο κύριος;

⁸ Η παραβολή για τα τάλαντα αναφέρει ότι ο κύριος έδωσε σε έναν δούλο πέντε τάλαντα, σε έναν άλλον δύο, και σε κάποιον τρίτο μόλις ένα. (Ματθ. 25:15) Αν και ο κάθε δούλος πήρε διαφορετικό αριθμό ταλάντων, ο κύριος ανέμενε από όλους τους να είναι επιμελείς όσον αφορά το πώς θα τα χρησιμοποιούσαν, δηλαδή να κάνουν το καλύτερο που μπορούσαν στη διακονία, σύμφωνα με την ικανότητά τους. (Ματθ. 22:37· Κολ. 3:23) Τον πρώτο αιώνα, ξεκινώντας από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι ακόλουθοι του Χριστού άρχισαν να κάνουν εμπόριο με τα τάλαντα. Το Γραφικό βιβλίο των Πράξεων αποδεικνύει περίτρανα την επιμέλειά τους στο έργο κηρύγματος και μαθήτευσης. *—Πράξ. 6:7· 12:24· 19:20.

9. (α) Τι έκαναν οι δύο πιστοί δούλοι με τα τάλαντα, και τι δείχνει αυτό; (β) Ποιο ρόλο παίζουν τα «άλλα πρόβατα»;

⁹ Τον καιρό του τέλους, ιδίως από το 1919  και έπειτα, οι πιστοί χρισμένοι δούλοι του Χριστού στη γη κάνουν εμπόριο με τα τάλαντα του Κυρίου. Όπως οι πρώτοι δύο δούλοι, οι χρισμένοι αδελφοί και αδελφές έχουν κάνει το καλύτερο που μπορούν με αυτά που έχουν. Δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε εικασίες σχετικά με το ποιος πήρε τα πέντε τάλαντα και ποιος πήρε τα δύο τάλαντα. Στην παραβολή, και οι δύο δούλοι διπλασίασαν αυτά που τους έδωσε ο κύριός τους, οπότε και οι δύο ήταν εξίσου επιμελείς. Ποιο ρόλο παίζουν εκείνοι που έχουν την επίγεια ελπίδα; Έναν πολύ σημαντικό ρόλο! Η παραβολή του Ιησού για τα πρόβατα και τα κατσίκια μάς διδάσκει ότι εκείνοι με την επίγεια ελπίδα έχουν την τιμή να υποστηρίζουν όσια τους χρισμένους αδελφούς του Ιησού στο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας. Σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες, οι δύο ομάδες συνεργάζονται ως «ένα ποίμνιο» επιτελώντας με ζήλο το έργο μαθήτευσης.—Ιωάν. 10:16.

10. Ποιο είναι ένα δυναμικό χαρακτηριστικό του σημείου της παρουσίας του Ιησού;

¹⁰ Εύλογα, ο Κύριος αναμένει αποτελέσματα. Όπως προαναφέρθηκε, οι πιστοί μαθητές του τον πρώτο αιώνα ασφαλώς και αύξησαν τα υπάρχοντά του. Τι θα πούμε όμως για αυτόν τον καιρό του τέλους, στον οποίο εκπληρώνεται η παραβολή για τα τάλαντα; Οι πιστοί, φιλόπονοι υπηρέτες του Ιησού επιτελούν το μεγαλύτερο έργο κηρύγματος και μαθήτευσης σε ολόκληρη την ιστορία. Χάρη στη συλλογική τους προσπάθεια, εκατοντάδες χιλιάδες καινούριοι μαθητές προστίθενται κάθε χρόνο στις τάξεις των διαγγελέων της Βασιλείας. Όλο αυτό το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας αποτελεί έτσι ένα εξέχον χαρακτηριστικό του σημείου της παρουσίας του Ιησού με Βασιλική εξουσία. Χωρίς αμφιβολία, ο Κύριός τους είναι ευχαριστημένος!

11. Τι μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς θα τακτοποιήσει τους λογαριασμούς κατά τη διάρκεια της μεγάλης θλίψης;

¹¹ Ο Ιησούς θα έρθει για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς με τους δούλους του προς το τέλος της μεγάλης θλίψης η οποία επίκειται. Τι μας οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα; Στην προφητεία του, που είναι καταγραμμένη στα κεφάλαια 24 και 25 του Ματθαίου, ο Ιησούς μίλησε επανειλημμένα για τον ερχομό του. Αναφερόμενος στην απόδοση κρίσης κατά τη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, είπε ότι οι άνθρωποι «θα  δουν τον Γιο του ανθρώπου να έρχεται πάνω στα σύννεφα του ουρανού». Πρότρεψε τους ακολούθους του που ζουν στις τελευταίες ημέρες να είναι άγρυπνοι, λέγοντας: «Δεν γνωρίζετε ποια ημέρα έρχεται ο Κύριός σας» και «κάποια ώρα που δεν τη θεωρείτε πιθανή έρχεται ο Γιος του ανθρώπου». (Ματθ. 24:30, 42, 44) Άρα λοιπόν, όταν ο Ιησούς είπε ότι «ήρθε ο κύριος εκείνων των δούλων και τακτοποίησε τους λογαριασμούς», αναφερόταν προφανώς στον καιρό κατά τον οποίο θα έρθει για να εκτελέσει κρίση στο τέλος αυτού του συστήματος. *—Ματθ. 25:19.

12, 13. (α) Τι λέει ο κύριος στους πρώτους δύο δούλους, και γιατί; (β) Πότε λαβαίνουν οι χρισμένοι το τελικό τους σφράγισμα; (Βλέπε το πλαίσιο « Απόδοση Λογαριασμού Κατά το Θάνατο».) (γ) Ποια ανταμοιβή θα λάβουν όσοι κριθούν ως πρόβατα;

¹² Σύμφωνα με την παραβολή, όταν ο κύριος έρχεται, διαπιστώνει ότι οι πρώτοι δύο δούλοι—αυτός στον οποίο δόθηκαν πέντε τάλαντα και αυτός στον οποίο δόθηκαν δύο—αποδείχτηκαν πιστοί, έχοντας διπλασιάσει τα τάλαντά τους. Ο κύριος λέει το ίδιο και στους δύο δούλους: «Εύγε, αγαθέ και πιστέ δούλε! Ήσουν πιστός σε λίγα. Θα σε διορίσω σε πολλά». (Ματθ. 25:21, 23) Τι μπορούμε να αναμένουμε ότι θα συμβεί, λοιπόν, όταν ο Κύριος, ο δοξασμένος Ιησούς, έρθει για να εκτελέσει κρίση στο μέλλον;

¹³ Εκείνοι που εξεικονίζονται από τους πρώτους δύο δούλους—οι φιλόπονοι χρισμένοι μαθητές του—θα έχουν ήδη λάβει το τελικό τους σφράγισμα προτού ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη. (Αποκ. 7:1-3) Πριν από τον Αρμαγεδδώνα, ο Ιησούς θα τους δώσει την υποσχεμένη ουράνια ανταμοιβή τους. Εκείνοι που έχουν την επίγεια ελπίδα και υποστήριξαν τους αδελφούς του Χριστού στο έργο κηρύγματος θα έχουν κριθεί ως πρόβατα και θα τους δοθεί το προνόμιο να ζήσουν στην επίγεια επικράτεια της Βασιλείας.—Ματθ. 25:34.

14, 15. Εννοούσε άραγε ο Ιησούς ότι ένας μεγάλος αριθμός χρισμένων αδελφών του θα αποδεικνύονταν πονηροί και οκνηροί; Εξηγήστε.

¹⁴ Στην παραβολή, ο τελευταίος δούλος έθαψε το τάλαντό του αντί να κάνει εμπόριο με αυτό ή έστω να το καταθέσει στους τραπεζίτες. Αυτός ο δούλος έδειξε κακό πνεύμα, εφόσον εργάστηκε εσκεμμένα ενάντια στα συμφέροντα του κυρίου του. Δικαίως, ο κύριος τον αποκάλεσε “πονηρό και οκνηρό”. Ο κύριος αφαίρεσε το τάλαντο από αυτόν και το έδωσε σε εκείνον που είχε δέκα. Κατόπιν, πέταξε τον πονηρό δούλο «έξω στο σκοτάδι». «Εκεί θα [ήταν] το κλάμα του και το τρίξιμο των δοντιών του».—Ματθ. 25:24-30· Λουκ. 19:22, 23.

¹⁵ Όταν ο Ιησούς είπε ότι ο ένας από τους τρεις δούλους έκρυψε το τάλαντό του, μήπως εννοούσε ότι το ένα τρίτο των χρισμένων ακολούθων του θα αποδεικνύονταν πονηροί και οκνηροί; Όχι. Προσέξτε τα συμφραζόμενα. Στην παραβολή για τον πιστό και φρόνιμο δούλο, ο  Ιησούς μίλησε για έναν κακό δούλο που χτυπούσε τους συνδούλους του. Δεν προέλεγε όμως ότι θα εμφανιζόταν μια τάξη κακού δούλου. Αντιθέτως, προειδοποιούσε τον πιστό δούλο να μην εκδηλώσει τα χαρακτηριστικά ενός κακού δούλου. Παρόμοια, στην παραβολή για τις δέκα παρθένες, ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι οι μισοί από τους χρισμένους ακολούθους του θα ήταν σαν τις πέντε ανόητες παρθένες. Απεναντίας, προειδοποιούσε τους πνευματικούς αδελφούς του για το τι θα συνέβαινε αν έχαναν την επαγρύπνησή τους και δεν αποδεικνύονταν έτοιμοι. * Με βάση αυτά τα συμφραζόμενα, φαίνεται λογικό να συμπεράνουμε ότι, στην παραβολή για τα τάλαντα, ο Ιησούς δεν ήθελε να πει ότι ένας μεγάλος αριθμός χρισμένων αδελφών του στις τελευταίες ημέρες θα γίνονταν πονηροί και οκνηροί. Απεναντίας, προειδοποιούσε τους χρισμένους ακολούθους του σχετικά με την ανάγκη να παραμείνουν επιμελείς—να “κάνουν εμπόριο” με το τάλαντό τους—και να αποφύγουν τη στάση και τις ενέργειες ενός πονηρού δούλου.—Ματθ. 25:16.

16. (α) Ποια διδάγματα παίρνουμε από την παραβολή για τα τάλαντα; (β) Πώς έχει εκλεπτύνει αυτό το άρθρο την κατανόησή μας σχετικά με την παραβολή για τα τάλαντα; (Βλέπε το πλαίσιο « Κατανόηση της Παραβολής για τα Τάλαντα».)

¹⁶ Ποια δύο διδάγματα παίρνουμε από την παραβολή για τα τάλαντα; Πρώτον, ο Κύριος, ο Χριστός, έχει εμπιστευτεί στους χρισμένους δούλους του κάτι που θεωρεί πολύτιμο—την αποστολή να κηρύξουν και να κάνουν μαθητές. Δεύτερον, ο Χριστός αναμένει από όλους μας να είμαστε επιμελείς στο έργο κηρύγματος. Αν το κάνουμε αυτό, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος θα ανταμείψει την πίστη, την επαγρύπνηση και την οσιότητά μας.—Ματθ. 25:21, 23, 34.