1, 2. (α) Γιατί εκτιμούμε τους φίλους που είναι όσιοι και συγχωρητικοί; (β) Ποιες ερωτήσεις θα εξετάσουμε;

ΠΩΣ θα περιγράφατε έναν αληθινό φίλο; «Για εμένα, αληθινός φίλος είναι αυτός που βρίσκεται πάντα στο πλευρό σου και σε συγχωρεί όταν κάνεις λάθη», λέει μια Χριστιανή αδελφή ονόματι Άσλι. Όλοι μας εκτιμούμε τους φίλους που είναι όσιοι και συγχωρητικοί. Μας κάνουν να νιώθουμε ότι είμαστε ασφαλείς, ότι μας αγαπούν.—Παρ. 17:17.

² Ο Ιεχωβά είναι ο πιο όσιος και συγχωρητικός Φίλος που θα μπορούσαμε να έχουμε. Όπως το έθεσε κάποιος ψαλμωδός: «Εσύ, Ιεχωβά, είσαι αγαθός και πρόθυμος να συγχωρείς· και είναι άφθονη η στοργική καλοσύνη [ή αλλιώς, «όσια αγάπη»] προς όλους όσους σε επικαλούνται». (Ψαλμ. 86:5) Τι σημαίνει να είναι κανείς όσιος και συγχωρητικός; Πώς εκδηλώνει ο Ιεχωβά αυτές τις όμορφες ιδιότητες; Και πώς μπορούμε να μιμούμαστε το παράδειγμά του; Οι απαντήσεις θα μας βοηθήσουν να κάνουμε βαθύτερη την αγάπη μας για τον καλύτερο Φίλο μας, τον Ιεχωβά. Θα μας βοηθήσουν επίσης να συσφίξουμε τους δεσμούς φιλίας μεταξύ μας.—1 Ιωάν. 4:7, 8.

3. Τι σημαίνει να είναι κανείς όσιος;

³ Η οσιότητα είναι μια θερμή ιδιότητα που περιλαμβάνει αφοσίωση, πιστότητα και ακλόνητη προσήλωση. Το όσιο άτομο δεν είναι ασταθές. Απεναντίας, προσκολλάται με αγάπη σε κάποιον (ή κάτι), παραμένοντας κοντά του ακόμα και στις δυσκολίες. Ο κατ’ εξοχήν «Όσιος» είναι ο Ιεχωβά.—Αποκ. 16:5.

4, 5. (α) Πώς εκδηλώνει ο Ιεχωβά οσιότητα; (β) Πώς αντλούμε δύναμη όταν συλλογιζόμαστε τις πράξεις οσιότητας του Θεού;

⁴ Πώς εκδηλώνει ο Ιεχωβά οσιότητα; Δεν εγκαταλείπει ποτέ τους πιστούς λάτρεις του. Ένας τέτοιος λάτρης, ο Βασιλιάς Δαβίδ, επιβεβαίωσε την οσιότητα του Ιεχωβά. (Διαβάστε 2 Σαμουήλ 22:26) Δείχνοντας οσιότητα,  ο Ιεχωβά τον καθοδηγούσε, τον προστάτευε και τον απελευθέρωνε στις δοκιμασίες του. (2 Σαμ. 22:1) Ο Δαβίδ γνώριζε ότι η οσιότητα του Ιεχωβά δεν περιορίζεται σε απλά λόγια. Γιατί ενεργούσε ο Ιεχωβά με οσιότητα απέναντί του; Επειδή ο ίδιος ο Δαβίδ ήταν “όσιος”. Ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμη την οσιότητα των λάτρεών του και την ανταποδίδει δείχνοντας και αυτός οσιότητα.—Παρ. 2:6-8.

⁵ Όταν συλλογιζόμαστε τις πράξεις οσιότητας του Ιεχωβά, αντλούμε δύναμη. «Οι αφηγήσεις για το πώς πολιτεύτηκε ο Ιεχωβά με τον Δαβίδ σε καιρούς στενοχώριας με βοηθούν πολύ», λέει ένας πιστός αδελφός, ο Ριντ. «Ακόμα και όταν ζούσε κυνηγημένος και κρυβόταν σε σπηλιές, ο Ιεχωβά τον στήριζε συνεχώς. Αυτό με ενθαρρύνει πολύ! Μου υπενθυμίζει ότι, σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρεθώ, όσο ζοφερή και αν φαίνεται, ο Ιεχωβά θα είναι στο πλευρό μου αν παραμένω όσιος σε αυτόν». Αναμφίβολα, το ίδιο νιώθετε και εσείς.—Ρωμ. 8:38, 39.

6. Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνει ο Ιεχωβά οσιότητα, και πώς ωφελούνται οι λάτρεις του;

⁶ Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνει ο Ιεχωβά οσιότητα; Μένει προσκολλημένος στους κανόνες του. «Και μέχρι τα γηρατειά κάποιου εγώ είμαι ο Ίδιος», μας διαβεβαιώνει. (Ησ. 46:4) Παίρνει πάντα αποφάσεις με βάση τους αναλλοίωτους κανόνες του περί ορθού και εσφαλμένου. (Μαλ. 3:6) Επιπλέον, εκδηλώνει οσιότητα παραμένοντας πιστός στο λόγο που έχει υποσχεθεί. (Ησ. 55:11) Η οσιότητά του, λοιπόν, ωφελεί όλους τους πιστούς λάτρεις του. Πώς συμβαίνει αυτό; Όταν κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να προσκολλούμαστε στους κανόνες του Ιεχωβά, μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι θα τηρήσει την υπόσχεσή του και θα μας ευλογήσει.—Ησ. 48:17, 18.

7. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μιμούμαστε την οσιότητα του Θεού;

 ⁷ Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την οσιότητα του Ιεχωβά; Ένας τρόπος είναι το να κάνουμε κάτι για να βοηθούμε εκείνους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. (Παρ. 3:27) Παραδείγματος χάρη, γνωρίζετε κάποιον ομόπιστό σας που είναι αποθαρρυμένος, ίσως λόγω προβλημάτων υγείας, εναντίωσης από την οικογένειά του ή προσωπικών του λαθών; Γιατί να μην πάρετε την πρωτοβουλία να του πείτε «καλά λόγια, παρηγορητικά λόγια»; (Ζαχ. 1:13) * Κάνοντάς το αυτό, θα αποδειχτείτε όσιος και αληθινός φίλος, ένας φίλος που «προσκολλάται στενότερα από αδελφό».—Παρ. 18:24.

8. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την οσιότητα του Ιεχωβά, για παράδειγμα, στο γάμο;

⁸ Μπορούμε επίσης να μιμούμαστε την οσιότητα του Ιεχωβά παραμένοντας στο πλευρό εκείνων που αγαπάμε. Για παράδειγμα, αν είμαστε παντρεμένοι, ξέρουμε ότι πρέπει να μένουμε πιστοί στο γαμήλιο σύντροφό μας. (Παρ. 5:15-18) Γι’ αυτό, δεν πλησιάζουμε καν το μονοπάτι που οδηγεί στη μοιχεία. (Ματθ. 5:28) Επιπλέον, δείχνουμε οσιότητα στους ομοπίστους μας όταν αποφεύγουμε το επιβλαβές κουτσομπολιό ή τη συκοφαντία, αρνούμενοι να διαδώσουμε ή ακόμα και να ακούσουμε τέτοια αρνητικά σχόλια.—Παρ. 12:18.

9, 10. (α) Κυρίως σε ποιον θέλουμε να παραμείνουμε όσιοι; (β) Γιατί δεν θα είναι πάντα εύκολο να υπακούμε στις εντολές του Ιεχωβά;

⁹ Πάνω από όλα, θέλουμε να παραμένουμε όσιοι στον Ιεχωβά. Πώς το κάνουμε αυτό; Προσπαθούμε να βλέπουμε τα πράγματα όπως εκείνος—να αγαπάμε ό,τι αγαπάει και να μισούμε ό,τι μισεί—και κατόπιν ενεργούμε ανάλογα. (Διαβάστε Ψαλμός 97:10) Όσο περισσότερο εναρμονίζουμε τις σκέψεις και τα αισθήματά μας με τις σκέψεις και τα αισθήματα του Ιεχωβά τόσο περισσότερο θα θέλουμε να υπακούμε στις εντολές του.—Ψαλμ. 119:104.

¹⁰ Βέβαια, δεν θα είναι πάντα εύκολο να υπακούμε στις εντολές του Ιεχωβά. Ίσως χρειαστεί να αγωνιστούμε σκληρά για να  παραμείνουμε όσιοι. Λόγου χάρη, μερικοί άγαμοι Χριστιανοί θα ήθελαν να παντρευτούν, αλλά δεν έχουν βρει ακόμα κάποιον κατάλληλο σύντροφο ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά. (1 Κορ. 7:39) Μια άγαμη αδελφή ίσως βλέπει ότι οι μη ομόπιστοι συνεργάτες της προσπαθούν διαρκώς να τη φέρουν σε επαφή με υποψήφιους συντρόφους. Ίσως μάλιστα να παλεύει με αισθήματα μοναξιάς. Παρ’ όλα αυτά, είναι αποφασισμένη να διακρατήσει την ακεραιότητά της στον Ιεχωβά. Δεν εκτιμούμε τέτοια θαυμάσια παραδείγματα οσιότητας; Ο Ιεχωβά ασφαλώς θα ανταμείψει όλους όσους παραμένουν πιστοί σε αυτόν παρά τις δυσκολίες.—Εβρ. 11:6.

11. Τι σημαίνει συγχωρητικότητα;

¹¹ Μια από τις πιο ελκυστικές ιδιότητες του Ιεχωβά είναι η προθυμία του να συγχωρεί. Τι σημαίνει συγχωρητικότητα; Βασικά, περιλαμβάνει την παροχή συγνώμης στον παραβάτη όταν υπάρχει βάσιμος λόγος για κάτι τέτοιο. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι το συγχωρητικό άτομο δικαιολογεί την παράβαση ή αρνείται πως όντως συνέβη. Αντιθέτως, επιλέγει να αποβάλει την πικρία που νιώθει. Οι Γραφές διδάσκουν ότι ο Ιεχωβά είναι “πρόθυμος να συγχωρεί” όσους δείχνουν γνήσια μετάνοια.—Ψαλμ. 86:5.

12. (α) Πώς εκδηλώνει ο Ιεχωβά συγχωρητικότητα; (β) Τι σημαίνει το ότι οι αμαρτίες κάποιου μπορούν να «εξαλειφθούν»;

¹² Πώς εκδηλώνει ο Ιεχωβά συγχωρητικότητα; Όταν συγχωρεί, συγχωρεί «άφθονα», δηλαδή πλήρως και οριστικά. (Ησ. 55:7) Πώς ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά συγχωρεί πλήρως; Σκεφτείτε τη διαβεβαίωση που βρίσκουμε στο εδάφιο Πράξεις 3:19. (Διαβάστε) Ο απόστολος Πέτρος πρότρεψε τους ακροατές του να “μετανοήσουν . . . και να μεταστραφούν”. Όταν ένας αμαρτωλός μετανοεί γνήσια, νιώθει βαθιά μεταμέλεια για την εσφαλμένη πορεία του. Είναι επίσης αποφασισμένος να μην επαναλάβει την αμαρτία του. (2 Κορ. 7:10, 11) Επιπλέον, η αληθινή μετάνοια υποκινεί τον αμαρτωλό να “μεταστραφεί”—να εγκαταλείψει την εσφαλμένη πορεία του και να επιδιώξει μια πορεία που ευαρεστεί τον Θεό. Αν οι ακροατές του Πέτρου εκδήλωναν τέτοια  γνήσια μετάνοια, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Ο Πέτρος είπε ότι οι αμαρτίες τους θα “εξαλείφονταν”. Το ρήμα αυτό σημαίνει κατά βάση «σβήνω, διαγράφω». Επομένως, όταν ο Ιεχωβά συγχωρεί, σβήνει τα περασμένα. Συγχωρεί πλήρως.—Εβρ. 10:22· 1 Ιωάν. 1:7.

13. Τι μας διαβεβαιώνουν τα λόγια «την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια»;

¹³ Πώς ξέρουμε ότι η συγχώρηση του Ιεχωβά είναι οριστική; Σκεφτείτε την προφητεία του Ιερεμία σχετικά με τη νέα διαθήκη που έχει συναφθεί με τους χρισμένους Χριστιανούς, μέσω της οποίας γίνεται εφικτή η αληθινή συγχώρηση για όσους ασκούν πίστη στο λύτρο. (Διαβάστε Ιερεμίας 31:34) Ο Ιεχωβά λέει: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». Μας διαβεβαιώνει, λοιπόν, ότι από τη στιγμή που θα συγχωρήσει, δεν πρόκειται ποτέ στο μέλλον να αναλάβει δράση εναντίον μας εξαιτίας εκείνων των αμαρτιών. Δεν αναμοχλεύει τις αμαρτίες μας για να μας κατηγορεί ή να μας τιμωρεί ξανά και ξανά. Απεναντίας, τις συγχωρεί και τις αφήνει πίσω του—οριστικά.—Ρωμ. 4:7, 8.

14. Πώς μας δίνει παρηγοριά ο στοχασμός γύρω από τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά; Αναφέρετε ένα παράδειγμα.

¹⁴ Ο στοχασμός γύρω από τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά μάς δίνει παρηγοριά. Εξετάστε ένα παράδειγμα. Πριν από πολλά χρόνια, μια αδελφή που θα ονομάσουμε Ιλέιν αποκόπηκε. Έπειτα από αρκετά χρόνια επανεντάχθηκε. «Αν και έλεγα στον εαυτό μου και στους άλλους ότι πίστευα πως ο Ιεχωβά με είχε συγχωρήσει», παραδέχεται η Ιλέιν, «πάντα ένιωθα ότι με κρατούσε σε κάποια απόσταση ή ότι οι άλλοι ήταν πιο κοντά του και τον θεωρούσαν πιο πραγματικό». Εντούτοις, η Ιλέιν βρήκε παρηγοριά όταν διάβασε και στοχάστηκε μερικές από τις λεκτικές εικόνες που χρησιμοποιεί η Γραφή για να περιγράψει τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά. «Ένιωσα την αγάπη και τη στοργή του με τρόπο που δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ προηγουμένως», λέει. Μια σκέψη που τη συγκίνησε ιδιαίτερα ήταν η εξής: «Όταν ο Ιεχωβά συγχωρεί τις αμαρτίες μας, δεν πρέπει να νιώθουμε ότι φέρουμε πάνω μας την κηλίδα αυτών των αμαρτιών στην υπόλοιπη ζωή μας». * Η Ιλέιν εξηγεί: «Κατάλαβα ότι δεν είχα πιστέψει πως ο Ιεχωβά μπορούσε να με συγχωρήσει πλήρως, και νόμιζα ότι θα κουβαλούσα αυτό το φορτίο σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Ξέρω πως θα χρειαστεί να περάσει χρόνος, αλλά αρχίζω να νιώθω ότι μπορώ πράγματι να πλησιάσω περισσότερο τον Ιεχωβά και ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου». Τι στοργικό και συγχωρητικό Θεό υπηρετούμε!—Ψαλμ. 103:9.

15. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά;

¹⁵ Μπορούμε να μιμούμαστε τη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά επιλέγοντας να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον οποτεδήποτε υπάρχει βάση για κάτι τέτοιο. (Διαβάστε Λουκάς 17:3, 4) Να θυμάστε πως, όταν ο Ιεχωβά συγχωρεί, ξεχνάει τις αμαρτίες μας με την έννοια ότι δεν τις χρησιμοποιεί αργότερα εναντίον μας. Παρόμοια και εμείς, όταν συγχωρούμε άλλους, μπορούμε να ξεχνάμε αφήνοντας το ζήτημα πίσω μας, χωρίς να το ανακινήσουμε πάλι στο μέλλον.

16. (α) Μήπως συγχωρητικότητα σημαίνει να δικαιολογούμε τις παραβάσεις ή να αφήνουμε τους άλλους να μας εκμεταλλεύονται; Εξηγήστε. (β) Για να μας συγχωρεί ο Θεός, τι πρέπει να κάνουμε;

 ¹⁶ Συγχωρητικότητα δεν σημαίνει να δικαιολογούμε τις παραβάσεις ή να αφήνουμε τους άλλους να μας εκμεταλλεύονται άδικα. Όχι. Βασικά, σημαίνει ότι επιλέγουμε να αποβάλουμε την πικρία που νιώθουμε. Είναι όμως σημαντικό να θυμόμαστε ότι, για να μας συγχωρεί ο Θεός, πρέπει να μιμούμαστε τη δική του συγχωρητικότητα στις σχέσεις μας με τους άλλους. (Ματθ. 6:14, 15) Άλλωστε, η συμπόνια του Ιεχωβά τον υποκινεί να θυμάται ότι «είμαστε  χώμα». (Ψαλμ. 103:14) Δεν πρέπει, λοιπόν, να υποκινεί και εμάς η συμπόνια να ανεχόμαστε τις αδυναμίες των άλλων, συγχωρώντας τους ανεπιφύλακτα, από καρδιάς;—Εφεσ. 4:32· Κολ. 3:13.

17. Τι μπορεί να μας βοηθήσει αν έχουμε πληγωθεί από κάποιον ομόπιστό μας;

 ¹⁷ Βέβαια, δεν είναι πάντα εύκολο να συγχωρούμε. Ακόμα και μερικοί χρισμένοι Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα προφανώς δυσκολεύονταν να λύνουν τις διαφορές τους. (Φιλιπ. 4:2) Αν μας έχει πληγώσει κάποιος ομόπιστός μας, τι μπορεί να μας βοηθήσει; Σκεφτείτε τον Ιώβ. Όταν οι «φίλοι» του—ο Ελιφάς, ο Βιλδάδ και ο Σωφάρ—εξαπέλυσαν αβάσιμες κατηγορίες εναντίον του, ο Ιώβ πληγώθηκε βαθιά. (Ιώβ 10:1· 19:2) Στο τέλος, ο Ιεχωβά τούς έλεγξε για τις ψεύτικες κατηγορίες τους. Τους έδωσε την οδηγία να πάνε στον Ιώβ και να παρουσιάσουν μια προσφορά για τις αμαρτίες τους. (Ιώβ 42:7-9) Αλλά ο Ιεχωβά απαίτησε κάτι και από τον Ιώβ. Τι ήταν αυτό; Του έδωσε την οδηγία να προσευχηθεί για χάρη των πρώην κατηγόρων του. Ο Ιώβ ενήργησε όπως ζήτησε ο Ιεχωβά, και εκείνος τον ευλόγησε για το συγχωρητικό του πνεύμα. (Διαβάστε Ιώβ 42:10, 12, 16, 17) Ποιο είναι το μάθημα για εμάς; Η ειλικρινής προσευχή για χάρη κάποιου που μας έχει αδικήσει μπορεί να μας βοηθήσει να αποβάλουμε την πικρία.

18, 19. Πώς μπορούμε να συνεχίζουμε να κάνουμε βαθύτερη την εκτίμησή μας για την ελκυστική προσωπικότητα του Ιεχωβά;

¹⁸ Αναμφίβολα, η εξέταση διαφόρων πτυχών της στοργικής προσωπικότητας του Ιεχωβά ήταν αναζωογονητική. Είδαμε ότι είναι προσιτός, απροσωπόληπτος, γενναιόδωρος, λογικός, όσιος και συγχωρητικός. Βέβαια, έχουμε ξύσει μόνο την επιφάνεια. Μπορούμε να απολαμβάνουμε τη χαρά να μαθαίνουμε περισσότερα για τον Ιεχωβά σε όλη την αιωνιότητα. (Εκκλ. 3:11) Συμφωνούμε με τον απόστολο Παύλο, ο οποίος έγραψε: «Ω! βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσης του Θεού!» Ασφαλώς, το ίδιο μπορεί να λεχθεί για την αγάπη και για τις έξι ιδιότητες που εξετάσαμε.—Ρωμ. 11:33.

¹⁹ Ας συνεχίζουμε όλοι μας να κάνουμε βαθύτερη την εκτίμησή μας για την ελκυστική προσωπικότητα του Ιεχωβά. Για να το πετύχουμε αυτό, χρειάζεται να εξοικειωνόμαστε με τις ιδιότητές του, να τις συλλογιζόμαστε και έπειτα να τις μιμούμαστε στη ζωή μας. (Εφεσ. 5:1) Τότε, σίγουρα θα συμφωνούμε όλο και περισσότερο με τον ψαλμωδό ο οποίος έψαλε: «Όσο για εμένα, . . . το να πλησιάζω τον Θεό είναι καλό για εμένα».—Ψαλμ. 73:28.