Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο της Αποκάλυψης​—Α΄

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ στην Πάτμο, ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης λαβαίνει μια σειρά από 16 οράματα. Σε αυτά τα οράματα βλέπει όσα επιτελούν ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός στη διάρκεια της ημέρας του Κυρίου​—την περίοδο που εκτείνεται από την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού το 1914 ως το τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Το βιβλίο της Αποκάλυψης, το οποίο γράφτηκε από τον Ιωάννη περίπου το 96 Κ.Χ., αποτελεί συναρπαστική περιγραφή αυτών των οραμάτων.

Ας εξετάσουμε τώρα μερικά κύρια σημεία από τα εδάφια Αποκάλυψη 1:1–12:17, τα οποία καλύπτουν τα πρώτα εφτά οράματα που έλαβε ο Ιωάννης. Αυτά τα οράματα μας ενδιαφέρουν επειδή σχετίζονται με τα όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια σκηνή τώρα και δείχνουν πώς θα αναλάβει δράση ο Ιεχωβά στο εγγύς μέλλον. Πράγματι, όσοι διαβάζουν την αφήγηση αυτών των οραμάτων με πίστη παρηγορούνται και ενθαρρύνονται.​—Εβρ. 4:12.

«ΤΟ ΑΡΝΙ» ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΞΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΤΑ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ

(Αποκ. 1:1–7:17)

Πρώτα, ο Ιωάννης βλέπει τον δοξασμένο Ιησού Χριστό και λαβαίνει μια σειρά από αγγέλματα τα οποία πρέπει να “γράψει σε ρόλο και να τα στείλει στις εφτά εκκλησίες”. (Αποκ. 1:10, 11) Ακολουθεί το όραμα που παρουσιάζει έναν θρόνο στην ουράνια θέση του. Στο δεξί χέρι Εκείνου που κάθεται στο θρόνο είναι ένας ρόλος σφραγισμένος με εφτά σφραγίδες. Εκείνος που κρίνεται «άξιος να ανοίξει το ρόλο» δεν είναι άλλος από «το Λιοντάρι που είναι από τη φυλή του Ιούδα», ή αλλιώς “ένα αρνί . . . που έχει εφτά κέρατα και εφτά μάτια”.​—Αποκ. 4:2· 5:1, 2, 5, 6.

Το τρίτο όραμα αποκαλύπτει τα όσα συμβαίνουν όταν «το Αρνί» ανοίγει τις πρώτες έξι σφραγίδες, τη μία μετά την άλλη. Με το άνοιγμα της έκτης σφραγίδας, γίνεται ένας μεγάλος σεισμός και φτάνει η μεγάλη ημέρα της οργής. (Αποκ. 6:1, 12, 17) Αλλά το επόμενο όραμα δείχνει “τέσσερις αγγέλους οι οποίοι κρατούν σφιχτά τους τέσσερις ανέμους της γης” μέχρι να ολοκληρωθεί το σφράγισμα των 144.000. «Ένα μεγάλο πλήθος» ανθρώπων που δεν είναι σφραγισμένοι εμφανίζεται να στέκεται «ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνιού».​—Αποκ. 7:1, 9.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

1:4· 3:1· 4:5· 5:6​—Τι υποδηλώνει η φράση «τα εφτά πνεύματα»; Ο αριθμός εφτά σημαίνει πληρότητα από την άποψη του Θεού. Συνεπώς, σε τελική ανάλυση, το άγγελμα προς τις «εφτά εκκλησίες» εφαρμόζεται σε όλο το λαό του Θεού που είναι συναγμένος σε περισσότερες από 100.000 εκκλησίες παγκόσμια. (Αποκ. 1:11, 20) Εφόσον το άγιο πνεύμα δίνεται ανάλογα με το τι χρειάζεται να επιτελέσει η επενέργειά του, η φράση «τα εφτά πνεύματα» υποδηλώνει την πληρότητα της επενέργειας του πνεύματος καθώς αυτό παρέχει κατανόηση και φέρνει ευλογίες σε όσους δίνουν προσοχή στην προφητεία. Το βιβλίο της Αποκάλυψης φαίνεται πως εκτυλίσσεται βάσει μιας σειράς από εφτάδες. Ο αριθμός εφτά δηλώνει εδώ πληρότητα, και όντως το βιβλίο ασχολείται με το πώς φέρνεται «σε τέλος», ή αλλιώς πώς ολοκληρώνεται, «το ιερό μυστικό του Θεού».​—Αποκ. 10:7.

1:8, 17​—Σε ποιον αποδίδονται οι τίτλοι «το Άλφα και το Ωμέγα» και «ο Πρώτος και ο Τελευταίος»; Ο τίτλος «το Άλφα και το Ωμέγα» εφαρμόζεται στον Ιεχωβά, τονίζοντας ότι δεν υπήρχε παντοδύναμος Θεός πριν από αυτόν και ότι δεν θα υπάρξει κανείς έπειτα από αυτόν. Εκείνος είναι «η αρχή και το τέλος». (Αποκ. 21:6· 22:13) Παρότι ο Ιεχωβά αποκαλείται «ο πρώτος και ο τελευταίος» στο εδάφιο Αποκάλυψη 22:13, με την έννοια ότι δεν υπάρχει κανείς  πριν ή έπειτα από αυτόν, τα συμφραζόμενα του πρώτου κεφαλαίου της Αποκάλυψης δείχνουν ότι ο τίτλος «ο Πρώτος και ο Τελευταίος» εκεί εφαρμόζεται στον Ιησού Χριστό. Εκείνος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αναστήθηκε σε αθάνατη πνευματική ζωή και ο τελευταίος που έλαβε τέτοια ανάσταση προσωπικά από τον Ιεχωβά.​—Κολ. 1:18.

2:7​—Τι είναι “ο παράδεισος του Θεού”; Εφόσον αυτά τα λόγια απευθύνονται σε χρισμένους Χριστιανούς, ο παράδεισος εδώ πρέπει να αναφέρεται στην παραδεισιακή ουράνια επικράτεια​—στην παρουσία του ίδιου του Θεού. Οι πιστοί χρισμένοι θα ανταμειφθούν με το να φάνε «από το δέντρο της ζωής». Θα λάβουν αθανασία.​—1 Κορ. 15:53.

3:7​—Πότε έλαβε ο Ιησούς «το κλειδί του Δαβίδ», και πώς το έχει χρησιμοποιήσει; Όταν βαφτίστηκε το 29 Κ.Χ., ο Ιησούς έγινε ο Προσδιορισμένος Βασιλιάς από τη γραμμή του Δαβίδ. Εντούτοις, ο Ιησούς δεν έλαβε το κλειδί του Δαβίδ παρά μόνο το 33 Κ.Χ., οπότε εξυψώθηκε στο δεξί χέρι του Θεού στον ουρανό. Εκεί κληρονόμησε όλα τα δικαιώματα της Δαβιδικής Βασιλείας. Έκτοτε, ο Ιησούς χρησιμοποιεί το κλειδί για να ανοίξει ευκαιρίες και προνόμια που σχετίζονται με τη Βασιλεία. Το 1919, ο Ιησούς έθεσε «το κλειδί του οίκου του Δαβίδ» στους ώμους του “πιστού και φρόνιμου δούλου” διορίζοντας την τάξη του δούλου υπεύθυνη «σε όλα τα υπάρχοντά του».​—Ησ. 22:22· Ματθ. 24:45, 47.

3:12​—Ποιο είναι το “νέο όνομα” του Ιησού; Αυτό το όνομα σχετίζεται με το νέο αξίωμα και τα νέα προνόμια του Ιησού. (Φιλιπ. 2:9-11) Αν και κανείς δεν γνωρίζει αυτό το όνομα όπως ο Ιησούς, ο ίδιος το γράφει πάνω στους πιστούς αδελφούς του στην ουράνια επικράτεια, φέρνοντάς τους σε στενή σχέση μαζί του. (Αποκ. 19:12) Μάλιστα μοιράζεται τα προνόμιά του με εκείνους.

Μαθήματα για Εμάς:

1:3. Επειδή «ο προσδιορισμένος καιρός [για την εκτέλεση των κρίσεων του Θεού εναντίον του κόσμου του Σατανά] πλησιάζει», υπάρχει επιτακτική ανάγκη να κατανοήσουμε το άγγελμα του βιβλίου της Αποκάλυψης και να ενεργήσουμε σύμφωνα με αυτό.

3:17, 18. Για να είμαστε πλούσιοι από πνευματική άποψη, χρειάζεται να αγοράσουμε από τον Ιησού «χρυσάφι καθαρισμένο από τη φωτιά». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε να είμαστε πλούσιοι σε καλά έργα. (1 Τιμ. 6:17-19) Χρειάζεται επίσης να φορέσουμε «λευκά εξωτερικά ενδύματα», τα οποία φανερώνουν την ταυτότητά μας ως ακολούθων του Χριστού, καθώς και να χρησιμοποιούμε «κολλύριο», όπως είναι οι συμβουλές που δημοσιεύονται στο περιοδικό Η Σκοπιά, ώστε να αποκτήσουμε πνευματική διάκριση.​—Αποκ. 19:8.

7:13, 14. Οι 24 πρεσβύτεροι αντιπροσωπεύουν τους 144.000 στην ουράνια δόξα τους, όπου υπηρετούν, όχι μόνο ως βασιλιάδες, αλλά επίσης ως ιερείς. Αυτοί εξεικονίζονταν από τους ιερείς στον αρχαίο Ισραήλ, τους οποίους ο Βασιλιάς Δαβίδ οργάνωσε σε 24 υποδιαιρέσεις. Ένας από τους πρεσβυτέρους αποκαλύπτει στον Ιωάννη την ταυτότητα του μεγάλου πλήθους. Επομένως, η ανάσταση των χρισμένων Χριστιανών πρέπει να άρχισε κάποια στιγμή πριν από το 1935. Γιατί; Επειδή εκείνο το έτος έγινε γνωστή η ορθή ταυτότητα του μεγάλου πλήθους στους χρισμένους υπηρέτες του Θεού στη γη.​—Λουκ. 22:28-30· Αποκ. 4:4· 7:9.

ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΦΤΑ ΣΑΛΠΙΣΜΑΤΑ

(Αποκ. 8:1–12:17)

Το Αρνί ανοίγει την έβδομη σφραγίδα. Εφτά άγγελοι λαβαίνουν εφτά σάλπιγγες. Οι έξι από τους αγγέλους σαλπίζουν, διακηρύττοντας αγγέλματα κρίσης στο «ένα τρίτο» της ανθρωπότητας​—στο Χριστιανικό κόσμο. (Αποκ. 8:1, 2, 7-12· 9:15, 18) Αυτό βλέπει ο Ιωάννης στο πέμπτο όραμα. Συμμετέχοντας ο ίδιος στο όραμα που ακολουθεί, ο Ιωάννης τρώει το μικρό ρόλο και μετράει το αγιαστήριο του ναού. Μετά το σάλπισμα της έβδομης σάλπιγγας, δυνατές φωνές αναγγέλλουν: «Η βασιλεία του κόσμου έγινε βασιλεία του Κυρίου μας και του Χριστού του».​—Αποκ. 10:10· 11:1, 15.

Το έβδομο όραμα αναπτύσσει εκτενέστερα τα όσα αναφέρονται στα εδάφια Αποκάλυψη 11:15, 17. Ένα μεγάλο σημείο φαίνεται στον ουρανό. Η ουράνια γυναίκα γεννάει γιο, αρσενικό. Ο Διάβολος εκδιώκεται από τον ουρανό. Όντας  οργισμένος με την ουράνια γυναίκα, φεύγει για να «διεξαγάγει πόλεμο με τους υπόλοιπους από το σπέρμα της».​—Αποκ. 12:1, 5, 9, 17.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

8:1-5​—Γιατί έγινε σιγή στον ουρανό, και τι ρίχτηκε κατόπιν στη γη; Συμβολική σιγή έγινε στον ουρανό ώστε να μπορέσουν να ακουστούν οι «προσευχές των αγίων» που βρίσκονται στη γη. Αυτό συνέβη στο τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου. Οι χρισμένοι Χριστιανοί δεν αναλήφθηκαν στον ουρανό όταν τελείωσαν οι Καιροί των Εθνών, όπως ανέμεναν πολλοί. Πέρασαν δύσκολες στιγμές στη διάρκεια του πολέμου. Γι’ αυτό, τώρα προσεύχονταν ένθερμα για καθοδήγηση. Απαντώντας στις προσευχές τους, ο άγγελος έριξε στη γη μια συμβολική φωτιά η οποία έκανε τους χρισμένους Χριστιανούς να πάρουν φωτιά από πνευματική άποψη. Παρότι ήταν λίγοι σε αριθμό, άρχισαν παγκόσμια εκστρατεία κηρύγματος η οποία κατέστησε τη Βασιλεία του Θεού φλέγον ζήτημα, ανάβοντας έτσι φωτιά στο Χριστιανικό κόσμο. Διασαλπίστηκαν βροντερές προειδοποιήσεις από τη Γραφή, γνωστοποιήθηκαν εκλάμψεις Γραφικής αλήθειας και η επικράτεια της ψεύτικης θρησκείας δονήθηκε συθέμελα, όπως δονούνται τα κτίρια από έναν σεισμό.

8:6-​12· 9:1, 13· 11:15​—Πότε ετοιμάστηκαν να σαλπίσουν οι εφτά άγγελοι, και πότε και πώς ήχησαν τα σαλπίσματα; Η προετοιμασία για τα εφτά σαλπίσματα περιλάμβανε την παροχή κατεύθυνσης στα αναζωογονημένα μέλη της τάξης του Ιωάννη στη γη από το 1919 ως το 1922. Αυτά τα χρισμένα άτομα ασχολήθηκαν τότε δραστήρια με την αναδιοργάνωση της δημόσιας διακονίας και την οικοδόμηση εγκαταστάσεων για την έκδοση εντύπων. (Αποκ. 12:13, 14) Τα σαλπίσματα αντιπροσωπεύουν τις άφοβες διακηρύξεις που έκανε ο λαός του Θεού σε συνεργασία με τους αγγέλους σχετικά με τις κρίσεις του Ιεχωβά κατά του κόσμου του Σατανά. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτό άρχισε με τη συνέλευση στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο το 1922 και διαρκεί μέχρι τη μεγάλη θλίψη.

8:13· 9:12· 11:14​—Με ποια έννοια αποτελούν «αλίμονο» τα τελευταία τρία σαλπίσματα; Αν και τα πρώτα τέσσερα σαλπίσματα είναι διακηρύξεις που εκθέτουν την πνευματικά νεκρή κατάσταση του Χριστιανικού κόσμου, τα τελευταία τρία είναι «αλίμονο» με την έννοια ότι σχετίζονται με συγκεκριμένα γεγονότα. Το πέμπτο σάλπισμα αφορά την απελευθέρωση του λαού του Θεού από “την άβυσσο” της αδράνειας το 1919 καθώς και το ανυποχώρητο έργο μαρτυρίας τους, το οποίο έγινε σαν βασανιστική πληγή για το Χριστιανικό κόσμο. (Αποκ. 9:1) Το έκτο σάλπισμα σχετίζεται με τη μεγαλύτερη επέλαση ιππικού στην ιστορία και με την παγκόσμια εκστρατεία κηρύγματος που άρχισε το 1922. Το τελευταίο σάλπισμα αφορά τη γέννηση της Μεσσιανικής Βασιλείας.

Μαθήματα για Εμάς:

9:10, 19. Οι δυναμικές Γραφικές δηλώσεις που υπάρχουν στα έντυπα του “πιστού και φρόνιμου δούλου” περιέχουν ένα άγγελμα όμοιο με κεντρί. (Ματθ. 24:45) Αυτό το άγγελμα παραλληλίζεται με τις ουρές των ακρίδων οι οποίες έχουν «κεντριά σαν σκορπιοί» και με τα άλογα του ιππικού, των οποίων οι “ουρές είναι όμοιες με φίδια”. Γιατί; Επειδή αυτά τα έντυπα προειδοποιούν για την «ημέρα της εκδίκησης [του Ιεχωβά]». (Ησ. 61:2) Ας τα διανέμουμε με θάρρος και ζήλο.

9:20, 21. Πολλοί πράοι άνθρωποι οι οποίοι ζουν στα λεγόμενα μη Χριστιανικά κράτη έχουν ανταποκριθεί θετικά στο άγγελμα που διακηρύττουμε. Ωστόσο, δεν αναμένουμε μαζική μεταστροφή των ανθρώπων που δεν βρίσκονται στην επικράτεια του Χριστιανικού κόσμου, οι οποίοι αποκαλούνται «οι υπόλοιποι άνθρωποι». Μολαταύτα, εμείς εγκαρτερούμε στη διακονία.

12:15, 16. «Η γη»​—στοιχεία μέσα στο ίδιο το σύστημα του Σατανά, ή αλλιώς οι κυβερνητικές εξουσίες σε διάφορες χώρες—​υποστήριξε την ελευθερία λατρείας. Από τη δεκαετία του 1940 και έπειτα, αυτές οι εξουσίες “κατάπιαν τον ποταμό [του διωγμού] που έβγαλε ο δράκοντας από το στόμα του”. Πράγματι, όταν ο Ιεχωβά επιλέγει να το κάνει αυτό, μπορεί να επηρεάσει τις κυβερνητικές αρχές για να επιτελέσει το θέλημά του. Εύστοχα, λοιπόν, το εδάφιο Παροιμίες 21:1 δηλώνει: «Η καρδιά του βασιλιά είναι σαν ρεύματα νερού στο χέρι του Ιεχωβά. Όπου τον ευχαριστεί τη στρέφει». Αυτό πρέπει να ενισχύει την πίστη μας στον Θεό.