Να Εμπιστεύεστε στο Λόγο του Ιεχωβά
Να Εμπιστεύεστε στο Λόγο του Ιεχωβά
«Εμπιστεύτηκα στο λόγο σου». —ΨΑΛΜΟΣ 119:42.
1. Τι μπορείτε να πείτε για την ταυτότητα και το πνεύμα του συγγραφέα του 119ου Ψαλμού;
Ο ΛΟΓΟΣ του Ιεχωβά ήταν πολύτιμος για το συνθέτη του 119ου Ψαλμού. Αυτός ο συνθέτης ήταν ενδεχομένως ο Πρίγκιπας Εζεκίας του Ιούδα. Τα συναισθήματα που εκφράζονται σε αυτόν το θεόπνευστο ύμνο ταιριάζουν με το πνεύμα του Εζεκία, ο οποίος «έμεινε προσκολλημένος στον Ιεχωβά» ενόσω υπηρετούσε ως βασιλιάς του Ιούδα. (2 Βασιλέων 18:3-7) Το βέβαιο πάντως είναι ότι ο συνθέτης είχε συναίσθηση της πνευματικής του ανάγκης.—Ματθαίος 5:3.
2. Ποιο είναι το θέμα του 119ου Ψαλμού, και ποια είναι η δομή αυτού του ύμνου;
2 Ένα βασικό σημείο στον 119ο Ψαλμό είναι η αξία του λόγου του Θεού, δηλαδή του αγγέλματός του. a Πιθανόν για να διευκολύνει την απομνημόνευση του εν λόγω ύμνου, ο συγγραφέας τού έδωσε τη μορφή αλφαβητικής ακροστιχίδας. Τα 176 εδάφιά του βασίζονται σε διαδοχικά γράμματα του εβραϊκού αλφαβήτου. Στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο, καθεμιά από τις 22 στροφές του ψαλμού έχει 8 στίχους οι οποίοι αρχίζουν με το ίδιο γράμμα. Αυτός ο ψαλμός μιλάει για το λόγο, το νόμο, τις υπενθυμίσεις, τις οδούς, τις προσταγές, τις διατάξεις, τις εντολές, τις δικαστικές αποφάσεις και τα νομοθετήματα του Θεού. Σε αυτό και στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε τον 119ο Ψαλμό με βάση μια ακριβή μετάφραση του εβραϊκού Βιβλικού κειμένου. Ο στοχασμός γύρω από εμπειρίες παλιών και σύγχρονων υπηρετών του Ιεχωβά θα βελτιώσει την κατανόησή μας για αυτόν το θεόπνευστο ύμνο και θα αυξήσει την ευγνωμοσύνη μας για το γραπτό Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή.
Να Υπακούτε στο Λόγο του Θεού και θα Είστε Ευτυχισμένοι
3. Εξηγήστε και δείξτε με παράδειγμα τι σημαίνει το να είμαστε άψογοι.
3 Η αληθινή ευτυχία εξαρτάται από το αν περπατάμε σύμφωνα με το νόμο του Θεού. (Ψαλμός 119:1-8) Αν το κάνουμε αυτό, ο Ιεχωβά θα μας θεωρεί “άψογους στην οδό μας”. (Ψαλμός 119:1) Το να είμαστε άψογοι δεν σημαίνει να είμαστε τέλειοι, αλλά δείχνει ότι αγωνιζόμαστε να κάνουμε το θέλημα του Ιεχωβά Θεού. Ο Νώε «αποδείχτηκε άψογος ανάμεσα στους συγχρόνους του» ως άνθρωπος που «περπάτησε με τον αληθινό Θεό». Αυτός ο πιστός πατριάρχης επέζησε με την οικογένειά του από τον Κατακλυσμό επειδή ακολούθησε την πορεία ζωής που υπέδειξε ο Ιεχωβά. (Γένεση 6:9· 1 Πέτρου 3:20) Παρόμοια, η δική μας επιβίωση από το τέλος αυτού του κόσμου εξαρτάται από το αν “τηρούμε προσεκτικά τις προσταγές του Θεού”, κάνοντας έτσι το θέλημά του.—Ψαλμός 119:4.
4. Από τι εξαρτάται η ευτυχία και η επιτυχία μας;
4 Ο Ιεχωβά δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ αν τον “εξυμνούμε με ευθύτητα καρδιάς και συνεχίζουμε να τηρούμε τις διατάξεις του”. (Ψαλμός 119:7, 8) Ο Θεός δεν εγκατέλειψε τον Ιησού του Ναυή, τον ηγέτη του Ισραήλ, ο οποίος εφάρμοσε τη συμβουλή να “διαβάζει το βιβλίο του νόμου ημέρα και νύχτα για να ενεργεί σύμφωνα με όλα όσα ήταν γραμμένα σε αυτό”. Με αυτόν τον τρόπο είχε επιτυχία και μπορούσε να ενεργεί σοφά. (Ιησούς του Ναυή 1:8) Προς το τέλος της ζωής του, ο Ιησούς του Ναυή εξακολουθούσε να εξυμνεί τον Θεό και μπορούσε να υπενθυμίσει στους Ισραηλίτες: «Ξέρετε καλά με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή πως ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλους τους καλούς λόγους που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας». (Ιησούς του Ναυή 23:14) Όπως ο Ιησούς του Ναυή και ο συγγραφέας του 119ου Ψαλμού, έτσι και εμείς μπορούμε να βρούμε ευτυχία και να έχουμε επιτυχία αν αινούμε τον Ιεχωβά και εμπιστευόμαστε στο λόγο του.
Ο Λόγος του Ιεχωβά μάς Διατηρεί Καθαρούς
5. (α) Δείξτε πώς μπορούμε να παραμένουμε πνευματικά καθαροί. (β) Ποια βοήθεια είναι διαθέσιμη για ένα νεαρό άτομο που έχει διαπράξει κάποιο σοβαρό αμάρτημα;
5 Μπορούμε να είμαστε πνευματικά καθαροί αν μένουμε σε επιφυλακή σύμφωνα με το λόγο του Θεού. (Ψαλμός 119:9-16) Αυτό ισχύει ακόμα και αν οι γονείς μας δεν έχουν θέσει καλό παράδειγμα. Μολονότι ο πατέρας του Εζεκία ήταν ειδωλολάτρης, ο Εζεκίας “καθάρισε το δρόμο του”, πιθανόν από ειδωλολατρικές επιρροές. Ας υποθέσουμε ότι ένα νεαρό άτομο που υπηρετεί τον Θεό σήμερα διαπράττει κάποιο σοβαρό αμάρτημα. Η μετάνοια, η προσευχή, η βοήθεια από τους γονείς και η στοργική υποστήριξη των Χριστιανών πρεσβυτέρων μπορούν να βοηθήσουν το νεαρό άτομο να είναι σαν τον Εζεκία ώστε να “καθαρίσει το δρόμο του και να μένει σε επιφυλακή”.—Ιακώβου 5:13-15.
6. Ποιες γυναίκες “καθάρισαν το δρόμο τους και έμεναν σε επιφυλακή σύμφωνα με το λόγο του Θεού”;
6 Η Ραάβ και η Ρουθ, αν και έζησαν πολύ πριν συντεθεί ο 119ος Ψαλμός, “καθάρισαν το δρόμο τους”. Η Ραάβ ήταν Χαναναία πόρνη, αλλά έγινε γνωστή για την πίστη της ως άτομο που λάτρευε τον Ιεχωβά. (Εβραίους 11:30, 31) Η Μωαβίτισσα Ρουθ εγκατέλειψε τους θεούς της, υπηρέτησε τον Ιεχωβά και συμμορφώθηκε με το Νόμο που είχε δώσει Εκείνος στον Ισραήλ. (Ρουθ 1:14-17· 4:9-13) Και οι δύο αυτές μη Ισραηλίτισσες “έμεναν σε επιφυλακή σύμφωνα με το λόγο του Θεού” και είχαν το θαυμάσιο προνόμιο να γίνουν πρόγονοι του Ιησού Χριστού.—Ματθαίος 1:1, 4-6.
7. Πώς έθεσαν ο Δανιήλ και τρεις άλλοι νεαροί Εβραίοι θαυμάσιο παράδειγμα ως προς τη διατήρηση πνευματικής καθαρότητας;
7 «Η τάση της καρδιάς του ανθρώπου είναι κακή από τη νεότητά του», αλλά οι νεαροί μπορούν να βαδίζουν σε καθαρό δρόμο, ακόμα και σε αυτόν το διεφθαρμένο κόσμο που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Σατανά. (Γένεση 8:21· 1 Ιωάννη 5:19) Ως εξόριστοι στη Βαβυλώνα, ο Δανιήλ και τρεις άλλοι Εβραίοι νεαροί “έμεναν σε επιφυλακή σύμφωνα με το λόγο του Θεού”. Λόγου χάρη, δεν ήταν διατεθειμένοι να μιανθούν «με τα εκλεκτά φαγητά του βασιλιά». (Δανιήλ 1:6-10) Οι Βαβυλώνιοι έτρωγαν ακάθαρτα ζώα, τα οποία απαγορεύονταν από το Μωσαϊκό Νόμο. (Λευιτικό 11:1-31· 20:24-26) Αυτοί δεν είχαν τη συνήθεια να στραγγίζουν το αίμα από τα σφαγμένα ζώα και το ότι έτρωγαν τέτοιο κρέας παραβίαζε το νόμο του Θεού για το αίμα. (Γένεση 9:3, 4) Δεν είναι άξιο απορίας που οι τέσσερις Εβραίοι δεν έτρωγαν τα εκλεκτά φαγητά του βασιλιά! Εκείνοι οι θεοσεβείς νεαροί διατήρησαν την πνευματική τους καθαρότητα και έτσι έθεσαν θαυμάσιο παράδειγμα.
Ο Λόγος του Θεού μάς Βοηθάει να Είμαστε Πιστοί
8. Ποια διάθεση και ποια γνώση χρειάζεται να έχουμε προκειμένου να κατανοούμε και να εφαρμόζουμε το νόμο του Θεού;
8 Η εντρύφηση στο λόγο του Θεού είναι σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στο να παραμένουμε πιστοί στον Ιεχωβά. (Ψαλμός 119:17-24) Αν μοιάζουμε με το θεόπνευστο ψαλμωδό, θα επιθυμούμε να κατανοήσουμε «τα θαυμαστά πράγματα» του νόμου του Θεού. Διαρκώς θα “λαχταρούμε τις δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά” και θα “εντρυφούμε στις υπενθυμίσεις του”. (Ψαλμός 119:18, 20, 24) Αν είμαστε αφιερωμένοι στον Ιεχωβά έστω και λίγο καιρό, έχουμε “αναπτύξει λαχτάρα για το ανόθευτο γάλα του λόγου”; (1 Πέτρου 2:1, 2) Χρειάζεται να καταλαβαίνουμε τις βασικές Γραφικές διδασκαλίες ώστε να είμαστε σε καλύτερη θέση να κατανοούμε και να εφαρμόζουμε το νόμο του Θεού.
9. Πώς πρέπει να αντιδρούμε όταν ο νόμος του Θεού συγκρούεται με τις απαιτήσεις των ανθρώπων;
9 Ίσως εντρυφούμε στις υπενθυμίσεις του Θεού, αλλά τι θα κάνουμε αν για κάποιον λόγο «άρχοντες» μιλούν εναντίον μας; (Ψαλμός 119:23, 24) Σήμερα, άτομα σε θέσεις εξουσίας προσπαθούν πολλές φορές να μας εξαναγκάσουν να βάλουμε τους ανθρώπινους νόμους πάνω από το νόμο του Θεού. Όταν οι απαιτήσεις των ανθρώπων συγκρούονται με το θέλημα του Θεού, τι θα κάνουμε εμείς; Η εντρύφηση στο λόγο του Θεού θα μας βοηθάει να παραμένουμε πιστοί στον Ιεχωβά. Όπως οι διωκόμενοι απόστολοι του Ιησού Χριστού, θα λέμε: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29.
10, 11. Δείξτε με παράδειγμα πώς μπορούμε να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας στον Ιεχωβά υπό τις πλέον αντίξοες καταστάσεις.
10 Μπορούμε να παραμείνουμε πιστοί στον Ιεχωβά ακόμα και υπό τις πλέον αντίξοες καταστάσεις. (Ψαλμός 119:25-32) Για να καταφέρουμε να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας στον Θεό, πρέπει να είμαστε ευδίδακτοι και να προσευχόμαστε ένθερμα για την καθοδηγία του. Πρέπει επίσης να διαλέξουμε «την οδό της πιστότητας».—Ψαλμός 119:26, 30.
11 Ο Εζεκίας, ο οποίος ενδέχεται να έγραψε τον 119ο Ψαλμό, διάλεξε «την οδό της πιστότητας». Το έκανε αυτό παρότι τον περιέβαλλαν οπαδοί της ψεύτικης λατρείας και ίσως τον χλεύαζαν μέλη της βασιλικής αυλής. Πιθανότατα, “η ψυχή του έμενε ξάγρυπνη από τη λύπη” λόγω τέτοιων καταστάσεων. (Ψαλμός 119:28) Αλλά ο Εζεκίας εμπιστεύτηκε στον Θεό, ήταν καλός βασιλιάς και έπραξε «το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά». (2 Βασιλέων 18:1-5) Αν στηριζόμαστε στον Θεό, μπορούμε και εμείς να υπομένουμε δοκιμασίες ως τηρητές ακεραιότητας.—Ιακώβου 1:5-8.
Ο Λόγος του Ιεχωβά Μεταδίδει Θάρρος
12. Πώς μπορούμε να εφαρμόζουμε προσωπικά τα εδάφια Ψαλμός 119:36, 37;
12 Το να ακολουθούμε την καθοδηγία του λόγου του Θεού μάς δίνει το θάρρος που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες της ζωής. (Ψαλμός 119:33-40) Επιζητούμε ταπεινά τη διδασκαλία του Ιεχωβά ώστε να φυλάττουμε το νόμο του «με όλη την καρδιά». (Ψαλμός 119:33, 34) Σαν τον ψαλμωδό, υποβάλλουμε στον Θεό το αίτημα: «Κλίνε την καρδιά μου στις υπενθυμίσεις σου και όχι σε κέρδη» ή σε «άδικο κέρδος». (Ψαλμός 119:36· υποσημείωση στη ΜΝΚ) Σαν τον απόστολο Παύλο, «συμπεριφερόμαστε έντιμα σε όλα». (Εβραίους 13:18) Αν κάποιος εργοδότης θέλει να κάνουμε κάτι ανέντιμο, επιστρατεύουμε το θάρρος μας για να προσκολληθούμε στις κατευθύνσεις του Θεού—και ο Ιεχωβά ευλογεί πάντοτε μια τέτοια πορεία. Μάλιστα, μας βοηθάει να κρατάμε υπό έλεγχο όλες τις κακές μας τάσεις. Γι’ αυτό, ας προσευχόμαστε: «Κάνε τα μάτια μου να προσπερνούν και να μη βλέπουν ό,τι δεν έχει αξία». (Ψαλμός 119:37) Δεν θα πρέπει ποτέ να θεωρούμε επιθυμητό οποιοδήποτε πράγμα δεν έχει αξία και το οποίο μισεί ο Θεός. (Ψαλμός 97:10) Μεταξύ άλλων, αυτό μας υποκινεί να αποφεύγουμε την πορνογραφία και τις πνευματιστικές πράξεις.—1 Κορινθίους 6:9, 10· Αποκάλυψη 21:8.
13. Πώς βρήκαν οι διωκόμενοι μαθητές του Ιησού το θάρρος που χρειάζονταν για να δίνουν μαρτυρία με τόλμη;
13 Η ακριβής γνώση του λόγου του Θεού μάς χαρίζει πεποίθηση ώστε να δίνουμε μαρτυρία με θάρρος. (Ψαλμός 119:41-48) Χρειαζόμαστε πράγματι θάρρος για να “απαντήσουμε σε εκείνον που μας ονειδίζει”. (Ψαλμός 119:42) Κατά καιρούς, ίσως είμαστε σαν τους διωκόμενους μαθητές του Ιησού, οι οποίοι προσευχήθηκαν: «Ιεχωβά, . . . αξίωσε τους δούλους σου να εξακολουθήσουν να αναγγέλλουν το λόγο σου με κάθε τόλμη». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Όλοι γέμισαν με το άγιο πνεύμα και ανάγγελλαν το λόγο του Θεού με τόλμη». Ο ίδιος Υπέρτατος Κύριος μας δίνει το θάρρος να αναγγέλλουμε το λόγο του με τόλμη.—Πράξεις 4:24-31.
14. Ποια πράγματα μας βοηθούν να δίνουμε μαρτυρία με θάρρος όπως έκανε ο Παύλος;
14 Αν θεωρούμε πολύτιμο «το λόγο της αλήθειας» και “τηρούμε το νόμο του Θεού διαρκώς”, θα έχουμε το απαιτούμενο θάρρος για να δίνουμε μαρτυρία χωρίς να φοβόμαστε μήπως ντροπιαστούμε. (Ψαλμός 119:43, 44) Η επιμελής μελέτη του γραπτού Λόγου του Θεού μάς εξαρτίζει ώστε να “μιλάμε για τις υπενθυμίσεις του μπροστά σε βασιλιάδες”. (Ψαλμός 119:46) Η προσευχή και το πνεύμα του Ιεχωβά θα μας βοηθούν επίσης να λέμε αυτό που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει. (Ματθαίος 10:16-20· Κολοσσαείς 4:6) Ο Παύλος μίλησε με θάρρος για τις υπενθυμίσεις του Θεού σε άρχοντες τον πρώτο αιώνα. Για παράδειγμα, έδωσε μαρτυρία στον Ρωμαίο Κυβερνήτη Φήλικα, ο οποίος «τον άκουσε όσον αφορά την πίστη στον Χριστό Ιησού». (Πράξεις 24:24, 25) Ο Παύλος έδωσε επίσης μαρτυρία ενώπιον του Κυβερνήτη Φήστου και του Βασιλιά Αγρίππα. (Πράξεις 25:22–26:32) Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, μπορούμε και εμείς να είμαστε θαρραλέοι μάρτυρες, χωρίς ποτέ να “ντρεπόμαστε για τα καλά νέα”.—Ρωμαίους 1:16.
Ο Λόγος του Θεού μάς Δίνει Παρηγοριά
15. Πώς μπορεί ο Λόγος του Θεού να φέρει παρηγοριά όταν οι άλλοι μάς χλευάζουν;
15 Ο Λόγος του Ιεχωβά προσφέρει αστείρευτη παρηγοριά. (Ψαλμός 119:49-56) Υπάρχουν στιγμές που έχουμε ιδιαίτερη ανάγκη για παρηγοριά. Μολονότι μιλάμε με θάρρος ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, «οι αυθάδεις»—εκείνοι που ενεργούν με αυθάδεια απέναντι στον Θεό—μερικές φορές “μας χλευάζουν υπερβολικά”. (Ψαλμός 119:51) Ενόσω προσευχόμαστε, όμως, μπορεί να θυμηθούμε θετικά πράγματα που αναφέρονται στο Λόγο του Θεού, και έτσι να “βρούμε παρηγοριά”. (Ψαλμός 119:52) Καθώς αναπέμπουμε τις δεήσεις μας, ίσως θυμηθούμε κάποιον Γραφικό νόμο ή αρχή η οποία μας δίνει την παρηγοριά και το θάρρος που έχουμε ανάγκη σε μια δύσκολη κατάσταση.
16. Τι δεν έχουν κάνει οι υπηρέτες του Θεού παρά το διωγμό;
16 Οι αυθάδεις που χλεύαζαν τον ψαλμωδό ήταν Ισραηλίτες—μέλη ενός έθνους το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Θεό. Τι ντροπή! Ανόμοια με αυτούς, όμως, εμείς ας είμαστε αποφασισμένοι να μην παρεκκλίνουμε ποτέ από το νόμο του Θεού. (Ψαλμός 119:51) Παρά το ναζιστικό διωγμό και άλλη παρόμοια μεταχείριση στο διάβα των ετών, χιλιάδες υπηρέτες του Θεού έχουν αρνηθεί να παρεκκλίνουν από τους νόμους και τις αρχές που βρίσκονται στο Λόγο του Θεού. (Ιωάννης 15:18-21) Εξάλλου η υπακοή στον Ιεχωβά δεν είναι βάρος, επειδή οι διατάξεις του είναι για εμάς σαν μελωδίες που μας παρηγορούν.—Ψαλμός 119:54· 1 Ιωάννη 5:3.
Να Είστε Ευγνώμονες για το Λόγο του Ιεχωβά
17. Τι μας υποκινεί να κάνουμε η εκτίμηση για το λόγο του Θεού;
17 Αποδεικνύουμε την ευγνωμοσύνη μας για το λόγο του Θεού τηρώντας τον. (Ψαλμός 119:57-64) Ο ψαλμωδός “υποσχέθηκε να φυλάττει τους λόγους του Ιεχωβά”, και μάλιστα ακόμα και “τα μεσάνυχτα σηκωνόταν για να αποδώσει στον Θεό ευχαριστίες για τις δίκαιες δικαστικές Του αποφάσεις”. Αν ξυπνήσουμε τη νύχτα, τι θαυμάσια ευκαιρία έχουμε για να εκφράσουμε ευγνωμοσύνη στον Θεό με προσευχή! (Ψαλμός 119:57, 62) Η εκτίμησή μας για το λόγο του Θεού μάς υποκινεί να επιζητούμε τη θεϊκή διδασκαλία και μας κάνει χαρούμενους “συντρόφους όσων φοβούνται τον Ιεχωβά”—ατόμων που έχουν ευλαβικό φόβο για τον Θεό. (Ψαλμός 119:63, 64) Ποιος θα μπορούσε να βρει καλύτερη συντροφιά πάνω στη γη;
18. Πώς απαντάει ο Ιεχωβά στις προσευχές μας όταν “τα σχοινιά των πονηρών μάς περικυκλώνουν”;
18 Όταν προσευχόμαστε με όλη μας την καρδιά και ζητούμε ταπεινά από τον Ιεχωβά να μας διδάξει, “απαλύνουμε το πρόσωπό του” επιθυμώντας να απολαύσουμε την εύνοιά του. Χρειάζεται ιδιαίτερα να προσευχόμαστε όταν “τα σχοινιά των πονηρών μάς περικυκλώνουν”. (Ψαλμός 119:58, 61) Ο Ιεχωβά μπορεί να κόψει τα σχοινιά των εχθρών που μας περιορίζουν και να μας απελευθερώσει ώστε να κάνουμε το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Αυτό έχει καταδειχτεί επανειλημμένα σε χώρες όπου το έργο μας τέθηκε υπό απαγόρευση.
Να Έχετε Πίστη στο Λόγο του Θεού
19, 20. Με ποια έννοια μπορεί να είναι καλό να ταλαιπωρούμαστε;
19 Η πίστη στον Θεό και στο λόγο του μας βοηθάει να υπομένουμε τις ταλαιπωρίες και να κάνουμε το θέλημά του. (Ψαλμός 119:65-72) Μολονότι οι αυθάδεις είχαν “σπιλώσει με ψεύδος” τον ψαλμωδό, αυτός έψαλε: «Είναι καλό για εμένα που ταλαιπωρήθηκα». (Ψαλμός 119:66, 69, 71) Με ποια έννοια θα ήταν καλό για οποιονδήποτε υπηρέτη του Ιεχωβά να υφίσταται ταλαιπωρίες;
20 Όταν αντιμετωπίζουμε ταλαιπωρίες, δίχως άλλο αναπέμπουμε ένθερμες δεήσεις στον Ιεχωβά, και αυτό μας φέρνει πιο κοντά του. Ίσως αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στη μελέτη του γραπτού Λόγου του Θεού και μπορεί να καταβάλλουμε μεγαλύτερες προσπάθειες για να τον εφαρμόζουμε. Το αποτέλεσμα είναι πιο ευτυχισμένη ζωή. Αλλά τι μπορεί να γίνει αν αντιδρούμε στις ταλαιπωρίες με τρόπο που προδίδει ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά, όπως ανυπομονησία και υπερηφάνεια; Με ένθερμη προσευχή και με τη βοήθεια του Λόγου και του πνεύματος του Θεού, μπορούμε να υπερνικήσουμε τέτοια ελαττώματα και να “ντυθούμε τη νέα προσωπικότητα” πληρέστερα. (Κολοσσαείς 3:9-14) Επιπλέον, η πίστη μας ενισχύεται όταν υπομένουμε αντιξοότητες. (1 Πέτρου 1:6, 7) Ο Παύλος ωφελήθηκε από τις θλίψεις του επειδή τον έκαναν να εξαρτάται περισσότερο από τον Ιεχωβά. (2 Κορινθίους 1:8-10) Επιτρέπουμε εμείς στα παθήματα να ασκήσουν καλή επίδραση πάνω μας;
Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά Πάντοτε
21. Τι συμβαίνει όταν ο Θεός κάνει τους αυθάδεις να ντραπούν;
21 Ο λόγος του Θεού μάς δίνει στερεή βάση για εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. (Ψαλμός 119:73-80) Αν εμπιστευόμαστε πραγματικά στον Δημιουργό μας, δεν θα έχουμε κανέναν λόγο να ντραπούμε. Ωστόσο, λόγω των όσων κάνουν οι άλλοι, χρειαζόμαστε παρηγοριά και ίσως αισθανόμαστε την ανάγκη να προσευχηθούμε: «Ας ντραπούν οι αυθάδεις». (Ψαλμός 119:76-78) Όταν ο Ιεχωβά κάνει τέτοια άτομα να ντραπούν, το αποτέλεσμα είναι ότι εκτίθενται οι πονηρές οδοί τους και αγιάζεται το ιερό όνομά του. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι διώκτες του λαού του Θεού στην πραγματικότητα δεν κερδίζουν τίποτα. Για παράδειγμα, δεν μπόρεσαν ποτέ—ούτε θα μπορέσουν ποτέ—να εξαλείψουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι εμπιστεύονται στον Θεό με όλη τους την καρδιά.—Παροιμίες 3:5, 6.
22. Με ποια έννοια ήταν ο ψαλμωδός «σαν ασκί μέσα στον καπνό»;
22 Ο λόγος του Θεού ενισχύει την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν όταν διωκόμαστε. (Ψαλμός 119:81-88) Ο ψαλμωδός, εξαιτίας του διωγμού που υφίστατο από τους αυθάδεις, ένιωθε «σαν ασκί μέσα στον καπνό». (Ψαλμός 119:83, 86) Στους Βιβλικούς χρόνους, τα ασκιά από δέρμα ζώων χρησιμοποιούνταν ως δοχεία για νερό, κρασί και άλλα υγρά. Όταν δεν χρησιμοποιούνταν, αυτά τα ασκιά μπορούσαν να ζαρώσουν αν ήταν κρεμασμένα κοντά στη φωτιά σε ένα δωμάτιο χωρίς καπνοδόχο. Σας κάνουν ποτέ οι αντιξοότητες ή ο διωγμός να νιώθετε «σαν ασκί μέσα στον καπνό»; Αν ναι, να εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά και να προσεύχεστε: «Σύμφωνα με τη στοργική σου καλοσύνη διατήρησέ με στη ζωή, ώστε να τηρώ την υπενθύμιση του στόματός σου».—Ψαλμός 119:88.
23. Τι εξετάσαμε ανασκοπώντας τα εδάφια Ψαλμός 119:1-88, και τι θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε καθώς αποβλέπουμε στο να μελετήσουμε τα εδάφια Ψαλμός 119:89-176;
23 Τα όσα εξετάσαμε στο πρώτο μισό του 119ου Ψαλμού δείχνουν ότι ο Ιεχωβά εκδηλώνει στοργική καλοσύνη προς τους υπηρέτες του επειδή αυτοί εμπιστεύονται στο λόγο του και εντρυφούν στα νομοθετήματά του, στις υπενθυμίσεις του, στις εντολές του και στους νόμους του. (Ψαλμός 119:16, 47, 64, 70, 77, 88) Ευαρεστείται δε καθώς εκείνοι που είναι αφοσιωμένοι σε αυτόν μένουν σε επιφυλακή σύμφωνα με το λόγο του. (Ψαλμός 119:9, 17, 41, 42) Καθώς αποβλέπετε στο να μελετήσετε το υπόλοιπο αυτού του ωραίου ψαλμού, θα μπορούσατε κάλλιστα να αναρωτηθείτε: “Επιτρέπω εγώ πράγματι στο λόγο του Ιεχωβά να φωτίζει το δρόμο μου;”
[Υποσημείωση]
a Εδώ αναφερόμαστε στο άγγελμα του Ιεχωβά, όχι σε ολόκληρο το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής που είναι ο Λόγος του Θεού.
Πώς θα Απαντούσατε;
• Από τι εξαρτάται η αληθινή ευτυχία;
• Πώς μας διατηρεί πνευματικά καθαρούς ο λόγος του Ιεχωβά;
• Με ποιους τρόπους μεταδίδει θάρρος και παρηγοριά ο λόγος του Θεού;
• Γιατί πρέπει να έχουμε πίστη στον Ιεχωβά και στο λόγο του;
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνες στη σελίδα 11]
Η Ρουθ, η Ραάβ και οι Εβραίοι νεαροί που είχαν εξοριστεί στη Βαβυλώνα “έμεναν σε επιφυλακή σύμφωνα με το λόγο του Θεού”
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Ο Παύλος μίλησε με θάρρος “για τις υπενθυμίσεις του Θεού μπροστά σε βασιλιάδες”