Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Πώς μπορούσε ο Σαμψών να αγγίζει τα πτώματα εκείνων που είχε θανατώσει και όμως να παραμένει Ναζηραίος;

Στον αρχαίο Ισραήλ, κάποιο άτομο μπορούσε να κάνει ευχή εθελοντικά και να γίνει Ναζηραίος για ορισμένο χρονικό διάστημα. * Ένας από τους περιορισμούς τους οποίους είχε το άτομο που έκανε αυτή την ευχή ήταν ο εξής: «Όλες τις ημέρες που παραμένει αποχωρισμένος για τον Ιεχωβά δεν επιτρέπεται να πάει κοντά σε νεκρή ψυχή. Ούτε ακόμη και για τον πατέρα του ή τη μητέρα του ή τον αδελφό του ή την αδελφή του δεν επιτρέπεται να μολύνει τον εαυτό του, όταν αυτοί πεθάνουν». Τι θα γινόταν αν κάποιος “πέθαινε εντελώς ξαφνικά δίπλα του”; Αυτό το τυχαίο άγγιγμα του πτώματος θα μόλυνε τη Ναζηραιοσύνη του. Γι’ αυτό, υπήρχε η διάταξη: «Οι προηγούμενες ημέρες δεν θα υπολογιστούν». Θα χρειαζόταν να περάσει από μια τελετουργία καθαρισμού και να αρχίσει ξανά την περίοδο της Ναζηραιοσύνης.—Αριθμοί 6:6-12.

Ο Σαμψών, όμως, ήταν Ναζηραίος με διαφορετική έννοια. Πριν από τη γέννηση του Σαμψών, ο άγγελος του Ιεχωβά είπε στη μητέρα του: «Θα μείνεις έγκυος και οπωσδήποτε θα γεννήσεις γιο, και ξυράφι δεν πρέπει να ανεβεί στο κεφάλι του, επειδή Ναζηραίος του Θεού θα γίνει το παιδί μόλις βγει από την κοιλιά· και αυτός είναι που θα αναλάβει την ηγεσία στη διάσωση του Ισραήλ από το χέρι των Φιλισταίων». (Κριτές 13:5) Ο Σαμψών δεν έκανε ευχή Ναζηραιοσύνης. Ήταν Ναζηραίος μέσω θεϊκού διορισμού, και η Ναζηραιοσύνη του ήταν ισόβια. Ο περιορισμός που απαγόρευε την επαφή με πτώματα δεν μπορούσε να ισχύει στην περίπτωσή του. Αν ίσχυε και εκείνος άγγιζε κατά λάθος ένα πτώμα, πώς θα μπορούσε να αρχίσει ξανά μια ισόβια Ναζηραιοσύνη η οποία ξεκίνησε με τη γέννησή του; Προφανώς, λοιπόν, οι απαιτήσεις για τους ισόβιους Ναζηραίους διέφεραν σε κάποιους τομείς από εκείνες για τους εθελοντές Ναζηραίους.

Σκεφτείτε τις εντολές που έδωσε ο Ιεχωβά στους τρεις ισόβιους Ναζηραίους οι οποίοι αναφέρονται στην Αγία Γραφή—τον Σαμψών, τον Σαμουήλ και τον Ιωάννη τον Βαφτιστή. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, από τον Σαμψών απαιτούνταν να μην κόβει τα μαλλιά του. Σχετικά με το παιδί της που δεν είχε συλληφθεί ακόμα—τον Σαμουήλ—η Άννα έκανε την ευχή: «Θα τον δώσω στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα ανεβεί στο κεφάλι του». (1 Σαμουήλ 1:11) Στην περίπτωση του Ιωάννη του Βαφτιστή, ο άγγελος του Ιεχωβά είπε: «Δεν πρέπει να πιει καθόλου κρασί και δυνατό ποτό». (Λουκάς 1:15) Επιπλέον, «ο Ιωάννης είχε το ένδυμά του από  τρίχες καμήλας και μια δερμάτινη ζώνη γύρω από την οσφύ του· η δε τροφή του ήταν ακρίδες και άγριο μέλι». (Ματθαίος 3:4) Σε κανένα από αυτά τα τρία άτομα δεν δόθηκε η εντολή να μην πλησιάσει νεκρή ψυχή.

Αν και Ναζηραίος, ο Σαμψών ήταν ένας από τους κριτές τους οποίους ήγειρε ο Ιεχωβά για να σώσουν τους Ισραηλίτες από το χέρι των λεηλατητών τους. (Κριτές 2:16) Εκπληρώνοντας αυτόν το διορισμό, ερχόταν σε επαφή με πτώματα. Σε μια περίπτωση, ο Σαμψών πάταξε 30 Φιλισταίους και έβγαλε από πάνω τους τις φορεσιές τους. Αργότερα, άρχισε να πατάσσει τον εχθρό, «σωριάζοντας πόδια πάνω σε μηρούς με μεγάλη σφαγή». Επίσης, πήρε ένα νωπό σαγόνι γαϊδουριού και θανάτωσε με αυτό χίλιους άντρες. (Κριτές 14:19· 15:8, 15) Ο Σαμψών τα έκανε όλα αυτά με την εύνοια και την υποστήριξη του Ιεχωβά. Οι Γραφές αναφέρονται σε αυτόν ως άνθρωπο με υποδειγματική πίστη.—Εβραίους 11:32· 12:1.

Μήπως η δήλωση ότι ο Σαμψών έσκισε ένα λιοντάρι στα δύο «όπως σκίζει κάποιος στα δύο ένα αρσενικό κατσικάκι» σημαίνει πως στην εποχή του συνήθιζαν να σκίζουν κατσικάκια στα δύο;

Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι στην εποχή των Κριτών του Ισραήλ συνήθιζαν να σκίζουν κατσικάκια στα δύο. Το εδάφιο Κριτές 14:6 δηλώνει: «Άρχισε να επενεργεί [στον Σαμψών] το πνεύμα του Ιεχωβά, και . . . έσκισε [ένα χαιτοφόρο νεαρό λιοντάρι] στα δύο, όπως σκίζει κάποιος στα δύο ένα αρσενικό κατσικάκι, χωρίς να έχει τίποτα απολύτως στο χέρι του». Αυτό το σχόλιο είναι πιθανότατα παρομοίωση.

Η έκφραση «το έσκισε στα δύο» θα μπορούσε να έχει δύο σημασίες. Ο Σαμψών είτε έσκισε στα δύο τα σαγόνια του λιονταριού είτε διαμέλισε το λιοντάρι με κάποιον τρόπο. Αν ισχύει η πρώτη εκδοχή, τότε λογικά το να κάνει κάποιος το ίδιο σε ένα κατσικάκι είναι μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων ενός ανθρώπου. Σε αυτή την περίπτωση, ο παραλληλισμός δείχνει παραστατικά ότι για τον Σαμψών το να σκοτώσει ένα λιοντάρι με γυμνά χέρια ήταν τόσο εύκολο όσο το να σκοτώσει ένα αρσενικό κατσικάκι. Ωστόσο, τι θα πούμε αν ο Σαμψών σκότωσε το λιοντάρι διαμελίζοντάς το; Τότε το σχόλιο μπορεί να εκληφθεί μόνο ως παρομοίωση. Το σημείο της παρομοίωσης είναι ότι το πνεύμα του Ιεχωβά έδωσε στον Σαμψών τη δύναμη να εκτελέσει μια πράξη η οποία απαιτούσε ασυνήθιστη σωματική δύναμη. Ό,τι από τα δύο και αν ισχύει, η σύγκριση που γίνεται στο εδάφιο Κριτές 14:6 δείχνει παραστατικά ότι, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, ένα ισχυρό λιοντάρι δεν αποδείχτηκε για τον Σαμψών πιο άγριο από ό,τι θα ήταν ένα αρσενικό κατσικάκι για το μέσο άνθρωπο.

[Υποσημείωση]