Θα σας Καταφθάσει η Ευλογία του Ιεχωβά;

«Όλες αυτές οι ευλογίες θα έρθουν πάνω σου και θα σε καταφθάσουν, επειδή ακούς τη φωνή του Ιεχωβά του Θεού σου».​—ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ 28:2.

1. Από τι θα καθοριζόταν το αν οι Ισραηλίτες θα λάβαιναν ευλογίες ή κατάρες;

ΠΡΟΣ το τέλος της 40χρονης κοπιαστικής οδοιπορίας τους στην έρημο, οι Ισραηλίτες ήταν στρατοπεδευμένοι στις Πεδιάδες του Μωάβ. Η Υποσχεμένη Γη βρισκόταν μπροστά τους. Ο Μωυσής έγραψε τότε το βιβλίο του Δευτερονομίου, στο οποίο μεταξύ άλλων υπάρχει μια σειρά από ευλογίες και κατάρες. Αν ο λαός του Ισραήλ “άκουγε τη φωνή του Ιεχωβά” υπακούοντάς τον, θα τους “κατέφθαναν” ευλογίες. Ο Ιεχωβά τούς αγαπούσε ως «ειδική ιδιοκτησία» του και ήθελε να δείχνει τη δύναμή του για χάρη τους. Αν όμως δεν τον άκουγαν, ήταν το ίδιο βέβαιο ότι θα τους κατέφθαναν κατάρες.​—Δευτερονόμιο 8:10-14· 26:18· 28:2, 15.

2. Ποιο είναι το νόημα πίσω από τα εβραϊκά ρήματα που αποδίδονται «ακούς» και «καταφθάσουν» στο εδάφιο Δευτερονόμιο 28:2;

² Το εβραϊκό ρήμα που αποδίδεται «ακούς» στο εδάφιο Δευτερονόμιο 28:2 υποδηλώνει συνεχιζόμενη ενέργεια. Ο λαός του Ιεχωβά δεν πρέπει απλώς να τον ακούει περιστασιακά, αλλά διαρκώς, κάνοντάς το αυτό τρόπο ζωής. Μόνο τότε θα τους καταφθάσουν οι θεϊκές ευλογίες. Το εβραϊκό ρήμα που μεταφράζεται «καταφθάσουν» ταυτίζεται με έναν κυνηγετικό όρο που τις περισσότερες φορές σημαίνει «προφταίνω» ή «φτάνω κάποιον».

3. Πώς μπορούμε εμείς να είμαστε σαν τον Ιησού του Ναυή, και γιατί έχει αυτό ζωτική σημασία;

³ Ο Ισραηλίτης αρχηγός Ιησούς του Ναυή διάλεξε να ακούει τον Ιεχωβά και γι’ αυτό απόλαυσε ευλογίες. Ο ίδιος είπε: «Διαλέξτε σήμερα ποιον θα υπηρετείτε . . . Όσο για εμένα και το σπιτικό μου, εμείς θα υπηρετούμε τον Ιεχωβά». Τότε, ο λαός απάντησε: «Μας είναι αδιανόητο να εγκαταλείψουμε τον Ιεχωβά για να υπηρετούμε άλλους θεούς». (Ιησούς του Ναυή 24:15, 16) Λόγω της θαυμάσιας στάσης του, ο Ιησούς του Ναυή ήταν ανάμεσα στα λίγα άτομα της γενιάς του τα οποία είχαν το προνόμιο να εισέλθουν στην Υποσχεμένη Γη. Σήμερα, εμείς βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας απείρως ανώτερης Υποσχεμένης Γης​—μιας παραδεισιακής γης στην οποία ευλογίες πολύ πιο πλούσιες από εκείνες των ημερών του Ιησού του Ναυή περιμένουν όλους όσους έχουν την επιδοκιμασία του Θεού. Θα σας καταφθάσουν εσάς αυτές οι ευλογίες; Αν ακούτε τον Ιεχωβά, θα σας καταφθάσουν. Για να βοηθηθείτε να ενισχύσετε την απόφασή σας να το κάνετε αυτό, εξετάστε την εθνική ιστορία του αρχαίου Ισραήλ καθώς και μερικά διδακτικά παραδείγματα συγκεκριμένων ατόμων.​—Ρωμαίους 15:4.

 Ευλογία ή Κατάρα;

4. Τι χορήγησε ο Θεός στον Σολομώντα ανταποκρινόμενος στην προσευχή του, και πώς πρέπει να νιώθουμε εμείς όσον αφορά τέτοιου είδους ευλογίες;

⁴ Στη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της βασιλείας του Σολομώντα, οι Ισραηλίτες λάβαιναν εξαιρετικές ευλογίες από τον Ιεχωβά. Απολάμβαναν ασφάλεια και καλά πράγματα σε αφθονία. (1 Βασιλέων 4:25) Ο πλούτος του Σολομώντα έγινε θρυλικός, αν και ο ίδιος δεν είχε ζητήσει υλικά πλούτη από τον Θεό. Τουναντίον, ενόσω ήταν ακόμη νέος και άπειρος, είχε προσευχηθεί ζητώντας υπάκουη καρδιά​—ένα αίτημα το οποίο ικανοποίησε ο Ιεχωβά ευλογώντας τον με σοφία και κατανόηση. Αυτό κατέστησε ικανό τον Σολομώντα να κρίνει το λαό κατάλληλα, διακρίνοντας το καλό από το κακό. Αν και ο Θεός τού έδωσε επίσης πλούτο και δόξα, ο Σολομών, ως νεαρός, εκτιμούσε την υπερέχουσα αξία του πνευματικού πλούτου. (1 Βασιλέων 3:9-13) Είτε έχουμε πολλά από υλική άποψη είτε όχι, πόσο ευγνώμονες μπορούμε να νιώθουμε αν απολαμβάνουμε την ευλογία του Ιεχωβά και είμαστε πνευματικά πλούσιοι!

5. Τι συνέβη όταν ο λαός του Ισραήλ και του Ιούδα δεν εξακολούθησαν να ακούν τον Ιεχωβά;

⁵ Οι Ισραηλίτες δεν έδειξαν εκτίμηση για την ευλογία του Ιεχωβά. Επειδή δεν εξακολούθησαν να τον ακούν, τους κατέφθασαν οι προειπωμένες κατάρες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να νικηθούν από τους εχθρούς τους και να οδηγηθούν σε εξορία, τόσο οι κάτοικοι του Ισραήλ όσο και οι κάτοικοι του Ιούδα. (Δευτερονόμιο 28:36· 2 Βασιλέων 17:22, 23· 2 Χρονικών 36:17-20) Άραγε, έμαθε ο λαός του Θεού από αυτά τα δεινά ότι οι θεϊκές ευλογίες καταφθάνουν μόνο όσους εξακολουθούν να ακούν τον Ιεχωβά; Το υπόλοιπο των Ιουδαίων που επέστρεψαν στην πατρίδα τους το 537 Π.Κ.Χ. είχαν την ευκαιρία να δείξουν αν είχαν αποκτήσει «καρδιά σοφίας», και τώρα πια διέκριναν την ανάγκη να εξακολουθήσουν να ακούν τον Θεό.​—Ψαλμός 90:12.

6. (α) Γιατί έστειλε ο Ιεχωβά τον Αγγαίο και τον Ζαχαρία να προφητεύσουν στο λαό του; (β) Ποια αρχή τονίστηκε παραστατικά από το άγγελμα που μετέδωσε ο Θεός μέσω του Αγγαίου;

⁶ Οι επαναπατρισθέντες Ιουδαίοι έστησαν ένα θυσιαστήριο και άρχισαν τις εργασίες στο ναό της Ιερουσαλήμ. Αλλά όταν εγέρθηκε σφοδρή εναντίωση, ο ζήλος τους άρχισε να εξασθενεί και η οικοδόμηση σταμάτησε. (Έσδρας 3:1-3, 10· 4:1-4, 23, 24) Άρχισαν επίσης να δίνουν προτεραιότητα στις προσωπικές τους ανέσεις. Γι’ αυτό, ο Θεός έστειλε τους προφήτες Αγγαίο και Ζαχαρία να αναζωπυρώσουν το ζήλο του λαού του για την αληθινή λατρεία. Μέσω του Αγγαίου, ο Ιεχωβά είπε: «Είναι αυτός καιρός για εσάς να κατοικείτε στα ξυλεπένδυτα σπίτια σας, ενώ αυτός ο οίκος [λατρείας] είναι έρημος; . . . Προσηλώστε την καρδιά σας στις οδούς σας. Σπείρατε πολύ, αλλά η συγκομιδή είναι μικρή. Τρώτε αλλά δεν χορταίνετε. . . . Και αυτός που γίνεται μισθωτός, γίνεται μισθωτός για ένα τρύπιο σακούλι». (Αγγαίος 1:4-6) Το να θυσιάζει κανείς τα πνευματικά συμφέροντα προκειμένου να επιδιώκει υλικά οφέλη δεν αποφέρει την ευλογία του Ιεχωβά.​—Λουκάς 12:15-21.

7. Γιατί είπε ο Ιεχωβά στους Ιουδαίους: «Προσηλώστε την καρδιά σας στις οδούς σας»;

⁷ Όντας απορροφημένοι από τις καθημερινές τους έγνοιες, οι Ιουδαίοι είχαν ξεχάσει ότι η θεϊκή ευλογία που θα εκδηλωνόταν με βροχές και καρποφόρες εποχές θα τους κατέφθανε μόνο αν υπέμεναν διατηρώντας πορεία υπακοής στον Θεό, ακόμη και ενώ αντιμετώπιζαν εναντίωση. (Αγγαίος 1:9-11) Πόσο κατάλληλη ήταν λοιπόν η προτροπή: «Προσηλώστε την καρδιά σας στις οδούς σας»! (Αγγαίος 1:7) Στην ουσία, ο Ιεχωβά τούς έλεγε: “Σκεφτείτε! Αντιληφθείτε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο μάταιο κόπο σας στους αγρούς και στην ερημωμένη κατάσταση του οίκου της λατρείας μου”. Τα θεόπνευστα λόγια των προφητών του Ιεχωβά άγγιξαν τελικά την καρδιά εκείνων που τα άκουγαν, διότι ο λαός άρχισε και πάλι τις εργασίες στο ναό, ολοκληρώνοντάς τον το 515 Π.Κ.Χ.

8. Ποια παρότρυνση έδωσε ο Ιεχωβά στους Ιουδαίους στις ημέρες του Μαλαχία, και γιατί;

⁸ Αργότερα, στις ημέρες του προφήτη Μαλαχία, οι Ιουδαίοι άρχισαν και πάλι να αμφιταλαντεύονται από πνευματική άποψη, προσφέροντας μάλιστα απαράδεκτες θυσίες στον Θεό. (Μαλαχίας 1:6-8) Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά τούς παρότρυνε να φέρουν τα δέκατα των προϊόντων τους στην αποθήκη του και να τον δοκιμάσουν για να δουν αν δεν θα τους άνοιγε τις πύλες των υδάτων των ουρανών και εξέχεε πάνω τους ευλογία ώσπου να μην υπάρχει πια έλλειψη. (Μαλαχίας 3:10) Πόσο  ανόητοι ήταν οι Ιουδαίοι να μοχθούν για εκείνα ακριβώς τα πράγματα που θα τους έδινε άφθονα ο Θεός αν απλώς και μόνο εξακολουθούσαν να ακούν τη φωνή του!​—2 Χρονικών 31:10.

9. Ποια είναι τρία άτομα του Βιβλικού υπομνήματος με των οποίων τη ζωή θα ασχοληθούμε;

⁹ Η Γραφή δεν παρουσιάζει μόνο την εθνική ιστορία του Ισραήλ, αλλά και αφηγείται τη ζωή πολλών ατόμων που έλαβαν θεϊκές ευλογίες ή κατάρες, ανάλογα με το αν εξακολουθούσαν να ακούν τον Ιεχωβά ή όχι. Ας δούμε τι μπορούμε να μάθουμε από τρία τέτοια άτομα​—τον Βοόζ, τον Νάβαλ και την Άννα. Αναφορικά με αυτά τα άτομα, ίσως θα θέλατε να διαβάσετε το βιβλίο της Ρουθ καθώς και τα εδάφια 1 Σαμουήλ 1:1–2:21 και 1 Σαμουήλ 25:2-42.

Ο Βοόζ Άκουγε τον Θεό

10. Τι το κοινό είχαν ο Βοόζ και ο Νάβαλ;

¹⁰ Μολονότι ο Βοόζ και ο Νάβαλ δεν έζησαν σε παράλληλες εποχές, είχαν ορισμένα κοινά στοιχεία. Λόγου χάρη, και οι δύο έζησαν στη γη του Ιούδα. Ήταν πλούσιοι γαιοκτήμονες, και δόθηκε και στους δύο μια ιδιαίτερη ευκαιρία να εκδηλώσουν στοργική καλοσύνη σε κάποιον που βρισκόταν σε ανάγκη. Αλλά εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες.

11. Πώς έδειξε ο Βοόζ ότι άκουγε τον Ιεχωβά;

¹¹ Ο Βοόζ έζησε στην εποχή των κριτών του Ισραήλ. Φερόταν στους άλλους με σεβασμό, και οι θεριστές του τον εκτιμούσαν πολύ. (Ρουθ 2:4) Υπακούοντας στο Νόμο, ο Βοόζ φρόντιζε να αφήνονται στον αγρό του απομεινάρια για τους ταλαιπωρημένους και τους φτωχούς. (Λευιτικό 19:9, 10) Τι έκανε ο Βοόζ όταν έμαθε για τη Ρουθ και τη Ναομί και είδε την επιμέλεια που έδειχνε η Ρουθ για την κάλυψη των αναγκών της ηλικιωμένης πεθεράς της; Έδειξε ιδιαίτερη στοχαστικότητα για τη Ρουθ και έδωσε στους άντρες του την εντολή να την αφήσουν να σταχυολογεί στον αγρό του. Με τα λόγια και τις στοργικές του πράξεις, ο Βοόζ φανέρωσε ότι ήταν ένα πνευματικό άτομο το οποίο άκουγε τον Ιεχωβά. Γι’ αυτό και έλαβε την εύνοια και την ευλογία του Θεού.​—Λευιτικό 19:18· Ρουθ 2:5-16.

12, 13. (α) Πώς έδειξε ο Βοόζ βαθύ σεβασμό για το νόμο του Ιεχωβά περί εξαγοράς; (β) Ποιες θεϊκές ευλογίες κατέφθασαν τον Βοόζ;

¹² Η πιο σημαντική απόδειξη για το ότι ο Βοόζ άκουγε τον Ιεχωβά ήταν ο ανιδιοτελής τρόπος με τον οποίο εφάρμοσε το νόμο του Θεού περί εξαγοράς. Ο Βοόζ έκανε ό,τι μπορούσε για να διασφαλίσει ότι η κληρονομιά του συγγενή του​—του εκλιπόντος συζύγου της  Ναομί, του Ελιμέλεχ—​θα παρέμενε στην οικογένεια του Ελιμέλεχ. Μέσω “ανδραδελφικού γάμου”, μια χήρα έπρεπε να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή του νεκρού συζύγου της ώστε ο γιος που τυχόν θα αποκτούσαν να μπορέσει να διατηρήσει την κληρονομιά. (Δευτερονόμιο 25:5-10· Λευιτικό 25:47-49) Η Ρουθ πρόσφερε τον εαυτό της για γάμο στη θέση της Ναομί, η οποία είχε περάσει την ηλικία τεκνοποίησης. Αφού πρώτα ένας στενότερος συγγενής του Ελιμέλεχ αρνήθηκε να βοηθήσει τη Ναομί, ο Βοόζ πήρε τη Ρουθ για σύζυγό του. Ο γιος τους ο Ωβήδ θεωρήθηκε απόγονος της Ναομί και νόμιμος κληρονόμος του Ελιμέλεχ.​—Ρουθ 2:19, 20· 4:1, 6, 9, 13-16.

¹³ Πλούσιες ευλογίες κατέφθασαν τον Βοόζ λόγω της ανιδιοτελούς του συμμόρφωσης με το νόμο του Θεού. Μέσω του γιου τους του Ωβήδ, ο ίδιος και η Ρουθ ευλογήθηκαν με το προνόμιο να γίνουν πρόγονοι του Ιησού Χριστού. (Ρουθ 2:12· 4:13, 21, 22· Ματθαίος 1:1, 5, 6) Από τις ανιδιοτελείς πράξεις του Βοόζ μαθαίνουμε ότι ευλογίες καταφθάνουν όσους δείχνουν αγάπη για τους άλλους και ενεργούν σε αρμονία με τις απαιτήσεις του Θεού.

Ο Νάβαλ Δεν Άκουσε

14. Τι είδους άνθρωπος ήταν ο Νάβαλ;

¹⁴ Σε αντίθεση με τον Βοόζ, ο Νάβαλ δεν άκουσε τον Ιεχωβά. Παραβίασε τον εξής νόμο του Θεού: «Πρέπει να αγαπάς το συνάνθρωπό σου όπως τον εαυτό σου». (Λευιτικό 19:18) Ο Νάβαλ δεν ήταν πνευματικό άτομο. Ήταν «σκληρός και κακός στις πράξεις του». Ακόμη και οι ίδιοι οι υπηρέτες του τον θεωρούσαν “άχρηστο άνθρωπο”. Κατάλληλα, το όνομά του, Νάβαλ, σημαίνει «ασύνετος». (1 Σαμουήλ 25:3, 17, 25) Πώς θα αντιδρούσε, λοιπόν, ο Νάβαλ όταν του δόθηκε η ευκαιρία να δείξει καλοσύνη σε κάποιον που βρισκόταν σε ανάγκη​—στον Δαβίδ, το χρισμένο του Ιεχωβά;​—1 Σαμουήλ 16:13.

15. Πώς φέρθηκε ο Νάβαλ στον Δαβίδ, και πώς διέφερε η Αβιγαία από το σύζυγό της ως προς αυτό;

¹⁵ Όταν είχαν στρατοπεδεύσει στην περιοχή όπου βρίσκονταν τα ποίμνια του Νάβαλ, ο Δαβίδ και οι άντρες του παρείχαν προστασία από τις ληστρικές ομάδες χωρίς να ζητήσουν καμιά πληρωμή. «Σαν τείχος ήταν γύρω μας, νύχτα και ημέρα», είπε ένας από τους ποιμένες του Νάβαλ. Όταν, όμως, οι απεσταλμένοι του Δαβίδ ζήτησαν λίγη τροφή, ο Νάβαλ «τούς επέπληξε με φωνές» και τους εξαπέστειλε με άδεια χέρια. (1 Σαμουήλ 25:2-16) Η σύζυγος του Νάβαλ, η Αβιγαία, έφερε αμέσως προμήθειες στον Δαβίδ. Γεμάτος θυμό, ο Δαβίδ ήταν έτοιμος να εξολοθρεύσει τον Νάβαλ και τους ανθρώπους του. Έτσι λοιπόν, η πρωτοβουλία της Αβιγαίας έσωσε πολλές ζωές και εμπόδισε τον Δαβίδ να γίνει ένοχος αίματος. Ωστόσο, η απληστία και η σκληρότητα του Νάβαλ είχαν ξεπεράσει τα όρια. Περίπου δέκα ημέρες αργότερα, «ο Ιεχωβά πάταξε τον Νάβαλ και πέθανε».​—1 Σαμουήλ 25:18-38.

16. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Βοόζ και να απορρίπτουμε τους τρόπους του Νάβαλ;

¹⁶ Τι αντίθεση ανάμεσα στον Βοόζ και στον Νάβαλ! Ενώ πρέπει να απορρίπτουμε τους σκληρούς και ιδιοτελείς τρόπους του Νάβαλ, ας μιμούμαστε την καλοσύνη και την ανιδιοτέλεια του Βοόζ. (Εβραίους 13:16) Μπορούμε να το κάνουμε αυτό αν εφαρμόζουμε τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Ενόσω έχουμε καιρό ευνοϊκό για αυτό, ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη». (Γαλάτες 6:10) Σήμερα, τα «άλλα πρόβατα» του Ιησού, οι Χριστιανοί με επίγεια ελπίδα, έχουν το προνόμιο να κάνουν το καλό στους χρισμένους του Ιεχωβά, το υπόλοιπο των 144.000, οι οποίοι θα λάβουν αθανασία στον ουρανό. (Ιωάννης 10:16· 1 Κορινθίους 15:50-53· Αποκάλυψη 14:1, 4) Ο Ιησούς θεωρεί τέτοιες στοργικές πράξεις σαν να γίνονται στον ίδιο προσωπικά, και το να κάνει κάποιος αυτά τα καλά πράγματα αποφέρει την πλούσια ευλογία του Ιεχωβά.​—Ματθαίος 25:34-40· 1 Ιωάννη 3:18.

Οι Δοκιμασίες και οι Ευλογίες της Άννας

17. Ποιες δοκιμασίες αντιμετώπιζε η Άννα, και ποια στάση εκδήλωνε;

¹⁷ Η ευλογία του Ιεχωβά κατέφθασε επίσης τη θεοσεβή Άννα. Αυτή ζούσε στην ορεινή περιοχή του Εφραΐμ μαζί με το Λευίτη σύζυγό της, τον Ελκανά. Όπως επέτρεπε ο Νόμος και σύμφωνα με τις διατάξεις του, εκείνος είχε και μια άλλη σύζυγο​—τη Φενίννα. Η Άννα παρέμενε στείρα, κάτι  που αποτελούσε όνειδος για μια Ισραηλίτισσα, ενώ η Φενίννα είχε αρκετά παιδιά. (1 Σαμουήλ 1:1-3· 1 Χρονικών 6:16, 33, 34) Ωστόσο, αντί να παρηγορεί την Άννα, η Φενίννα ενεργούσε άστοργα, πράγμα που παρόξυνε την Άννα σε τέτοιον βαθμό ώστε έκλαιγε και είχε χάσει την όρεξή της. Το χειρότερο ήταν ότι αυτό συνέβαινε «κάθε χρόνο», όποτε πήγαινε η οικογένεια στον οίκο του Ιεχωβά, στη Σηλώ. (1 Σαμουήλ 1:4-8) Πόσο άκαρδα συμπεριφερόταν η Φενίννα, και τι δοκιμασία ήταν αυτή για την Άννα! Εντούτοις, η Άννα ποτέ δεν κατηγόρησε τον Ιεχωβά ούτε έμενε στο σπίτι όταν ο σύζυγός της πήγαινε στη Σηλώ. Έτσι λοιπόν, ήταν βέβαιο ότι τελικά θα την κατέφθανε πλούσια ευλογία.

18. Τι παράδειγμα έθεσε η Άννα;

¹⁸ Η Άννα έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα για το λαό του Ιεχωβά σήμερα, ιδιαίτερα για εκείνους που ίσως έχουν πληγωθεί από σκληρά σχόλια άλλων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι λύση το να απομονώνεται κάποιος. (Παροιμίες 18:1) Η Άννα δεν άφησε τις δοκιμασίες της να εξασθενίσουν την επιθυμία που ένιωθε να είναι εκεί όπου διδασκόταν ο Λόγος του Θεού και συγκεντρωνόταν ο λαός του για λατρεία. Με αυτόν τον τρόπο, παρέμεινε πνευματικά ισχυρή. Το βάθος της πνευματικότητάς της αποκαλύπτεται από την όμορφη προσευχή της που είναι καταγραμμένη στα εδάφια 1 Σαμουήλ 2:1-10. *

19. Πώς μπορούμε να εκδηλώνουμε την εκτίμησή μας για τα πνευματικά πράγματα;

¹⁹ Ως υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα, εμείς δεν αποδίδουμε λατρεία σε κάποια σκηνή μαρτυρίας. Ωστόσο, μπορούμε να εκδηλώνουμε την εκτίμησή μας για τα πνευματικά πράγματα, όπως έκανε η Άννα. Λόγου χάρη, μπορούμε να δείχνουμε τη βαθιά μας εκτίμηση για τα πνευματικά πλούτη με την τακτική μας παρουσία στις Χριστιανικές συναθροίσεις και συνελεύσεις. Ας χρησιμοποιούμε αυτές τις περιστάσεις για να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον στην αληθινή λατρεία του Ιεχωβά, ο οποίος μας έχει δώσει «το προνόμιο να αποδίδουμε άφοβα ιερή υπηρεσία σε αυτόν με οσιότητα και δικαιοσύνη».​—Λουκάς 1:74, 75· Εβραίους 10:24, 25.

20, 21. Πώς ανταμείφθηκε η Άννα για τη θεοσεβή της αφοσίωση;

²⁰ Ο Ιεχωβά παρατήρησε τη θεοσεβή αφοσίωση της Άννας και την αντάμειψε άφθονα. Σε κάποιο από τα ετήσια ταξίδια της οικογένειας στη Σηλώ, η Άννα προσευχήθηκε ένθερμα στον Θεό κλαίγοντας και ευχήθηκε: «Ιεχωβά των στρατευμάτων, αν όντως προσέξεις την ταλαιπωρία της δούλης σου και με θυμηθείς, και αν δεν ξεχάσεις τη δούλη σου και δώσεις στη δούλη σου αρσενικό απόγονο, εγώ θα τον δώσω στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του». (1 Σαμουήλ 1:9-11) Ο Θεός εισάκουσε την ικεσία της Άννας και την ευλόγησε με έναν γιο, τον οποίο εκείνη ονόμασε Σαμουήλ. Όταν τον απογαλάκτισε, τον πήγε στη Σηλώ ώστε να μπορεί να υπηρετεί στη σκηνή της μαρτυρίας.​—1 Σαμουήλ 1:20, 24-28.

²¹ Η Άννα έδειξε αγάπη για τον Θεό και εκπλήρωσε την ευχή που έκανε σε αυτόν αναφορικά με τον Σαμουήλ. Σκεφτείτε δε την πλούσια ευλογία που απόλαυσε η ίδια και ο Ελκανά επειδή ο αγαπημένος τους γιος υπηρετούσε στη σκηνή του Ιεχωβά! Πολλοί Χριστιανοί γονείς έχουν παρόμοιες χαρές και ευλογίες επειδή οι γιοι τους και οι κόρες τους υπηρετούν ως ολοχρόνιοι σκαπανείς, ως μέλη της οικογένειας Μπέθελ ή με άλλους τρόπους που τιμούν τον Ιεχωβά.

Εξακολουθήστε να Ακούτε τον Ιεχωβά!

22, 23. (α) Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι αν εξακολουθήσουμε να ακούμε τη φωνή του Ιεχωβά; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²² Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι αν εξακολουθήσουμε να ακούμε τον Ιεχωβά; Θα είμαστε πνευματικά πλούσιοι αν εκδηλώνουμε ολόψυχη αγάπη για τον Θεό και  εκπληρώνουμε την αφιέρωσή μας σε αυτόν. Ακόμη και όταν η επιδίωξη μιας τέτοιας πορείας σημαίνει ότι πρέπει να υπομείνουμε σοβαρές δοκιμασίες, η ευλογία του Ιεχωβά οπωσδήποτε θα μας καταφθάσει​—συχνά με τρόπους πιο μεγαλειώδεις από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε.​—Ψαλμός 37:4· Εβραίους 6:10.

²³ Ο λαός του Θεού θα λάβει πολλές ευλογίες στο μέλλον. Επειδή ακούει υπάκουα τον Ιεχωβά, «ένα μεγάλο πλήθος» θα διαφυλαχτεί μέσα από «τη μεγάλη θλίψη» και θα γευτεί τις χαρές της ζωής στο νέο κόσμο του Θεού. (Αποκάλυψη 7:9-14· 2 Πέτρου 3:13) Εκεί ο Ιεχωβά θα ικανοποιήσει στο πλήρες τις δίκαιες επιθυμίες όλου του λαού του. (Ψαλμός 145:16) Όπως θα δείξει το επόμενο άρθρο, όμως, ακόμη και τώρα εκείνοι που εξακολουθούν να ακούν τη φωνή του Ιεχωβά ευλογούνται με “καλά δώρα και τέλεια δωρήματα που έρχονται από πάνω”.​—Ιακώβου 1:17.

[Υποσημείωση]

Θυμάστε;

• Τι μπορεί να μας διδάξει η ιστορία του Ισραήλ όσον αφορά τις θεϊκές ευλογίες;

• Πώς διέφερε ο Βοόζ από τον Νάβαλ;

• Πώς μπορούμε να μιμούμαστε την Άννα;

• Γιατί πρέπει να εξακολουθούμε να ακούμε τη φωνή του Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Βασιλιάς Σολομών προσευχήθηκε ζητώντας υπάκουη καρδιά και ο Ιεχωβά τον ευλόγησε με σοφία

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ο Βοόζ φερόταν στους άλλους με σεβασμό και καλοσύνη

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η Άννα ευλογήθηκε πλούσια επειδή στηριζόταν στον Ιεχωβά