ΑΦΟΥ ταξίδεψε στη λεκάνη της Μεσογείου και συμμετείχε στην πολιτική ζωή των Συρακουσών, μιας ελληνικής πόλης στη Σικελία, ο Πλάτων επέστρεψε στην Αθήνα, όπου ίδρυσε την Ακαδημία. Η Ακαδημία, η οποία αναφέρεται συχνά ως το πρώτο πανεπιστήμιο της Ευρώπης, έγινε κέντρο έρευνας στους τομείς των μαθηματικών και της φιλοσοφίας.

Οι διδασκαλίες του Πλάτωνα έχουν επηρεάσει βαθιά τις θρησκευτικές πεποιθήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων, περιλαμβανομένων και καθ’ ομολογία Χριστιανών, πολλοί εκ των οποίων θεωρούν εσφαλμένα ότι αυτές οι πεποιθήσεις βασίζονται στην Αγία Γραφή. Μια από τις κυριότερες διδασκαλίες του είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι έχουν αθάνατη ψυχή η οποία επιζεί μετά το θάνατο του υλικού σώματος.

Ο Πλάτων έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μετά θάνατον ζωή. Το βιβλίο Σώμα και Ψυχή στην Αρχαία Φιλοσοφία (Body and Soul in Ancient Philosophy) λέει ότι «η αθανασία της ψυχής είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα του Πλάτωνα». Εκείνος πίστευε ακράδαντα ότι «η ψυχή επιζεί από την παρούσα ενσάρκωσή της, για να επιβραβευτεί ή να τιμωρηθεί δεόντως» στη μετά θάνατον ζωή, ανάλογα με το πώς έζησε το άτομο στη γη. *

Τους εννιά αιώνες που λειτουργούσε η Ακαδημία, από το 387 Π.Κ.Χ. ως το 529 Κ.Χ., ασκούσε ισχυρότατη επιρροή. Η πλατωνική σκέψη έγινε δημοφιλής σε χώρες που βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της Ελλάδας και της Ρώμης. Ο Ιουδαίος φιλόσοφος Φίλων ο Αλεξανδρεύς υιοθέτησε τον πλατωνισμό, όπως έκαναν και πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες στους κόλπους του Χριστιανικού κόσμου. Ως αποτέλεσμα, ειδωλολατρικές φιλοσοφικές αντιλήψεις, μεταξύ αυτών και τα περί αθανασίας της ψυχής, διείσδυσαν στις διδασκαλίες του Ιουδαϊσμού και της Χριστιανοσύνης.

«Ολόκληρη η Χριστιανική θεολογία βασίζεται, τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό, στη σύγχρονή της ελληνική φιλοσοφία, και πρωτίστως στον πλατωνισμό», λέει Το Λεξικό της Βίβλου Άγκυρα (The Anchor Bible Dictionary), «αλλά ορισμένοι Χριστιανοί στοχαστές . . . αξίζουν τον τίτλο του Χριστιανού πλατωνιστή». Συγκρίνετε τις ακόλουθες πηγές:

Τι είπε ο Πλάτων: «Ο πραγματικός εαυτός μας είναι αθάνατος και ονομάζεται ψυχή, η οποία [μετά θάνατον] πηγαίνει στους άλλους θεούς για να λογοδοτήσει, . . . πράγμα ενθαρρυντικό για τον ενάρετο αλλά πολύ τρομακτικό για τον κακό».—Πλάτωνος Νόμοι, Βιβλίο ΙΒ΄.

Τι λέει η Αγία Γραφή: Η ψυχή είναι το ίδιο το άτομο ή η ζωή που κατέχει. Ακόμα και τα ζώα είναι ψυχές. Στο θάνατο, η ψυχή παύει να υπάρχει. * Εξετάστε τα ακόλουθα εδάφια:

• «Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινε ζωντανή ψυχή».—1 Κορινθίους 15:45.
• «Είπε ο Θεός: “Ας βγάλει η γη ζωντανές ψυχές κατά τα είδη τους, κατοικίδια ζώα και κινούμενα ζώα και θηρία της γης”».—Γένεση 1:24.
• «Ας πεθάνει η ψυχή μου».—Αριθμοί 23:10.
• «Η ψυχή που αμαρτάνει—αυτή θα πεθάνει».—Ιεζεκιήλ 18:4.

Είναι σαφές ότι η Γραφή δεν διδάσκει πως η ψυχή επιζεί μετά το θάνατο του υλικού σώματος. Γι’ αυτό, είναι καλό να αναρωτηθείτε: “Βασίζονται οι πεποιθήσεις μου στην Αγία Γραφή ή στη φιλοσοφία του Πλάτωνα;”