Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Γιατί Δεν Κάναμε Έκτρωση

Γιατί Δεν Κάναμε Έκτρωση

Γιατί Δεν Κάναμε Έκτρωση

Η ΒΙΚΤΟΡΙΑ, η οποία αναφέρθηκε στο πρώτο άρθρο, είπε στο φίλο της, τον Μπιλ, ότι δεν θα έκανε έκτρωση. «Ένιωθα ότι υπήρχε μια ζωή μέσα μου», είπε η Βικτόρια. «Αντιλαμβανόμουν πως, αν έμενα με τον Μπιλ, δεν θα με υποστήριζε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου, και γι’ αυτό έφυγα».

Εντούτοις, αργότερα ο Μπιλ άλλαξε γνώμη και ζήτησε από τη Βικτόρια να παντρευτούν. Αλλά η φροντίδα του νεογέννητου γιου τους φαινόταν δυσβάσταχτη. «Δεν είχαμε ούτε αυτοκίνητο ούτε χρήματα, τα ρούχα μας ήταν λίγα και γενικά είχαμε ελάχιστα πράγματα», εξήγησε η Βικτόρια. «Ο Μπιλ είχε χαμηλόμισθη εργασία και ήμασταν αναγκασμένοι να μένουμε σε φτωχικό σπίτι με χαμηλό ενοίκιο, αλλά δεν παραιτηθήκαμε».

Και άλλοι επίσης έχουν αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις λόγω κάποιας απρόοπτης εγκυμοσύνης. Ωστόσο, ούτε αυτοί δέχτηκαν να κάνουν έκτρωση. Τι τους βοήθησε να εμμείνουν στην απόφασή τους και να αντεπεξέλθουν στην πίεση που φέρνει η ανατροφή ενός απρόσμενου ή ακόμη και ανεπιθύμητου παιδιού; Το μυστικό ήταν ότι ενήργησαν σύμφωνα με την πολύτιμη σοφία που περιέχεται στη Γραφή.

Μη Βιάζεστε​—Κάντε Πρακτικά Σχέδια

Η Γραφή επισημαίνει με σοφία: «Τα σχέδια του επιμελή οδηγούν αναμφίβολα σε όφελος, αλλά όποιος είναι βιαστικός οδεύει αναμφίβολα προς τη στέρηση».​—Παροιμίες 21:5.

Για την Κόνι, μητέρα τριών αγοριών, εκ των οποίων το ένα ήταν ανάπηρο, η σκέψη ότι θα έκανε άλλο ένα παιδί φαινόταν εφιαλτική. «Είχαμε ήδη πολλά στόματα να θρέψουμε», είπε η ίδια. «Έτσι λοιπόν, σκεφτήκαμε την έκτρωση». Προτού, όμως, πάρει μια βιαστική απόφαση, εμπιστεύτηκε το πρόβλημά της σε μια συνάδελφό της, την Κέι. Εκείνη τη βοήθησε να καταλάβει ότι μέσα της υπήρχε μια αγέννητη ζωή, και αυτή η διαπίστωση την έκανε να αλλάξει τρόπο σκέψης.

Ωστόσο, η Κόνι χρειαζόταν πρακτική βοήθεια για να κάνει τα σχέδιά της. Η Κόνι είχε μια θεία στην περιοχή, και έτσι η Κέι τής πρότεινε να έρθει σε επαφή μαζί της. Όταν η Κόνι τής μίλησε, εκείνη προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει. Εκτός αυτού, ο σύζυγος της Κόνι ανέλαβε επιπλέον εργασία και μετακόμισαν σε πιο φτηνό διαμέρισμα. Με αυτούς τους τρόπους κατάφεραν να φροντίσουν για το νεογέννητο μωρό.

Η Κέι βοήθησε επίσης την Κόνι να βρει φορείς οι οποίοι παρέχουν βοήθεια σε γυναίκες που αντιμετωπίζουν μια απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη. Σε πολλές χώρες, υπάρχουν τέτοιοι φορείς παροχής υποστήριξης σε καινούριες μητέρες που βρίσκονται σε ανάγκη. Μπορεί κάποιος να βρει αυτούς τους φορείς μέσω του Ιντερνέτ ή των τοπικών τηλεφωνικών καταλόγων. Η αναζήτηση βοήθειας ίσως συνεπάγεται μεγάλη προσπάθεια, αλλά «τα σχέδια του επιμελή» είναι εκείνα που στέφονται με επιτυχία.

Δεχτείτε την Πραγματικότητα​—Είναι Ανθρώπινη Ζωή

Η Γραφή λέει: «Του σοφού τα μάτια βρίσκονται στο κεφάλι του· αλλά ο άφρονας προχωρεί μέσα σε απόλυτο σκοτάδι».​—Εκκλησιαστής 2:14.

Η αληθινά σοφή γυναίκα δεν κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα, “προχωρώντας στο σκοτάδι”, σαν να λέγαμε. Χρησιμοποιεί τα “μάτια που βρίσκονται στο κεφάλι της”, τα οποία στην ουσία υπηρετούν τις διανοητικές της δυνάμεις. Αυτό της παρέχει τη δυνατότητα να αξιολογεί επακριβώς τις συνέπειες των πράξεών της. Έτσι λοιπόν, σε αντίθεση με εκείνη που κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα, αγνοώντας το τι συμβαίνει στη μήτρα της, η σοφή γυναίκα ενεργεί με γνήσια συμπόνια για να προστατέψει το ζωντανό έμβρυό της.

Η Στέφανι, μια έγκυος κοπέλα που σκεφτόταν την έκτρωση, είδε σε υπερηχογράφημα το ηλικίας δύο μηνών παιδί που είχε μέσα της. «Ξέσπασα σε κλάματα», είπε η Στέφανι, «καθώς σκέφτηκα: Γιατί να θέλω να σκοτώσω κάτι που είναι ζωντανό;»

Μια άλλη έγκυος αλλά ανύπαντρη νεαρή, ονόματι Ντενίζ, δέχτηκε και αυτή την πραγματικότητα, αναγνωρίζοντας ότι είχε μέσα της μια ζωή. Όταν ο φίλος της τής έδωσε χρήματα και της είπε «να τακτοποιήσει το ζήτημα», η Ντενίζ απάντησε: «Δηλαδή να κάνω έκτρωση; Ποτέ δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο!» Έτσι λοιπόν, αρνήθηκε να θανατώσει το μωρό της.

Τι Μπορεί να Κάνει ο Φόβος των Ανθρώπων

Οι γυναίκες οι οποίες αρχικά μπορεί να σκέφτονται να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους επειδή δέχονται πιέσεις από άλλους θα ήταν σοφό να σκεφτούν την εξής Γραφική παροιμία: «Ο φόβος στήνει για τον άνθρωπο παγίδα· μα αυτός που έχει πεποίθηση στον Κύριο, θα είναι ασφαλής».​—Παροιμίες 29:25, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.

Η 17χρονη Μόνικα ετοιμαζόταν να αρχίσει τις σπουδές της σε κάποια επαγγελματική σχολή, όταν έμεινε έγκυος από το φίλο της. Η μητέρα της, χήρα με πέντε παιδιά, έγινε ράκος. Η επιθυμία της ήταν να μάθει η κόρη της κάποιο επάγγελμα ώστε να μπορέσει να ξεφύγει από τη φτώχεια τους. Μέσα στην απελπισία της, πίεζε τη Μόνικα να κάνει έκτρωση. «Όταν ο γιατρός με ρώτησε αν ήθελα να προχωρήσουμε με την έκτρωση», εξήγησε η Μόνικα, «εγώ του είπα “Όχι!”»

Η μητέρα της, βλέποντας σαστισμένη να εξανεμίζεται το λαμπρό μέλλον της Μόνικα και συλλογιζόμενη το άγχος που θα περιλάμβανε η ανατροφή ενός ακόμη παιδιού, την έδιωξε από το σπίτι. Η Μόνικα πήγε να μείνει με μια θεία της. Έπειτα από λίγες εβδομάδες, όμως, η μητέρα της υποχώρησε και της επέτρεψε να γυρίσει στο σπίτι και να γεννήσει το παιδί της. Τη βοήθησε στη φροντίδα του νεογέννητου Λίον και με τον καιρό αγάπησε πολύ αυτό το αγοράκι.

Στην περίπτωση μιας παντρεμένης γυναίκας, της Ρόμπιν, η πίεση προήλθε από διαφορετική πηγή. «Τον καιρό που έμεινα έγκυος, ο γιατρός μου μού χορηγούσε φάρμακα για κάποια νεφρική λοίμωξη ενώ ακόμη δεν ξέραμε για την εγκυμοσύνη», είπε η Ρόμπιν. «Μου είπαν ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να γεννηθεί το μωρό με σοβαρή νοητική υστέρηση». Κατόπιν, ο γιατρός τής συνέστησε να κάνει έκτρωση. «Του εξήγησα την άποψη της Γραφής για τη ζωή», είπε η Ρόμπιν. «Του είπα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω έκτρωση».

Μολονότι οι ανησυχίες του γιατρού ήταν κατανοητές, η ζωή της Ρόμπιν δεν διέτρεχε άμεσο κίνδυνο. a «Όταν γεννήθηκε η κόρη μου και της έκαναν εξετάσεις», πρόσθεσε η Ρόμπιν, «διαπιστώθηκε ότι είχε απλώς μια ελαφριά νοητική υστέρηση με ήπιου βαθμού εγκεφαλική παράλυση. Ωστόσο, τα καταφέρνει αρκετά καλά. Τώρα, σε ηλικία 15 ετών, διαβάζει όλο και καλύτερα. Η κόρη μου σημαίνει πάρα πολλά για εμένα, και ευχαριστώ τον Ιεχωβά για αυτήν πολλές φορές κάθε μέρα».

Η Φιλία με τον Θεό Έχει Δύναμη

Η Γραφή δηλώνει: «Η στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι για εκείνους που τον φοβούνται».​—Ψαλμός 25:14.

Εκείνο που επηρεάζει την απόφαση πολλών ατόμων τα οποία αρνούνται την έκτρωση είναι το ενδιαφέρον τους για το πώς βλέπει ο Δημιουργός τους αυτό το ζήτημα. Πρώτιστο μέλημά τους είναι η φιλία τους με τον Θεό και η εκτέλεση του θελήματός του. Αυτό ήταν που επηρέασε βαθιά τη Βικτόρια, η οποία αναφέρθηκε νωρίτερα. «Πίστευα ακράδαντα ότι ο Θεός δίνει τη ζωή», είπε η ίδια, «και δεν είχα το δικαίωμα να αφαιρέσω τη ζωή που εκείνος είχε δώσει».

Όταν η Βικτόρια άρχισε να μελετάει επισταμένα τη Γραφή, η φιλία της με τον Θεό δυνάμωσε. Η ίδια ανέφερε: «Η απόφαση που πήρα να κρατήσω το παιδί μου με έφερε πολύ πιο κοντά στον Θεό και με έκανε να θέλω να τον ευαρεστώ σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Όταν προσευχήθηκα για την κατεύθυνσή του, όλα τα άλλα βρήκαν τη θέση τους».

Η φιλία με τον Θεό, την Πηγή της ζωής, βαθαίνει το σεβασμό μας για τη ζωή που υπάρχει στη μήτρα. (Ψαλμός 36:9) Επιπλέον, ο Θεός είναι σε θέση να προμηθεύσει «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» ώστε να βοηθήσει μια γυναίκα και την οικογένειά της να αντιμετωπίσουν κάποια απρογραμμάτιστη εγκυμοσύνη. (2 Κορινθίους 4:7) Κοιτώντας το παρελθόν, πώς βλέπουν την απόφαση που πήραν εκείνοι οι οποίοι έδειξαν σεβασμό για την άποψη του Θεού όσον αφορά τη ζωή;

Δεν Μετανιώνουν

Αυτοί οι γονείς δεν βασανίζονται από ενοχές ή από ένα μόνιμο αίσθημα λύπης και απώλειας. Με τον καιρό, είδαν πραγματικά “τον καρπό της κοιλιάς” ως ανταμοιβή, όχι ως κατάρα! (Ψαλμός 127:3) Η Κόνι, η οποία προαναφέρθηκε, το αναγνώρισε αυτό μόλις δύο ώρες αφότου γέννησε! Κατενθουσιασμένη, φώναξε τη συνάδελφό της την Κέι και της είπε πόσο συγκινημένη ένιωθε για την κορούλα που είχε να μεγαλώσει. Ξεχειλίζοντας από χαρά, η Κόνι πρόσθεσε: «Είναι πέρα ως πέρα αληθινό ότι ο Θεός ευλογεί όσους κάνουν αυτό που τον ευαρεστεί».

Γιατί ωφελούμαστε τόσο πολύ όταν ενεργούμε σε αρμονία με την άποψη του Θεού για τη ζωή; Επειδή, ως η Πηγή της ζωής, ο Θεός εκθέτει στη Γραφή τους νόμους και τους κανόνες του «για το [δικό μας] καλό», για την ευημερία μας.​—Δευτερονόμιο 10:13.

Σύμφωνα με τη Βικτόρια και τον Μπιλ, των οποίων η εμπειρία αναφέρεται στην αρχή τόσο αυτού όσο και του εισαγωγικού άρθρου, η απόφαση που πήραν να μην καταφύγουν στην έκτρωση αποτέλεσε σημείο στροφής στη ζωή τους. Οι ίδιοι εξηγούν το λόγο: «Είχαμε μπλεχτεί βαθιά στα ναρκωτικά, και αν συνεχίζαμε, πιθανότατα θα είχαμε πεθάνει. Αλλά ο σεβασμός για τη ζωή του αγέννητου παιδιού μας μάς ώθησε να σκεφτούμε τι κάναμε με τη δική μας ζωή. Με τη βοήθεια των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλάξαμε».

Ο Λανς, ο γιος τους, κοντεύει τώρα τα 34, και είναι παντρεμένος πάνω από 12 χρόνια. Ο ίδιος εξηγεί: «Από παιδί, οι γονείς μου με δίδασκαν να παίρνω αποφάσεις με βάση τη Γραφή. Αυτό έχει ωφελήσει τόσο πολύ εμένα, τη σύζυγό μου και το παιδί μου ώστε πιστεύουμε ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι». Ο πατέρας του, ο οποίος αρχικά ήθελε να κάνει η Βικτόρια έκτρωση, είπε: «Ανατριχιάζουμε όταν συνειδητοποιούμε πόσο κοντά φτάσαμε στο σημείο να χάσουμε τον πολυαγαπημένο μας γιο».

Σκεφτείτε ξανά τη Μόνικα, η οποία αρνήθηκε να κάνει έκτρωση παρά την πίεση της μητέρας της. «Δύο εβδομάδες μετά τη γέννηση του γιου μου», αναφέρει η ίδια, «ήρθαν σε επαφή μαζί μου Μάρτυρες του Ιεχωβά και έμαθα πώς μπορώ να εναρμονίσω πλήρως τη ζωή μου με τους νόμους του Θεού. Σύντομα, άρχισα να διδάσκω στο γιο μου, τον Λίον, την αξία της υπακοής στον Θεό, και με την πάροδο του χρόνου εκείνος καλλιέργησε ισχυρή αγάπη για Αυτόν. Τώρα, ο Λίον είναι περιοδεύων διάκονος των Μαρτύρων του Ιεχωβά».

Αναλογιζόμενος αυτό που έκανε η μητέρα του, ο Λίον είπε: «Το ότι γνώριζα πως με αγαπούσε τόσο πολύ ώστε μου επέτρεψε να ζήσω παρά την πίεση που αντιμετώπιζε με έκανε να θέλω να χρησιμοποιήσω τη ζωή μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο προκειμένου να δείξω στον Θεό την εκτίμησή μου για αυτό το υπέροχο δώρο».

Πολλοί οι οποίοι έχουν συνειδητοποιήσει την άποψη του Θεού για τη ζωή δεν μετανιώνουν για την απόφαση που πήραν να διατηρήσουν τη ζωή του παιδιού το οποίο τώρα αγαπούν τόσο πολύ. Με καρδιά που ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη, μπορούν να λένε: «Εμείς δεν κάναμε έκτρωση!»

[Υποσημείωση]

a Εάν τη στιγμή της γέννησης πρέπει να γίνει επιλογή ανάμεσα στη ζωή της μητέρας και στη ζωή του παιδιού, υπεύθυνοι για να κάνουν αυτή την επιλογή είναι τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται άμεσα. Εντούτοις, χάρη στην πρόοδο της ιατρικής σε πολλές χώρες, αυτή η περίπτωση έχει γίνει εξαιρετικά σπάνια.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Το υπερηχογράφημα του ηλικίας δύο μηνών παιδιού που είχε μέσα της βοήθησε τη Στέφανι να αποφασίσει τι έπρεπε να κάνει

(Το περίγραμμα έχει προστεθεί)

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Η Βικτόρια και ο Λανς

[Εικόνα στη σελίδα 8, 9]

Η Βικτόρια και ο Μπιλ σήμερα, με τον Λανς και την οικογένειά του

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Η Μόνικα και ο γιος της ο Λίον είναι βαθιά ευγνώμονες για το ότι εκείνη αντιστάθηκε στην πίεση να κάνει έκτρωση πριν από 36 χρόνια