Ο Λόγος για τον Οποίο Βρισκόμαστε Εδώ

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ αποκαλύπτει ότι ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός, δεν ενεργεί ποτέ χωρίς σκοπό. Σκεφτείτε, λόγου χάρη, την προμήθεια που έχει κάνει για τον κύκλο του νερού της γης, ο οποίος καθιστά δυνατή τη ζωή στον πλανήτη μας. Η Γραφή αναφέρεται σε αυτόν τον κύκλο με τον εξής ποιητικό, αλλά ακριβή, τρόπο: «Οι ποταμοί όλοι χύνονται στη θάλασσα, μα η θάλασσα ποτέ της δε γεμίζει· ξαναγυρίζουν τα νερά προς τις πηγές των ποταμών, για να κυλήσουν πάλι».​—Εκκλησιαστής 1:7, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα.

Η Γραφή παρομοιάζει την αξιοπιστία των υποσχέσεων του Θεού με τον κύκλο που μόλις περιγράφτηκε. Όπως γνωρίζουμε σήμερα, η ενέργεια του ήλιου κάνει το νερό να εξατμίζεται από τους ωκεανούς,  τις θάλασσες και τις λίμνες, και αργότερα το νερό επιστρέφει στη γη ως βροχή. Ο Ιεχωβά στρέφει την προσοχή σε αυτόν τον κύκλο και εξηγεί: «Έτσι θα είναι και ο λόγος μου ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου. Δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα, αλλά θα εκτελέσει οπωσδήποτε αυτό που με ευχαριστεί, και θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει».​—Ησαΐας 55:10, 11.

Το καθαρό νερό επιστρέφει από τα σύννεφα στη γη για να κάνει εφικτή τη ζωή πάνω σε αυτήν. Παρόμοια, ο “λόγος του Θεού ο οποίος βγαίνει από το στόμα του” είναι σε θέση να συντηρήσει την πνευματική μας ζωή. Όπως εξήγησε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός: «Ο άνθρωπος πρέπει να ζει, όχι μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Ιεχωβά».​—Ματθαίος 4:4.

Το να λαβαίνουμε πνευματική τροφή από τον Θεό μάς δίνει τη δυνατότητα να συμμορφώνουμε τη ζωή μας με το σκοπό του. Ωστόσο, για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε ποιος είναι ο σκοπός του Θεού. Για παράδειγμα, γιατί δημιούργησε ο Θεός τη γη; Πώς επηρεάζει εμάς ο σκοπός του σχετικά με αυτήν; Ας δούμε.

Ο Σκοπός του Θεού για τη Γη

Επειδή ο Θεός θέλει το καλύτερο για την ανθρωπότητα, έβαλε τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα, στην Εδέμ, έναν παραδεισιακό κήπο. Έπειτα τους έδωσε την εντολή να αποκτήσουν παιδιά, λέγοντας: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη και να την καθυποτάξετε και να έχετε σε υποταγή τα ψάρια της θάλασσας και τα πετούμενα πλάσματα των ουρανών και κάθε ζωντανό πλάσμα που κινείται πάνω στη γη».​—Γένεση 1:26-28· 2:8, 9, 15.

Ποιο συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε από αυτές τις οδηγίες; Δεν είναι ξεκάθαρο ότι ο Θεός ήθελε να καλλιεργηθεί όλη η γη και να γίνει παραδεισιακό σπίτι για την ανθρωπότητα; Ο Λόγος του λέει: «Οι ουρανοί​—στον Ιεχωβά ανήκουν οι ουρανοί, αλλά τη γη την έδωσε στους γιους των ανθρώπων».​—Ψαλμός 115:16.

Εντούτοις, για να γευτούν οι άνθρωποι την εκπλήρωση του σκοπού του Θεού που περιλαμβάνει το να ζουν για πάντα στη γη, θα έπρεπε να τιμούν τον Ιεχωβά υπακούοντάς τον. Αλλά το έκανε αυτό ο Αδάμ; Όχι, εκείνος αμάρτησε παρακούοντας τον Θεό. Με ποιες συνέπειες; Όλοι οι απόγονοί του, μεταξύ των οποίων και όλοι εμείς σήμερα, έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία και το θάνατο, όπως ακριβώς λέει η Γραφή: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει».​—Ρωμαίους 5:12.

Ως αποτέλεσμα, όλοι οι άνθρωποι υπόκεινται στο θάνατο και η γη δεν έχει ακόμη μετατραπεί σε παγγήινο παράδεισο. Μήπως, λοιπόν, έχει αλλάξει ο σκοπός του Θεού για τη γη;

Όχι. Θυμηθείτε τι είπε ο Θεός: «Ο λόγος μου ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου . . . δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα» αλλά «θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει». Επίσης, ο Θεός υποσχέθηκε: «Οτιδήποτε με ευχαριστεί θα το εκτελέσω». (Ησαΐας 45:18· 46:10· 55:11) Και αυτό που ευχαριστεί τον Θεό​—ο σκοπός του—​είναι να γίνει αυτός ο πλανήτης παγγήινος παράδεισος που θα κατοικείται από ανθρώπους οι οποίοι θα τον υπηρετούν για πάντα  ευτυχισμένοι, όπως σκόπευε αρχικά.​—Ψαλμός 37:29· Ησαΐας 35:5, 6· 65:21-24· Αποκάλυψη 21:3, 4.

Ο Σκοπός του Θεού Εκπληρώνεται​—Πώς;

Ο Ιεχωβά εκδήλωσε την απαράμιλλη σοφία και αγάπη του κάνοντας προμήθειες για να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από την κληρονομημένη αμαρτία και τις συνέπειές της​—την ατέλεια και τελικά το θάνατο. Το έπραξε αυτό καθιστώντας δυνατή τη γέννηση ενός γιου ο οποίος δεν θα ήταν υποδουλωμένος στην αμαρτία την οποία έχουν κληρονομήσει όλοι οι άλλοι από τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. Αυτή η προμήθεια ονομάζεται λύτρο, το οποίο δόθηκε ώστε οι άξιοι άνθρωποι να μπορούν να λάβουν αιώνια ζωή. (Ματθαίος 20:28· Εφεσίους 1:7· 1 Τιμόθεο 2:5, 6) Πώς έγινε η προμήθεια του λύτρου;

Ένας άγγελος του Ιεχωβά, ο Γαβριήλ, ανακοίνωσε σε μια παρθένα ονόματι Μαρία ότι επρόκειτο να γεννήσει θαυματουργικά παιδί, εξηγώντας της πώς ήταν δυνατόν να συμβεί αυτό μολονότι δεν είχε «σχέσεις με άντρα». Το θαύμα που έκανε ο Θεός ήταν ότι μετέφερε τη ζωή του πρωτότοκου Γιου του από τη θέση που κατείχε στους ουρανούς σε ένα ωάριο μέσα στη μήτρα της Μαρίας. Με αυτόν τον τρόπο, εκείνη έμεινε έγκυος μέσω της επενέργειας του αγίου πνεύματος του Θεού.​—Λουκάς 1:26-35.

Ο Ιησούς γεννήθηκε περίπου εννιά μήνες αργότερα ως τέλειος άνθρωπος, εφάμιλλος του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ. Στον κατάλληλο καιρό, ήταν σε θέση να προσφέρει την τέλεια ανθρώπινη ζωή του με θυσιαστικό θάνατο. Κάνοντάς το αυτό, ο Ιησούς έγινε “ο δεύτερος Αδάμ”, θέτοντας έτσι τη βάση για να απολυτρωθούν από την αμαρτία και το θάνατο όλοι όσοι θα ήταν πιστοί στον Θεό.​—1 Κορινθίους 15:45, 47.

Ασφαλώς, πρέπει να μας συγκινεί αυτή η μεγάλη αγάπη την οποία έχει εκδηλώσει ο Θεός για εμάς! Όπως λέει η Γραφή: «Ο Θεός αγάπησε τον κόσμο τόσο πολύ, ώστε έδωσε τον μονογενή του Γιο, για να μην καταστραφεί όποιος ασκεί πίστη σε αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή». (Ιωάννης 3:16) Το ερώτημα είναι: Πώς θα ανταποκριθούμε εμείς στην αγάπη του Θεού; Δεν θα πρέπει να εκδηλώνουμε  εκτίμηση για το δώρο του; Εξετάστε κάποια παραδείγματα ατόμων που έχουν τέτοια εκτίμηση.

Πώς να Έχουμε Νόημα στη Ζωή Μας

Η Ντενίζ, η οποία αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, διαπίστωσε ότι τιμώντας τον Θεό, μέσω της υπακοής της στους νόμους και στις οδηγίες του, η ζωή της απέκτησε σκοπό και νόημα. Η ίδια αφηγείται: «Έμαθα από τη Γραφή ότι, εκτός από το μακροπρόθεσμο σκοπό που έχει ο Θεός για την ανθρωπότητα, έχει και ένα συγκεκριμένο έργο για εκείνους που τον λατρεύουν. Δεν μπορώ να φανταστώ πιο ικανοποιητική ζωή από το να χρησιμοποιώ την ελεύθερη βούληση που μου έχει δώσει για να τον αινώ ζώντας σε αρμονία με το σκοπό του».

Μπορούμε να ενεργήσουμε και εμείς έτσι αν μάθουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού και κατόπιν το εκτελούμε. Είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε βιώσει ακόμη στο πλήρες τα οφέλη της λυτρωτικής θυσίας, η οποία θα μας δώσει τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε ανθρώπινη τελειότητα σε έναν νέο κόσμο δικαιοσύνης. Στο μεταξύ, όμως, είναι επιτακτικό να ικανοποιούμε τη λαχτάρα για πνευματικά πράγματα την οποία ο Θεός έχει θέσει μέσα στον καθένα μας.

Ο Ντέιβ, ο οποίος αναφέρθηκε στο πρώτο άρθρο αυτής της σειράς, είναι ένα από τα άτομα που ικανοποίησε την πνευματική του πείνα. Βρήκε απαντήσεις στα ερωτήματά του σχετικά με το νόημα της ζωής. «Κοιτάζοντας πίσω», λέει ο ίδιος, «διαπιστώνω ότι, προτού μάθω για το σκοπό του Θεού, η ζωή μου ήταν γεμάτη άκαρπες προσπάθειες. Τότε δεν το αντιλαμβανόμουν, αλλά η κενότητα που ένιωθα ήταν στην πραγματικότητα μια ανεκπλήρωτη πνευματική ανάγκη. Τώρα δεν έχω ποτέ αυτό το αίσθημα. Κατανοώ γιατί βρίσκομαι εδώ και τι πρέπει να κάνω με τη ζωή μου».

Ναι, ανόμοια με τις σκέψεις των ατελών ανθρώπων, η άποψη του Θεού σχετικά με το νόημα της ζωής, όπως αυτή παρουσιάζεται στη Γραφή, είναι αληθινά ικανοποιητική. Βρισκόμαστε εδώ επειδή ο Ιεχωβά μάς δημιούργησε με κάποιον σκοπό υπόψη​—να αινούμε το όνομά του, να έχουμε καλή σχέση με αυτόν και έτσι να ικανοποιούμε την πνευματική μας ανάγκη. Τόσο σήμερα όσο και σε όλη την αιωνιότητα, μπορούμε να απολαμβάνουμε την εκπλήρωση της θεόπνευστης διακήρυξης: «Ευτυχισμένος είναι ο λαός του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά!»​—Ψαλμός 144:15.

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 8]

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ

Η ύπαρξη παθημάτων θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες όσον αφορά την κατανόηση του γιατί βρισκόμαστε εδώ. Ο Βίκτορ Φρανκλ δήλωσε: «Αν υπάρχει κάποιο νόημα στη ζωή, τότε πρέπει να υπάρχει νόημα και στα παθήματα. Τα παθήματα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής, όπως και οι συμφορές και ο θάνατος».

Η Γραφή εξηγεί την αιτία των παθημάτων και του θανάτου. Δεν ευθύνεται ο Θεός για αυτά. Τουναντίον, πρόκειται για συνέπειες της καταστροφικής απόφασης που πήρε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι να ακολουθήσουν ανεξάρτητη πορεία ζωής από τον Δημιουργό τους. Αυτή την αμαρτωλή τάση την έχουν κληρονομήσει όλοι οι απόγονοί τους και αποτελεί τη ρίζα των ανθρώπινων παθημάτων.

Μολονότι το να κατανοούμε γιατί βρισκόμαστε εδώ δεν λύνει όλα τα προβλήματα της ζωής, παρέχει τη βάση για να τα αντιμετωπίζουμε. Επίσης, βρίσκουμε ελπίδα για το μέλλον, αποβλέποντας σε έναν καιρό κατά τον οποίο τα παθήματα και ο θάνατος θα εξαλειφθούν για πάντα από τον Θεό.

[Διάγραμμα/​Εικόνα στη σελίδα 7]

Η Γραφή παρομοιάζει την αξιοπιστία των υποσχέσεων του Θεού με το θαυμαστό κύκλο του νερού

[Διάγραμμα]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Βροχή

Εξάτμιση

Εξάτμιση

Λίμνες, ποτάμια

Ωκεανοί

[Εικόνα στη σελίδα 8, 9]

Γιατί μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι, στον κατάλληλο καιρό, η γη θα γίνει παράδεισος και θα γεμίσει με ευτυχισμένους, υγιείς ανθρώπους;

[Εικόνα στη σελίδα 9]

“Δεν μπορώ να φανταστώ πιο ικανοποιητική ζωή από το να χρησιμοποιώ την ελεύθερη βούλησή μου για να υπηρετώ τον Θεό”.​—Ντενίζ