1. Για ποιο πράγμα θέλουν να είναι βέβαιοι οι Χριστιανοί γονείς προτού βαφτιστούν τα παιδιά τους;

«ΕΠΙ μήνες έλεγα συνεχώς στον μπαμπά μου και στη μαμά μου ότι ήθελα να βαφτιστώ, και εκείνοι συχνά συζητούσαν μαζί μου για αυτό. Ήθελαν να βεβαιωθούν ότι ήξερα πόσο σοβαρή ήταν η απόφασή μου. Στις 31 Δεκεμβρίου 1934, ήρθε η μέρα για το βαρυσήμαντο αυτό γεγονός της ζωής μου». Με αυτά τα λόγια περιέγραψε η Μπλόσομ Μπραντ τι συνέβη όταν αποφάσισε να βαφτιστεί. Και σήμερα, οι Χριστιανοί γονείς θέλουν να βοηθούν τα παιδιά τους να παίρνουν σοφές αποφάσεις. Αναβάλλοντας το βάφτισμα ή καθυστερώντας το άσκοπα θα άνοιγαν την πόρτα σε πνευματικά προβλήματα. (Ιακ. 4:17) Ωστόσο, ενεργώντας σοφά, οι γονείς θέλουν να είναι βέβαιοι ότι, προτού βαφτιστούν τα παιδιά τους, θα είναι έτοιμα να επωμιστούν την ευθύνη του Χριστιανού μαθητή.

2. (α) Ποια ανησυχία εκφράζουν μερικοί επίσκοποι περιοχής; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

² Μερικοί επίσκοποι περιοχής εκφράζουν την ανησυχία τους επειδή συναντούν νεαρά άτομα στο τέλος της εφηβείας τους ή λίγο πάνω από τα 20 τα οποία έχουν μεγαλώσει σε Χριστιανικά  σπιτικά αλλά δεν έχουν βαφτιστεί ακόμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για άτομα που πηγαίνουν στις συναθροίσεις και στο έργο. Θεωρούν τον εαυτό τους Μάρτυρα του Ιεχωβά. Αλλά για τον άλφα ή βήτα λόγο διστάζουν να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Ιεχωβά και να βαφτιστούν. Τι θα μπορούσε να φταίει; Μερικές φορές, οι γονείς προτρέπουν τα παιδιά να καθυστερήσουν το βάφτισμα. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τέσσερις ανησυχίες που εμποδίζουν κάποιους Χριστιανούς γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να προοδεύσουν ως το βάφτισμα.

3. Για ποιο πράγμα ανησυχούσαν οι γονείς της Μπλόσομ;

³ Οι γονείς της Μπλόσομ εύλογα ανησυχούσαν για το αν η κόρη τους ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να συλλάβει τη σπουδαιότητα και τη σοβαρότητα του βαφτίσματος. Πώς μπορούν οι γονείς να ξέρουν αν το παιδί τους είναι σε θέση να κάνει έγκυρη αφιέρωση;

4. Πώς βοηθάει τους γονείς η εντολή του Ιησού στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20 καθώς διδάσκουν τα παιδιά τους;

⁴ Διαβάστε Ματθαίος 28:19, 20. Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, η Αγία Γραφή δεν καθορίζει μια συγκεκριμένη ηλικία βαφτίσματος. Εντούτοις, οι γονείς θα ωφεληθούν αν κάνουν σκέψεις γύρω από τη σημασία της μαθήτευσης. Το ρήμα μαθητεύω του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου όπως χρησιμοποιείται στο εδάφιο Ματθαίος 28:19 έχει την έννοια ότι κάποιος διδάσκει ένα άτομο με σκοπό να το κάνει μαθητή. Μαθητής είναι αυτός που μαθαίνει και κατανοεί τις διδασκαλίες του Ιησού και είναι αποφασισμένος να τις τηρεί. Επομένως, όλοι οι Χριστιανοί γονείς θα πρέπει να έχουν στόχο τους να διδάσκουν τα παιδιά τους από τη βρεφική ηλικία με σκοπό να τα βοηθήσουν να γίνουν βαφτισμένοι μαθητές του Χριστού. Εννοείται βέβαια ότι ένα βρέφος δεν πληροί τις προϋποθέσεις για βάφτισμα. Αλλά η Γραφή δείχνει ότι ακόμα και σχετικά μικρά παιδιά μπορούν να συλλάβουν και να εκτιμήσουν τις Γραφικές αλήθειες.

5, 6. (α) Βάσει της Βιβλικής περιγραφής για τον Τιμόθεο, τι συμπεραίνουμε σχετικά με το βάφτισμά του; (β) Πώς μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους οι διορατικοί γονείς;

⁵ Ο Τιμόθεος ήταν ένας μαθητής που έκανε την αλήθεια κτήμα του σε νεαρή ηλικία. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, ο Τιμόθεος γνώριζε τις Γραφικές αλήθειες από βρέφος. Αν και μεγάλωσε σε θρησκευτικά διαιρεμένο σπιτικό, η μητέρα του και η γιαγιά του που ήταν Ιουδαίες καλλιέργησαν μέσα του εκτίμηση για τις Γραφές, έτσι όπως τις κατανοούσε ο λαός τους. Ως αποτέλεσμα, η πίστη του ήταν ακλόνητη. (2 Τιμ. 1:5· 3:14, 15) Στο τέλος της εφηβείας του ή λίγο μετά τα 20, ο Τιμόθεος ήταν ήδη ένας Χριστιανός μαθητής που μπορούσε να συστηθεί για ειδικά προνόμια στην εκκλησία.​—Πράξ. 16:1-3.

⁶ Φυσικά, κάθε παιδί είναι μοναδικό. Δεν ωριμάζουν όλα με τον ίδιο ρυθμό ή στην ίδια φάση της ζωής τους. Μερικά διαθέτουν από νωρίς διανοητική και συναισθηματική ωριμότητα σε επαρκή βαθμό και εκφράζουν την επιθυμία να βαφτιστούν. Κάποια άλλα ίσως χρειάζεται να μεγαλώσουν λίγο ακόμα ώστε να είναι έτοιμα για βάφτισμα. Επομένως, οι διορατικοί γονείς δεν πιέζουν τα παιδιά τους να βαφτιστούν. Απεναντίας, βοηθούν το κάθε παιδί να ωριμάσει πνευματικά σύμφωνα με τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης και προόδου. Οι γονείς χαίρονται όταν το παιδί τους παίρνει στα σοβαρά τη σκέψη του εδαφίου Παροιμίες 27:11. (Διαβάστε) Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουν τον στόχο τους​—να βοηθήσουν τα παιδιά τους να γίνουν Χριστιανοί μαθητές. Με αυτόν τον στόχο κατά νου, θα ήταν καλό να αναρωτηθούν: “Έχει το παιδί μου επαρκή γνώση για να αφιερωθεί στον Θεό και να βαφτιστεί;”

7. Χρειάζεται κάποιος που θέλει να βαφτιστεί να έχει γνώση της Γραφής ως την παραμικρή λεπτομέρεια; Εξηγήστε.

⁷ Καθώς οι γονείς διδάσκουν τα παιδιά τους, θέλουν να τα βοηθήσουν να αποκτήσουν ένα στερεό θεμέλιο γνώσης πάνω στο οποίο θα μπορεί να βασιστεί η αφιέρωσή τους. Ωστόσο, δεν απαιτείται να ξέρει κανείς τα πάντα ως την παραμικρή λεπτομέρεια για να μπορέσει να αφιερωθεί στον Θεό και να βαφτιστεί. Όλοι οι μαθητές χρειάζεται να συνεχίσουν να αυξάνουν σε ακριβή γνώση μετά το βάφτισμά τους. (Διαβάστε Κολοσσαείς 1:9, 10) Πόση γνώση λοιπόν απαιτείται αρχικά;

8, 9. Ποια διδάγματα αντλούμε από την αφήγηση για τον Παύλο και τον δεσμοφύλακα;

⁸ Η εμπειρία μιας οικογένειας του πρώτου αιώνα βοηθάει τους γονείς να καταλάβουν τι χρειάζεται. (Πράξ. 16:25-33) Γύρω στο 50 Κ.Χ., στη διάρκεια της δεύτερης ιεραποστολικής του περιοδείας, ο Παύλος επισκέφτηκε τους Φιλίππους. Εκεί, ο ίδιος και ο συνεργάτης του ο Σίλας συνελήφθησαν με βάση ψεύτικες κατηγορίες και ρίχτηκαν στη φυλακή. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ένας σεισμός ταρακούνησε συθέμελα τη φυλακή και άνοιξε όλες τις πόρτες. Ο δεσμοφύλακας, φοβούμενος ότι οι φυλακισμένοι είχαν δραπετεύσει, ήταν έτοιμος να αυτοκτονήσει όταν άκουσε τον Παύλο να του φωνάζει. Ο Παύλος και ο Σίλας έδωσαν εξαιρετική μαρτυρία στον δεσμοφύλακα και στην οικογένειά του. Πώς έδειξαν εκείνοι την εκτίμησή τους για τις αλήθειες που έμαθαν σχετικά με τον Ιησού; Βαφτίστηκαν χωρίς καθυστέρηση. Τι μαθαίνουμε από αυτή την αφήγηση;

⁹ Όπως συνηθιζόταν τότε, ο δεσμοφύλακας ίσως ήταν βετεράνος στρατιωτικός. Δεν γνώριζε τις Γραφές. Για να αποκτήσει λοιπόν ένα στερεό θεμέλιο Γραφικής γνώσης, έπρεπε να μάθει τις βασικές αλήθειες της Γραφής, να κατανοήσει τι σημαίνει να είναι υπηρέτης του Θεού και να πάρει την απόφαση να υπακούει στις διδασκαλίες του Ιησού. Σε σχετικά λίγη ώρα, η γνώση που απέκτησε για τις βασικές Γραφικές αλήθειες και η εκτίμησή του για αυτές τον υποκίνησαν να βαφτιστεί. Αναμφίβολα, συνέχισε να προσθέτει στη γνώση του και μετά το βάφτισμά του. Με αυτό το παράδειγμα κατά νου, τι μπορείτε να κάνετε όταν το παιδί σας εκφράζει εγκάρδια εκτίμηση για τις βασικές Γραφικές διδασκαλίες, μεταξύ αυτών και για το νόημα και τη σπουδαιότητα της αφιέρωσης και του βαφτίσματος; Χριστιανοί γονείς, ίσως συμπεράνετε ότι το παιδί σας μπορεί να μιλήσει με τους πρεσβυτέρους ώστε να διαπιστωθεί αν πληροί τις προϋποθέσεις για να βαφτιστεί. * Όπως συμβαίνει και με άλλους βαφτισμένους μαθητές, θα εξακολουθήσει να αυξάνει σε γνώση για τον σκοπό του Ιεχωβά σε όλη του τη ζωή, ακόμα και σε όλη την αιωνιότητα.​—Ρωμ. 11:33, 34.

10, 11. (α) Τι έχουν συμπεράνει μερικοί γονείς; (β) Τι θα πρέπει να απασχολεί πρωτίστως τους γονείς;

¹⁰ Μερικοί γονείς έχουν συμπεράνει ότι το καλύτερο για το παιδί τους θα ήταν να καθυστερήσει το βάφτισμα προκειμένου να λάβει πρώτα ανώτερη εκπαίδευση και να εξασφαλιστεί μέσω μιας καλής σταδιοδρομίας. Ίσως έχουν καλές προθέσεις, αλλά θα βοηθήσει αυτό το σκεπτικό το παιδί τους να έχει πραγματική επιτυχία; Και το σημαντικότερο, εναρμονίζεται με τις Γραφές; Ποια πορεία προάγει ο Λόγος του Ιεχωβά;​—Διαβάστε Εκκλησιαστής 12:1.

¹¹ Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτός ο κόσμος και όλα τα στοιχεία του εναντιώνονται  στα συμφέροντα και στον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά. (Ιακ. 4:7, 8· 1 Ιωάν. 2:15-17· 5:19) Μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι η καλύτερη άμυνα ενός παιδιού απέναντι στον Σατανά, στον κόσμο του και στην ασεβή νοοτροπία αυτού του κόσμου. Αν ένας γονέας δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στις κοσμικές επιδιώξεις, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση στο παιδί και να θέσει σε κίνδυνο τις προοπτικές του. Θα ήθελαν όντως οι στοργικοί Χριστιανοί γονείς να διαμορφώσει αυτός ο κόσμος την άποψη του παιδιού τους για την επιτυχία; Η αλήθεια είναι ότι γευόμαστε πραγματική χαρά και επιτυχία μόνο όταν βάζουμε τον Ιεχωβά πρώτο στη ζωή μας.​—Διαβάστε Ψαλμός 1:2, 3.

12. Γιατί θέλουν μερικοί γονείς να αναβάλει το παιδί τους το βάφτισμα;

¹² Εξηγώντας γιατί απέτρεπε την κόρη της να βαφτιστεί, μια μητέρα είπε: «Ντρέπομαι που το λέω, αλλά ο κύριος λόγος ήταν η διευθέτηση της αποκοπής». Μερικοί γονείς, όπως και αυτή η αδελφή, σκέφτονται ότι είναι καλύτερα για τον γιο ή την κόρη τους να αναβάλει το βάφτισμα μέχρι να ξεπεράσει την παιδιάστικη τάση για ανόητη συμπεριφορά. (Γέν. 8:21· Παρ. 22:15) Ίσως συμπεραίνουν: “Όσο το παιδί μου δεν είναι βαφτισμένο, δεν μπορεί και να αποκοπεί”. Γιατί είναι απατηλή αυτή η λογίκευση;​—Ιακ. 1:22.

13. Μήπως με το να καθυστερεί κάποιος το βάφτισμα είναι λιγότερο υπόλογος στον Ιεχωβά; Εξηγήστε.

¹³ Είναι ευνόητο ότι οι Χριστιανοί γονείς δεν θα ήθελαν να βαφτιστεί το παιδί τους προτού ωριμάσει αρκετά ώστε να είναι σε θέση να κάνει έγκυρη αφιέρωση. Εντούτοις, θα ήταν λάθος να συμπεράνουν ότι, αν ένα παιδί δεν βαφτιστεί, δεν θα είναι υπόλογο στον Ιεχωβά. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή δεν είναι το βάφτισμα αυτό καθαυτό που κάνει κάποιον υπόλογο στον Ιεχωβά. Απεναντίας, το παιδί είναι υπόλογο στον Ιεχωβά Θεό από τη στιγμή που ξέρει τι είναι σωστό και τι λάθος στα μάτια Του. (Διαβάστε Ιακώβου 4:17) Επομένως, αντί να αποτρέπουν το παιδί τους να βαφτιστεί, οι σοφοί γονείς προσπαθούν σκληρά να δίνουν το καλό παράδειγμα. Θέλουν να καλλιεργήσουν στο παιδί τους από τη βρεφική του ηλικία εγκάρδια εκτίμηση για τους υψηλούς ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά. (Λουκ. 6:40) Αυτή η εκτίμηση είναι η καλύτερη προστασία, γιατί θα υποκινεί το παιδί σας να παραμένει στη δίκαιη οδό του Ιεχωβά.​—Ησ. 35:8.

14. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να υποστηρίξουν τις προσπάθειες των γονέων που βοηθούν τα παιδιά τους να προοδεύσουν ως το βάφτισμα;

¹⁴ Ως πνευματικοί ποιμένες, οι πρεσβύτεροι μπορούν να υποστηρίξουν τις προσπάθειες των γονέων μιλώντας θετικά για τους πνευματικούς στόχους. Μια αδελφή που υπηρέτησε ως σκαπάνισσα 70 και πλέον χρόνια θυμόταν πόσο την επηρέασε μια συζήτηση με τον αδελφό Κάρολο Τ. Ρώσσελ όταν ήταν μόλις έξι χρονών. Όπως είπε: «Αφιέρωσε 15 λεπτά συζητώντας μαζί μου για τους πνευματικούς μου στόχους». Πράγματι, τα θετικά λόγια και η ενθάρρυνση μπορούν να ασκήσουν μακροχρόνια επίδραση. (Παρ. 25:11) Οι πρεσβύτεροι μπορούν επίσης να συμπεριλαμβάνουν γονείς με τα παιδιά τους σε εργασίες στην Αίθουσα Βασιλείας, αναθέτοντας στους νεαρούς καθήκοντα ανάλογα με την ηλικία τους και τις ικανότητές τους.

15. Πώς μπορούν άλλοι στην εκκλησία να ενθαρρύνουν τους νεαρούς;

¹⁵ Τα μέλη της εκκλησίας μπορούν να βοηθήσουν δείχνοντας κατάλληλο προσωπικό ενδιαφέρον στα νεαρά άτομα. Λόγου χάρη, θα μπορούσαν να είναι άγρυπνοι για να παρατηρούν ενδείξεις πνευματικής προόδου. Μήπως κάποιος νεαρός έκανε ένα εγκάρδιο, εύστοχο σχόλιο ή συμμετείχε σε κάποιο μέρος στη μεσοβδόμαδη συνάθροιση; Μήπως  κάποιος νεαρός αντιμετώπισε με επιτυχία μια δοκιμασία της ακεραιότητάς του ή άδραξε μια ευκαιρία να δώσει μαρτυρία στο σχολείο; Να δίνετε αμέσως ειλικρινή έπαινο. Θα μπορούσατε μάλιστα να βάλετε στόχο, πριν ή μετά τη συνάθροιση, να μιλάτε με ένα νεαρό άτομο, εκδηλώνοντας το ειλικρινές σας ενδιαφέρον. Με αυτούς και με άλλους τρόπους, οι νεαροί θα αντιληφθούν ότι ανήκουν «στη μεγάλη εκκλησία».​—Ψαλμ. 35:18.

16, 17. (α) Πώς σχετίζεται το βάφτισμα με τις μελλοντικές προοπτικές ενός ατόμου; (β) Για ποια χαρά αγωνίζονται όλοι οι Χριστιανοί γονείς; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.)

¹⁶ Η ανατροφή ενός παιδιού σύμφωνα με «τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά» είναι ένα από τα μεγαλύτερα προνόμια των Χριστιανών γονέων. (Εφεσ. 6:4· Ψαλμ. 127:3) Ανόμοια με τα παιδιά στο αρχαίο έθνος του Ισραήλ, τα παιδιά των Χριστιανών δεν γεννιούνται ως μέλη ενός λαού αφιερωμένου στον Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, η αγάπη για τον Θεό και την αλήθεια δεν είναι κληρονομική. Από τη μέρα που γεννιέται ένα παιδί, οι γονείς του πρέπει να έχουν σκοπό να το κάνουν Χριστιανό μαθητή, βοηθώντας το να γίνει ένας αφιερωμένος, βαφτισμένος υπηρέτης του Ιεχωβά. Τι θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό από αυτό; Άλλωστε, κατά την επερχόμενη μεγάλη θλίψη, το αν κάποιο άτομο θα λάβει το σημάδι για σωτηρία θα εξαρτηθεί από τη δική του αφιέρωση, το δικό του βάφτισμα και τη δική του πιστή υπηρεσία στον Θεό.​—Ματθ. 24:13.

¹⁷ Όταν η Μπλόσομ Μπραντ αποφάσισε να βαφτιστεί, οι θεοφοβούμενοι γονείς της ήθελαν να βεβαιωθούν ότι ήταν έτοιμη για το πιο σημαντικό βήμα της ζωής της. Μόλις σιγουρεύτηκαν, υποστήριξαν την απόφασή της. Το βράδυ πριν από το βάφτισμά της, ο πατέρας της έκανε κάτι θαυμάσιο. Όπως είπε η Μπλόσομ: «Μας έβαλε να γονατίσουμε όλοι μας και έκανε προσευχή. Είπε στον Ιεχωβά πόσο ευτυχισμένος ήταν για την απόφαση που πήρε το κοριτσάκι του να αφιερώσει τη ζωή του σε Εκείνον». Ύστερα από 60 και πλέον χρόνια, η Μπλόσομ δήλωσε: «Σας διαβεβαιώνω, όσα χρόνια και αν περάσουν, δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη νύχτα!» Γονείς, σας ευχόμαστε να γευτείτε και εσείς χαρά και ικανοποίηση βλέποντας τα παιδιά σας να γίνονται αφιερωμένοι, βαφτισμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά.