1, 2. Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο πρέπει να μας ενδιαφέρει το βιβλίο της Αποκάλυψης;

 ΣΑΣ έχει δώσει ποτέ κάποιος να δείτε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του; Καθώς το ξεφυλλίζετε, βλέπετε ως επί το πλείστον άγνωστα πρόσωπα. Αλλά μια συγκεκριμένη φωτογραφία τραβάει την προσοχή σας. Γιατί; Επειδή είστε και εσείς μέσα. Καθώς την περιεργάζεστε, προσπαθείτε να θυμηθείτε πότε και πού τραβήχτηκε. Προσπαθείτε επίσης να αναγνωρίσετε και τα άλλα πρόσωπα. Εκείνη η φωτογραφία έχει ιδιαίτερη σημασία για εσάς.

² Το βιβλίο της Αποκάλυψης μοιάζει με εκείνη τη φωτογραφία. Γιατί; Για τουλάχιστον δύο λόγους. Κατ’ αρχάς, αυτό το βιβλίο της Γραφής γράφτηκε για εμάς. Στο πρώτο κιόλας εδάφιο, διαβάζουμε: «Αποκάλυψη από τον Ιησού Χριστό, την οποία του έδωσε ο Θεός, για να δείξει στους δούλους του όσα πρέπει να γίνουν σύντομα». (Αποκ. 1:1) Επομένως, το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου δεν είναι για τους ανθρώπους γενικά αλλά για εμάς, τους αφιερωμένους υπηρέτες του Θεού. Εφόσον είμαστε λαός του Θεού, δεν πρέπει να εκπλησσόμαστε διαπιστώνοντας ότι συμμετέχουμε στην εκπλήρωση των προφητειών που βρίσκονται σε αυτό το συναρπαστικό βιβλίο. Με άλλα λόγια, βλέπουμε τον εαυτό μας «στη φωτογραφία».

3, 4. Σύμφωνα με το βιβλίο της Αποκάλυψης, πότε θα εκπληρώνονταν οι προφητείες της, και πώς πρέπει να επηρεάζει αυτό τον καθέναν από εμάς;

³ Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με τον καιρό της εκπλήρωσης αυτών των προφητειών. Ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης  προσδιόρισε αυτόν τον καιρό όταν είπε: «Μέσω θεϊκής έμπνευσης βρέθηκα στην ημέρα του Κυρίου». (Αποκ. 1:10) Όταν ο Ιωάννης έγραψε αυτά τα λόγια γύρω στο 96 Κ.Χ., η «ημέρα του Κυρίου» απείχε πολύ ακόμη. (Ματθ. 25:14, 19· Λουκ. 19:12) Σύμφωνα όμως με τις Βιβλικές προφητείες, εκείνη η ημέρα άρχισε το 1914, όταν ο Ιησούς ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς στον ουρανό. Από εκείνο το έτος και έπειτα, οι προφητείες της Αποκάλυψης, οι οποίες περιλαμβάνουν τον λαό του Θεού, άρχισαν να εκπληρώνονται. Ναι, τώρα ζούμε στην «ημέρα του Κυρίου»!

⁴ Επειδή ζούμε σε αυτόν τον συναρπαστικό καιρό, εμείς είμαστε εκείνοι που χρειάζεται να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη στοργική συμβουλή του εδαφίου Αποκάλυψη 1:3: «Ευτυχισμένος είναι αυτός που διαβάζει μεγαλόφωνα και εκείνοι που ακούν τα λόγια αυτής της προφητείας και τηρούν όσα είναι γραμμένα σε αυτήν, διότι ο προσδιορισμένος καιρός πλησιάζει». Πράγματι, χρειάζεται να “διαβάζουμε μεγαλόφωνα”, να “ακούμε τα λόγια αυτής της προφητείας” και να τα “τηρούμε”. Ποια είναι μερικά από αυτά τα λόγια τα οποία χρειάζεται να τηρούμε;

5. Πώς τονίζει το βιβλίο της Αποκάλυψης την ανάγκη να διασφαλίζουμε ότι η λατρεία μας είναι αποδεκτή στον Ιεχωβά;

⁵ Από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο της Αποκάλυψης, μαθαίνουμε ότι ο Ιησούς είναι πλήρως ενήμερος για όσα συμβαίνουν στις εκκλησίες του λαού του. (Αποκ. 1:12-16, 20· 2:1) Ο Ιησούς το έδειξε αυτό με τα αγγέλματα που έστειλε σε εφτά εκκλησίες της Μικράς Ασίας. Με εκείνα τα αγγέλματα, έδωσε συγκεκριμένη κατεύθυνση για να βοηθήσει τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα να διασφαλίσουν ότι η λατρεία τους ήταν αποδεκτή στον Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, το περιεχόμενο εκείνων των αγγελμάτων ισχύει για όλο τον λαό του Θεού σήμερα. Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Ο Ηγέτης μας, ο Χριστός Ιησούς, ξέρει καλά ποια είναι η πνευματική μας κατάσταση. Βρισκόμαστε υπό την προστατευτική επίβλεψή του. Τίποτα δεν ξεφεύγει από τα μάτια του. Γνωρίζει τι χρειάζεται να κάνουμε για να συνεχίσουμε να έχουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Ποια κατεύθυνση έδωσε την οποία χρειάζεται να τηρούμε σήμερα;

6. (α) Όπως τονίζουν τα εδάφια Αποκάλυψη 2:3, 4, ποιο ουσιαστικό πρόβλημα αποκάλυπτε το άγγελμα του Ιησού προς την εκκλησία της Εφέσου; (β) Ποιο δίδαγμα παίρνουμε εμείς από αυτό;

⁶ Διαβάστε Αποκάλυψη 2:3, 4. Δεν πρέπει να χάσουμε την πρώτη μας αγάπη για τον Ιεχωβά. Σύμφωνα με το άγγελμα του Ιησού προς τους Χριστιανούς στην εκκλησία της Εφέσου, εκείνοι είχαν δείξει υπομονή και δεν είχαν πάψει να υπηρετούν τον Ιεχωβά παρά τις διάφορες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν. Ωστόσο, είχαν χάσει την αγάπη που είχαν πρώτα. Χρειαζόταν να αναζωπυρώσουν εκείνη την αγάπη. Διαφορετικά, η λατρεία τους δεν θα ήταν αποδεκτή. Παρόμοια και σήμερα, εμείς δεν αρκεί απλώς να υπομένουμε. Χρειάζεται να υπομένουμε για τους σωστούς λόγους. Αυτό που ενδιαφέρει τον Θεό μας είναι, όχι μόνο τι κάνουμε, αλλά και γιατί το κάνουμε. Θεωρεί σημαντικά τα κίνητρά μας επειδή αναμένει να βασίζεται η λατρεία μας στη βαθιά μας αγάπη και στην εκτίμησή μας για εκείνον.​—Παρ. 16:2· Μάρκ. 12:29, 30.

7. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Αποκάλυψη 3:1-3, ποιο πρόβλημα διέκρινε ο Ιησούς στην εκκλησία των Σάρδεων; (β) Τι χρειάζεται να κάνουμε εμείς;

⁷ Διαβάστε Αποκάλυψη 3:1-3. Πρέπει να παραμένουμε άγρυπνοι. Τα μέλη της εκκλησίας των Σάρδεων είχαν διαφορετικό πρόβλημα. Παρότι στο παρελθόν υπήρξαν πνευματικά δραστήριοι, είχαν χαλαρώσει όσον αφορά την  υπηρεσία τους προς τον Θεό. Γι’ αυτό, ο Ιησούς τούς είπε να “ξυπνήσουν”. Ποιο είναι το προειδοποιητικό δίδαγμα για εμάς; Εννοείται ότι ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει το έργο μας. (Εβρ. 6:10) Ωστόσο, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μόνο σε όσα έχουμε κάνει στην υπηρεσία του Ιεχωβά στο παρελθόν. Αν και ίσως έχουμε περισσότερους περιορισμούς από ό,τι προηγουμένως, χρειάζεται να είμαστε πολυάσχολοι «στο έργο του Κυρίου», παραμένοντας άγρυπνοι μέχρι το τέλος.​—1 Κορ. 15:58· Ματθ. 24:13· Μάρκ. 13:33.

8. Ποιο δίδαγμα παίρνουμε από τα λόγια που απευθύνθηκαν στους αδελφούς της Λαοδίκειας; (Αποκάλυψη 3:15-17)

⁸ Διαβάστε Αποκάλυψη 3:15-17. Πρέπει να αποδίδουμε λατρεία με ζήλο και ολόκαρδα. Το άγγελμα του Ιησού προς τους αδελφούς της Λαοδίκειας ανέδειξε ένα άλλο πρόβλημα. Αυτοί ήταν “χλιαροί” ως προς τη λατρεία τους. Λόγω της απάθειάς τους, ο Ιησούς τούς είπε ότι ήταν “ταλαίπωροι και αξιολύπητοι”. Χρειαζόταν να εκδηλώσουν φλογερό ζήλο για τον Ιεχωβά και για τη λατρεία του. (Αποκ. 3:19) Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Αν έχουμε χάσει ως έναν βαθμό τον ζήλο μας, πρέπει να τονώσουμε την εκτίμησή μας για τα πνευματικά πλούτη που έχουμε. (Αποκ. 3:18) Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψουμε στην επιδίωξη ενός άνετου τρόπου ζωής να αποσπάσει την προσοχή μας, κάνοντάς μας να υποβιβάσουμε τις πνευματικές δραστηριότητες σε δεύτερη θέση.

9. Όπως δείχνουν τα αγγέλματα του Ιησού προς τους Χριστιανούς της Περγάμου και των Θυατείρων, ποιον κίνδυνο χρειάζεται να αποφεύγουμε;

⁹ Πρέπει να απορρίπτουμε τις διδασκαλίες των αποστατών. Ο Ιησούς επέπληξε ορισμένους στην Πέργαμο επειδή προωθούσαν διαιρέσεις και αιρέσεις. (Αποκ. 2:14-16) Επαίνεσε εκείνους στα Θυάτειρα που είχαν μείνει μακριά από τα «βαθιά πράγματα του Σατανά» και τους πρότρεψε να “κρατήσουν γερά” την αλήθεια. (Αποκ. 2:24-26) Κάποιοι αδύναμοι Χριστιανοί εκεί οι οποίοι είχαν επιτρέψει στον εαυτό τους να παραπλανηθεί από ψευδείς διδασκαλίες έπρεπε να μετανοήσουν. Τι θα πούμε για εμάς σήμερα; Πρέπει να απορρίπτουμε οποιαδήποτε διδασκαλία συγκρούεται με τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά. Οι αποστάτες μπορεί να έχουν «όψη ευσέβειας», αλλά «αρνούνται τη δύναμή της». (2 Τιμ. 3:5) Είναι ευκολότερο να εντοπίζουμε και να απορρίπτουμε τις ψευδείς διδασκαλίες αν είμαστε επιμελείς σπουδαστές του Λόγου του Θεού.​—2 Τιμ. 3:14-17· Ιούδα 3, 4.

10. Ποιο άλλο δίδαγμα μπορούμε να πάρουμε από αυτά που είπε ο Ιησούς στις εκκλησίες της Περγάμου και των Θυατείρων;

 ¹⁰ Δεν πρέπει να διαπράττουμε, να ανεχόμαστε ή να παραβλέπουμε οποιαδήποτε μορφή ανηθικότητας. Υπήρχε άλλο ένα πρόβλημα στην Πέργαμο και στα Θυάτειρα. Ο Ιησούς καταδίκασε μερικούς σε εκείνες τις εκκλησίες επειδή δεν απέρριπταν την ανηθικότητα. (Αποκ. 2:14, 20) Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Δεν μπορούμε να αναμένουμε ότι ο Ιεχωβά θα δικαιολογεί οποιαδήποτε ανήθικη διαγωγή μας, ακόμα και αν τον υπηρετούμε επί πολλά χρόνια και αυτή τη στιγμή έχουμε αρκετά προνόμια. (1 Σαμ. 15:22· 1 Πέτρ. 2:16) Ο Ιεχωβά αναμένει να τηρούμε τους υψηλούς ηθικούς κανόνες του, όσο και αν κατρακυλούν τα πρότυπα του κόσμου.​—Εφεσ. 6:11-13.

11. Τι μάθαμε ως τώρα; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο « Διδάγματα για Εμάς Σήμερα».)

¹¹ Πώς μπορούμε να συνοψίσουμε όσα μάθαμε ως τώρα; Είδαμε ότι χρειάζεται να διασφαλίζουμε πως η λατρεία μας είναι αποδεκτή στον Ιεχωβά. Αν αυτή τη στιγμή κάνουμε κάτι που θα καθιστούσε τη λατρεία μας μη αποδεκτή, χρειάζεται να αναλάβουμε αμέσως δράση για να διορθώσουμε την κατάσταση. (Αποκ. 2:5, 16· 3:3, 16) Εντούτοις, ο Ιησούς τόνισε και κάτι άλλο στα αγγέλματά του προς τις εκκλησίες. Περί τίνος πρόκειται;

12. Τι είπε ο Ιησούς στους αδελφούς της Σμύρνης και της Φιλαδέλφειας το οποίο πρέπει να ενδιαφέρει και εμάς σήμερα; (Αποκάλυψη 2:10)

¹² Ας εξετάσουμε τώρα τα αγγέλματα του Ιησού προς τις εκκλησίες της Σμύρνης και της Φιλαδέλφειας. Είπε στους Χριστιανούς εκεί να μη φοβούνται να υποστούν διωγμό, επειδή η πιστότητά τους επρόκειτο να ανταμειφθεί. (Διαβάστε Αποκάλυψη 2:10· 3:10) Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς σήμερα; Πρέπει να αναμένουμε διωγμό και να είμαστε διατεθειμένοι να τον υπομείνουμε. (Ματθ. 24:9, 13· 2 Κορ. 12:10) Γιατί είναι σημαντική αυτή η υπενθύμιση;

13, 14. Πώς επηρεάζεται ο λαός του Θεού από τα γεγονότα που περιγράφονται στο 12ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης;

¹³ Το βιβλίο της Αποκάλυψης μας πληροφορεί ότι ο λαός του Θεού επρόκειτο να υποστεί διωγμό στην εποχή μας​—την «ημέρα του Κυρίου». Το 12ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης αναφέρει ότι ξεσπάει πόλεμος στον ουρανό αμέσως μετά τη γέννηση της Βασιλείας του Θεού. Ο Μιχαήλ​—ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός—​και τα στρατεύματά του πολεμούν με τον Σατανά και τους δαίμονές του. (Αποκ. 12:7, 8) Ως αποτέλεσμα, εκείνοι οι εχθροί του Θεού υφίστανται ήττα και ρίχνονται στη γη, φέρνοντας ανείπωτα βάσανα στη γη και στους κατοίκους της. (Αποκ. 12:9, 12) Αλλά πώς επηρεάζει αυτή η εξέλιξη τον λαό του Θεού;

 ¹⁴ Η Αποκάλυψη μας λέει κατόπιν ποια είναι η αντίδραση του Σατανά. Αφού δεν έχει πλέον πρόσβαση στο ουράνιο βασίλειο, έχει βάλει στο στόχαστρο του θυμού του το υπόλοιπο των χρισμένων, οι οποίοι είναι οι επίγειοι εκπρόσωποι της Βασιλείας του Θεού και «έχουν το έργο της επίδοσης μαρτυρίας για τον Ιησού». (Αποκ. 12:17· 2 Κορ. 5:20· Εφεσ. 6:19, 20) Πώς έχει εκπληρωθεί αυτή η προφητεία;

15. Ποιους αντιπροσωπεύουν οι «δύο μάρτυρες» που αναφέρονται στο 11ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, και τι τους συνέβη;

¹⁵ Ο Σατανάς υποκίνησε μια επίθεση στους χρισμένους αδελφούς που ηγούνταν στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Κάποιοι επιφανείς αδελφοί ανάμεσά τους ήταν οι συμβολικοί «δύο μάρτυρες» για τους οποίους λέγεται ότι θανατώθηκαν. * (Αποκ. 11:3, 7-11) Το 1918, οχτώ υπεύθυνοι αδελφοί καταδικάστηκαν σε μεγάλες ποινές φυλάκισης με βάση ψεύτικες κατηγορίες. Από ανθρώπινη άποψη, φαινόταν ότι το έργο αυτών των χρισμένων είχε «θανατωθεί».

16. Ποια εκπληκτική εξέλιξη σημειώθηκε το 1919, αλλά τι συνέχισε να κάνει ο Σατανάς έκτοτε;

¹⁶ Η προφητεία στο 11ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης δήλωνε επίσης ότι οι «δύο μάρτυρες» θα επανέρχονταν στη ζωή μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στην εκπλήρωση της προφητείας, συνέβη κάτι εκπληκτικό το επόμενο κιόλας έτος μετά τη φυλάκισή τους. Στις αρχές του 1919, εκείνοι οι χρισμένοι αδελφοί αποφυλακίστηκαν, και αργότερα οι κατηγορίες αποσύρθηκαν. Οι αδελφοί ξανάρχισαν αμέσως το έργο της Βασιλείας. Αλλά οι επιθέσεις του Σατανά στον λαό του Θεού δεν έπαψαν. Έκτοτε, ο Σατανάς έχει εξαπολύσει έναν «ποταμό» διωγμού ενάντια σε όλο τον λαό του Θεού. (Αποκ. 12:15) Πραγματικά, «εδώ είναι που απαιτείται υπομονή και πίστη» από τον καθέναν μας.​—Αποκ. 13:10.

17. Ποια απροσδόκητη βοήθεια έχει λάβει ο λαός του Θεού, παρότι είναι ο στόχος των επιθέσεων του Σατανά;

¹⁷ Το 12ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης δείχνει κατόπιν ότι ο λαός του Θεού θα λάβαινε βοήθεια από μια απρόσμενη πηγή. Συμβολικά μιλώντας, «η γη» θα κατάπινε «τον ποταμό» του διωγμού. (Αποκ. 12:16) Αυτό ακριβώς συνέβη. Κατά καιρούς, τα πιο σταθερά στοιχεία του κόσμου του Σατανά, όπως ορισμένα δικαστικά συστήματα, έχουν προστρέξει σε βοήθεια του λαού του Θεού. Επανειλημμένα, οι υπηρέτες  του Ιεχωβά έχουν κερδίσει δικαστικές υποθέσεις, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν κάποιον βαθμό ελευθερίας. Πώς έχουν χρησιμοποιήσει αυτή την ελευθερία; Έχουν αξιοποιήσει πλήρως κάθε ευκαιρία για να κάνουν το έργο που τους έχει αναθέσει ο Ιεχωβά. (1 Κορ. 16:9) Τι περιλαμβάνει αυτό το έργο;

18. Ποιο είναι το πρώτιστο έργο μας αυτές τις τελευταίες ημέρες;

¹⁸ Ο Ιησούς προφήτευσε ότι ο λαός του θα διακήρυττε τα «καλά νέα της Βασιλείας [του Θεού]» σε όλη τη γη προτού έρθει το τέλος. (Ματθ. 24:14) Καθώς το κάνουν αυτό, έχουν την υποστήριξη ενός αγγέλου, ή μιας ομάδας αγγέλων, που αναφέρεται ότι έχει «αιώνια καλά νέα να διακηρύξει προς τους κατοίκους της γης, προς κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό».​—Αποκ. 14:6.

19. Ποιο άλλο άγγελμα πρέπει να κηρύττουν εκείνοι που αγαπούν τον Ιεχωβά;

¹⁹ Τα καλά νέα της Βασιλείας δεν είναι το μόνο άγγελμα που πρέπει να διακηρύξει ο λαός του Θεού. Χρειάζεται επίσης να υποστηρίζουν το έργο των αγγέλων οι οποίοι περιγράφονται στα κεφάλαια 8 έως 10 της Αποκάλυψης. Αυτοί οι άγγελοι αναγγέλλουν μια σειρά από «αλίμονο» για εκείνους που απορρίπτουν τη Βασιλεία του Θεού. Συνεπώς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν ένα άγγελμα κρίσης, το οποίο παρομοιάζεται με «χαλάζι και φωτιά», αποκαλύπτοντας τις κρίσεις του Θεού κατά των διαφόρων στοιχείων του πονηρού κόσμου του Σατανά. (Αποκ. 8:7, 13) Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ότι το τέλος είναι κοντά ώστε να κάνουν ριζικές αλλαγές στη ζωή τους και να επιζήσουν από την ημέρα του θυμού του Ιεχωβά. (Σοφ. 2:2, 3) Αλλά αυτό το άγγελμα δεν είναι δημοφιλές. Απαιτείται θάρρος για να το διακηρύττουμε. Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, το τελικό άγγελμα κρίσης θα γίνει ακόμα δριμύτερο.​—Αποκ. 16:21.

20. Τι θα εξετάσουμε στα επόμενα δύο άρθρα;

²⁰ Χρειάζεται πραγματικά να τηρούμε «τα λόγια αυτής της προφητείας» επειδή περιλαμβανόμαστε στην εκπλήρωση όσων διαβάζουμε στο βιβλίο της Αποκάλυψης. (Αποκ. 1:3) Αλλά πώς μπορούμε να υπομένουμε πιστά τον διωγμό και να συνεχίζουμε να κηρύττουμε με τόλμη αυτά τα αγγέλματα; Θα μας ενισχύσουν δύο πράγματα: πρώτον, τα όσα αποκαλύπτει το βιβλίο της Αποκάλυψης σχετικά με τους εχθρούς του Θεού και, δεύτερον, οι μελλοντικές ευλογίες που θα λάβουμε αν παραμείνουμε πιστοί. Θα εξετάσουμε αυτά τα θέματα στα επόμενα δύο άρθρα.