1, 2. (α) Γιατί είναι προβληματισμένοι οι μαθητές; (β) Για τι είδους θερισμό μιλάει ο Ιησούς;

 ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ είναι προβληματισμένοι. Ο Ιησούς μόλις τους είπε: «Σηκώστε τα μάτια σας και δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό». Κοιτάζουν προς τα εκεί που τους δείχνει, μα οι αγροί που βλέπουν δεν είναι λευκοί, αλλά πράσινοι​—από το χρώμα του κριθαριού που μόλις έχει βλαστήσει. “Ποιος θερισμός;” πιθανότατα αναρωτιούνται. “Θέλει μήνες ακόμα”.​—Ιωάν. 4:35.

² Ο Ιησούς, όμως, δεν μιλάει για κυριολεκτικό θερισμό. Αντίθετα, χρησιμοποιεί αυτή την ευκαιρία για να διδάξει στους μαθητές του δύο σημαντικά μαθήματα για έναν πνευματικό θερισμό​—έναν θερισμό ανθρώπων. Ποια είναι αυτά τα μαθήματα; Για να πάρουμε την απάντηση, ας εξετάσουμε την αφήγηση πιο λεπτομερώς.

3. (α) Τι ώθησε πιθανώς τον Ιησού να πει: “Οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό”; (Βλέπε υποσημείωση.) (β) Πώς διευκρίνισε ο Ιησούς τι εννοούσε;

³ Ο συγκεκριμένος διάλογος του Ιησού με τους μαθητές του έλαβε χώρα στα τέλη του 30 Κ.Χ., κοντά στη σαμαρειτική πόλη Συχάρ. Ενώ οι μαθητές του μπήκαν στην πόλη, ο Ιησούς έμεινε πίσω. Εκεί, σε ένα πηγάδι, μετέδωσε πνευματικές αλήθειες σε μια γυναίκα η οποία αντιλήφθηκε αμέσως τη σπουδαιότητά τους. Όταν επέστρεψαν οι μαθητές, εκείνη έτρεξε στη Συχάρ για να πει στους συντοπίτες της τα εκπληκτικά πράγματα που είχε μάθει. Τα λόγια της προκάλεσαν αίσθηση, και πολλοί έσπευσαν στο πηγάδι για να συναντήσουν τον Ιησού. Ενδεχομένως εκείνη τη στιγμή​—καθώς ο Ιησούς κοίταξε πέρα από τους αγρούς και είδε ένα πλήθος Σαμαρειτών να πλησιάζει—​δήλωσε: «Δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό». a Έπειτα, για να διευκρινίσει ότι εννοούσε πνευματικό και όχι κυριολεκτικό θερισμό, πρόσθεσε: «Ο θεριστής . . . μαζεύει καρπό για αιώνια ζωή».​—Ιωάν. 4:5-30, 36.

4. (α) Ποια δύο μαθήματα σχετικά με το θερισμό δίδαξε ο Ιησούς; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

⁴ Ποια δύο σημαντικά μαθήματα σχετικά με τον πνευματικό θερισμό δίδαξε ο Ιησούς; Πρώτον, το έργο είναι επείγον. Η δήλωσή του ότι “οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό” ήταν ένα κάλεσμα προς τους ακολούθους του για δράση. Για να τους εντυπώσει το επείγον  της κατάστασης, πρόσθεσε: «Ήδη ο θεριστής λαβαίνει μισθό». Ναι, ο θερισμός είχε ήδη αρχίσει​—δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο! Δεύτερον, οι εργάτες είναι χαρούμενοι. Σπορείς και θεριστές θα «χαίρονται μαζί», είπε ο Ιησούς. (Ιωάν. 4:35β, 36) Όπως και ο ίδιος ο Ιησούς προφανώς χάρηκε όταν είδε ότι «πολλοί Σαμαρείτες . . . έθεσαν πίστη σε αυτόν», έτσι και οι μαθητές του θα ένιωθαν βαθιά χαρά καθώς θα εργάζονταν ολόψυχα στο θερισμό. (Ιωάν. 4:39-42) Αυτή η αφήγηση του πρώτου αιώνα έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς επειδή σκιαγραφεί αυτό που συμβαίνει σήμερα στο μεγαλύτερο πνευματικό θερισμό όλων των εποχών. Πότε άρχισε αυτός ο σύγχρονος θερισμός; Ποιοι συμμετέχουν; Ποια είναι τα αποτελέσματα;

5. Ποιος ηγείται στον παγγήινο θερισμό, και πώς δείχνει το όραμα του Ιωάννη ότι το έργο είναι επείγον;

⁵ Σε ένα όραμα που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη, ο Ιεχωβά αποκαλύπτει ότι ανέθεσε στον Ιησού να ηγηθεί σε έναν παγγήινο θερισμό ανθρώπων. (Διαβάστε Αποκάλυψη 14:14-16) Σε αυτό το όραμα, ο Ιησούς απεικονίζεται με στέμμα και δρεπάνι. Το «χρυσό στέμμα στο κεφάλι του» επιβεβαιώνει τη θέση του ως ανάσσοντος Βασιλιά. Το «κοφτερό δρεπάνι στο χέρι του» πιστοποιεί το ρόλο του ως Θεριστή. Δηλώνοντας μέσω ενός αγγέλου ότι «ο θερισμός της γης είναι εντελώς ώριμος», ο Ιεχωβά τονίζει ότι το έργο είναι επείγον. Πράγματι, «ήρθε η ώρα για το θέρισμα»​—δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο! Ανταποκρινόμενος στην εντολή του Θεού «βάλε το δρεπάνι σου», ο Ιησούς βάζει με ορμή το δρεπάνι του και η γη θερίζεται​—δηλαδή θερίζονται οι άνθρωποι που κατοικούν στη γη. Αυτό το συναρπαστικό όραμα μας υπενθυμίζει ότι και πάλι “οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό”. Μας βοηθάει άραγε να προσδιορίσουμε πότε άρχισε αυτός ο παγγήινος θερισμός; Ναι!

6. (α) Πότε άρχισε η «εποχή του θερισμού»; (β) Πότε άρχισε ο καθαυτό «θερισμός της γης»; Εξηγήστε.

⁶ Εφόσον στο όραμα του Ιωάννη στο 14ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης ο Ιησούς, ο Θεριστής, απεικονίζεται με στέμμα (εδάφιο 14), ο διορισμός του ως Βασιλιά το 1914 είχε ήδη λάβει χώρα. (Δαν. 7:13, 14) Κάποια στιγμή έπειτα από αυτό, δίνεται στον Ιησού η εντολή να αρχίσει το θερισμό (εδάφιο 15). Τα γεγονότα παρουσιάζονται με την ίδια σειρά στην παραβολή για το θερισμό του σιταριού, όπου ο Ιησούς δηλώνει: «Ο θερισμός είναι η τελική περίοδος ενός συστήματος πραγμάτων». Επομένως, η εποχή του θερισμού και η τελική περίοδος αυτού του συστήματος πραγμάτων άρχισαν τον ίδιο καιρό​—το 1914. Κάποια στιγμή αργότερα μέσα στην «εποχή του θερισμού», άρχισε ο καθαυτό θερισμός. (Ματθ. 13:30, 39) Καθώς βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση από άποψη χρόνου, κοιτάζοντας πίσω βλέπουμε ότι ο θερισμός ξεκίνησε μερικά χρόνια αφότου άρχισε ο Ιησούς να κυβερνάει ως Βασιλιάς. Πρώτα, από το 1914 ως τις αρχές του 1919, ο Ιησούς επιτέλεσε ένα έργο καθαρισμού μεταξύ των χρισμένων ακολούθων του. (Μαλ. 3:1-3· 1 Πέτρ. 4:17) Έπειτα, το 1919, άρχισε «ο θερισμός της γης». Χωρίς  καθυστέρηση, ο Ιησούς χρησιμοποίησε τον νεοδιορισμένο πιστό δούλο για να βοηθήσει τους αδελφούς μας να αντιληφθούν τον επείγοντα χαρακτήρα του έργου κηρύγματος. Δείτε τι συνέβη.

7. (α) Ποια ανάλυση βοήθησε τους αδελφούς μας να αντιληφθούν τον επείγοντα χαρακτήρα του έργου; (β) Τι παροτρύνθηκαν να κάνουν οι αδελφοί μας;

⁷ Τον Ιούλιο του 1920, Η Σκοπιά δήλωσε: “Είναι καταφανές από την εξέταση των Γραφών ότι χορηγήθηκε μεγάλο προνόμιο στην εκκλησία για τη μετάδοση του αγγέλματος που αφορά τη Βασιλεία”. Για παράδειγμα, τα προφητικά λόγια του Ησαΐα βοήθησαν τους αδελφούς να αντιληφθούν ότι τα νέα της Βασιλείας έπρεπε να γνωστοποιηθούν παγκόσμια. (Ησ. 49:6· 52:7· 61:1-3) Δεν ήξεραν πώς θα μπορούσε να επιτελεστεί ένα τέτοιο έργο, αλλά ήταν βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα τους άνοιγε το δρόμο. (Διαβάστε Ησαΐας 59:1) Ως αποτέλεσμα αυτής της σαφέστερης άποψης για τον επείγοντα χαρακτήρα του έργου κηρύγματος, οι αδελφοί μας παροτρύνθηκαν να αυξήσουν τη δράση τους. Πώς ανταποκρίθηκαν;

8. Ποιες δύο αλήθειες για το έργο κηρύγματος αντιλήφθηκαν οι αδελφοί μας το 1921;

⁸ Το Δεκέμβριο του 1921, Η Σκοπιά ανακοίνωσε: “Αυτό υπήρξε το καλύτερο έτος από όλα. Περισσότεροι άνθρωποι άκουσαν το άγγελμα της αλήθειας στη διάρκεια του 1921 από οποιοδήποτε προηγούμενο έτος”. Επίσης πρόσθεσε: “Υπάρχει πολύ έργο ακόμα. . . . Ας το επιτελέσουμε με χαρούμενη καρδιά”. Προσέξτε ότι οι αδελφοί αντιλήφθηκαν τις ίδιες δύο σημαντικές αλήθειες για το έργο κηρύγματος τις οποίες είχε εντυπώσει ο Ιησούς στους αποστόλους του: Το έργο είναι επείγον και οι εργάτες χαρούμενοι.

9. (α) Τι δήλωσε Η Σκοπιά το 1954 για το έργο θερισμού, και γιατί; (β) Ποια παγκόσμια αύξηση έχει σημειωθεί στους ευαγγελιζομένους τα τελευταία 50 χρόνια; (Βλέπε το διάγραμμα « Παγκόσμια Αύξηση».)

⁹ Τη δεκαετία του 1930, όταν οι αδελφοί κατανόησαν ότι ένα μεγάλο πλήθος άλλων προβάτων θα ανταποκρινόταν στο άγγελμα της Βασιλείας, το έργο κηρύγματος εντάθηκε ακόμα περισσότερο. (Ησ. 55:5· Ιωάν. 10:16· Αποκ. 7:9) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι διαγγελείς της Βασιλείας αυξήθηκαν από 41.000 το 1934 σε 500.000 το 1953! Η Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1954 (1 Απριλίου 1955 στην ελληνική) συμπέρανε ορθά: “Το πνεύμα του Ιεχωβά και η δύναμη του Λόγου του είναι εκείνα που επιτέλεσαν αυτή τη μεγάλη παγκόσμια συγκομιδή”. b​—Ζαχ. 4:6.

10, 11. Ποιες πτυχές της ανάπτυξης του σπόρου τονίζονται στην παραβολή για τον κόκκο του σιναπιού;

¹⁰ Στις παραβολές του για τη Βασιλεία, ο Ιησούς προείπε με γλαφυρή γλώσσα το αποτέλεσμα του έργου θερισμού. Ας εξετάσουμε τις παραβολές για τον κόκκο του σιναπιού και για το προζύμι. Θα εστιάσουμε ιδιαίτερα στο πώς έχουν εκπληρωθεί στον καιρό του τέλους.

¹¹ Η παραβολή για τον κόκκο του σιναπιού. Κάποιος φυτεύει έναν κόκκο σιναπιού. Έπειτα ο κόκκος αναπτύσσεται και γίνεται δέντρο στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο τα πουλιά. (Διαβάστε Ματθαίος 13:31, 32) Ποιες πτυχές της ανάπτυξης του σπόρου τονίζει αυτή η παραβολή; (1) Ο βαθμός της ανάπτυξης, ή αλλιώς της αύξησης, είναι εκπληκτικός. «Ο πιο μικροσκοπικός από όλους τους σπόρους» γίνεται δέντρο με «μεγάλα κλαδιά». (Μάρκ. 4:31, 32) (2) Η αύξηση είναι βέβαιη. «Αφού σπαρθεί [ο σπόρος], ψηλώνει». Ο Ιησούς δεν λέει «Ίσως ψηλώσει». Απεναντίας, λέει: «Ψηλώνει». Η ανάπτυξή του δεν μπορεί να παρεμποδιστεί. (3) Το δέντρο που αναπτύσσεται προσελκύει επισκέπτες και παρέχει καταφύγιο. «Τα πουλιά του ουρανού έρχονται» και «φωλιάζουν στη σκιά του». Πώς εφαρμόζονται αυτές οι τρεις πτυχές στον σύγχρονο πνευματικό θερισμό;

12. Πώς εφαρμόζεται η παραβολή για τον κόκκο του σιναπιού στο σημερινό θερισμό; (Βλέπε επίσης το διάγραμμα « Αύξηση των Γραφικών Μελετών».)

¹² (1) Ο βαθμός της αύξησης: Η παραβολή τονίζει την αύξηση του αγγέλματος της Βασιλείας και της Χριστιανικής εκκλησίας. Από το 1919, οι ζηλωτές εργάτες του θερισμού συγκεντρώνονται στην αποκαταστημένη Χριστιανική εκκλησία. Εκείνον τον καιρό οι εργάτες ήταν λίγοι, αλλά ο αριθμός τους αυξήθηκε ταχύτατα. Μάλιστα, η αύξηση από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα υπήρξε εξαιρετικά εντυπωσιακή. (Ησ. 60:22) (2) Βεβαιότητα: Τίποτα δεν μπόρεσε να παρεμποδίσει την αύξηση της Χριστιανικής εκκλησίας. Όσο σκληρά και αν προσπάθησαν οι εχθροί του Θεού να καταπνίξουν το μικροσκοπικό σπόρο, εκείνος συνέχισε να αναπτύσσεται​—παραμερίζοντας κάθε εμπόδιο. (Ησ. 54:17) (3) Καταφύγιο: «Τα πουλιά του ουρανού» που φωλιάζουν στο δέντρο αντιπροσωπεύουν τα πολλά εκατομμύρια άτομα με δίκαιη καρδιά από σχεδόν 240 χώρες που έχουν ανταποκριθεί στο άγγελμα της Βασιλείας με το να γίνουν μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ιεζ. 17:23) Εκεί λαβαίνουν πνευματική τροφή, αναζωογόνηση και προστασία.​—Ησ. 32:1, 2· 54:13.

13. Ποιες πτυχές της αύξησης τονίζει η παραβολή για το προζύμι;

¹³ Η παραβολή για το προζύμι. Κάποια γυναίκα προσθέτει λίγο προζύμι σε μια μάζα από αλεύρι, και το προζύμι προκαλεί ζύμωση σε όλη τη μάζα. (Διαβάστε Ματθαίος 13:33) Ποιες πτυχές της αύξησης τονίζονται σε αυτή την παραβολή; Ας εξετάσουμε δύο. (1) Η αύξηση προκαλεί μεταμόρφωση. Το προζύμι εξαπλώθηκε «μέχρι που προκλήθηκε ζύμωση σε όλη τη μάζα». (2) Η αύξηση είναι εκτεταμένη. Το προζύμι προκαλεί ζύμωση σε «τρία μεγάλα μέτρα αλεύρι»​—σε ολόκληρη τη μάζα. Πώς εφαρμόζονται αυτές οι δύο πτυχές στον σύγχρονο πνευματικό θερισμό;

14. Πώς εφαρμόζεται η παραβολή για το προζύμι στο σημερινό θερισμό;

 ¹⁴ (1) Μεταμόρφωση: Το προζύμι αντιπροσωπεύει το άγγελμα της Βασιλείας και η μάζα από αλεύρι συμβολίζει την ανθρωπότητα. Όπως το προζύμι προκαλεί αλλαγή στο αλεύρι όταν αναμειγνύεται μαζί του, έτσι και το άγγελμα της Βασιλείας προκαλεί μεταμόρφωση στις καρδιές των ανθρώπων όταν το δέχονται. (Ρωμ. 12:2) (2) Έκταση: Η εξάπλωση του προζυμιού αντιπροσωπεύει την εξάπλωση του αγγέλματος της Βασιλείας. Το προζύμι εισχωρεί σταδιακά στο ζυμάρι ώσπου εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη μάζα. Παρόμοια, το άγγελμα της Βασιλείας έχει εξαπλωθεί «ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8) Αυτή η πτυχή της παραβολής δείχνει επίσης ότι, ακόμα και σε χώρες όπου το έργο μας είναι υπό απαγόρευση, το άγγελμα της Βασιλείας εξαπλώνεται, παρότι η δράση μας σε αυτά τα μέρη της γης ίσως μένει ως επί το πλείστον αθέατη.

15. Πώς έχουν εκπληρωθεί τα εδάφια Ησαΐας 60:5, 22; (Βλέπε επίσης τα πλαίσια « Ο Ιεχωβά το Κατέστησε Δυνατό», στη σελίδα 93, και « Πώς “ο Λιγοστός” Έγινε “Κραταιό Έθνος”», στις σελίδες 96, 97.)

¹⁵ Περίπου 800 χρόνια προτού αφηγηθεί ο Ιησούς αυτές τις παραβολές, ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα προείπε με παραστατική γλώσσα το εύρος που θα είχε ο σύγχρονος πνευματικός θερισμός καθώς  και τη χαρά που θα έφερνε. c Ο Ιεχωβά περιγράφει πώς άνθρωποι «από μακριά» συρρέουν στην οργάνωσή του. Απευθυνόμενος σε μια «γυναίκα» που σήμερα αντιπροσωπεύεται από το χρισμένο υπόλοιπο στη γη, δηλώνει: «Θα δεις και θα λάμψεις, και η καρδιά σου θα ριγήσει και θα πλατυνθεί· επειδή σε εσένα θα κατευθυνθούν τα άφθονα αγαθά της θάλασσας· τα πλούτη των εθνών θα έρθουν σε εσένα». (Ησ. 60:1, 4, 5, 9) Πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια! Σήμερα, οι παλιοί υπηρέτες του Ιεχωβά λάμπουν πραγματικά από χαρά καθώς βλέπουν πώς έχουν αυξηθεί στις χώρες τους οι διαγγελείς της Βασιλείας από ελάχιστοι σε πολλές χιλιάδες.

16, 17. Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο “ο σπορέας και ο θεριστής χαίρονται μαζί”; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο « Δύο Φυλλάδια Άγγιξαν Δύο Καρδιές στον Αμαζόνιο».)

¹⁶ Θυμηθείτε ότι ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Ο θεριστής . . . μαζεύει καρπό για αιώνια ζωή, ώστε ο σπορέας και ο θεριστής να χαίρονται μαζί». (Ιωάν. 4:36) Πώς “χαιρόμαστε μαζί” στον παγγήινο θερισμό; Με αρκετούς τρόπους. Ας εξετάσουμε τρεις.

¹⁷ Πρώτον, χαιρόμαστε βλέποντας το ρόλο του Ιεχωβά στο έργο. Όταν κηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας, σπέρνουμε το σπόρο. (Ματθ. 13:18, 19) Όταν βοηθάμε κάποιον να γίνει μαθητής του Χριστού, θερίζουμε τον καρπό. Και όλοι χαιρόμαστε βαθιά καθώς παρατηρούμε με δέος πώς κάνει ο Ιεχωβά το σπόρο της Βασιλείας να “βλαστάνει και να ψηλώνει”. (Μάρκ. 4:27, 28) Μερικοί από τους σπόρους που σκορπίζουμε φυτρώνουν αργότερα και τους θερίζουν κάποιοι άλλοι. Ίσως να είχατε κάποια εμπειρία παρόμοια με της Τζόαν, μιας Χριστιανής αδελφής στη Βρετανία που βαφτίστηκε πριν από 60 χρόνια. Η Τζόαν είπε: «Έχω συναντήσει άτομα που μου είπαν ότι φύτεψα έναν σπόρο στην καρδιά τους όταν τους μίλησα για την αλήθεια πριν από χρόνια. Χωρίς να το ξέρω, άλλοι Μάρτυρες μελέτησαν αργότερα τη Γραφή μαζί τους και τους βοήθησαν να γίνουν υπηρέτες του Ιεχωβά. Χαίρομαι για το ότι ο σπόρος που φύτεψα μεγάλωσε και κάποιος τον θέρισε».​—Διαβάστε 1 Κορινθίους 3:6, 7.

18. Ποιος λόγος για χαρά αναφέρεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 3:8;

¹⁸ Δεύτερον, παραμένουμε χαρωποί εργάτες αν θυμόμαστε τα λόγια του Παύλου: «Ο καθένας θα λάβει την ανταμοιβή του σύμφωνα με τον κόπο του». (1 Κορ. 3:8) Η ανταμοιβή δίνεται σύμφωνα με τον κόπο που καταβάλλουμε στο έργο, όχι σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτού του έργου. Τι ενθαρρυντική διαβεβαίωση για εκείνους που κηρύττουν σε τομείς με ελάχιστη ανταπόκριση! Στα μάτια του Θεού, ο κάθε Μάρτυρας που συμμετέχει ολόκαρδα στο έργο σποράς “κάνει πολύ καρπό” και, ως εκ τούτου, έχει λόγο να χαίρεται.​—Ιωάν. 15:8· Ματθ. 13:23.

19. (α) Πώς σχετίζεται με τη χαρά μας η προφητεία του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 24:14; (β) Τι πρέπει να θυμόμαστε ακόμα και αν δεν καταφέρνουμε προσωπικά να κάνουμε κάποιον μαθητή;

¹⁹ Τρίτον, χαιρόμαστε επειδή το έργο μας εκπληρώνει προφητεία. Προσέξτε πώς απάντησε ο Ιησούς όταν οι απόστολοι τον ρώτησαν: «Ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;» Τους είπε ότι μεταξύ  των χαρακτηριστικών εκείνου του σημείου θα ήταν ένα παγκόσμιο έργο κηρύγματος. Μήπως εννοούσε το έργο μαθήτευσης; Όχι, επειδή είπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία». (Ματθ. 24:3, 14) Επομένως, το κήρυγμα για τη Βασιλεία​—η σπορά του σπόρου—​αποτελεί χαρακτηριστικό του σημείου. Καθώς, λοιπόν, κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας, θυμόμαστε ότι, ακόμα και αν δεν καταφέρνουμε να κάνουμε κάποιον μαθητή, καταφέρνουμε ωστόσο να δίνουμε «μαρτυρία». d Ναι, ανεξάρτητα από την ανταπόκριση των ανθρώπων, συμμετέχουμε στην εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού και έχουμε την τιμή να υπηρετούμε ως «συνεργάτες του Θεού». (1 Κορ. 3:9) Τι υπέροχος λόγος για χαρά!

20, 21. (α) Πώς εκπληρώνεται το εδάφιο Μαλαχίας 1:11; (β) Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε σε σχέση με το έργο θερισμού, και γιατί;

²⁰ Τον πρώτο αιώνα, ο Ιησούς βοήθησε τους αποστόλους του να αντιληφθούν ότι το έργο θερισμού έχει επείγοντα χαρακτήρα. Από το 1919 και μετά, έχει βοηθήσει τους σύγχρονους μαθητές του να κατανοήσουν την ίδια αλήθεια. Ο λαός του Θεού έχει ανταποκριθεί εντείνοντας τη δράση του. Μάλιστα, έχει αποδειχτεί ότι τίποτα δεν μπορεί να παρεμποδίσει το έργο θερισμού. Όπως προείπε ο προφήτης Μαλαχίας, το έργο κηρύγματος επιτελείται σήμερα «από την ανατολή του ήλιου μέχρι και τη δύση του». (Μαλ. 1:11) Ναι, από εκεί που ανατέλλει ο ήλιος μέχρι εκεί που δύει​—από την ανατολή ως τη δύση, όπου και αν βρίσκονται στη γη—​οι σπορείς και οι θεριστές εργάζονται και χαίρονται μαζί. Και από την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος μέχρι την ώρα που δύει​—από το πρωί ως το βράδυ, δηλαδή όλη μέρα—​εργαζόμαστε με το αίσθημα του επείγοντος.

²¹ Καθώς κοιτάζουμε πίσω στα τελευταία 100 χρόνια και βλέπουμε πώς μια μικρή ομάδα υπηρετών του Θεού αυξήθηκε και έγινε «κραταιό έθνος», η καρδιά μας όντως “ριγεί και πλατύνεται” από χαρά. (Ησ. 60:5, 22) Είθε αυτή η χαρά και η αγάπη μας για τον Ιεχωβά, «τον Κύριο του θερισμού», να υποκινούν όλους μας να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στην ολοκλήρωση του μεγαλύτερου θερισμού όλων των εποχών!​—Λουκ. 10:2.