ΤΙΣ πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Οκτωβρίου 1965, στρατιωτικές δυνάμεις που υποστήριζαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας δολοφόνησαν έξι επιφανείς στρατηγούς σε μια απόπειρα πραξικοπήματος. Η απάντηση της κυβέρνησης υπήρξε άμεση και ανελέητη. Σε ένα πανεθνικό «ξέσπασμα βίας», όπως έχει αποκληθεί, σφαγιάστηκαν περίπου 500.000 υποτιθέμενοι κομμουνιστές.

Μερικές εβδομάδες μετά την απόπειρα, ένας ανώτερος στρατιωτικός διοικητής μού είπε ότι βρισκόμουν στην κορυφή του καταλόγου με τους θρησκευτικούς ηγέτες της περιοχής μας τους οποίους σκόπευαν να βγάλουν από τη μέση οι κομμουνιστές. Προθυμοποιήθηκε ακόμα και να μου δείξει τον τάφο που είχαν ανοίξει για εμένα, αλλά εγώ αρνήθηκα ευγενικά. Εφόσον το πολιτικό κλίμα ήταν εξαιρετικά φορτισμένο, δεν ήθελα να με δουν μαζί του και να διακινδυνέψω τη φήμη μου ως ουδέτερος Χριστιανός.