Στο 23ο κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ βρίσκουμε μια καυστική κατάκριση του λαού του Θεού για την απιστία του. Από πολλές απόψεις, αυτό το κεφάλαιο παραλληλίζεται με το 16ο κεφάλαιο. Όπως εκείνο το προγενέστερο άγγελμα, έτσι και το 23ο κεφάλαιο χρησιμοποιεί το παράδειγμα της πορνείας. Η Ιερουσαλήμ παρουσιάζεται ως η μικρότερη αδελφή και η Σαμάρεια ως η μεγαλύτερη. Και τα δύο κεφάλαια δείχνουν ότι η μικρότερη αδελφή ακολούθησε τη μεγαλύτερη στην πορνεία αλλά έπειτα την ξεπέρασε σε πονηρία και ανηθικότητα. Στο 23ο κεφάλαιο, ο Ιεχωβά δίνει ονόματα στις δύο αδελφές: Η Οολά είναι η μεγαλύτερη αδελφή, η Σαμάρεια, η πρωτεύουσα του δεκάφυλου βασιλείου του Ισραήλ. Η Οολιβά είναι η μικρότερη αδελφή, η Ιερουσαλήμ, η πρωτεύουσα του Ιούδα. *​—Ιεζ. 23:1-4.

Υπάρχουν και άλλα παράλληλα μεταξύ αυτών των δύο κεφαλαίων. Τα σημαντικότερα είναι ίσως τα εξής: Οι πόρνες αρχικά είναι σύζυγοι του Ιεχωβά και έπειτα τον προδίδουν. Επίσης, δίνεται μια ελπιδοφόρα υπόσχεση. Το 23ο κεφάλαιο αναφέρει λιγότερο ξεκάθαρα την ελπίδα της απολύτρωσης, αλλά έχει ένα παράλληλο με το 16ο κεφάλαιο όταν ο Ιεχωβά λέει: «Θα βάλω τέλος στη χυδαία διαγωγή σου και στην πορνεία σου».​—Ιεζ. 16:16, 20, 21, 37, 38, 41, 42· 23:4, 11, 22, 23, 27, 37.

Στο παρελθόν, τα έντυπά μας είχαν δηλώσει ότι οι δύο αδελφές, η Οολά και η Οολιβά, αποτελούν προφητικούς τύπους του Χριστιανικού κόσμου με τη διαίρεσή του σε Καθολικισμό και Προτεσταντισμό. Ωστόσο, έπειτα από περαιτέρω σκέψη με προσευχή καθώς και έρευνα, έχουν προκύψει ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα. Υπήρξε ποτέ ο Χριστιανικός κόσμος σύζυγος του Ιεχωβά υπό οποιαδήποτε έννοια; Είχε ποτέ διαθήκη μαζί του; Σαφώς όχι. Ο Χριστιανικός κόσμος δεν υπήρχε καν όταν ο Ιησούς έγινε μεσίτης στη «νέα διαθήκη» με τον πνευματικό Ισραήλ. Ούτε αποτέλεσε ποτέ μέρος εκείνου του πνευματικού έθνους χρισμένων Χριστιανών. (Ιερ. 31:31· Λουκ. 22:20) Ο Χριστιανικός κόσμος έκανε την εμφάνισή του πολύ μετά τον θάνατο των αποστόλων. Ήρθε σε ύπαρξη τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ. ως αποστατική, διεφθαρμένη οργάνωση αποτελούμενη από «τα ζιζάνια»​—τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς—​της προφητείας του Ιησού για το σιτάρι και τα ζιζάνια.​—Ματθ. 13:24-30.

Άλλη μια σημαντική διαφορά: Ο Ιεχωβά πρόσφερε ελπίδα απολύτρωσης στις άπιστες Ιερουσαλήμ και Σαμάρεια. (Ιεζ. 16:41, 42, 53-55) Προσφέρει η Γραφή παρόμοια ελπίδα για τον Χριστιανικό κόσμο; Όχι! Ο Χριστιανικός κόσμος δεν έχει καμιά ελπίδα όπως δεν έχει και η υπόλοιπη Βαβυλώνα η Μεγάλη.

Επομένως, η Οολά και η Οολιβά δεν αποτελούν προφητικούς τύπους του Χριστιανικού κόσμου. Ωστόσο, η ύπαρξή τους μας βοηθάει να καταλάβουμε κάτι ακόμα πιο σπουδαίο: Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για εκείνους που δυσφημούν το άγιο όνομά του και διαστρέφουν τους κανόνες του για την αγνή λατρεία. Ο Χριστιανικός κόσμος είναι ιδιαίτερα ένοχος σε αυτόν τον τομέα επειδή οι μυριάδες εκκλησίες του ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τον Θεό της Αγίας Γραφής. Επιπρόσθετα, ισχυρίζονται ότι ο αγαπημένος Γιος του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, είναι ηγέτης τους. Αλλά διαψεύδουν αυτόν τον ισχυρισμό παρουσιάζοντας τον Ιησού ως μέρος μιας τριαδικής θεότητας και παρακούοντας τη ρητή εντολή του να “μην είναι μέρος του κόσμου”. (Ιωάν. 15:19) Επιμένοντας να αναμειγνύεται στην ειδωλολατρία και στις πολιτικές ραδιουργίες, ο Χριστιανικός κόσμος έχει αποδείξει σαφέστατα ότι είναι μέρος «της μεγάλης πόρνης». (Αποκ. 17:1) Αναμφίβολα, πρέπει να έχει την ίδια κατάληξη με την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας!