Λίγα πράγματα μπορούν να μας πληγώσουν πιο βαθιά από την οδύνη που νιώθουμε όταν ένας συγγενής ή στενός φίλος αποβάλλεται από την εκκλησία ως αμετανόητος αμαρτωλός. Ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στη Γραφική κατεύθυνση όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα μπορεί να αποκαλύψει το βάθος της αγάπης μας για τον Θεό και την οσιότητά μας στη διευθέτησή του. * Εξετάστε μερικά ερωτήματα που εγείρονται σε σχέση με αυτό το θέμα.

Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε ένα αποκομμένο άτομο; Η Αγία Γραφή λέει: «Να πάψετε να συναναστρέφεστε με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι πόρνος ή άπληστος ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώτε με τέτοιον άνθρωπο». (1 Κορινθίους 5:11) Σχετικά με οποιονδήποτε «δεν παραμένει στη διδασκαλία του Χριστού», διαβάζουμε: «Να μην τον δέχεστε στα σπίτια σας ούτε να του λέτε χαιρετισμό. Διότι αυτός που του λέει χαιρετισμό είναι συμμέτοχος στα πονηρά του έργα». (2 Ιωάννη 9-11) Δεν έχουμε ούτε πνευματική ούτε κοινωνική συναναστροφή με αποκομμένα άτομα. Η Σκοπιά 15 Ιανουαρίου 1982, σελίδα 24, δήλωσε: «Ένα απλό “Γεια σου” σε κάποιον μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να εξελιχθεί σε μια συζήτηση και ακόμη ίσως σε μια φιλία. Θα θέλατε να κάνετε αυτό το πρώτο βήμα μ’ ένα αποκομμένο άτομο;»

Είναι πραγματικά απαραίτητο να αποφεύγουμε εντελώς ένα αποκομμένο άτομο; Ναι, για αρκετούς λόγους. Πρώτον, είναι ζήτημα οσιότητας στον Θεό και στο Λόγο του. Υπακούμε στον Ιεχωβά όχι μόνο όταν αυτό είναι βολικό αλλά και όταν περιλαμβάνει πραγματικές δυσκολίες. Η αγάπη για τον Θεό μάς υποκινεί να υπακούμε σε όλες τις εντολές του, αναγνωρίζοντας ότι αυτός είναι δίκαιος και στοργικός και ότι οι νόμοι του αποσκοπούν στο μέγιστο όφελός μας. (Ησαΐας 48:17· 1 Ιωάννη 5:3) Δεύτερον, η αποφυγή κάθε επαφής με έναν αμετανόητο παραβάτη προστατεύει εμάς και την υπόλοιπη εκκλησία από πνευματική και ηθική  μόλυνση και διατηρεί το καλό όνομα της εκκλησίας. (1 Κορινθίους 5:6, 7) Τρίτον, η ακλόνητη στάση μας υπέρ των Γραφικών αρχών μπορεί να ωφελήσει ακόμη και το ίδιο το αποκομμένο άτομο. Υποστηρίζοντας την απόφαση της δικαστικής επιτροπής, μπορεί να αγγίξουμε την καρδιά ενός παραβάτη ο οποίος μέχρι τώρα δεν ανταποκρίθηκε στις προσπάθειες που κατέβαλαν οι πρεσβύτεροι για να τον βοηθήσουν. Η απώλεια της πολύτιμης συναναστροφής με αγαπημένα πρόσωπα μπορεί να τον βοηθήσει να “συνέλθει”, να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της παράβασής του και να κάνει βήματα για να επιστρέψει στον Ιεχωβά.—Λουκάς 15:17.

Τι γίνεται αν αποκοπεί κάποιος συγγενής; Σε μια τέτοια περίπτωση, ο στενός δεσμός μεταξύ των μελών της οικογένειας μπορεί να αποτελέσει πραγματική δοκιμή της οσιότητας. Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε έναν αποκομμένο συγγενή; Δεν μπορούμε να καλύψουμε εδώ κάθε κατάσταση που ενδέχεται να ανακύψει, αλλά ας επικεντρωθούμε σε δύο βασικές καταστάσεις.

Σε μερικές περιπτώσεις, ο αποκομμένος συγγενής μπορεί να ζει ακόμη στο ίδιο σπίτι ως μέλος της άμεσης οικογένειας. Εφόσον η αποκοπή του δεν σπάει τους οικογενειακούς δεσμούς, οι φυσιολογικές καθημερινές δραστηριότητες και επαφές μέσα στην οικογένεια μπορούν να συνεχιστούν. Εντούτοις, το εν λόγω άτομο επέλεξε με την πορεία του να διασπάσει τον πνευματικό δεσμό που είχε με την πιστή οικογένειά του. Ως εκ τούτου, τα όσια μέλη της οικογένειας δεν μπορούν πλέον να έχουν πνευματική συναναστροφή μαζί του. Για παράδειγμα, αν ο αποκομμένος είναι παρών, δεν θα συμμετέχει όταν η οικογένεια συγκεντρώνεται για να μελετήσει τη Γραφή. Ωστόσο, αν το αποκομμένο άτομο είναι ανήλικο παιδί, οι γονείς εξακολουθούν να έχουν την ευθύνη να το διδάσκουν και να το διαπαιδαγωγούν. Γι’ αυτό, οι στοργικοί γονείς μπορούν να διευθετήσουν να διεξάγουν Γραφική μελέτη με το παιδί. *—Παροιμίες 6:20-22· 29:17.

Σε άλλες περιπτώσεις, ο αποκομμένος συγγενής ίσως ζει έξω από τον άμεσο οικογενειακό κύκλο και από το σπίτι της οικογένειας. Παρότι ίσως υπάρξει ανάγκη για περιορισμένη επαφή σε μια σπάνια περίπτωση προκειμένου να τύχει χειρισμού κάποιο  επιτακτικό οικογενειακό ζήτημα, κάθε τέτοια επαφή πρέπει να διατηρείται στο ελάχιστο. Τα όσια μέλη των Χριστιανικών οικογενειών δεν ψάχνουν δικαιολογίες για να έχουν επαφές με έναν αποκομμένο συγγενή ο οποίος δεν ζει στο σπίτι. Απεναντίας, η οσιότητα στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του τους υποκινεί να υποστηρίζουν τη Γραφική διευθέτηση περί αποκοπής. Ακολουθούν αυτή την όσια πορεία επειδή επιθυμούν το καλύτερο για τον παραβάτη, και αυτό μπορεί να τον βοηθήσει να ωφεληθεί από τη διαπαιδαγώγηση που έλαβε. *—Εβραίους 12:11.