Πώς μπορούμε να διακρίνουμε τους αληθινούς προφήτες από τους ψεύτικους;

Οι αληθινοί προφήτες κάνουν γνωστή την πίστη τους στον Ιησού, αλλά απαιτούνται περισσότερα από το να ισχυρίζεται κανείς ότι κηρύττει στο όνομά του

1 Ιωάν. 4:1-3: «Δοκιμάζετε τις εμπνευσμένες εκφράσεις για να δείτε αν προέρχονται από τον Θεό, επειδή πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο. Από αυτό γνωρίζετε την εμπνευσμένη έκφραση που είναι από τον Θεό: Κάθε εμπνευσμένη έκφραση που ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός έχει έρθει με σάρκα προέρχεται από τον Θεό, αλλά κάθε εμπνευσμένη έκφραση που δεν ομολογεί τον Ιησού δεν προέρχεται από τον Θεό».

Ματθ. 7:21-23: «Δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών ο καθένας που μου λέει “Κύριε, Κύριε”, αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Πολλοί θα μου πουν εκείνη την ημέρα: “Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου . . . ;” Και όμως, τότε θα ομολογήσω σε αυτούς: Ποτέ δεν σας γνώρισα! Φύγετε από εμένα, εργάτες της ανομίας».

Οι αληθινοί προφήτες μιλούν στο όνομα του Θεού, αλλά ο ισχυρισμός κάποιου ότι εκπροσωπεί τον Θεό δεν είναι από μόνος του αρκετός

Δευτ. 18:18-20: «Προφήτη σαν εσένα [σαν τον Μωυσή] θα εγείρω για αυτούς ανάμεσα από τους αδελφούς τους· και θα βάλω τα λόγια μου στο στόμα του, και θα τους πει όλα όσα τον διατάξω. Και από τον άνθρωπο που δεν θα ακούσει τα λόγια μου, τα οποία θα πει εκείνος στο όνομά μου, εγώ ο ίδιος θα ζητήσω λογαριασμό. Ωστόσο, ο προφήτης που, ενεργώντας με αυθάδεια, λέει στο όνομά μου λόγια τα οποία δεν τον διέταξα να πει ή μιλάει στο όνομα άλλων θεών, αυτός ο προφήτης θα πεθάνει». (Παράβαλε Ιερεμίας 14:14· 28:11, 15.)

Ο Ιησούς είπε: «Δεν κάνω τίποτα με δική μου πρωτοβουλία· αλλά όπως με δίδαξε ο Πατέρας λέω αυτά τα πράγματα». (Ιωάν. 8:28) Επίσης είπε: «Εγώ έχω έρθει εξ ονόματος του Πατέρα μου». (Ιωάν. 5:43) Και επιπλέον είπε: «Όποιος μιλάει από δική του επινόηση επιζητεί τη δική του δόξα».​—Ιωάν. 7:18.

Αν οποιαδήποτε άτομα ή οργανώσεις ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τον Θεό αλλά δεν χρησιμοποιούν το προσωπικό του  όνομα και έχουν τη συνήθεια να εκφράζουν τις δικές τους απόψεις στα ζητήματα, ανταποκρίνονται άραγε σε αυτά τα σημαντικά προσόντα που χαρακτηρίζουν τον αληθινό προφήτη;

Η ικανότητα εκτέλεσης “μεγάλων σημείων”, ή “θαυμάτων”, δεν αποδεικνύει κατ’ ανάγκην ότι ο προφήτης είναι αληθινός

Ματθ. 24:24: «Θα εγερθούν ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες και θα δώσουν μεγάλα σημεία [«θαύματα», ΚΔΤΚ] και θαυμαστά πράγματα ώστε να παροδηγήσουν, αν είναι δυνατόν, ακόμη και τους εκλεγμένους».

2 Θεσ. 2:9, 10: «Η . . . παρουσία του ανόμου είναι σύμφωνα με τον τρόπο ενέργειας του Σατανά, με κάθε δυναμικό έργο καθώς και με ψεύτικα σημεία και θαυμαστά προμηνύματα και με κάθε άδικη απάτη για εκείνους που αφανίζονται, ως ανταπόδοση για το ότι δεν δέχτηκαν την αγάπη για την αλήθεια ώστε να σωθούν».

Από την άλλη μεριά, ο Μωυσής έκανε θαύματα υπό την κατεύθυνση του Ιεχωβά. (Έξοδ. 4:1-9) Επίσης, ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιησού τη δύναμη να κάνει θαύματα. (Πράξ. 2:22) Ωστόσο, δεν αποδείκνυαν μόνο τα θαύματα ότι τους είχε στείλει πραγματικά ο Θεός.

 Ό,τι προλέγουν οι αληθινοί προφήτες εκπληρώνεται, αλλά οι ίδιοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν ακριβώς πότε ή πώς θα γίνει η εκπλήρωση

Δαν. 12:9: «Πήγαινε, Δανιήλ, επειδή οι λόγοι κρατήθηκαν μυστικοί και σφραγίστηκαν ως τον καιρό του τέλους».

1 Πέτρ. 1:10, 11: «[Οι] προφήτες . . . ερευνούσαν ποιον καιρό ή τι είδους καιρό υποδείκνυε το πνεύμα μέσα τους σχετικά με τον Χριστό, όταν αυτό έδινε μαρτυρία προκαταβολικά για τα παθήματα που περίμεναν τον Χριστό και για τις δόξες που θα τα ακολουθούσαν».

1 Κορ. 13:9, 10: «Έχουμε γνώση κατά μέρος και προφητεύουμε κατά μέρος· αλλά όταν έρθει το πλήρες, το κατά μέρος θα καταργηθεί».

Παρ. 4:18: «Ο δρόμος των δικαίων είναι σαν το λαμπρό φως που γίνεται όλο και πιο φωτεινό ώσπου να γίνει τέλεια η ημέρα».

Οι απόστολοι και άλλοι από τους πρώτους Χριστιανούς μαθητές είχαν κάποιες εσφαλμένες προσδοκίες, αλλά η Αγία Γραφή  δεν τους κατατάσσει με τους «ψευδοπροφήτες».​—Βλέπε Λουκάς 19:11· Ιωάννης 21:22, 23· Πράξεις 1:6, 7.

Ο προφήτης Νάθαν παρότρυνε τον Βασιλιά Δαβίδ να κάνει αυτό που είχε στην καρδιά του σχετικά με την οικοδόμηση ενός οίκου για τη λατρεία του Ιεχωβά. Αλλά αργότερα ο Ιεχωβά είπε στον Νάθαν να πληροφορήσει τον Δαβίδ ότι δεν θα ήταν αυτός το άτομο που θα οικοδομούσε τον οίκο. Ο Ιεχωβά δεν απέρριψε τον Νάθαν για αυτό που είχε πει νωρίτερα, αλλά συνέχισε να τον χρησιμοποιεί επειδή διόρθωσε το ζήτημα με ταπεινό τρόπο όταν έλαβε σαφή κατεύθυνση από τον Ιεχωβά.​—1 Χρον. 17:1-4, 15.

Τα αγγέλματα του αληθινού προφήτη προάγουν την αληθινή λατρεία και είναι σε αρμονία με το αποκαλυμμένο θέλημα του Θεού

Δευτ. 13:1-4: «Σε περίπτωση που εγερθεί ανάμεσά σου προφήτης ή κάποιος που ονειρεύτηκε όνειρο και σου δώσει σημείο ή θαυμαστό προμήνυμα, και το σημείο ή το θαυμαστό προμήνυμα για το οποίο σου μίλησε βγει αληθινό, λέγοντας: “Ας βαδίσουμε ακολουθώντας άλλους θεούς, τους οποίους δεν γνώρισες, και ας τους υπηρετήσουμε”, δεν πρέπει να ακούσεις τα λόγια εκείνου του προφήτη ή εκείνου που ονειρεύτηκε το όνειρο, επειδή ο Ιεχωβά ο Θεός σας σάς δοκιμάζει για να γνωρίσει αν αγαπάτε τον Ιεχωβά τον Θεό σας με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή. Ακολουθώντας τον Ιεχωβά τον Θεό σας πρέπει να βαδίζετε, και αυτόν πρέπει να φοβάστε, και τις εντολές του πρέπει να τηρείτε, και τη φωνή του πρέπει να ακούτε, και αυτόν πρέπει να υπηρετείτε, και σε αυτόν πρέπει να προσκολλάστε».

Εφόσον η Γραφή λέει ότι όποιος είναι «φίλος του κόσμου» είναι εχθρός του Θεού, προάγουν άραγε την αληθινή λατρεία οι κληρικοί που παροτρύνουν τους ενορίτες τους να αναμειγνύονται στις υποθέσεις του κόσμου; (Ιακ. 4:4· 1 Ιωάν. 2:15-17) Ο αληθινός Θεός είπε ότι τα έθνη «θα γνωρίσουν εξάπαντος ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά», και η Αγία Γραφή δηλώνει ότι ο Θεός θα έπαιρνε από τα έθνη έναν «λαό για το όνομά του». Ενεργούν λοιπόν σε αρμονία με αυτό το αποκαλυμμένο θέλημα του Θεού οι θρησκευτικές οργανώσεις που μειώνουν τη σπουδαιότητα της χρήσης του προσωπικού του ονόματος; (Ιεζ. 38:23· Πράξ. 15:14) Ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται για τη Βασιλεία  του Θεού, η δε Γραφή προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να θέτει κανείς την εμπιστοσύνη του σε χωματένιους ανθρώπους. Είναι λοιπόν αληθινοί προφήτες οι κληρικοί ή οι πολιτικές οργανώσεις που προτρέπουν τους ανθρώπους να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στην ανθρώπινη διακυβέρνηση;​—Ματθ. 6:9, 10· Ψαλμ. 146:3-6· παράβαλε Αποκάλυψη 16:13, 14.

 Τους αληθινούς προφήτες καθώς και τους ψεύτικους μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε από τους καρπούς που παράγουν οι ίδιοι στη ζωή τους καθώς και από αυτούς που παράγουν στη ζωή τους οι ακόλουθοί τους

Ματθ. 7:15-20: «Να προσέχετε από τους ψευδοπροφήτες οι οποίοι έρχονται σε εσάς με ένδυμα προβάτου, αλλά από μέσα είναι αρπακτικοί λύκοι. Από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε. . . . Κάθε καλό δέντρο παράγει καλούς καρπούς, αλλά κάθε σάπιο δέντρο παράγει άχρηστους καρπούς . . . Πράγματι, λοιπόν, από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε αυτούς».

Τι χαρακτηρίζει τον τρόπο της ζωής τους; «Τα . . . έργα της σάρκας είναι . . . πορνεία, ακαθαρσία, έκλυτη διαγωγή, ειδωλολατρία, άσκηση πνευματισμού, έχθρες, έριδα, ζήλια, ξεσπάσματα θυμού, φιλονικίες, διαιρέσεις, αιρέσεις, φθόνοι, μεθύσια, ξέφρενα γλέντια και παρόμοια πράγματα. . . . Αυτοί που πράττουν τέτοια πράγματα δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. Απεναντίας, ο καρπός του πνεύματος [του Θεού] είναι: αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια».​—Γαλ. 5:19-23· βλέπε επίσης 2 Πέτρου 2:1-3.

Δεν έχουν κάνει λάθη στις διδασκαλίες τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ισχυρίζονται ότι είναι θεόπνευστοι προφήτες. Έχουν κάνει λάθη. Όπως οι απόστολοι του Ιησού Χριστού, έτσι και αυτοί είχαν κατά καιρούς κάποιες εσφαλμένες προσδοκίες.​—Λουκ. 19:11· Πράξ. 1:6.

Οι Γραφές παρέχουν χρονικά στοιχεία σχετικά με την παρουσία του Χριστού, και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τα έχουν μελετήσει αυτά με ζωηρό ενδιαφέρον. (Λουκ. 21:24· Δαν. 4:10-17) Ο Ιησούς, επίσης, περιέγραψε ένα πολυσύνθετο σημείο το οποίο, σε συνδυασμό με την εκπλήρωση χρονικών προφητειών, θα  προσδιόριζε τη γενιά που θα ζούσε για να δει το τέλος του πονηρού συστήματος πραγμάτων του Σατανά. (Λουκ. 21:7-36) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν επισημάνει διάφορα γεγονότα που αποδεικνύουν την εκπλήρωση αυτού του σημείου. Είναι αλήθεια ότι οι Μάρτυρες έχουν κάνει λάθη στην κατανόησή τους σχετικά με το τι θα συνέβαινε στο τέλος ορισμένων χρονικών περιόδων, αλλά δεν έχουν κάνει το λάθος να χάσουν την πίστη τους ή να πάψουν να είναι άγρυπνοι ως προς την εκπλήρωση των σκοπών του Ιεχωβά. Εξακολουθούν να σκέφτονται πολύ σοβαρά τη συμβουλή που έδωσε ο Ιησούς: «Γι’ αυτό, να είστε σε εγρήγορση, επειδή δεν γνωρίζετε ποια ημέρα έρχεται ο Κύριός σας».​—Ματθ. 24:42.

Τα ζητήματα στα οποία χρειάστηκε να γίνουν διορθώσεις σε προηγούμενες απόψεις ήταν σχετικά επουσιώδη αν συγκριθούν με τις ζωτικές Γραφικές αλήθειες που έχουν διακρίνει και έχουν δημοσιεύσει. Μεταξύ αυτών των αληθειών είναι οι εξής: Ο Ιεχωβά είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι μέρος μιας Τριαδικής θεότητας, αλλά είναι ο μονογενής Γιος του Θεού. Η απολύτρωση από την αμαρτία είναι εφικτή μόνο μέσω πίστης στη λυτρωτική θυσία του Χριστού. Το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο, αλλά η ενεργός δύναμη του Ιεχωβά, και ο καρπός του πρέπει να είναι έκδηλος στη ζωή των αληθινών λάτρεων. Η ανθρώπινη ψυχή δεν είναι αθάνατη, όπως ισχυρίζονταν οι αρχαίοι ειδωλολάτρες, αλλά πεθαίνει, και υπάρχει ελπίδα για μελλοντική ζωή μόνο μέσω ανάστασης. Ο Θεός επιτρέπει την πονηρία λόγω του ζητήματος της παγκόσμιας κυριαρχίας. Η Βασιλεία του Θεού είναι η μόνη ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Από το 1914 ζούμε στις τελευταίες ημέρες του παγκόσμιου πονηρού συστήματος πραγμάτων. Μόνο 144.000 πιστοί Χριστιανοί θα είναι βασιλιάδες και ιερείς μαζί με τον Χριστό στον ουρανό, ενώ το υπόλοιπο υπάκουο ανθρώπινο γένος θα λάβει αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη.

Ένας επιπρόσθετος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη σχετικά με τις διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι ο εξής: Έχουν ανυψώσει πραγματικά τους ανθρώπους από ηθική άποψη αυτές οι διδασκαλίες; Είναι όσοι προσκολλώνται σε αυτές άτομα που ξεχωρίζουν στην κοινωνία για την εντιμότητά τους; Έχει επηρεαστεί θετικά η οικογενειακή τους ζωή επειδή τις εφαρμόζουν; Ο Ιησούς είπε ότι οι μαθητές του θα  αναγνωρίζονταν εύκολα από την αγάπη που θα είχαν μεταξύ τους. (Ιωάν. 13:35) Είναι εμφανής αυτή η ιδιότητα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά; Αφήνουμε τα γεγονότα να μιλήσουν μόνα τους.

“Ο ιερέας μου είπε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι ψευδοπροφήτες”

Θα μπορούσατε να απαντήσετε: “Θα ήθελα να ρωτήσω: Σας έδειξε κάτι από την Αγία Γραφή που να υποδηλώνει ότι τα όσα πιστεύουμε ή κάνουμε εμείς είναι πράγματα που θα έκαναν οι ψευδοπροφήτες; . . . Μπορώ να σας δείξω πώς περιγράφει η Αγία Γραφή τους ψευδοπροφήτες; (Στη συνέχεια χρησιμοποιήστε ένα ή περισσότερα από τα σημεία που παρουσιάζονται στις  σελίδες 490-494.)”

Ή θα μπορούσατε να πείτε: “Ασφαλώς θα συμφωνείτε ότι μια τόσο σοβαρή κατηγορία θα πρέπει να υποστηρίζεται από συγκεκριμένα στοιχεία. Ανέφερε ο ιερέας σας συγκεκριμένα παραδείγματα; (Αν ο οικοδεσπότης αναφερθεί σε παραδείγματα τα οποία προβάλλονται ως «προρρήσεις» που δεν πραγματοποιήθηκαν, χρησιμοποιήστε ύλη από το δεύτερο υπότιτλο στη  σελίδα 492, καθώς και από  τις σελίδες 494, 495.)”

Άλλη εισήγηση: “Είμαι βέβαιος ότι, αν κάποιος σας κατηγορούσε για κάτι παρόμοιο, θα θέλατε να σας δοθεί τουλάχιστον η ευκαιρία να εξηγήσετε ποια είναι η θέση σας ή η άποψή σας, έτσι δεν είναι; . . . Μπορώ, λοιπόν, να σας δείξω από την Αγία Γραφή . . . ;”