Παροιμίες 17:1-28
17 Καλύτερα ένα ξερό κομμάτι ψωμί με ησυχία+ παρά ένα σπίτι γεμάτο θυσίες με καβγάδες.+
2 Ο υπηρέτης που εκδηλώνει ενόραση θα κυβερνήσει το γιο που ενεργεί επαίσχυντα+ και μαζί με τους αδελφούς θα πάρει μερίδιο από την κληρονομιά.+
3 Ο λέβητας του καθαρισμού είναι για το ασήμι και το καμίνι για το χρυσάφι,+ αλλά ο Ιεχωβά είναι αυτός που εξετάζει καρδιές.+
4 Αυτός που πράττει το κακό δίνει προσοχή στα βλαβερά χείλη.+ Ο ψεύτης δίνει ακρόαση στη γλώσσα που προξενεί δεινά.+
5 Όποιος χλευάζει κάποιον που έχει λιγοστά υπάρχοντα έχει ονειδίσει τον Δημιουργό του.+ Όποιος χαίρεται με τη συμφορά του άλλου δεν θα απαλλαχτεί από την τιμωρία.+
6 Το στεφάνι των γερόντων είναι οι εγγονοί+ και η ωραιότητα των γιων είναι οι πατέρες τους.+
7 Στον ασύνετο δεν αρμόζουν τα χείλη της ευθύτητας.+ Πόσο λιγότερο στον ευγενή τα χείλη του ψεύδους!+
8 Το δώρο είναι πετράδι που αποφέρει εύνοια στα μάτια του μεγάλου κατόχου του.+ Οπουδήποτε στρέφεται αυτός, έχει επιτυχία.+
9 Όποιος καλύπτει παράβαση επιζητεί αγάπη,+ και αυτός που εξακολουθεί να μιλάει για κάποιο ζήτημα χωρίζει εκείνους που έχουν οικειότητα μεταξύ τους.+
10 Βαθύτερα επιδρά η επίπληξη σε ένα άτομο με κατανόηση+ παρά το να χτυπήσεις τον άφρονα εκατό φορές.+
11 Μόνο το στασιασμό επιζητεί ο κακός,+ και είναι αμείλικτος ο αγγελιοφόρος που στέλνεται εναντίον του.+
12 Ας ανταμώσει τον άνθρωπο μια αρκούδα που έχει χάσει τα μικρά της+ παρά ένας άφρονας με την ανοησία του.+
13 Όποιος ανταποδίδει κακό αντί καλού,+ το κακό δεν θα απομακρυνθεί από το σπίτι του.+
14 Η έναρξη της φιλονικίας είναι σαν να ελευθερώνει κανείς νερά·+ γι’ αυτό, προτού ξεσπάσει ο καβγάς, σήκω και φύγε.+
15 Όποιος κηρύσσει τον πονηρό δίκαιο+ και όποιος κηρύσσει τον δίκαιο πονηρό+—και οι δυο τους είναι απεχθείς στον Ιεχωβά.+
16 Γιατί υπάρχει στο χέρι του άφρονα το αντίτιμο για την απόκτηση σοφίας,+ αφού δεν έχει καρδιά;+
17 Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε+ και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας.+
18 Ο άνθρωπος που στερείται καρδιάς δίνει το χέρι+ και εγγυάται ανεπιφύλακτα ενώπιον του συντρόφου του.+
19 Όποιος αγαπάει την παράβαση αγαπάει τη διαμάχη.+ Όποιος ψηλώνει την είσοδό του επιζητεί τη συντριβή.+
20 Αυτός που έχει στρεβλή καρδιά δεν θα βρει καλό+ και αυτός που μεταβάλλει τη γλώσσα του θα πέσει σε συμφορά.+
21 Όποιος γίνεται πατέρας άφρονος παιδιού—αυτό είναι προς λύπη του·+ και ο πατέρας ασύνετου παιδιού δεν έχει χαρά.+
22 Η χαρούμενη καρδιά κάνει καλό ως γιατρικό,+ αλλά το συντετριμμένο πνεύμα ξεραίνει τα κόκαλα.+
23 Ο πονηρός θα πάρει δώρο μέσα από τον κόρφο+ για να διαστρέψει τους δρόμους της κρίσης.+
24 Μπροστά στο πρόσωπο αυτού που έχει κατανόηση βρίσκεται η σοφία,+ αλλά τα μάτια του άφρονα είναι στην άκρη της γης.+
25 Ο άφρονας γιος προξενεί δυσφορία στον πατέρα+ του και πίκρα σε εκείνη που τον γέννησε.+
26 Επίσης, το να επιβάλλει κάποιος πρόστιμο στον δίκαιο δεν είναι καλό.+ Το να χτυπάει ευγενείς αντιβαίνει σε αυτό που είναι ευθές.+
27 Όποιος συγκρατεί τα λόγια του κατέχει γνώση+ και ο άνθρωπος που έχει διάκριση είναι ψύχραιμος στο πνεύμα.+
28 Ακόμη και ο ανόητος, όταν μένει σιωπηλός, θα θεωρηθεί σοφός·+ και όποιος σφραγίζει τα χείλη του, άτομο με κατανόηση.
