Μάρκος 7:1-37
7 Οι δε Φαρισαίοι και μερικοί από τους γραμματείς που είχαν έρθει από την Ιερουσαλήμ συγκεντρώθηκαν γύρω του.+
2 Και όταν είδαν μερικούς από τους μαθητές του να γευματίζουν με μολυσμένα χέρια, δηλαδή άπλυτα+—
3 διότι οι Φαρισαίοι και όλοι οι Ιουδαίοι δεν τρώνε αν δεν πλύνουν τα χέρια τους μέχρι τον αγκώνα, κρατώντας την παράδοση των παλαιοτέρων,
4 και όταν γυρίζουν από την αγορά δεν τρώνε αν δεν καθαριστούν με ράντισμα· και υπάρχουν πολλές άλλες παραδόσεις+ τις οποίες έχουν λάβει για να κρατούν: βαφτίσματα ποτηριών και κανατιών και χάλκινων σκευών·+—
5 αυτοί οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς τον ρώτησαν: «Γιατί δεν βαδίζουν οι μαθητές σου σύμφωνα με την παράδοση των παλαιοτέρων, αλλά γευματίζουν με μολυσμένα χέρια;»+
6 Εκείνος τους είπε: «Σωστά προφήτευσε ο Ησαΐας για εσάς, υποκριτές, όπως είναι γραμμένο:+ “Αυτός ο λαός με τιμάει με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους είναι πολύ απομακρυσμένη από εμένα.+
7 Μάταια με λατρεύουν, επειδή διδάσκουν ως δόγματα εντολές ανθρώπων”.+
8 Έχοντας αφήσει την εντολή του Θεού, κρατάτε την παράδοση των ανθρώπων».+
9 Τους έλεγε επίσης: «Με επιτηδειότητα παραμερίζετε την εντολή+ του Θεού για να κρατήσετε την παράδοσή σας.
10 Παραδείγματος χάρη, ο Μωυσής είπε: “Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα+ σου” και “Εκείνος που εξυβρίζει πατέρα ή μητέρα να καταλήγει στο θάνατο”.+
11 Αλλά εσείς λέτε: “Αν κάποιος άνθρωπος πει στον πατέρα του ή στη μητέρα του: «Ό,τι έχω με το οποίο μπορείς να ωφεληθείς από εμένα είναι κορβάν+ (δηλαδή δώρο αφιερωμένο+ στον Θεό)»”—
12 εσείς δεν τον αφήνετε πια να κάνει απολύτως τίποτα για τον πατέρα του ή τη μητέρα του,+
13 και έτσι καθιστάτε το λόγο του Θεού+ άκυρο μέσω της παράδοσής σας, την οποία παραδώσατε. Και πολλά πράγματα+ παρόμοια με αυτό κάνετε».
14 Φωνάζοντας, λοιπόν, το πλήθος ξανά, άρχισε να τους λέει: «Ακούστε με όλοι σας, και καταλάβετε το νόημα.+
15 Δεν υπάρχει τίποτα έξω από τον άνθρωπο, το οποίο μπαίνει μέσα σε αυτόν, που να μπορεί να τον μολύνει· αλλά αυτά που βγαίνουν από τον άνθρωπο είναι που μολύνουν τον άνθρωπο».+
16 ——
17 Όταν, λοιπόν, μπήκε σε ένα σπίτι μακριά από το πλήθος, οι μαθητές του άρχισαν να τον ρωτούν σχετικά με την παραβολή.+
18 Γι’ αυτό, εκείνος τους είπε: «Είστε και εσείς χωρίς αντίληψη σαν και αυτούς;+ Δεν ξέρετε ότι τίποτα από έξω, το οποίο μπαίνει μέσα στον άνθρωπο, δεν μπορεί να τον μολύνει,
19 εφόσον μπαίνει, όχι στην καρδιά του, αλλά στα έντερά του, και αποβάλλεται στον υπόνομο;»+ Έτσι ανακήρυξε όλες τις τροφές καθαρές.+
20 Επιπλέον, είπε: «Αυτό το οποίο βγαίνει από τον άνθρωπο είναι που μολύνει τον άνθρωπο·+
21 διότι από μέσα, από την καρδιά των ανθρώπων,+ βγαίνουν βλαβεροί διαλογισμοί: πορνείες,+ κλοπές, φόνοι,+
22 μοιχείες, πλεονεξίες,+ πονηρές πράξεις, δόλος, έκλυτη διαγωγή,+ φθονερό μάτι, βλασφημία, υπερηφάνεια, παραλογισμός.
23 Όλα αυτά τα πονηρά πράγματα βγαίνουν από μέσα και μολύνουν τον άνθρωπο».+
24 Από εκεί σηκώθηκε και πήγε στις περιοχές της Τύρου και της Σιδώνας.+ Και μπήκε σε κάποιο σπίτι και δεν ήθελε να το μάθει κανείς. Εντούτοις, δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητος·+
25 αλλά αμέσως μια γυναίκα, της οποίας η κορούλα είχε ακάθαρτο πνεύμα, άκουσε για αυτόν και ήρθε και πρόσπεσε στα πόδια του.+
26 Η γυναίκα ήταν Ελληνίδα, Συροφοίνισσα στην εθνικότητα· και του ζητούσε να εκβάλει το δαίμονα από την κόρη της.+
27 Αλλά εκείνος άρχισε να της λέει: «Άφησε πρώτα να χορταστούν τα παιδιά, γιατί δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών+ και να το ρίξει στα σκυλάκια».+
28 Απαντώντας, ωστόσο, αυτή του είπε: «Ναι, κύριε· αλλά και τα σκυλάκια κάτω από το τραπέζι τρώνε από τα ψίχουλα+ των μικρών παιδιών».+
29 Τότε της είπε: «Επειδή το είπες αυτό, πήγαινε· ο δαίμονας έχει βγει από την κόρη σου».+
30 Αυτή, λοιπόν, πήγε στο σπίτι της και βρήκε+ το παιδάκι ξαπλωμένο στο κρεβάτι και το δαίμονα να έχει βγει.
31 Επιστρέφοντας, κατόπιν, από τις περιοχές της Τύρου, πήγε μέσω της Σιδώνας προς τη θάλασσα της Γαλιλαίας, μέσα στις περιοχές της Δεκάπολης.+
32 Και του έφεραν έναν άνθρωπο κουφό και με πρόβλημα στην ομιλία, και τον ικέτευαν να θέσει το χέρι του πάνω σε αυτόν.+
33 Και εκείνος τον πήρε μακριά από το πλήθος, ιδιαιτέρως, και έβαλε τα δάχτυλά του μέσα στα αφτιά του ανθρώπου και, αφού έφτυσε, άγγιξε τη γλώσσα του.+
34 Και σηκώνοντας τα μάτια του προς τον ουρανό,+ αναστέναξε+ βαθιά και του είπε: «Εφφαθά», δηλαδή: «Να ανοιχτείς».
35 Και οι δυνάμεις της ακοής του ανοίχτηκαν,+ και το πρόβλημα της γλώσσας του λύθηκε, και άρχισε να μιλάει φυσιολογικά.
36 Τότε τους παρήγγειλε να μην το πουν σε κανέναν·+ αλλά όσο τους παράγγελλε, τόσο περισσότερο αυτοί το διαλαλούσαν.+
37 Και έμεναν εξαιρετικά έκπληκτοι+ και έλεγαν: «Όλα τα έχει κάνει καλά. Κάνει ακόμη και τους κουφούς να ακούν και τους άλαλους να μιλούν».+
