Ιησούς του Ναυή 14:1-15
14 Αυτά πήραν οι γιοι του Ισραήλ ως κληρονομική ιδιοκτησία στη γη Χαναάν,+ τα οποία ο Ελεάζαρ ο ιερέας και ο Ιησούς, ο γιος του Ναυή, και οι κεφαλές των πατρικών οίκων των φυλών των γιων του Ισραήλ τούς έκαναν να κληρονομήσουν.+
2 Η κληρονομιά τους καθορίστηκε με κλήρο,+ ακριβώς όπως είχε διατάξει ο Ιεχωβά μέσω του Μωυσή για τις εννιά φυλές και τη μισή φυλή.+
3 Διότι ο Μωυσής είχε δώσει την κληρονομιά των δύο άλλων φυλών και της άλλης μισής φυλής στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη·+ και στους Λευίτες δεν έδωσε κληρονομιά ανάμεσά τους.+
4 Διότι οι γιοι του Ιωσήφ είχαν γίνει δύο φυλές,+ του Μανασσή+ και του Εφραΐμ·+ και δεν είχαν δώσει στους Λευίτες μερίδιο στη γη, εκτός από πόλεις+ στις οποίες να κατοικούν, καθώς και τα βοσκοτόπια τους για τα ζωντανά τους και για την περιουσία τους.+
5 Ακριβώς όπως είχε διατάξει ο Ιεχωβά τον Μωυσή, έτσι έκαναν οι γιοι του Ισραήλ· και διαμοίρασαν τη γη.
6 Κατόπιν οι γιοι του Ιούδα πλησίασαν τον Ιησού στα Γάλγαλα,+ και ο Χάλεβ,+ ο γιος του Ιεφοννή του Κενεζαίου,+ του είπε: «Εσύ ξέρεις καλά το λόγο που είπε+ ο Ιεχωβά στον Μωυσή, τον άνθρωπο του αληθινού Θεού,+ σε ό,τι αφορά εμένα και σε ό,τι αφορά εσένα, στην Κάδης-βαρνή.+
7 Σαράντα χρονών ήμουν όταν ο Μωυσής, ο υπηρέτης του Ιεχωβά, με έστειλε από την Κάδης-βαρνή να κατασκοπεύσω αυτή τη γη,+ και εγώ του έφερα νέα όπως ήταν στην καρδιά μου.+
8 Και οι αδελφοί μου οι οποίοι ανέβηκαν μαζί μου έκαναν την καρδιά του λαού να λιώσει·+ εγώ, όμως, ακολούθησα τον Ιεχωβά τον Θεό μου πλήρως.+
9 Γι’ αυτό, ο Μωυσής ορκίστηκε εκείνη την ημέρα, λέγοντας: “Η γη στην οποία πάτησε+ το πόδι σου θα γίνει δική σου και των γιων σου ως κληρονομιά στον αιώνα, επειδή ακολούθησες τον Ιεχωβά τον Θεό μου πλήρως”.+
10 Και τώρα, δες! ο Ιεχωβά με έχει διατηρήσει στη ζωή,+ ακριβώς όπως υποσχέθηκε,+ αυτά τα σαράντα πέντε χρόνια από τότε που ο Ιεχωβά έδωσε αυτή την υπόσχεση στον Μωυσή, όταν ο Ισραήλ πορευόταν στην έρημο,+ και είμαι σήμερα ογδόντα πέντε χρονών.
11 Εντούτοις, σήμερα είμαι τόσο ισχυρός όσο την ημέρα που με απέστειλε ο Μωυσής.+ Όπως ήταν τότε η δύναμή μου, έτσι είναι και τώρα η δύναμή μου για τον πόλεμο, για να βγαίνω και για να μπαίνω.+
12 Και τώρα δώσε μου αυτή την ορεινή περιοχή που υποσχέθηκε ο Ιεχωβά εκείνη την ημέρα,+ γιατί εσύ άκουσες εκείνη την ημέρα ότι υπήρχαν Ανακίμ+ εκεί και μεγάλες οχυρωμένες πόλεις.+ Όπως φαίνεται, ο Ιεχωβά θα είναι μαζί μου,+ και οπωσδήποτε θα τους εκδιώξω, ακριβώς όπως υποσχέθηκε ο Ιεχωβά».+
13 Τότε ο Ιησούς τον ευλόγησε και έδωσε τη Χεβρών στον Χάλεβ, το γιο του Ιεφοννή, ως κληρονομιά.+
14 Γι’ αυτό, η Χεβρών ήρθε στην κατοχή του Χάλεβ, του γιου του Ιεφοννή του Κενεζαίου, ως κληρονομιά μέχρι αυτή την ημέρα, λόγω του ότι αυτός ακολούθησε τον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ, πλήρως.+
15 Το όνομα της Χεβρών προηγουμένως ήταν Κιριάθ-αρβά+ (ο Αρβά+ ήταν ο μεγάλος άνθρωπος ανάμεσα στους Ανακίμ). Και ο τόπος δεν είχε αναστάτωση από πόλεμο.+
