Γαλάτες 2:1-21
2 Έπειτα, δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, ανέβηκα πάλι στην Ιερουσαλήμ+ με τον Βαρνάβα,+ παίρνοντας μαζί μου και τον Τίτο.
2 Ανέβηκα δε κατόπιν αποκάλυψης.+ Και παρουσίασα σε αυτούς+ τα καλά νέα τα οποία κηρύττω ανάμεσα στα έθνη, κατ’ ιδίαν, ωστόσο, στους εξέχοντες άντρες, από φόβο μήπως έτρεχα+ ή είχα τρέξει μάταια.+
3 Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και ο Τίτος,+ που ήταν μαζί μου, δεν αναγκάστηκε να περιτμηθεί,+ αν και ήταν Έλληνας.
4 Αλλά εξαιτίας των ψευδαδέλφων+ που φέρθηκαν μέσα αθόρυβα,+ οι οποίοι μπήκαν ύπουλα για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία+ μας την οποία έχουμε σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, ώστε να μας υποδουλώσουν+ πλήρως—
5 σε αυτούς δεν υποχωρήσαμε μέσω υποταγής+ ούτε μία ώρα, ώστε η αλήθεια+ των καλών νέων να παραμείνει μαζί σας.
6 Όσο δε για εκείνους που φαίνονταν ότι είναι κάτι+—ό,τι είδους άνθρωποι και αν ήταν παλιότερα, δεν έχει διαφορά για εμένα+—ο Θεός δεν κρίνει από την εξωτερική εμφάνιση του ανθρώπου+—σε εμένα αυτοί οι εξέχοντες άντρες δεν μετέδωσαν στην πραγματικότητα τίποτα καινούριο.
7 Αλλά, απεναντίας, όταν είδαν ότι ήταν εμπιστευμένα+ σε εμένα τα καλά νέα για τους απερίτμητους,+ όπως ήταν στον Πέτρο για τους περιτμημένους+—
8 διότι Αυτός που έδωσε στον Πέτρο δυνάμεις απαραίτητες για να είναι απόστολος στους περιτμημένους έδωσε και σε εμένα+ δυνάμεις για τους εθνικούς—
9 ναι, όταν γνώρισαν την παρ’ αξία καλοσύνη+ που μου δόθηκε,+ ο Ιάκωβος+ και ο Κηφάς και ο Ιωάννης, οι οποίοι φαίνονταν ότι είναι στύλοι,+ έδωσαν σε εμένα και στον Βαρνάβα+ το δεξί χέρι της από κοινού συμμετοχής,+ για να πάμε εμείς στα έθνη, ενώ αυτοί στους περιτμημένους.
10 Μόνο που θα έπρεπε να έχουμε κατά νου τους φτωχούς.+ Και αυτό ακριβώς το πράγμα προσπάθησα ένθερμα να κάνω.+
11 Ωστόσο, όταν ο Κηφάς+ ήρθε στην Αντιόχεια,+ του αντιστάθηκα πρόσωπο με πρόσωπο, επειδή ήταν αξιοκατάκριτος.+
12 Διότι προτού έρθουν ορισμένοι άντρες από τον Ιάκωβο,+ έτρωγε+ μαζί με ανθρώπους από τα έθνη· αλλά όταν έφτασαν εκείνοι, άρχισε να αποσύρεται και να αποχωρίζεται, επειδή φοβόταν+ αυτούς που ήταν από την τάξη των περιτμημένων.+
13 Οι υπόλοιποι Ιουδαίοι επίσης ενώθηκαν μαζί του σε αυτή την προσποίηση,+ ώστε ακόμη και ο Βαρνάβας+ παρασύρθηκε μαζί τους στην προσποίησή τους.
14 Αλλά όταν εγώ είδα ότι δεν βάδιζαν σωστά σύμφωνα με την αλήθεια των καλών νέων,+ είπα στον Κηφά μπροστά σε όλους:+ «Αν εσύ, μολονότι είσαι Ιουδαίος, ζεις όπως ζουν τα έθνη και όχι όπως οι Ιουδαίοι, πώς γίνεται να αναγκάζεις ανθρώπους από τα έθνη να ζουν σύμφωνα με τις Ιουδαϊκές συνήθειες;»+
15 Εμείς που είμαστε Ιουδαίοι από τη φύση+ μας και όχι αμαρτωλοί+ από τα έθνη,
16 γνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος,+ όχι λόγω έργων νόμου, αλλά μόνο μέσω πίστης+ προς τον Χριστό Ιησού, έχουμε και εμείς θέσει την πίστη μας στον Χριστό Ιησού, για να ανακηρυχτούμε δίκαιοι λόγω πίστης προς τον Χριστό,+ και όχι λόγω έργων νόμου, επειδή λόγω έργων νόμου καμιά σάρκα δεν θα ανακηρυχτεί δίκαιη.+
17 Αν, λοιπόν, επιζητώντας να ανακηρυχτούμε δίκαιοι μέσω του Χριστού,+ έχουμε βρεθεί και εμείς αμαρτωλοί,+ είναι ο Χριστός στην πραγματικότητα διάκονος της αμαρτίας;+ Ποτέ να μη συμβεί αυτό!
18 Διότι αν αυτά ακριβώς τα πράγματα που κάποτε γκρέμισα τα οικοδομώ πάλι,+ δείχνω ότι είμαι παραβάτης.+
19 Όσο για εμένα, μέσω νόμου πέθανα ως προς το νόμο,+ για να γίνω ζωντανός ως προς τον Θεό.+
20 Έχω κρεμαστεί στο ξύλο μαζί με τον Χριστό.+ Δεν είμαι πια εγώ που ζω,+ αλλά είναι ο Χριστός που ζει σε ενότητα με εμένα.+ Τη δε ζωή που ζω+ τώρα στη σάρκα, τη ζω μέσω της πίστης που είναι προς τον Γιο του Θεού, ο οποίος με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα.+
21 Δεν παραμερίζω την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού·+ διότι αν η δικαιοσύνη είναι μέσω νόμου,+ άρα ο Χριστός πέθανε χωρίς λόγο.+
