Παροιμίες 20:1-30
20 Το κρασί είναι χλευαστής,+ το μεθυστικό ποτό θορυβοποιός,+ και όποιος παραστρατεί εξαιτίας του δεν είναι σοφός.+
2 Η φοβερότητα του βασιλιά είναι βρυχηθμός σαν του χαιτοφόρου νεαρού λιονταριού.+ Όποιος επισύρει πάνω του τη σφοδρή οργή του αμαρτάνει ενάντια στην ίδια του την ψυχή.+
3 Είναι δόξα για τον άνθρωπο το να απέχει από διαπληκτισμό,+ αλλά ο κάθε ανόητος θα σπεύσει να εμπλακεί σε αυτόν.+
4 Εξαιτίας του χειμώνα ο τεμπέλης δεν οργώνει·+ θα ζητιανεύει στον καιρό του θερισμού, αλλά δεν θα υπάρχει τίποτα.+
5 Η βουλή που υπάρχει στην καρδιά του ανθρώπου είναι σαν βαθιά νερά,+ αλλά ο άνθρωπος που έχει διάκριση θα την ανασύρει.+
6 Πολλοί άνθρωποι θα διαλαλούν ο καθένας τη δική του στοργική καλοσύνη,+ αλλά άνθρωπο πιστό ποιος μπορεί να βρει;+
7 Ο δίκαιος περπατάει με ακεραιότητα.+ Ευτυχισμένοι είναι οι γιοι του έπειτα από αυτόν.+
8 Ο βασιλιάς κάθεται στο θρόνο της κρίσης,+ σκορπίζοντας κάθε κακό με τα μάτια του.+
9 Ποιος μπορεί να πει: «Έχω καθαρίσει την καρδιά μου·+ έχω εξαγνιστεί από την αμαρτία μου»;+
10 Τα δύο ειδών ζύγια και τα δύο ειδών εφά+—και τα μεν και τα δε είναι απεχθή στον Ιεχωβά.+
11 Από τις ίδιες του τις πράξεις αναγνωρίζεται το αγόρι, ως προς το αν οι ενέργειές του είναι αγνές και ευθείες.+
12 Το αφτί που ακούει και το μάτι που βλέπει—και τα δύο ο Ιεχωβά τα έφτιαξε.+
13 Μην αγαπάς τον ύπνο για να μην πέσεις σε φτώχεια.+ Άνοιξε τα μάτια σου· χόρτασε ψωμί.+
14 «Είναι κακό, κακό!» λέει ο αγοραστής και φεύγει.+ Μετά καυχιέται για τον εαυτό του.+
15 Υπάρχει χρυσάφι, καθώς και αφθονία κοραλλιών· αλλά τα χείλη της γνώσης είναι σκεύη πολύτιμα.+
16 Πάρε από κάποιον το ένδυμά του, αν έγινε εγγυητής για κάποιον ξένο·+ και στην περίπτωση αλλοεθνούς γυναίκας, πάρε το ενέχυρό του.+
17 Το ψωμί που κερδήθηκε με ψεύδος είναι γλυκό για τον άνθρωπο,+ ύστερα όμως το στόμα του θα γεμίσει χαλίκια.+
18 Μέσω συμβουλής εδραιώνονται τα σχέδια,+ και μέσω επιδέξιας κατεύθυνσης να διεξάγεις τον πόλεμό σου.+
19 Αυτός που περιφέρεται συκοφαντώντας αποκαλύπτει την εμπιστευτική συζήτηση·+ και με το άτομο που δελεάζεται από τα χείλη του δεν πρέπει να κάνεις παρέα.+
20 Όποιος καταριέται τον πατέρα του και τη μητέρα του,+ το λυχνάρι του θα σβήσει μόλις πλησιάσει το σκοτάδι.+
21 Μια κληρονομιά αποκτάται με απληστία στην αρχή,+ αλλά το μέλλον της δεν θα είναι ευλογημένο.+
22 Μη λες: «Θα ανταποδώσω το κακό!»+ Έλπιζε στον Ιεχωβά+ και θα σε σώσει.+
23 Τα δύο ειδών ζύγια είναι απεχθή στον Ιεχωβά+ και η ζυγαριά που εξαπατά δεν είναι κάτι καλό.+
24 Από τον Ιεχωβά είναι τα βήματα του ακμαίου άντρα.+ Πώς μπορεί ο χωματένιος άνθρωπος να διακρίνει την οδό του;+
25 Είναι παγίδα για το χωματένιο άνθρωπο το να φωνάζει απερίσκεπτα «Άγιο!»+ και αφού κάνει τις ευχές+ να το εξετάζει αυτό.+
26 Ο σοφός βασιλιάς σκορπίζει τους πονηρούς+ και γυρίζει πάνω τους τροχό.+
27 Η πνοή+ του χωματένιου ανθρώπου είναι το λυχνάρι του Ιεχωβά, που ερευνάει προσεκτικά όλα τα έγκατα της κοιλιάς.+
28 Η στοργική καλοσύνη και η αλήθεια διαφυλάττουν το βασιλιά·+ και με τη στοργική καλοσύνη έχει στηρίξει το θρόνο του.+
29 Η ωραιότητα των νεαρών είναι η δύναμή+ τους και η λαμπρότητα των ηλικιωμένων τα γκρίζα τους μαλλιά.+
30 Τα μωλωπισμένα τραύματα καθαρίζουν το κακό,+ και τα χτυπήματα τα έγκατα της κοιλιάς.+
