Ιώβ 4:1-21
4 Και ο Ελιφάς+ ο Θεμανίτης αποκρίθηκε και είπε:
2 «Αν δοκιμάσει κάποιος να σου πει μια κουβέντα, θα αποκάμεις;Αλλά ποιος μπορεί να βάλει φραγμό στα λόγια;
3 Δες! Εσύ διόρθωνες πολλούς+Και ενίσχυες τα αδύναμα χέρια.+
4 Εκείνον που σκόνταφτε τον σήκωναν τα λόγια σου·+Και στύλωνες τα γόνατα που λύγιζαν.+
5 Τώρα, όμως, αυτό συμβαίνει σε εσένα και αποκάμνεις·Σε αγγίζει και αναστατώνεσαι.
6 Δεν είναι η ευλάβειά σου η βάση της πεποίθησής σου;Και η ελπίδα σου δεν είναι η ακεραιότητα+ των οδών σου;
7 Θυμήσου, σε παρακαλώ: Ποιος αθώος αφανίστηκε ποτέ;Και πού εξαλείφθηκαν ποτέ οι ευθείς;+
8 Από ό,τι έχω δει, όσοι σχεδιάζουν βλαβερά πράγματαΚαι όσοι σπέρνουν προβλήματα, τα θερίζουν οι ίδιοι.+
9 Από την πνοή του Θεού αφανίζονται,Και από το πνεύμα του θυμού του τελειώνουν.
10 Βρυχιέται το λιοντάρι και φωνάζει το νεαρό λιοντάρι,Αλλά τα δόντια των χαιτοφόρων νεαρών λιονταριών σπάζουν.
11 Το λιοντάρι αφανίζεται από έλλειψη λείας,Και οι σκύμνοι του λιονταριού χωρίζουν ο ένας από τον άλλον.
12 Σε εμένα έφτασε κρυφά ένας λόγος,Και το αφτί μου έπιασε έναν ψίθυρο από αυτόν,+
13 Μέσα σε ανησυχητικές σκέψεις από νυχτερινά οράματα,Όταν πέφτει βαθύς ύπνος στους ανθρώπους.
14 Τρόμος με έπιασε και ρίγοςΚαι το πλήθος των οστών μου το γέμισε τρόμο.
15 Και ένα πνεύμα πέρασε πάνω από το πρόσωπό μου·Σηκώθηκαν οι τρίχες της σάρκας μου.
16 Στάθηκε ακίνητο,Αλλά δεν αναγνώρισα την όψη του·Μια μορφή ήταν μπροστά στα μάτια μου·Υπήρχε ησυχία, και κατόπιν άκουσα μια φωνή:
17 “Μπορεί ο θνητός άνθρωπος να είναι δικαιότερος από τον Θεό;Ή ο ακμαίος άνθρωπος καθαρότερος από τον Δημιουργό του;”
18 Δες! Τους υπηρέτες του δεν εμπιστεύεταιΚαι τους αγγελιοφόρους του κατηγορεί για ελαττώματα.
19 Πόσο μάλλον εκείνους που κατοικούν σε σπίτια από πηλό,Των οποίων το θεμέλιο είναι στο χώμα!+Τους συντρίβει κανείς πιο γρήγορα από έναν σκόρο.
20 Από το πρωί μέχρι το βράδυ έχουν κατασυντριφτεί·Χωρίς να δώσει κανείς σημασία, αφανίζονται για πάντα.
21 Δεν αποσπάστηκε το σχοινί της σκηνής τους από μέσα τους;Πεθαίνουν από έλλειψη σοφίας.
