Wyt ti erioed wedi’i chael hi’n anodd i bregethu? Wel, do, fyddai ateb sawl un i’r cwestiwn hwnnw. Pam? Efallai fod difaterwch neu gasineb yn codi’n aml yn ein tiriogaeth neu fod gennyn ni ofn siarad â phobl ddiarth. Yn ddi-os, gall y pethau hyn daflu dŵr oer dros ein llawenydd. Eto, rydyn ni’n addoli’r Duw hapus sydd eisiau inni ei wasanaethu gyda llawenydd. (Sal 100:2) Beth yw tri rheswm da dros gael llawenydd wrth bregethu?

Yn gyntaf, rydyn ni’n cyhoeddi neges o obaith. Er bod gobaith yn lleihau yn ein cymunedau heddiw, gallwn lenwi calonnau pobl gyda “newyddion da.” (Esei 52:7) Ond gall newyddion da Teyrnas Dduw roi llawenydd i ninnau hefyd. Cyn mynd allan i bregethu, myfyria ar y bendithion a ddaw ar y ddaear o dan Deyrnas Dduw.

Yn ail, mae’r newyddion da a bregethwn yn dod â manteision ysbrydol a chorfforol i’r bobl sy’n gwrando. Maen nhw’n dysgu rhoi’r gorau i arferion niweidiol a chael y gobaith o fywyd tragwyddol. (Esei 48:17, 18; Rhu 1:16) Gallwn ddychmygu ein hunain mewn gwaith chwilio ac achub. Er nad yw pawb eisiau cael eu hachub, daliwn ati i chwilio am y rhai a fydd yn ymateb.—Mth 10:11-14.

Yn drydydd, a phwysicaf oll, mae ein pregethu yn anrhydeddu Jehofa, sy’n gwerthfawrogi ein gwaith yn fawr iawn. (Esei 43:10; Heb 6:10) Ar ben hynny, mae yn hael wrth roi ei ysbryd glân inni er mwyn cyflawni’r gwaith. Felly, ymbilia ar Jehofa am lawenydd, sy’n dod o’r ysbryd glân. (Ga 5:22) Gyda’i gymorth, gallwn drechu ein pryderon a phregethu yn gwbl ddi-ofn. (Act 4:31) Yna, beth bynnag yw’r ymateb yn ein tiriogaeth, cawn lawenydd yn ein haseiniad i bregethu.—Esec 3:3.

GWYLIA’R FIDEO REGAIN JOY THROUGH STUDY AND MEDITATION, AC YNA ATEBA’R CWESTIYNAU CANLYNOL:

• Pam dylen ni roi’r flaenoriaeth i fwydo’n hunain yn ysbrydol, hyd yn oed os treuliwn lawer o oriau yn pregethu bob mis?

• Ym mha ffordd dylen ni efelychu Mair?

• Pryd wyt ti’n gwneud amser i fyfyrio ar Air Duw?

• Beth sy’n dod â llawenydd i ti wrth bregethu’r newyddion da?