1-2. (a) Sut rydyn ni’n wahanol i’r angylion? (b) Sut rydyn ni’n debyg i’r angylion?

 PAN wnaeth Jehofa dy ddenu di at y gwir, gwnaeth ef dy wahodd di i fod yn rhan o deulu amrywiol a chariadus o addolwyr, sy’n cynnwys miliynau o’i angylion ffyddlon. (Dan. 7:​9, 10) Wrth inni feddwl am angylion, efallai y byddwn ni’n myfyrio ar gymaint yn wahanol inni ydyn nhw. Er enghraifft, mae’r angylion wedi bod yn bodoli am lawer hirach nag ydyn ni wedi bod yn fyw. (Job 38:​4, 7) Maen nhw’n fwy pwerus na ni, ac maen nhw’n gyfiawn ac yn sanctaidd i lefelau na allwn ni eu cyrraedd fel pobl amherffaith.—Luc 9:26.

² Fodd bynnag, er gwaethaf hyn i gyd, mae gynnon ni lawer mewn cyffredin ag angylion. Er enghraifft, gallwn ni, fel yr angylion, adlewyrchu rhinweddau Jehofa. Mae gynnon ni ewyllys rhydd fel yr angylion. Yn debyg iawn iddyn nhw, mae gynnon ni enwau personol, personoliaethau gwahanol, ac amryw o gyfrifoldebau. Ar ben hynny, mae gynnon ni’r angen i addoli ein Creawdwr.—1 Pedr 1:12.

3. Beth gallwn ni ei ddysgu oddi wrth angylion ffyddlon?

³ Gan ein bod ni’n debyg iawn i’r angylion mewn llawer o ffyrdd, gall eu hesiampl ein calonogi ni a dysgu gwersi pwysig inni. Yn yr erthygl hon, byddwn ni’n ystyried sut gallwn ni efelychu gostyngeiddrwydd yr angylion ffyddlon, eu cariad at bobl, eu dyfalbarhad, a’u hymdrechion i gadw’r gynulleidfa yn lân.

MAE’R ANGYLION YN OSTYNGEDIG

4. (a) Sut mae’r angylion yn dangos gostyngeiddrwydd? (b) Pam mae’r angylion yn ostyngedig? (Salm 89:7)

⁴ Mae’r angylion ffyddlon yn ostyngedig. Er eu bod nhw’n brofiadol, yn rymus, ac yn ddoeth, maen nhw’n  ufudd i gyfarwyddiadau Jehofa. (Salm 103:20) Wrth iddyn nhw gyflawni eu haseiniadau, dydyn nhw ddim yn brolio am eu galluoedd goruwchddynol. Maen nhw’n hapus i wneud ewyllys Dduw, hyd yn oed pan nad ydyn nhw’n cael eu henwi am eu gwaith da. a (Gen. 32:​24, 29; 2 Bren. 19:35) Maen nhw’n gwrthod derbyn unrhyw ogoniant sy’n perthyn i Jehofa. Pam mae’r angylion mor ostyngedig? Oherwydd eu cariad a’u parch dwfn tuag at Jehofa.—Darllen Salm 89:7.

5. Sut gwnaeth un angel ddangos gostyngeiddrwydd wrth gywiro’r apostol Ioan? (Gweler hefyd y llun.)

⁵ Ystyria ddigwyddiad sy’n dangos gostyngeiddrwydd un o’r angylion. Tua 96 OG, cyflwynodd angel dienw weledigaeth anhygoel i’r apostol Ioan. (Dat. 1:1) Sut ymatebodd Ioan i’r weledigaeth? Ceisiodd addoli’r angel. Ond, fe wnaeth yr ysbryd-greadur ffyddlon hwnnw ei atal yn gyflym, drwy ddweud: “Bydda’n ofalus! Paid â gwneud hynny! Dim ond caethwas ydw i, fel tithau a dy frodyr . . . Addola Dduw!” (Dat. 19:10) Dyna ymateb gostyngedig! Yn hytrach na derbyn gogoniant a chael ei edmygu, fe wnaeth yr angel droi sylw Ioan at Jehofa ar unwaith. Er bod yr angel yn fwy pwerus na Ioan ac wedi gwasanaethu Jehofa am yn hirach nag ef, cyfeiriodd yn ostyngedig at ei hun fel caethwas, yr un fath â’r apostol. Ar ben hynny, er bod rhaid iddo gywiro Ioan, ni wnaeth ef geryddu na thrin yr apostol oedrannus yn llym. Siaradodd yr angel yn garedig. Mwy na thebyg, roedd yn gallu gweld bod Ioan yn llawn syndod.

6. Sut gallwn ni efelychu gostyngeiddrwydd yr angylion?

⁶ Sut gallwn ni efelychu gostyngeiddrwydd yr angel? Drwy gyflawni ein haseiniadau heb frolio na cheisio cael clod. (1 Cor. 4:7) Hefyd, ddylen ni ddim teimlo’n well nag unrhyw un arall os ydyn  ni wedi gwasanaethu Jehofa yn hirach na nhw, neu os oes gynnon ni fwy o freintiau na nhw. Mewn gwirionedd, os oes gynnon ni lawer o gyfrifoldebau, mae’n hanfodol ein bod ni’n ystyried ein hunain fel rhai lleiaf pwysig. (Luc 9:48) Fel yr angylion, rydyn ni eisiau gwasanaethu eraill, a dydyn ni ddim yn hyrwyddo ein hunain.

7. Sut gallwn ni ddangos gostyngeiddrwydd wrth roi cyngor neu gywiro rhywun?

⁷ Gallwn ni hefyd ddangos gostyngeiddrwydd os oes rhaid inni roi cyngor i frawd, i chwaer, neu i’n plant. Efallai bydd rhaid inni fod yn gadarn wrth roi cyngor. Ond, fel yr angel a wnaeth gywiro Ioan yn garedig, gallwn ni fod yn gadarn heb ddigalonni’r un sy’n derbyn y cyngor. Os dydyn ni ddim yn ystyried ein hunain yn well nag eraill, gallwn ni gyflwyno cyngor o’r Beibl mewn ffordd barchus a thosturiol.—Col. 4:6.

MAE’R ANGYLION YN CARU POBL

8. (a) Yn ôl Luc 15:​10, sut mae’r angylion yn dangos eu cariad tuag at bobl? (b) Sut mae’r angylion yn helpu’r gwaith pregethu? (Gweler hefyd y llun.)

⁸ Dydy’r angylion ddim yn ffroenuchel nac yn oeraidd. Maen nhw’n caru pobl. Maen nhw’n llawenhau pan mae pechadur yn edifarhau—hynny ydy, pan mae dafad goll yn dod yn ôl i Jehofa, neu pan mae unigolyn yn newid ei ffyrdd ac yn dod i mewn i’r gwir. (Darllen Luc 15:10.) Mae’r angylion hefyd yn cymryd rhan yn y gwaith o bregethu’r Deyrnas. (Dat. 14:6) Er nad ydyn nhw’n pregethu’n uniongyrchol i bobl, efallai eu bod nhw’n arwain cyhoeddwyr at bobl sydd eisiau dysgu am Jehofa. Wrth gwrs, allwn ni ddim dweud yn bendant bod angel wedi cael rhan mewn unrhyw achos penodol. Wedi’r cwbl, gall Jehofa ddefnyddio dulliau eraill, fel ei ysbryd glân, i helpu pobl neu i arwain ei weision. (Act. 16:​6, 7) Ond eto, mae ef yn defnyddio ei angylion yn helaeth. Felly, wrth inni rannu’r newyddion da, gallwn ni fod yn hyderus bod yr angylion yno i’n cefnogi ni.—Gweler y blwch “ Cafodd Eu Gweddïau Eu Hateb.” b

9. Sut gallwn ni efelychu cariad yr angylion?

⁹ Sut gallwn ni efelychu cariad yr angylion tuag at bobl? Pan ydyn i’n clywed cyhoeddiad bod rhywun wedi cael ei adfer i’r gynulleidfa, gallwn ni lawenhau fel yr angylion. Gallwn ni fynd allan o’n ffordd i groesawu’r brawd yn ôl a chadarnhau ein cariad ato. (Luc 15:​4-7; 2 Cor. 2:​6-8) Gallwn ni hefyd efelychu’r angylion drwy wneud popeth allwn ni yn y gwaith pregethu. (Preg. 11:6) Yn union fel y mae’r angylion yn ein cefnogi ni wrth inni rannu’r newyddion da, gallwn ni chwilio am ffyrdd i gefnogi ein brodyr a’n chwiorydd yn y weinidogaeth. Er enghraifft, a allwn ni wneud cynlluniau i weithio gyda chyhoeddwyr llai profiadol? A allwn ni gefnogi brodyr a chwiorydd sy’n hŷn neu’n fregus, fel eu bod nhw’n gallu cael rhan yn y weinidogaeth?

10. Beth rydyn ni’n ei ddysgu oddi wrth brofiad Sara?

¹⁰ Beth os ydy ein hamgylchiadau yn cyfyngu ar faint gallwn ni ei wneud? Mae’n dal yn bosib inni weithio gyda’r angylion yn y gwaith pregethu. Ystyria brofiad Sara, c chwaer yn India. Ar ôl arloesi am tua 20 mlynedd, aeth Sara yn  sâl ac roedd hi’n gaeth i’w gwely. Fel y gallwn ni ei ddeall, roedd hi’n teimlo’n isel iawn. Ond, gyda chefnogaeth gariadus ei theulu ysbrydol yn ogystal â darllen y Beibl yn rheolaidd, yn raddol gwnaeth hi adennill agwedd bositif. Wrth gwrs, roedd rhaid iddi addasu ei gweinidogaeth i’w hamgylchiadau newydd. Gan nad oedd hi hyd yn oed yn gallu eistedd i fyny er mwyn ysgrifennu llythyrau, roedd hi ond yn gallu tystiolaethu dros y ffôn. Felly ffoniodd hi ei galwadau i gyd, a gwnaethon nhw ei chyfeirio hi at bobl eraill oedd â diddordeb. Y canlyniad? O fewn misoedd, roedd gan Sara 70 o astudiaethau Beiblaidd—llawer mwy nag oedd hi’n gallu eu gwneud! Felly, gwnaeth hi roi rhai ohonyn nhw i eraill yn y gynulleidfa. Mae llawer o’r myfyrwyr hynny’n bellach yn mynychu’r cyfarfodydd. Mae’n rhaid bod yr angylion yn hapus iawn i weithio ochr yn ochr â rhai fel Sara, sy’n gwneud eu gorau glas yn y gwaith pregethu!

 MAE’R ANGYLION YN DYFALBARHAU

11. Sut mae’r angylion wedi dangos dyfalbarhad rhagorol?

¹¹ Mae’r angylion ffyddlon yn esiamplau rhagorol o ddyfalbarhad. Maen nhw wedi dyfalbarhau anghyfiawnder a drygioni am filoedd o flynyddoedd. Gwelon nhw Satan a llawer o ysbrydion eraill a oedd wedi gweithio ochr yn ochr â nhw yn gwrthryfela yn erbyn Jehofa. (Gen. 3:1; 6:​1, 2; Jwdas 6) Mae’r Beibl yn sôn am un angel a wnaeth brofi gwrthwynebiad uniongyrchol gan gythraul pwerus. (Dan. 10:13) Ar ben hynny, drwy gydol hanes, maen nhw wedi gweld nifer cymharol fach o bobl yn dilyn gwir addoliad. Er gwaethaf hynny, mae’r angylion ffyddlon yn parhau i wasanaethu Jehofa â llawenydd a sêl. Maen nhw’n gwybod y bydd Duw yn dileu pob anghyfiawnder ar yr amser iawn.

12. Beth all ein helpu ni i ddyfalbarhau?

¹² Sut gallwn ni efelychu dyfalbarhad yr angylion? Fel yr angylion, gallwn ni wynebu anghyfiawnderau neu wrthwynebiad. Ond, mae gynnon ni’r un hyder â nhw y bydd Duw yn dileu drygioni ar yr amser iawn. Felly, fel yr angylion ffyddlon, “mae’n rhaid inni beidio â rhoi’r gorau i wneud daioni,” ac mae Duw yn addo ein helpu ni i ddal ati. (Gal. 6:9; 1 Cor. 10:13) Gallwn ni weddïo ar Jehofa am ei ysbryd, sy’n ein helpu ni i ddatblygu amynedd a llawenydd. (Gal. 5:22; Col. 1:11) Beth os wyt ti’n profi gwrthwynebiad? Trystia Jehofa yn llwyr, a phaid â dychryn. Bydd Jehofa’n wastad yn dy gefnogi ac yn dy gryfhau.—Heb. 13:6.

MAE’R ANGYLION YN HELPU I GADW’R GYNULLEIDFA’N LÂN

13. Pa aseiniad pwysig sydd gan angylion yn ystod y dyddiau olaf? (Mathew 13:​47-49)

¹³ Mae Jehofa wedi rhoi aseiniad arbennig i’r angylion yn ystod y dyddiau olaf. (Darllen Mathew 13:​47-49.) Mae’r gwaith pregethu yn denu miliynau o bobl o bob math. Mae rhai o’r bobl hyn yn cymryd camau i fyw yn ôl safonau Jehofa, ond dydy eraill ddim yn gwneud hynny. Mae’r angylion “yn gwahanu’r rhai drwg o blith y rhai cyfiawn.” Mae hynny’n golygu eu bod nhw wedi cael eu haseinio i helpu i gadw’r gynulleidfa yn lân. Dydy hynny ddim yn golygu na fydd rhai sy’n stopio cymdeithasu â ni ddim yn gallu dod yn ôl, nac yn golygu fyddwn ni byth yn cael problemau yn y gynulleidfa. Ond, gallwn ni fod yn sicr bod yr angylion yn gweithio’n galed i gadw’r gynulleidfa yn lân.

14-15. Sut gallwn ni efelychu consýrn yr angylion ynglŷn â glendid moesol ac ysbrydol y gynulleidfa? (Gweler hefyd y lluniau.)

 ¹⁴ Sut gallwn ni efelychu consýrn yr angylion ynglŷn â glendid y gynulleidfa? Drwy wneud ein rhan i gadw’r gynulleidfa yn foesol ac yn ysbrydol lân. Er mwyn gwneud hyn, rydyn ni’n ymdrechu i ddiogelu ein calon drwy ddewis ffrindiau da a gwrthod unrhyw ddylanwadau a all ein llygru. (Salm 101:3) Gallwn ni hefyd helpu ein cyd-addolwyr i aros yn ffyddlon i Jehofa. Er enghraifft, beth dylen ni ei wneud petasen ni’n dysgu bod un o’n cyd-gredinwyr wedi pechu’n ddifrifol? Byddai cariad yn ein cymell ni i annog y person i siarad â’r henuriaid. Petai ef neu hi ddim yn gwneud hynny, yna byddai’n rhaid inni roi gwybod i’r henuriaid am y mater. Rydyn ni eisiau i bob un o’n cyd-gredinwyr sy’n wan yn ysbrydol gael help yn gyflym!—Iago 5:​14, 15.

¹⁵ Yn anffodus, mewn rhai achosion, mae’n rhaid i rywun sydd wedi pechu’n ddifrifol gael ei roi allan o’r gynulleidfa, ac rydyn ni’n “stopio cadw cwmni” â nhw. d (1 Cor. 5:​9-13) Mae’r trefniad hwn yn helpu i gadw’r gynulleidfa’n lân. Ar ben hynny, trwy ddewis peidio â chymdeithasu â’r rhai sydd wedi cael eu rhoi allan o’r gynulleidfa, rydyn ni mewn gwirionedd yn dangos caredigrwydd tuag atyn nhw. Gall ein safiad cadarn eu cymell nhw i ddod i’w synhwyrau. Petasen nhw’n gwneud hynny, bydden ni’n llawenhau gyda Jehofa a’i angylion.—Luc 15:7.

16. Sut byddi di’n ceisio efelychu’r angylion?

¹⁶ Am fraint anhygoel i gael cipolwg o’r nefoedd gyda llygaid ffydd ac i gydweithio â’r angylion. Gad inni efelychu eu rhinweddau da, eu gostyngeiddrwydd, eu cariad at bobl, eu dyfalbarhad, a’u consýrn dros lendid moesol ac ysbrydol y gynulleidfa. Os ydyn ni’n efelychu’r angylion ffyddlon, gallwn ninnau hefyd fod yn rhan o deulu Jehofa a’i addoli am byth.