Ang Bugtong Solusyon!

USA ka tawo nga ginganlag Lazaro ug ang iyang mga igsoong si Marta ug Maria nagpuyo sa Betania, usa ka lungsod nga mga tulo ka kilometros ang gilay-on gikan sa Jerusalem. Usa ka adlaw niana sa dihang ang ilang higala nga si Jesus didto sa laing lugar, si Lazaro grabeng nagsakit. Ang iyang mga igsoon nabalaka pag-ayo kaniya. Ilang gipahibalo si Jesus. Wala magdugay human makadungog sa balita, giadto ni Jesus si Lazaro. Pagpaingon didto, gisultihan ni Jesus ang iyang mga tinun-an nga siya moadto didto aron pukawon si Lazaro sa pagkatulog. Sa primero ang mga tinun-an nasayop sa pagsabot sa iyang gisulti, apan kini giklaro ni Jesus, nga miingon: “Namatay si Lazaro.”—Juan 11:1-14.

Pag-abot ni Jesus sa lubnganan ni Lazaro, gipakuha una niya ang bato nga nag-ali sa entrada sa lubnganan. Human makaampo ug kusog, siya misugo: “Lazaro, gula ngari!” Ug si Lazaro migula. Ang tawo nga patay na sulod sa upat ka adlaw nabanhaw.—Juan 11:38-44.

Ang asoy bahin kang Lazaro nagpakita nga ang pagkabanhaw mao gayod ang solusyon sa kamatayon. Apan ang milagro sa pagkabanhaw ni Lazaro tinuod ba gayod nga nahitabo? Ang Bibliya nag-ingon nga kini tinuod nga nahitabo. Basaha ang asoy sa Juan 11:1-44, ug imong makita nga detalyado ang asoy. Dili ka ba motuo nga nahitabo kini? Kon dili ka motuo, basin magduhaduha ka na hinuon sa pagkatinuod sa tanang milagro nga natala sa Bibliya, lakip na sa pagkabanhaw ni Jesu-Kristo mismo. Ug “kon si Kristo wala bangona,” matod sa Bibliya, “ang inyong pagtuo walay pulos.” (1 Corinto 15:17) Ang pagkabanhaw maoy usa ka pangunang pagtulon-an sa Kasulatan. (Hebreohanon 6:1, 2) Apan, unsay kahulogan sa pulong “pagkabanhaw”?

Unsay Kahulogan sa “Pagkabanhaw”?

Diha sa Kristohanon Gregong Kasulatan, ang pulong “pagkabanhaw” mabasa kapin sa 40 ka beses. Kini gihubad gikan sa Gregong pulong nga sa literal nagkahulogang “pagtindog pag-usab.” Ang Hebreohanong katumbas niini nagkahulogang “pagbuhi pag-usab sa patay.” Apan, inigkamatay sa tawo, unsa may banhawon? Dili ang lawas, kay kini madunot ug mobalik sa abog sa yuta. Ang lawas dili maoy banhawon kondili ang persona nga namatay. Busa, ang pagkabanhaw naglangkit sa pagpasig-uli sa kinaiya sa indibiduwal—sa iyang personalidad, sa kasaysayan sa iyang kinabuhi, ug sa tanang detalye sa iyang pagkatawo.

Si Jehova nga Diyos, kinsa hingpit ug memorya, dili malisdan sa paghinumdom sa kinaiya niadtong nangamatay. (Isaias 40:26) Ingong Tagmugna sa kinabuhi, sayon alang kang Jehova ang pagpasig-uli sa kinabuhi sa maong tawo diha sa usa ka bag-ong lawas. (Salmo 36:9) Dugang pa, ang Bibliya nag-ingon nga si Jehova nga Diyos “nangandoy”—kinasingkasing nga naghandom ug nagtinguha—sa pagbanhaw sa mga patay. (Job 14:14, 15) Pagkadako sa atong pasalamat nga si Jehova dili lang makaarang sa pagpasig-uli sa kinabuhi sa usa ka tawo kondili buot usab niya nga buhaton kini!

Si Jesu-Kristo usab dunay hinungdanong papel sa pagbanhaw sa mga patay. Kapin ug usa ka tuig human makasugod sa iyang ministeryo, si Jesus miingon: “Maingon nga ang Amahan magabangon sa mga patay ug magapabuhi kanila, sa ingon usab pagabuhion sa Anak kadtong buot niya.” (Juan 5:21) Dili ba ang kasinatian ni Lazaro nagpakita nga si Jesu-Kristo dunay gahom maingon man tinguha sa pagbanhaw sa mga patay?

Komosta man ang ideya nga dunay butang sa sulod nato nga magpabiling buhi human kita mamatay? Ang pagtulon-an sa pagkabanhaw ug ang ideya nga ang kalag o espiritu sa tawo dili mamatay, sa pagkatinuod, magkasumpaki. Kon adunay usa ka butang sa sulod nato nga dili mamatay, nganong kinahanglan pa man kita nga  banhawon? Ang igsoon ni Lazaro nga si Marta wala magtuo nga sa pagkamatay sa iyang igsoon, siya buhi gihapon diha sa kalibotan sa espirituhanong mga linalang. Siya nagtuo sa pagkabanhaw. Sa dihang si Jesus nagpasalig kaniya: “Mobangon ang imong igsoon,” si Marta miingon: “Ako nahibalo nga mobangon siya diha sa pagkabanhaw sa kataposan nga adlaw.” (Juan 11:23, 24) Ug sa dihang nabuhi pag-usab, si Lazaro walay giasoy nga bisan unsang kasinatian sa laing kinabuhi. Siya namatay. “Bahin sa mga patay, sila walay nahibaloan nga bisan unsa,” matod sa Bibliya. “Walay buluhaton ni lalang ni kahibalo ni kaalam sa Sheol [ang komon nga lubnganan sa tawo], ang dapit diin ikaw moadto.”—Ecclesiastes 9:5, 10.

Nan, sumala sa Bibliya, ang bugtong solusyon sa kamatayon mao ang pagkabanhaw. Apan sa tanang nangamatay, kinsay pagabanhawon, ug asa sila magpuyo?

Kinsay Pagabanhawon?

“Ang takna nagsingabot nga ang tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan makadungog sa iyang tingog [ni Jesus] ug manggula,” matod ni Jesus. (Juan 5:28, 29) Sumala sa maong saad, kadtong anaa sa handomanang mga lubnganan—kadtong anaa sa panumdoman ni Jehova—pagabanhawon. Nan, ang pangutana mao, Sa tanang nangamatay, kinsa ba gayod ang anaa sa panumdoman sa Diyos nga nagpaabot sa pagkabanhaw?

Ang basahong Hebreohanon sa Bibliya sa kapitulo 11 naglista sa ngalan sa mga lalaki ug babaye nga matinumanong nag-alagad sa Diyos. Sila maingon man ang maunongong mga alagad sa Diyos nga nangamatay sa dili pa dugayng katuigan pagabanhawon. Komosta ang mga tawong wala makaabot sa sukdanan sa Diyos sa pagkamatarong, tingali tungod sa pagkawalay kahibalo? Sila ba anaa usab sa panumdoman sa Diyos? Oo, daghan sila nga anaa sa iyang panumdoman, kay ang Bibliya misaad: “Aduna unyay pagkabanhaw sa mga matarong ug sa mga dili-matarong.”—Buhat 24:15.

Hinunoa, dili tanang nabuhi sukad ang pagabanhawon. “Kon kita tinuyo nga magpakasala human makadawat sa tukmang kahibalo sa kamatuoran,” matod sa Bibliya, “wala nay halad nga nahibilin alang sa sala, apan may usa ka makahahadlok nga pagpaabot sa paghukom.”  (Hebreohanon 10:26, 27) Ang uban nakahimog mga sala nga dili mapasaylo. Sila wala sa Hades (komon nga lubnganan sa tawo) kondili anaa sa Gehenna, nga usa ka simbolikong dapit sa dumalayong kalaglagan. (Mateo 23:33) Apan, kita angayng magbantay nga dili mamanabana kon ang usa ka partikular nga tawo pagabanhawon ba o dili. Ang Diyos lang maoy maghukom. Siya nahibalo kon kinsay atua sa Hades ug kon kinsay atua sa Gehenna. Busa, sa atong bahin mas maayo nga magkinabuhi kita uyon sa kabubut-on sa Diyos.

Kinsay Pagabanhawon Aron Magpuyo sa Langit?

Ang labing talagsaong pagkabanhaw mao ang kang Jesu-Kristo. Siya “gipatay diha sa unod, apan gibuhi diha sa espiritu.” (1 Pedro 3:18) Wala pay tawo sukad ang nabanhaw nianang paagiha. Si Jesus mismo nag-ingon: “Walay tawo nga nakasaka sa langit gawas kaniya nga nanaog gikan sa langit, ang Anak sa tawo.” (Juan 3:13) Sa pagkatinuod, ang Anak sa tawo mao ang unang gibanhaw ingong espirituhanong persona. (Buhat 26:23) Ug dihay uban nga gibanhaw usab niining paagiha. Ang Kasulatan nag-ingon: “Ang matag usa sa iyang kaugalingong han-ay: si Kristo ang unang bunga, pagkahuman kadtong mga iya ni Kristo panahon sa iyang presensiya.”—1 Corinto 15:23.

Usa ka gamayng grupo sa mga tawo—“kadtong mga iya ni Kristo”—pagabanhawon aron magpuyo sa langit alang sa usa ka linaing katuyoan. (Roma 6:5) Sila magmando uban ni Kristo ingong “mga hari ibabaw sa yuta.” (Pinadayag 5:9, 10) Dugang pa, sila mag-alagad ingong mga saserdote sa diwa nga sila adunay bahin sa pagwagtang sa mga epekto sa sala nga napanunod sa katawhan gikan sa unang tawo, si Adan. (Roma 5:12) Kadtong magamando uban kang Kristo ingong mga hari ug saserdote may gidaghanong 144,000. (Pinadayag 14:1, 3) Unsang matanga sa lawas ang ilang mabatonan inigkabanhaw nila? Usa ka “lawas nga espirituhanon,” matod sa Bibliya. Kay sila may lawas na man nga espirituhanon, sila mahimo na nga magpuyo sa langit.—1 Corinto 15:35, 38, 42-45.

Kanus-a man mahitabo ang langitnong pagkabanhaw? ‘Sa presensiya ni Kristo,’ mitubag ang 1 Corinto 15:23. Ang mga hitabo sa kalibotan sukad sa 1914 tin-aw nga nagpakita nga ang presensiya ni Kristo ug ang “kataposan sa sistema sa mga butang” nagsugod na nianang tuiga. (Mateo 24:3-7) Busa adunay katarongan sa paghinapos nga nagsugod na ang pagpamanhaw sa matinumanong mga Kristohanon sa langit, bisan tuod ug kini dili makita sa mga tawo. Kini nagpasabot nga ang mga apostoles ug ang unang mga Kristohanon nabanhaw na sa langitnong kinabuhi. Komosta ang mga Kristohanong nagkinabuhi karon nga adunay lig-on ug hinatag-sa-Diyos nga paglaom nga magmando uban ni Kristo sa langit? Sila pagabanhawon ‘sa usa ka pagpamilok sa mata,’ o dihadiha inigkamatay nila. (1 Corinto 15:52) Sanglit ang pagpamanhaw niining gamayng grupo nga 144,000 una man kay sa pagpamanhaw sa daghan nga magpuyo sa yuta, kini gitawag nga “sayo nga pagkabanhaw” ug “unang pagkabanhaw.”—Filipos 3:11; Pinadayag 20:6.

Kinsay Pagabanhawon Aron Magpuyo sa Yuta?

Sumala sa Kasulatan, ang kadaghanan sa mga patay pagabanhawon aron magpuyo sa yuta. (Salmo 37:29; Mateo 6:10) Naghubit sa iyang nakita nga kahibulongang panan-awon sa mga binanhaw, si apostol Juan misulat: “Ang dagat mitugyan sa mga patay nga diha niini, ug ang kamatayon ug ang Hades mitugyan sa mga patay nga diha kanila, ug gihukman ang matag usa sumala sa ilang mga buhat. Ug gitambog ang kamatayon ug ang Hades ngadto sa linaw nga kalayo. Mao kini ang ikaduhang kamatayon, ang linaw nga kalayo.” (Pinadayag 20:11-14) Kadtong anaa sa Hades, o Sheol—ang komon nga lubnganan sa tawo—anaa sa panumdoman sa Diyos. Ang matag usa kanila makalingkawas gikan sa gapos sa kamatayon. (Salmo 16:10; Buhat 2:31) Ug ang matag usa pagahukman sumala sa iyang mga binuhatan human sa iyang pagkabanhaw. Nan, unsay mahitabo unya sa kamatayon ug Hades? Kini itambog ngadto sa “linaw nga kalayo.” Kini nagpasabot nga ang kamatayon  nga napanunod sa mga tawo kang Adan mawala na.

Handurawa lang ang kalipay nga bation niadtong namatyan ug mga minahal sa dihang mahibalo sila bahin sa saad sa pagkabanhaw! Pagkadako seguro sa gibating kalipay sa babayeng balo sa dihang gibanhaw ni Jesus ang iyang bugtong anak nga lalaki! (Lucas 7:11-17) Ug maylabot sa mga ginikanan sa 12-anyos nga batang babaye nga gibanhaw ni Jesus, ang Bibliya nag-ingon: “Dihadiha sila nalipay pag-ayo.” (Marcos 5:21-24, 35-42; Lucas 8:40-42, 49-56) Diha sa bag-ong kalibotan nga gisaad sa Diyos, kita malipay gayod unya sa pagsugat sa atong mga minahal.

Unsay epekto diha kanato karon sa nahibalo kita sa kamatuoran bahin sa pagkabanhaw? “Ang kadaghanang tawo mahadlok sa kamatayon ug maglikay sa paghunahuna bahin niini,” matod sa The World Book Encyclopedia. Ngano? Tungod kay alang sa kadaghanang tawo, ang kamatayon maoy usa ka misteryo—usa ka butang nga walay nahibalo ug busa gikahadlokan. Ang pagkahibalo sa kamatuoran bahin sa kahimtang sa mga patay ug pagkabaton ug paglaom sa pagkabanhaw makahatag ug kaisog kanato kon kita moatubang na sa “kataposang kaaway, ang kamatayon.” (1 Corinto 15:26) Kini nga kahibalo makapagaan usab sa kasakit nga atong bation kon mamatyan ug suod nga higala o paryente.

Kanus-a magsugod ang yutan-ong pagkabanhaw? Ang yuta karon puno sa kapintasan, panag-away, pagpabanaw ug dugo, ug polusyon. Kon ang mga patay pagabanhawon niining kahimtanga sa yuta, ang kalipay nga pagabation unya dili bug-os. Apan, ang Maglalalang nagsaad nga sa dili madugay iyang pagataposon kining presenteng kalibotan nga kontrolado ni Satanas. (Proverbio 2:21, 22; Daniel 2:44; 1 Juan 5:19) Ang katuyoan sa Diyos alang sa yuta hapit nang matuman. Dayon, diha sa malinawong bag-ong kalibotan nga ipahinabo sa Diyos, bilyonbilyon unya niadtong nangatulog sa kamatayon mahigmata.

[Hulagway sa panid 7]

Ang kadaghanan sa mga patay pagabanhawon aron magpuyo sa yuta