Ang asoy sa Deuteronomio 22:25-27 wala magpokus sa pagpamatuod kon sad-an ba ang lalaki o dili, kay niini nga asoy giisip na gyod siyang sad-an. Kini nga balaod nagpokus sa pag-establisar nga ang babaye inosente. Matikdi ang konteksto.

Ang nag-unang mga bersikulo naghisgot bahin sa tawo nga nakigsekso sa usa ka babayeng kaslonon “diha sa siyudad.” Sa pagbuhat niana, siya sad-an sa pagpanapaw, kay ang babayeng kaslonon giisip na nga minyo. Komosta ang babaye? “Wala siya mosinggit sa siyudad.” Kon misinggit pa siya, nadunggan unta siya sa mga tawo ug naa untay nakadepensa niya. Pero wala siya mosinggit. Busa siya nakapanapaw sab, ug silang duha gihukmang sad-an.​—Deut. 22:23, 24.

Dayon, ang Balaod naghisgot ug laing situwasyon: “Apan kon nakita sa lalaki ang babayeng kaslonon sa gawas sa siyudad unya iya kining gipuwersa sa pagpakigdulog niya, ang lalaki nga nanglugos mao ray patyon, ug ayawg unsaa ang babaye. Ang babaye walay nahimong sala nga takos sa kamatayon. Kini nga kaso parehas sa usa ka tawo nga miatake ug mipatay sa iyang isigkatawo. Kay iyang nakita siya sa gawas sa siyudad, ug ang babayeng kaslonon misinggit apan walay nakaluwas niya.”​—Deut. 22:25-27.

Nianang kahimtanga, ang babaye giisip nga inosente. Ngano? Kay gihunahuna sa mga maghuhukom nga ang babaye “misinggit apan walay nakaluwas niya.” Busa wala siya makapanapaw. Pero ang lalaki sad-an sa pagpanglugos ug pagpanapaw kay iyang “gipuwersa [ang babayeng kaslonon] sa pagpakigdulog niya.”

Busa bisag kini nga balaod nagpokus sa pag-establisar nga inosente ang babaye, sakto ang giingon sa asoy nga ang lalaki sad-an sa pagpanglugos ug pagpanapaw. Makasalig ta nga ang maong mga kaso ‘imbestigahag maayo’ sa mga maghuhukom ug ang ilang paghukom ibase sa sukdanan nga giklaro ug kadaghang gibalikbalik sa Diyos.​—Deut. 13:14; 17:4; Ex. 20:14.