MAKAPADASIG ug makapahupay gyod kon pakitaan tag kaayo! Mapasalamaton ta dihang mahibaloan natong may nagmahal nato. Kay ganahan man tang pakitaag kaayo, sa unsang paagi maugmad nato kanang nindot nga hiyas?

Ang pagkabuotan nag-apil ug sinserong paghunahuna sa kaayohan sa uban, nga ikapakita pinaagig pulong ug buhat nga makatabang nila. Kay ang pagkabuotan ipakita man sa buhat, dili kini pagpakaaron-ingnon. Ang tinuod nga pagkabuotan gipalihok sa dakong gugma ug empatiya. Dugang pa, ang kalulot [o, pagkabuotan; pagpakitag kaayo] maoy bahin sa bunga sa balaang espiritu sa Diyos nga kinahanglang ugmaron sa mga Kristohanon. (Gal. 5:22, 23) Kay kinahanglan man ning ugmaron, atong susihon kon giunsa pagpakita ni Jehova ug Jesus ang maong hiyas ug kon unsaon nato sila pagsundog.

Si Jehova nagpakitag kaayo ug konsiderasyon sa tanan, apil na “sa mga dili-mapasalamaton ug sa daotan.” (Luc. 6:35) Pananglitan, si Jehova “magapasubang sa iyang adlaw diha sa mga tawong daotan ug sa mga maayo ug magapaulan diha sa mga tawong matarong ug sa mga dili-matarong.” (Mat. 5:45) Busa, bisan kadtong wala moila kang Jehova ingong ilang Maglalalang makabenepisyo gihapon sa iyang tagana para sa kinabuhi ug mahimong makatagamtam ug kalipay.

Atong makita ang pinakamaayong pananglitan sa pagkabuotan diha sa gibuhat ni Jehova kang Adan ug Eva. Wala madugay human sila makasala, si Adan ug Eva “nagtahig mga dahon sa igos ug naghimog mga tapis sa ilang balat-ang.” Pero, nahibalo si Jehova nga nagkinahanglan silag haom nga sinina sa gawas sa Eden, diin ang tinunglo na nga yuta napunog “mga sampinit ug mga kudyapa.” Busa, gihimoan sila ni Jehova ug “hatag-as nga mga besti nga panit.”​—Gen. 3:7, 17, 18, 21.

Bisag nagpakita si Jehova ug kaayo “sa mga tawong daotan ug sa mga maayo,” ilabinang gusto niyang ipakita kana sa iyang matinumanong mga alagad. Pananglitan, sa mga adlaw ni propetang Zacarias, usa ka anghel ang naguol kay naundang ang pagtukod pag-usab sa templo sa Jerusalem. Si Jehova naminaw sa anghel ug gitubag kini sa ‘maayo ug makapahupay nga mga pulong.’ (Zac. 1:12, 13) Mao pod nay gihimo ni Jehova kang propetang Elias. Dihay panahon nga naguol pag-ayo ang propeta nga mihangyo siya nga kuhaon ni Jehova ang iyang kinabuhi. Wala balewalaa ni Jehova ang gibati ni Elias ug nagpadala siyag anghel aron palig-onon kini. Dugang pa, gipasaligan siya sa Diyos nga wala siya mag-inusara. Human makadawat ug makapahupayng mga pulong ug tabang, nakapadayon  na si Elias sa iyang asaynment. (1 Hari 19:1-18) Sa mga alagad sa Diyos, kinsay nakasundog pag-ayo nianang nindot nga hiyas ni Jehova?

Sa iyang ministeryo, si Jesus nailhan sa iyang pagpakitag kaayo ug konsiderasyon. Dili siya mahariharion o sobra ka estrikto. Mabination siyang miingon: “Umari kanako, kamong tanang nabudlayan ug nabug-atan, ug ako magapalagsik kaninyo. . . . Kay ang akong yugo masayon.” (Mat. 11:28-30) Tungod sa iyang kabuotan, ang mga tawo magsunodsunod niya bisag asa siya moadto. Kay ‘naluoy’ nila si Jesus, iyang gipakaon sila, giayo ang ilang mga masakiton ug maluyahon, ug gitudloan silag “daghang butang” bahin sa iyang Amahan.​—Mar. 6:34; Mat. 14:14; 15:32-38.

Ingong pamatuod sa iyang pagkabuotan, si Jesus masinabtanon sa iyang pagtratar sa uban. Gani, bisag dili kombenyente ang hangyo, gidawat ni Jesus nga “maluloton” kadtong sinserong nangayog tabang. (Luc. 9:10, 11) Pananglitan, wala niya kasab-i ang nahadlok nga babayeng gitalinug-an nga, bisag dili hinlo sa seremonyal nga paagi, mihikap sa iyang panggawas nga sinina sa paglaom nga maayo sa sakit niini. (Lev. 15:25-28) Kay naluoy niini nga babaye kinsa 12 ka tuig nang nag-antos, giingnan siya ni Jesus: “Anak, ang imong pagtuo nakapaayo kanimo. Lakaw nga malinawon, ug mamaayo na ang imong lawas gikan sa imong grabeng sakit.” (Mar. 5:25-34) Maayo gyod kanang ehemplo sa pagkabuotan!

Base sa mga nahisgotan na, atong nasabtan nga ang tinuod nga pagkabuotan ipakita sa buhat. Gipasiugda nâ ni Jesus pinaagi sa ilustrasyon bahin sa buotang Samarianhon. Bisag nagdumtanay ang mga Samarianhon ug Hudiyo, ang Samarianhon sa ilustrasyon naluoy sa tawong gitulis, gikulata, ug gibiyaan sa dalan nga halos patay na. Tungod sa kabuotan, may gihimo ang Samarianhon. Iyang gitambalan ang samad sa tawo ug gidala kini sa balay-abtanan. Dayon, gibayran niya ang tag-iya sa balay-abtanan aron atimanon niini ang tawo ug mitanyag pa gani siyang bayran ang dugang galastohan.​—Luc. 10:29-37.

Bisag sagad ipakita sa buhat ang pagkabuotan, puwede pod ning ipakita pinaagi sa mahunahunaon ug makapadasig nga mga pulong. Maong bisag “ang pagkamabalak-on diha sa kasingkasing sa usa ka tawo maoy magpatikuko niini,” ang Bibliya midugang nga “ang maayong pulong mao ang makapalipay niini.” (Prov. 12:25) Kon kita buotan ug maayo sa uban, mosulti tag makapadasig nga mga pulong nila ug malipay sila. a Pinaagi sa atong maayong mga pulong, atong gipakita nga gimahal nato sila. Kay nadasig nato sila, mas sayon na para nila ang paglahutay sa ilang mga kalisdanan.​—Prov. 16:24.

Kay gilalang sa “larawan sa Diyos,” ang tanang tawo makahimo sa pag-ugmad sa pagkabuotan. (Gen. 1:27) Pananglitan, si Julio, ang Romanong sundalo nga nagbantay kang Pablo dihang nagbiyahe siya sa Roma, nagpakita sa apostol ug “kalulot ug gitugotan siya sa pag-adto sa iyang mga higala ug makapahimulos sa ilang pag-atiman” didto sa siyudad sa Sidon. (Buh. 27:3) Pipila ka panahon sa ulahi, ang mga residente sa Malta nagpakitag “talagsaong . . . kalulot” kang Pablo ug sa uban pa dihang nalunod ang ilang barko. Ang mga tagaisla nagdaob pa gani aron mainitan ang mga biktima. (Buh. 28:1, 2) Pero bisag dalayegon ang ilang gibuhat,  ang tinuod nga pagkabuotan dili lang talagsang himoon.

Aron bug-os mapalipay ang Diyos, ang pagkabuotan kinahanglan nga mahimong permanenteng bahin sa atong personalidad ug kinabuhi. Maong giingnan ta ni Jehova nga “isul-ob” ang pagkamaayo. (Col. 3:12) Pero sa tinuod lang, dili ni sayon. Ngano? Magduhaduha tingali ta sa pagpakitag pagkabuotan tungod sa pagkamaulawon, kakulag kompiyansa, pagsupak, o paghunahuna lang usahay sa kaugalingon. Bisan pa niana, molampos ta pinaagi sa pagsalig sa balaang espiritu ug sa pagsundog sa pagkabuotan ni Jehova.​—1 Cor. 2:12.

Puwede pa ba tang mahimong mas buotan? Angay natong pangutan-on ang kaugalingon: ‘Mabination ba ko nga tigpaminaw? Makita ba dayon nako ang panginahanglan sa uban? Kanus-a ang kataposang higayon nga nagpakita kog kaayo niadtong dili nako kapamilya o higala?’ Unya puwede tang mohimog mga tumong, sama sa pagpaningkamot nga mas mailhan ang mga tawo sa atong palibot, ilabina diha sa kongregasyon. Pinaagi niana, mahibalo ta sa ilang kahimtang ug panginahanglan. Dayon, ipakita nato ang kaayo sa paaging gusto nato nga maoy buhaton nila kanato. (Mat. 7:12) Ug tabangan ta ni Jehova kon iampo nâ nato.​—Luc. 11:13.

Dihang gihisgotan ni Pablo ang mga butang nga nagpaila niya ingong ministro sa Diyos, iyang giapil ang pagkamaayo. (2 Cor. 6:3-6) Nadani ang mga tawo kang Pablo kay naghunahuna siya sa ilang kaayohan, nga makita sa iyang maayong buhat ug pulong. (Buh. 28:30, 31) Sa susama, madani nato ang mga tawo sa kamatuoran pinaagi sa atong maayong pamatasan. Kon magpakita tag kaayo sa tanan, apil niadtong mosupak nato, basin matandog nato ang ilang kasingkasing ug dili na sila masuko. (Roma 12:20) Ngadtongadto, basig madani pa sila sa mensahe sa Bibliya.

Sa umaabot nga Paraiso, seguradong malipay ang daghang mabanhaw dihang matagamtam nila ang tinuod nga kaayo, tingali sa unang higayon. Kay mapasalamaton, mapalihok pod sila sa pagpakitag kaayo sa uban. Kadtong dili magpakitag kaayo ug motabang sa uban dili papuy-on sa Paraiso sa walay kataposan. Sa laing bahin, kadtong uyonan sa Diyos nga mabuhi sa walay kataposan maghigugmaay ug magpakitag kaayo sa usag usa. (Sal. 37:9-11) Luwas ug malinawon gyod kana nga kalibotan! Pero, sa dili pa nâ mahitabo, sa unsang paagi makabenepisyo ta karon sa pagpakitag kaayo?

Ang Bibliya nag-ingon: “Ang tawo nga may mahigugmaong-kalulot nagabuhat ug maayo sa iyang kalag.” (Prov. 11:17) Ganahan ang mga tawo sa tawong buotan, ug ilang trataron siya sa maayong paagi. Si Jesus miingon: “Sa sukod nga inyong ginasukod, sila magasukod nganha kaninyo ingong balos.” (Luc. 6:38) Busa, ang tawong buotan daling makakitag suod nga mga higala.

Si Pablo nagdasig sa kongregasyon sa Efeso nga “magmaluloton sa usag usa, magmalumo uban ang pagkamabination, kinabubut-on nga magpasaylo sa usag usa.” (Efe. 4:32) Makabenepisyo ang kongregasyon kon ang mga membro niini mahunahunaon, magpakitag kaayo, ug matinabangon sa usag usa. Ang maong mga igsoon dili hinawayon o sakit manulti. Imbes manglibak, maningkamot sila sa pagdasig sa uban. (Prov. 12:18) Ingong resulta, ang kongregasyon lig-on ug malipayon.

Oo, ang pagkabuotan maoy hiyas nga ikapakita sa pulong ug buhat. Kon buotan ta, gisundog nato ang pagkamahigugmaon ug pagkamahinatagon sa atong Diyos, si Jehova. (Efe. 5:1) Sa pagbuhat ana, atong mapalig-on ang kongregasyon ug madani ang uban sa putling pagsimba. Hinaot kanunay tang mailhan ingong mga buotan!