Mga Batan-on Nangutana . . .

Nganong Gitugotan sa Diyos nga Kita Mag-antos?

“Ang Diyos hayahay didto sa langit, samtang kita nag-antos dinhi sa yuta.”​—Mary. a

ANG mga batan-on karon natawo diha sa usa ka mapintas nga kalibotan. Morag naandan na ang malaglagon nga mga linog ug kinaiyanhong mga katalagman nga naghunos sa kinabuhi sa libolibo ka tawo. Ang mga gubat ug pag-atake sa mga terorista maoy kasagarang balita. Ang sakit, balatian, krimen ug mga aksidente maghikaw kanato sa atong mga minahal. Si Mary, nga gikutlo sa ibabaw, personal nga nakasinati ug trahedya. Iyang nasulti ang maong mapait nga mga pulong human mamatay ang iyang amahan.

Sa dihang kita makasinati ug trahedya, normal lang nga mobatig kahigawad, kapildihan, o bisan kasuko. ‘Nganong nahitabo man kini?’ tingali maghunahuna ka. ‘Nganong ako pa man?’ o ‘Nganong nahitabo man kini karon?’ Kining mga pangutanaha angayng hatagan ug makapatagbawng mga tubag. Apan aron makadawat ug hustong mga tubag, kita kinahanglang modangop sa hustong tinubdan. Tinuod ang gisulti sa batan-ong ginganlag Turrel nga usahay ang mga tawo “nasakitan pag-ayo mao nga dili nila matimbangtimbang ug

 maayo ang kahimtang.” Busa kinahanglan tingali nga mangita kag paagi nga mokalma kag diyutay aron makahunahuna ka sa makataronganong paagi.

Pag-atubang sa Dili-Maayong mga Kahimtang

Tingali dili kini makapahimuot nga palandongon, apan ang kamatayon ug pag-antos maoy dili-kalikayang mga hitabo sa kinabuhi. Tin-aw kining gipahayag ni Job sa dihang siya miingon: “Ang tawo, nga natawo sa usa ka babaye, mubo ug kinabuhi ug tugob sa kasamok.”​—Job 14:1.

Ang Bibliya nagsaad ug usa ka bag-ong kalibotan diin “magpuyo ang pagkamatarong.” (2 Pedro 3:13; Pinadayag 21:​3, 4) Apan, sa dili pa molungtad kining maayong mga kahimtang, ang mga tawo magkinabuhi una sa usa ka panahon diin dili hitupngan ang pagkadaotan. “Hibaloi kini,” nag-ingon ang Bibliya, “sa kataposang mga adlaw moabot ang makuyaw nga mga panahong lisod sagubangon.”​—2 Timoteo 3:1.

Unsa ka dugay maglungtad kining malisod nga mga panahon? Popareho niini ang pangutana sa mga tinun-an ni Jesus. Apan si Jesus wala maghatag kanila ug espesipikong adlaw o oras kon kanus-a matapos kining sistema sa mga butang nga gihampak sa kagul-anan. Hinunoa, si Jesus miingon: “Siya nga nakalahutay hangtod sa kataposan mao ang maluwas.” (Mateo 24:​3, 13) Ang mga pulong ni Jesus nagdasig kanato nga motan-aw sa unahan. Kita kinahanglang andam nga molahutay sa daghang dili-maayong mga kahimtang sa dili pa moabot ang kataposan.

Mabasol ba ang Diyos?

Nan, makataronganon ba nga masuko sa Diyos kay iyang gitugotan ang pag-antos? Dili, tungod kay ang Diyos nagsaad nga iyang taposon ang tanang pag-antos. Dili usab makataronganon ang pagtuo nga ang Diyos maoy nagpahinabo sa daotang mga butang. Daghang makapasubo nga mga kahimtang ang resulta lamang sa sulagma nga mga hitabo. Pananglitan, handurawa ang usa ka kahoy nga gipukan sa usa ka kusog nga hangin ug nakaangol kini ug tawo. Tingali isipon sa mga tawo nga kini gipahinabo sa Diyos. Apan ang Diyos dili maoy nagpukan sa kahoy. Ang Bibliya motabang kanato nga masabtan nga kining mga hitaboa maoy makapasubo nga resulta lamang sa ‘panahon ug wala damhang panghitabo.’​—Ecclesiastes 9:11.

Ang pag-antos tingali mahitabo usab tungod sa dili-maayong panghukom. Pananglit ang usa ka grupo sa mga batan-on naghubog ug dayon nagdrayb ug sakyanan. Nahitabo ang usa ka grabeng aksidente. Kinsay mabasol? Ang Diyos? Dili, ilang giani ang resulta sa ilang dili-maayong panghukom.​—Galacia 6:7.

‘Apan dili ba may gahom ang Diyos sa pagtapos sa pag-antos karon?’ tingali mangutana ka. Ang pipila ka matinumanong mga tawo sa kapanahonan sa Bibliya namalandong bahin niana. Ang manalagna nga si Habacuc nangutana sa Diyos: “Ngano man nga ikaw nagtan-aw sa mga maluibon, nga ikaw nagpakahilom sa dihang ang daotan naglamoy sa usa nga matarong pa kay kaniya?” Hinunoa, si Habacuc wala mohinapos dihadiha. Siya miingon: “Ako magabantay, aron tan-awon kon unsay iyang isulti pinaagi kanako.” Sa ulahi, gipasaligan siya sa Diyos nga sa “tinudlong panahon,” Iyang taposon ang pag-antos. (Habacuc 1:13; 2:1-3) Busa kinahanglang magpailob kita, nga maghulat nga taposon sa Diyos ang pagkadaotan sa iyang tinudlong panahon.

Ayaw pagdalidali sa paghinapos nga gusto sa Diyos nga kita mag-antos o nga kita iyang ginasulayan. Tinuod nga ang pag-antos makapaugmad sa atong maayong mga hiyas ug nga ang Bibliya nag-ingon nga ang mga pagsulay nga gitugotan sa Diyos makapadalisay sa atong pagtuo. (Hebreohanon 5:8; 1 Pedro 1:7) Sa pagkatinuod, daghang tawo nga nakaagi ug malisod o masakit nga mga kasinatian nahimong mas mapailobon o mabination. Apan dili kita angayng mohinapos nga ang ilang pag-antos maoy pagbuot sa Diyos. Kana nga panghunahuna wala magtagad sa gugma ug kaalam sa Diyos. Ang Bibliya klaro nga nag-ingon: “Sa dihang pagasulayon, dili siya angay moingon: ‘Ako gisulayan sa Diyos.’ Kay ang Diyos dili masulayan sa daotang mga butang ni siya mosulay kang bisan kinsa.” Sa kasukwahi, ang Diyos maoy tinubdan sa “matag maayong gasa ug matag hingpit nga regalo”!​—Santiago 1:​13, 17.

Kon Nganong Gitugotan sa Diyos ang Daotan

Nan, asa man maggikan ang daotan? Hinumdomi nga ang Diyos dunay mga magsusupak​—numero uno mao “ang usa nga gitawag Yawa ug Satanas, nga nagpahisalaag sa tibuok gipuy-ang yuta.” (Pinadayag 12:9) Gibutang sa Diyos ang atong unang mga ginikanan, si Adan ug Eva, diha sa usa ka kalibotan nga walay problema. Apan gikombinsir ni Satanas si Eva nga mas maayo ang iyang kahimtang kon wala ang pagmando sa Diyos. (Genesis 3:1-5) Ikasubo, si Eva mituo sa bakak nga gipanulti ni Satanas ug misupak sa Diyos. Si Adan miduyog kaniya niini nga pagrebelde. Ang resulta? “Ang kamatayon mikaylap sa tanang tawo,” nag-ingon ang Bibliya.​—Roma 5:12.

 Imbes pukgoon dihadiha ang maong pagsupak pinaagi sa paglaglag kang Satanas ug sa iyang mga sumusunod, nakita sa Diyos nga angayng palabyon una ang panahon. Unsa may malampos niana? Una, magyagyag kini kang Satanas ingong bakakon! Magtugot usab kini nga matipon ang mga pamatuod nga ang pagkaindependente sa Diyos makahatag lamang ug kadaotan. Dili ba mao gayod kana ang nahitabo? “Ang tibuok kalibotan nailalom sa gahom sa usa nga daotan.” (1 Juan 5:19) Dugang pa, “ang tawo nagmando sa tawo alang sa iyang kadaotan.” (Ecclesiastes 8:9) Ang mga relihiyon sa kalibotan makalibog ug nagkasumpaki ang mga pagtulon-an. Ang moralidad sa mga tawo ubos na kaayo. Ang mga gobyerno sa tawo nagsulay sa tanang matang sa pagmando. Nagpirma sila ug mga kasabotan ug nagpatuman ug mga balaod, apan ang mga panginahanglan sa ordinaryong mga tawo wala gihapon mahatag. Ang mga gubat nakapasamot sa kagul-anan.

Klaro nga atong gikinahanglan ang Diyos nga maoy mangilabot ug magtapos sa pagkadaotan! Apan mahitabo lamang kini sa gitakdang panahon sa Diyos. Samtang wala pa kini mahitabo, pribilehiyo nato nga paluyohan ang pagmando sa Diyos pinaagi sa pagtuman sa iyang mga balaod ug mga prinsipyo nga makita diha sa Bibliya. Sa dihang mahitabo ang daotang mga butang, makapahupay ang paghunahuna sa seguradong paglaom sa kinabuhi diha sa usa ka kalibotan nga wala nay suliran.

Wala Mag-inusara

Bisan pa niana, sa dihang kita makasinatig pag-antos, tingali makapangutana kita, ‘Nganong ako pa man?’ Hinunoa, si apostol Pablo nagpahinumdom kanato nga kita wala mag-inusara sa pag-antos ug daotan. Si Pablo nag-ingon nga “ang tibuok kalalangan duyog nga nagpadayon sa pag-agulo ug anaa sa kasakitan hangtod karon.” (Roma 8:22) Ang pagkasayod niini makatabang kanimo sa pagsagubang sa pag-antos. Pananglitan, si Nicole mibati ug grabeng kaguol tungod sa pag-atake sa mga terorista sa Septiyembre 11, 2001, sa New York City ug Washington, D.C. “Nalisang ako ug nakuyawan,” siya miingon. Apan samtang iyang gibasa ang mga asoy kon giunsa pagsagubang sa iyang mga isigka-Kristohanon ang maong trahedya, ang iyang panglantaw nausab. b “Akong naamgohan nga wala diay ako mag-inusara. Inanay akong naulian gikan sa akong kasakit ug kaguol.”

Sa ubang mga kahimtang, maalamon nga mangitag tawong ikaestorya​—usa ka ginikanan, hamtong nga higala, o Kristohanong ansiyano. Ikaw makadawat ug “maayong pulong” sa pagdasig sa dihang ipahungaw nimo ang imong pagbati ngadto sa tawong imong gisaligan. (Proverbio 12:25) Usa ka batan-ong Kristohanon nga taga-Brazil nahinumdom: “Namatay ang akong amahan siyam ka tuig kanhi, ug nahibalo ako nga moabot ra ang adlaw nga siya pagabanhawon ni Jehova. Apan ang usa ka butang nga nakatabang nako mao ang pagsulat sa akong mga gibati. Akong gisulti usab ang akong mga pagbati ngadto sa akong Kristohanong mga higala.” Ikaw ba dunay ‘tinuod nga mga higala’ nga imong kasumbongan? (Proverbio 17:17) Nan pahimusli ang ilang mahigugmaong tabang! Ayawg kaulaw sa paghilak o sa pagpahayag sa imong pagbati. Aw, bisan si Jesus “mihilak” kanhi tungod sa makapasubo nga kamatayon sa usa ka higala!​—Juan 11:35.

Ang Bibliya nagpasalig kanato nga sa umaabot kita “ipagawas gikan sa pagkaulipon sa pagkadunot” ug makatagamtam “sa mahimayaong kagawasan sa mga anak sa Diyos.” (Roma 8:21) Sa dili pa kana moabot, daghang matul-id nga mga tawo ang mag-antos. Makapahupay ang pagkahibalo kon nganong nagakahitabo ang maong pag-antos​—ug nga kini dili na magdugay.

[Mga footnote]

[Hulagway sa panid 14]

Makatabang kon imong isulti ang imong kaguol