Ang Diyos ba Magapanalangin Kanato ug mga Bahandi?
Ang Hunahuna sa Bibliya
Ang Diyos ba Magapanalangin Kanato ug mga Bahandi?
“Ang panalangin ni Jehova—mao kana ang makapadato, ug dili niya kana dugangan ug kasakit.”—PROVERBIO 10:22.
ANG gikutlo-sa-itaas nga teksto sa Bibliya nagpasabot ba nga ang Diyos magapanalangin sa iyang mga alagad ug materyal nga mga bahandi? Mao kanay pagtuo sa ubang mga tawo. Tagda ang pangangkon sa usa ka Australianong Pentekostal nga magsasangyaw ug awtor: “Sa [akong] libro sultihan ko kamo kon nganong kamo nagkinahanglan ug dugang salapi ug ikaduha kon sa unsang paagi kamo makabaton ug dugang salapi . . . Kon kamo makausab sa inyong panghunahuna ug makaugmad ug usa ka hustong tinamdan sa salapi, ako nagtuo nga kamo molakaw uban ang panalangin ug kauswagan gikan sa Diyos ug dili na gayod maproblema pa sa salapi.”
Ugaling lang, ang maong mga pangangkon nagpasabot nga ang kabos nga mga tawo wala uyoni sa Diyos. Ang pag-asenso mao ba gayoy timailhan sa panalangin sa Diyos?
Gipanalanginan Alang sa Usa ka Katuyoan
Ang rekord sa Bibliya naglakip ug mga kahimtang diin ang Diyos nagpanalangin ug mga bahandi sa matinumanong mga alagad. Pananglitan, si Jacob mibiya sa iyang pinuy-anan nga walay laing dala gawas sa sungkod apan mibalik 20 ka tuig sa ulahi uban ang ubay-ubayng mga karnero, baka, ug mga asno nga nahimong duha ka kampo. Sumala sa Bibliya, ang pag-asenso ni Jacob maoy gasa gikan sa Diyos. (Genesis 32:10) Lain pang panig-ingnan: si Job nawad-an sa tanan niyang mga kabtangan, apan si Jehova sa ulahi nagpanalangin kaniya ug “napulog-upat ka libong karnero ug unom ka libong kamelyo ug usa ka libong parisan nga baka ug usa ka libong asna.” (Job 42:12) Si Jehova naghatag kang Haring Solomon ug bahandi nga hilabihan ka daghan nga ang dungog niini nagpabilin hangtod sa modernong kapanahonan.—1 Hari 3:13.
Sa laing bahin, ang Bibliya naundan ug daghang asoy bahin sa maunongon ug matinumanon nga mga magsisimba sa Diyos nga mga kabos. Segurado, ang Diyos wala magsilot sa ubang mga tawo ug kawalad-on samtang nagpanalangin sa uban ug kaadunahan. Nan, unsa diay ang katuyoan sa Diyos sa paghatag ug mga bahandi sa pipila ka kaso?
Ang tubag magkalahi sa matag kaso. Ang materyal nga mga panalangin ni Jacob nagsilbing pundasyon sa pagtukod ug usa ka nasod, ingong pagpangandam sa pag-abot sa gisaad nga Binhi. (Genesis 22:17, 18) Ang pag-asenso ni Job tin-awng nagpakita kon kinsay nagpahinabo ug kalamidad kang Job, sa ingon nagbalaan sa ngalan ni Jehova. (Santiago 5:11) Ug gigamit ni Solomon ang kadaghanan sa iyang hinatag-sa-Diyos nga bahandi alang sa pagtukod ug maanindot kaayo nga templo. (1 Hari 7:47-51) Makaiikag, si Jehova migamit usab kang Solomon sa pagsulat gikan sa personal nga kasinatian mahitungod sa limitadong bili sa mga bahandi.—Ecclesiastes 2:3-11; 5:10; 7:12.
Kon sa Unsang Paagi ang Diyos Magapanalangin Kanato
Si Jesus nagtudlo sa iyang mga sumusunod sa pagbaton ug hustong tinamdan sa salapi sa dihang iyang gisultihan sila nga “hunong na sa pagkabalaka” mahitungod sa mga kabtangan. Siya nangatarongan kanila nga bisan si Solomon uban sa tanan niyang himaya wala gani mabestihi nga sama sa mga liryo sa kapatagan. Bisan pa niana, si Jesus miingon: “Karon, kon ang Diyos sa ingon nagbesti sa mga tanom sa kapatagan, . . . dili ba kamo labaw pa nga iyang pagabestihan, kamo nga diyutay ug pagtuo?” Gipasaligan ni Jesus ang mga Kristohanon nga kon ang iyang mga sumusunod mangita pag-una sa Gingharian ug sa pagkamatarong sa Diyos, nan ang pagkaon, besti, ug puy-anan igadugang ra kanila. (Mateo 6:25, 28-33) Sa unsang paagi natuman kanang saara?
Kon sundon, ang tambag sa Bibliya moresulta ilabina ug espirituwal nga mga panalangin. (Proverbio 10:22) Apan, kini naghatag ug uban pang mga benepisyo. Pananglitan, ang Pulong sa Diyos nagbaod sa mga Kristohanon: “Ang kawatan kinahanglan nga dili na mangawat, hinuon maghago siya.” (Efeso 4:28) Kini usab nag-ingon nga “ang nagatrabaho uban sa usa ka kamot nga taspokan mahimong kabos, apan ang kamot sa kugihan mao ang makapadato.” (Proverbio 10:4) Ang matinud-anon, kugihan nga mga Kristohanon nga mosunod niining tambaga maoy kasagarang mas magustohan nga mga empleyado. Kana mahimong usa ka panalangin.
Ang Bibliya nagtudlo usab sa mga Kristohanon nga molikay sa mahakogong kalingawan sa pagsugal, sa makapahugaw nga buhat sa pagpanigarilyo, ug sa makadaot nga batasan sa paghuboghubog. (1 Corinto 6:9, 10; 2 Corinto 7:1; Efeso 5:5) Kadtong motuman niining tambaga makakaplag nga mokunhod ang ilang mga galastohan ug moarang-arang ang ilang panglawas.
Mas Bililhon pa kay sa Salapi o Bulawan
Bisan pa niana, ang pag-asenso dili maoy bugtong timailhan sa pag-uyon ug panalangin sa Diyos. Pananglitan, giyagyag ni Jesus ang espirituwal nga kakabos sa ubang Kristohanon sa Laodicea sa dihang iyang gisultihan sila: “Ikaw nagaingon: ‘Ako dato ug nakabatog mga bahandi ug wala na manginahanglan ug bisan unsa pa,’ apan wala ka mahibalo nga ikaw alaot ug makaluluoy ug kabos ug buta ug hubo.” (Pinadayag 3:17) Sa kasukwahi, ngadto sa kabos sa materyal apan himsog sa espirituwal nga mga Kristohanon sa Smirna, si Jesus miingon: “Nahibalo ako sa imong kasakitan ug kakabos—apan ikaw dato.” (Pinadayag 2:9) Kining maong mga Kristohanon lagmit nga nag-antos sa kalisod sa mga kamot sa mga maglulutos tungod sa ilang pagkamatinumanon, apan sila nakapanag-iyag mga bahandi nga mas bililhon pa kay sa salapi o bulawan.—Proverbio 22:1; Hebreohanon 10:34.
Si Jehova nga Diyos magapanalangin sa mga paningkamot niadtong makigbisog sa pagbuhat sa iyang kabubut-on. (Salmo 1:2, 3) Siya magahatag kanila ug kusog ug kahinguhaan sa pagsagubang sa mga pagsulay, sa pagtagana sa ilang mga pamilya, ug sa pagpangita pag-una sa iyang Gingharian. (Salmo 37:25; Mateo 6:31-33; Filipos 4:12, 13) Busa, imbes lantawon ang materyal nga mga butang ingong pangunang panalangin gikan sa Diyos, ang matuod nga mga Kristohanon maningkamot nga “magmadato sa maayong mga buhat.” Pinaagi sa pag-ugmad ug suod nga relasyon sa Maglalalang, ang mga Kristohanon “maampingong magtipig alang sa ilang kaugalingon ug usa ka maayong patukoranan alang sa umalabot.”—1 Timoteo 6:17-19; Marcos 12:42-44.