Para sa uban, morag misteryoso ug makapahadlok ang upat ka mangangabayo, pero dili kana tinuod. Ngano? Kay ang Bibliya ug ang mga panghitabo sa modernong kasaysayan makatabang nato nga mahibaloan kon unsay ilang gisimbolohan. Bisag ang panan-awon bahin sa upat ka mangangabayo nagpakita sa mahitabong kalamidad sa yuta, kini naghatag sab ug maayong balita para nimo ug sa imong pamilya. Ngano? Aron matubag kana, ato unang susihon kon unsay gisimbolohan sa matag mangangabayo.

Ang panan-awon nagsugod niining paagiha: “Nakita ko, ug, tan-awa! usa ka puting kabayo; ug ang nagsakay niini may usa ka pana; ug gihatag kaniya ang usa ka korona, ug siya miasdang nga nagapangdaog ug sa pagtapos sa iyang pagpangdaog.”​—Pinadayag 6:2.

Kinsa ang nagsakay sa puting kabayo? Makita nato ang tubag sa basahon sa Bibliya nga Pinadayag, nga naghisgot niining langitnong mangangabayo ingong “Ang Pulong sa Diyos.” (Pinadayag 19:11-13) Kana nga titulo, Ang Pulong, nagtumong kang Jesu-Kristo, kay siya ang tigpamaba sa Diyos. (Juan 1:1, 14) Siya gitawag sab ug “Hari sa mga hari ug Ginoo sa mga ginoo” ug gilarawan ingong “Matinumanon ug Matuod.” (Pinadayag 19:16) Klaro nga siya dunay awtoridad aron mahimong manggugubat nga hari, ug dili niya gamiton ang iyang gahom sa paghimog daotan. Pero naay mga pangutanang motungha.

Kinsay naghatag kang Jesus sa maong awtoridad? (Pinadayag 6:2) Nakita ni propetang Daniel ang usa ka panan-awon diin ang Mesiyas gipakasamag “anak sa tawo” nga gihatagag “pagmando ug dignidad ug gingharian” sa “Karaan sa mga Adlaw,” nga mao si Jehova nga Diyos. a (Daniel 7:13, 14) Busa, ang Labing Gamhanang Diyos mao ang naghatag kang Jesus ug gahom ug katungod sa pagmando ug sa pagpahamtang ug paghukom. Ang puting kabayo maoy haom nga simbolo sa matarong nga pagpakiggubat nga himoon sa Anak sa Diyos, kay ang Bibliya sagad maghisgot sa puting kolor ingong simbolo sa pagkamatarong.​—Pinadayag 3:4; 7:9, 13, 14.

Kanus-a misugod pag-abante ang upat ka mangangabayo? Hinumdomi nga ang unang mangangabayo, si Jesus, misugod pag-abante dihang siya nahimong hari. (Pinadayag 6:2) Kanus-a nahimong Hari si Jesus sa langit? Wala dayon siya nahimong hari pagbalik niya sa langit human siya gibanhaw, kay ang Bibliya nag-ingon nga kinahanglan pang maghulat ug pipila ka panahon. (Hebreohanon 10:12, 13) Gihatagan ni Jesus ang iyang mga sumusunod ug ilhanan kon kanus-a matapos ang maong paghulat ug ang sinugdanan sa iyang paghari sa langit. Siya nag-ingon nga dihang magsugod siya pagmando, mosamot ka grabe ang mga panghitabo sa kalibotan. Duna unyay mga gubat, kanihit sa pagkaon, ug kamatay. (Mateo 24:3, 7; Lucas 21:10, 11) Wala madugay human mahitabo ang Gubat Kalibotan I niadtong 1914, naklaro nga nagsugod na ang makuyaw nga yugto sa panahon nga gitawag sa Bibliya ug “kataposang mga adlaw.”​—2 Timoteo 3:1-5.

Pero kon nahimong hari si Jesus sukad sa 1914, nganong migrabe hinuon ang mga panghitabo? Kay niadtong panahona, si Jesus nagsugod pagmando didto sa langit, dili sa yuta. Ug may nahitabong gubat sa langit, ang bag-ong Hari, si Jesus, nga gitawag ug Miguel, nagtambog kang Satanas ug sa iyang mga demonyo dinhi sa yuta. (Pinadayag 12:7-9, 12) Si Satanas nasuko pag-ayo kay nahibalo siya nga mubo na lang ang iyang panahon ug dili na siya makabalik sa langit. Gani, hapit nang tumanon sa Diyos ang iyang katuyoan batok kang Satanas dinhi sa yuta. (Mateo 6:10) Karon, atong susihon kon nganong ang laing tulo ka mangangabayo makatabang nato nga makaseguro nga nagkinabuhi na ta sa “kataposang mga adlaw.” Dili sama sa unang mangangabayo nga klarong nagsimbolo  sa usa ka espesipikong indibiduwal, ang misunod nga tulo ka mangangabayo nagsimbolo sa mga panghitabo sa kalibotan nga nakaapektar sa mga tawo.

“Dihay laing migula, usa ka kabayo nga ang bulok samag kalayo; ug ang nagsakay niini gitugotan sa pagkuha sa pakigdait gikan sa yuta aron sila magpinatyanay sa usag usa; ug gihatag kaniya ang usa ka dakong espada.”​—Pinadayag 6:4.

Ang nagsakay sa pulang kabayo nagsimbolo sa gubat. Matikdi nga iyang gikuha ang kalinaw dili lang sa pipila ka nasod kondili sa tibuok kalibotan. Niadtong 1914, sa unang higayon sa kasaysayan, nahitabo ang tibuok kalibotang gubat. Nasundan kini ug ikaduhang gubat sa kalibotan, nga mas daghan ang namatay. Gibanabana sa uban nga ang total nga gidaghanon sa mga nangamatay sa gubat sukad sa 1914 miabot ug kapig 100 ka milyon! Daghan sab kaayo ang grabeng naangol.

Unsay gipakita niini nga mga gubat? Sa unang higayon sa kasaysayan, nakita nga daw mahimo sa tawo ang pagwagtang sa tanang kinabuhi sa yuta. Bisan ang mga organisasyon nga gidisenyo sa pagpatunghag kalinaw, sama sa United Nations, wala makapugong sa nagsakay sa pulang kabayo.

“Nakita ko, ug, tan-awa! usa ka itom nga kabayo; ug ang nagsakay niini may timbangan diha sa iyang kamot. Ug nadungog ko ang usa ka tingog nga maorag diha sa taliwala sa upat ka buhing linalang nga nag-ingon: ‘Usa ka litrong trigo alang sa usa ka denario, ug tulo ka litrong sebada alang sa usa ka denario; ug ayaw unsaa ang lana sa olibo ug ang bino.’”​—Pinadayag 6:5, 6.

Ang nagsakay sa itom nga kabayo nagsimbolo sa kanihit sa pagkaon. Grabe kaayo ang kanihit kay gihisgotan nga ang usa ka litrong trigo nagkantidad ug usa ka denario, nga usa ka adlawng suweldo niadtong unang siglo! (Mateo 20:2) Ang usa ka denario makapalit sab ug tulo ka litrong sebada, nga ubos ug kalidad kay sa trigo. Kana dali rang mahurot sa usa ka dakong pamilya. Gipasidan-an sab ang mga tawo niadtong panahona nga magdaginot bisan sa ilang adlaw-adlawng konsumo sa pangunang pagkaon sama sa lana sa olibo ug bino.

Sukad niadtong 1914, nakita ba nato ang mga ebidensiya sa padayong pag-abante sa mangangabayo sa itom nga kabayo? Oo! Halos 70 ka milyong tawo ang namatay tungod sa gutom niadtong ika-20 nga siglo. Gibanabana sa usa ka gobyerno nga “805 ka milyong tawo​—mga usa sa matag siyam ka tawo sa tibuok kalibotan—​ang walay igong pagkaon sa 2012-14.” Giingon sab sa laing report nga “mas daghang tawo ang mamatay kada tuig tungod sa gutom kay sa total nga gidaghanon sa nangamatay tungod sa AIDS, malarya, ug tuberkulosis.” Bisan pa sa daghang paningkamot sa pagtaganag pagkaon, ang mangangabayo sa itom nga kabayo nagpadayon sa pag-abante.

“Nakita ko, ug, tan-awa! usa ka luspad nga kabayo; ug ang nagsakay niini ginganlag Kamatayon. Ug ang Hades nagsunod sa iyang luyo. Ug gihatag kanila ang awtoridad ibabaw sa ikaupat nga bahin sa yuta, sa pagpamatay pinaagi sa taas nga espada ug sa kanihit sa pagkaon ug sa makamatay nga hampak ug pinaagi sa mapintas nga mga mananap sa yuta.”​—Pinadayag 6:8.

Ang ikaupat nga mangangabayo nagsimbolo sa kamatayon tungod sa epidemya ug sa ubang hinungdan. Wala madugay human sa 1914, ang trangkaso Espanyola nakapatay ug milyonmilyong tawo. Posible nga mga 500 ka milyong tawo ang nataptan, halos usa sa matag tulo ka tawo nga nabuhi niadtong panahona!

Dili ra trangkaso Espanyola ang nakapatay ug minilyong tawo. Gibanabana sa mga eksperto nga ginatos ka milyon ang namatay tungod sa buti sa ika-20 nga siglo. Karon, minilyon sab ang namatay tungod sa AIDS, tuberkulosis, ug malarya, bisan pa sa grabeng pag-research nga gihimo sa medisina.

Tungod sa gubat, kanihit sa pagkaon, ug epidemya daghan kaayong tawo ang nangamatay. Ang Hades walay hunong ug walay kaluoy sa pagpanigom sa mga biktima.

Ang malisod nga panahon karon hapit nang matapos. Hinumdomi nga si Jesus “miasdang nga nagapangdaog” niadtong 1914 ug nagtambog kang Satanas sa yuta, pero wala pa matapos ang iyang pagpangdaog. (Pinadayag 6:2; 12:9, 12) Sa dili madugay, sa Armagedon, wagtangon ni Jesus ang impluwensiya ni Satanas ug laglagon ang mga tawo nga nagsuportar sa Yawa. (Pinadayag 20:1-3) Pahunongon ni Jesus ang pag-abante sa tulo ka mangangabayo ug ayohon sab niya ang kadaot nga ilang gipahinabo. Sa unsang paagi? Tagda kon unsay gisaad sa Bibliya.

Ang gubat mapulihan ug kalinaw. ‘Pahunongon [ni Jehova] ang mga gubat hangtod sa kinatumyan sa yuta. Balion niya ang busogan ug putolputolon ang bangkaw.’ (Salmo 46:9) Ug ang mga tawong makigdaiton “makakaplag gayod sa ilang tumang kalipay sa kadagaya sa pakigdait.”​—Salmo 37:11.

Ang kanihit sa pagkaon mapulihan ug dagayang pagkaon. “Aduna unyay dagayang lugas sa ibabaw sa yuta; sa tumoy sa kabukiran adunay pagsugwak.”​—Salmo 72:16.

Wala nay masakit ug mamatay, ang tanan maayo nag panglawas ug mabuhi sa walay kataposan. Ang Diyos ‘magapahid sa tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug ang kamatayon mawala na, ni may pagbangotan ni pagtiyabaw ni may kasakit pa.’​—Pinadayag 21:4.

Sa dinhi pa si Jesus sa yuta, gipakita niya kon unsay iyang himoon sa umaabot ubos sa iyang pagmando. Siya nagpasiugda ug kalinaw, milagrosong nagpakaon sa linibo ka tawo, nag-ayog masakiton, ug nagbanhaw pa ganig mga patay.​—Mateo 12:15; 14:19-21; 26:52; Juan 11:43, 44.

Malipay ang mga Saksi ni Jehova sa pagpakita kanimo diha sa imong Bibliya kon sa unsang paagi mahimo kang andam dihang matapos ang pag-abante sa maong mga mangangabayo. Gusto ka bang makakat-on ug dugang?