Isog nga sundalo ang kinamagulangang anak ni Haring Saul nga si Jonatan. Para kang David, mas abtik pa si Jonatan kay sa agila ug mas kusgan kay sa leyon. Usa ka adlaw niana, nakakita si Jonatan ug mga sundalong Filistehanon didto sa bukid. Iyang giingnan ang tigdala sa iyang panagang: ‘Atakehon nato sila kon hatagan tag ilhanan ni Jehova. Kon patungason ta nila, mao nay ilhanan nga moatake ta.’ Misinggit ang mga Filistehanon: ‘Tungas diri! Isog man kaha mo!’ Busa mitungas silang duha sa bukid ug gipildi nila ang 20 ka sundalo.

Si Jonatan unta ang mosunod nga hari kay siya man ang kinamagulangang anak ni Saul. Pero nahibalo si Jonatan nga si David ang gipili ni Jehova nga mahimong sunod nga hari sa Israel. Bisan pa niana, wala siya masuya. Amigo kaayo si Jonatan ug David. Nanaad  sila nga magtinabangay. Gihatag ni Jonatan kang David ang iyang sinina, espada, pana, ug bakos, nga nagpakita nga amigo kaayo sila.

Dihang miikyas si David kang Saul, giadto siya ni Jonatan ug giingnan: ‘Ayawg kahadlok. Gipili ka ni Jehova nga mahimong hari. Bisan si Papa nahibalo ana.’ Gusto ba nimog amigo nga pareho kang Jonatan?

Kadaghan gipameligro ni Jonatan ang iyang kaugalingon aron tabangan ang iyang amigo. Nahibalo siya nga gustong patyon ni Haring Saul si David maong iyang giingnan ang iyang amahan: ‘Makasala ka kon patyon nimo si David. Wala man siyay gihimong daotan.’ Nasuko kaayo si Saul kang Jonatan. Sa ulahi, si Saul ug Jonatan namatay sa gubat.

Pagkamatay ni Jonatan, gipangita ni David ang anak ni Jonatan nga si Mepiboset ug giingnan: ‘Kay amigo man kaayo mi sa imong papa, akoy bahala nimo. Didto ka mopuyo sa akong palasyo ug didto pod ka mokaon sa akong lamesa.’ Wala gyod kalimti ni David ang iyang amigo nga si Jonatan.