Ang mga Israelinhon mibiya sa Bukid sa Sinai ug miagi sa desyerto sa Paran paingon sa Kades. Gisultihan ni Jehova si Moises didto: ‘Pagsugo ug 12 ka lalaki, usa sa kada tribo, aron mangespiya sa Canaan, ang yuta nga akong ihatag sa mga Israelinhon.’ Busa mipili si Moises ug 12 ka lalaki ug giingnan sila: ‘Adto mo sa Canaan ug tan-awa kon maayo bang magtanom didto. Tan-awa kon kusgan ba o huyang ang mga tawo ug kon nagpuyo ba sila sa mga tolda o sa mga siyudad.’ Ang 12 ka espiya, apil si Josue ug Caleb, miadto sa Canaan.

Human sa 40 ka adlaw, mibalik ang mga espiya nga nagdalag igos, granada, ug ubas. Sila miingon: ‘Maayo ang yuta, pero kusgan ang mga tawo ug taas ang mga paril sa ilang mga siyudad.’ Dayon si Caleb miingon: ‘Mapildi nato sila. Mangadto na ta didto!’ Kabalo ba ka nganong nakasulti ana si Caleb? Kay siya ug si Josue may pagsalig kang Jehova. Pero ang 10 ka espiya miingon: ‘Ayaw! Dagko ang mga tawo didto, morag mga higante! Mora tag mga apan-apan kompara nila.’

Naluya ang mga Israelinhon. Nagbagulbol sila: ‘Mamili tag laing lider ug mamalik sa Ehipto. Nganong moadto man ta anang dapita ug magpakamatay?’ Si Josue ug Caleb miingon: ‘Tumana ninyo si Jehova,  ug ayaw mog kahadlok. Tabangan ta ni Jehova.’ Pero dili mopatuo ang mga Israelinhon. Gusto pa gani nilang patyon si Josue ug Caleb!

Unsay gihimo ni Jehova? Iyang giingnan si Moises: ‘Gihimo nako ang tanan para sa mga Israelinhon, pero dili gihapon sila mosunod nako. Tungod niini, 40 ka tuig sila nga maglibotlibot sa kamingawan, ug dinhi sila mangamatay. Ang ilang mga anak lang ug si Josue ug Caleb ang makapuyo sa yuta nga akong ihatag nila.’