Gikan sa Jerico, mipadulong si Jesus sa Betania. Sila motungas ug 20 kilometros sa lisod nga agianan. Ang Jerico ubos ug mga 250 metros sa lebel sa dagat samtang ang Betania mga 610 metros ibabaw sa lebel sa dagat. Si Lazaro ug ang iyang duha ka igsoong babaye nagpuyo sa gamayng baryo sa Betania, mga tulo ka kilometro gikan sa Jerusalem ug naa sa sidlakang bahin sa Bukid sa mga Olibo.

Nangabot na sa Jerusalem ang daghang Hudiyo para sa Paskuwa. Misayo sila “aron hinloan ang ilang kaugalingon subay sa Balaod” kay basig nakahikap silag patay o nakahimog buhat nga nakapahugaw nila. (Juan 11:55; Numeros 9:6-10) Ang uban nila nangadto sa templo kay namasin nga moabot si Jesus para sa Paskuwa.—Juan 11:56.

Si Jesus ang topiko sa mga tawo niining panahona. Gusto siyang patyon sa ubang lider sa relihiyon. Gani, nagsugo pa sila nga kadtong nahibalo kon asa si Jesus kinahanglang mosumbong “aron ilang madakop siya.” (Juan 11:57) Gisulayan na pagpatay niini nga mga lider si Jesus human niya banhawa si Lazaro. (Juan 11:49-53) Busa nagduhaduha ang uban kon magpakita pa ba si Jesus diha sa publiko.

Biyernes miabot si Jesus sa Betania, “unom ka adlaw una ang Paskuwa.” (Juan 12:1) Ang bag-ong adlaw (Igpapahulay, Nisan 8) magsugod inigsalop sa adlaw. Busa nakaabot na siya didto sa wala pa ang Igpapahulay. Dili siya puwedeng mobiyahe gikan sa Jerico sa adlawng Igpapahulay—gikan sa pagsalop sa adlaw sa Biyernes ngadto sa pagsalop sa adlaw sa Sabado—kay gidili kini sa balaod sa mga Hudiyo. Lagmit miadto si Jesus sa balay ni Lazaro, sama sa iyang gihimo sa una.

Si Simon, nga nagpuyo sab sa Betania, nagdapit kang Jesus ug sa iyang mga kauban, apil si Lazaro, para sa panihapon sa Sabado. Gianggaan si Simon ug “sanlahon,” tingali sanlahon siya kaniadto sa wala pa ayoha ni Jesus. Kay kugihan, gisilbihan ni Marta ang mga bisita. Giatiman sab pag-ayo ni Maria si Jesus, ug niining higayona duna siyay gihimo nga nakapasuko sa mga tinun-an.

Giablihan ni Maria ang sudlanang alabastro, o gamayng tibod, nga may ‘usa ka libra nga lana, lunsay nga nardo.’ (Juan 12:3) Mahal kaayo ni nga lana, ang kantidad niini (300 ka denario) motumbas sa usa ka tuig nga suweldo! Gibubo ni Maria sa ulo ug tiil ni Jesus ang lana ug dayon gipahiran ang tiil ni Jesus sa iyang buhok. Nangalimyon sa kahumot ang tibuok balay.

Ang mga tinun-an nasuko ug miingon: “Nganong giusikan lang niya ang humot nga lana?” (Marcos 14:4) Si Judas Iskariote mireklamo: “Nganong wala man ibaligya kining humot nga lana ug 300 ka denario aron ihatag ngadto sa mga kabos?” (Juan 12:5) Sa tinuod lang, si Judas wala mabalaka sa mga pobre. Nagsige na siyag  pangawat sa gisalig kaniya nga panudlanan sa mga tinun-an.

Gidepensahan ni Jesus si Maria: “Nganong samokon ninyo ang babaye? Maayo ang iyang gibuhat kanako. Kay ang mga kabos kanunay ninyong makauban, apan ako dili ninyo kanunayng makauban. Dihang iyang gibubo sa akong lawas ang humot nga lana, gibuhat niya kini sa pag-andam kanako alang sa akong lubong. Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, bisan asa sa kalibotan nga isangyaw kining maayong balita, ang gibuhat niining bayhana iasoy usab agig paghandom kaniya.”—Mateo 26:10-13.

Kapin nag usa ka adlaw si Jesus sa Betania, ug nabaniog na nga naa siya didto. Daghang Hudiyo ang nangadto sa balay ni Simon aron makita si Jesus ug ang “iyang gibanhaw” nga si Lazaro. (Juan 12:9) Nagkasabot ang pangulong mga saserdote nga patyon silang duha. Para nila ang pagkabanhaw ni Lazaro maoy hinungdan nga daghan ang mituo kang Jesus. Pagkadaotan niini nga mga lider sa relihiyon!