Memoryal (Panihapon sa Ginoo)

Kahubitan: Usa ka pagkaon nga nagahandom sa kamatayon ni Jesu-Kristo; busa, usa ka paghinumdom sa iyang kamatayon, ang kamatayon nga adunay mga epekto nga hinungdanon uyamot kay kang bisan kinsang ubang tawo. Kini lamang nga kasaulogan nga gisugo ni Ginoong Jesu-Kristo ang iyang mga tinun-an sa paghandom. Nailhan usab kini ingong ang “Lord’s Supper,” o “Lord’s Evening Meal” (Panihapon sa Ginoo).—1 Cor. 11:20.

Unsa ang kahulogan sa Memoryal?

Ngadto sa iyang matinumanong mga apostol si Jesus miingon: “Padayong buhata kini sa paghandom kanako.” (Luc. 22:19) Sa dihang misulat ngadto sa mga membro sa dinihogan-espiritu Kristohanong kongregasyon, ang apostol nga si Pablo midugang: “Kay sa kanunay ninyong pagkaon niini nga tinapay ug sa pag-inom niini nga kopa, padayon ninyong ginamantala ang kamatayon sa Ginoo, hangtod sa iyang pag-abot.” (1 Cor. 11:26) Mao nga, ang Memoryal sa linain nagapatagad sa kahinungdanon sa kamatayon ni Jesu-Kristo diha sa katumanan sa katuyoan ni Jehova. Kini nagapasiugda sa kahulogan sa haladnong kamatayon ni Jesus ilabina may kalabotan sa bag-ong tugon ug sa paagi nga ang iyang kamatayon nagaapektar kanilang mahimong mga manununod uban kaniya sa langitnong Gingharian.—Juan 14:2, 3; Heb. 9:15.

Ang Memoryal pahinumdom usab nga ang kamatayon ni Jesus ug ang paagi nga kana natuman, uyon sa katuyoan sa Diyos  ingong gibutyag sa Genesis 3:15 ug sa pagkahuman niana, nagsilbi sa pagbayaw sa ngalan ni Jehova. Pinaagig pagkamatinumanon kanunay ngadto kang Jehova hangtod sa iyang kamatayon, gipamatud-an ni Jesus nga ang sala ni Adan dili tungod sa bisan unsang sayop sa Maglalalang sa pagdesinyo sa tawo kondili posible alang sa tawo sa paghupot kanunay sa hingpit diyosnong debosyon bisan pa ubos sa hilabihang pagpit-os, ug busa si Jesus nagbayaw kang Jehova nga Diyos ingong Maglalalang ug Unibersohanong Magmamando. Gawas pa niana, gituyo ni Jehova nga ang kamatayon ni Jesus magtagana sa hingpit tawhanong halad nga gikinahanglan sa paglukat sa mga anak ni Adan, ug sa ingon nagapaposible sa mga binilyon nga magahupot ug pagtuo sa pagpuyo sa walay kataposan sa usa ka paraisong yuta, sa pagtuman sa orihinal nga katuyoan ni Jehova ug sa pagpasundayag sa iyang dakong gugma sa katawhan.—Juan 3:16; Gen. 1:28.

Pagkadakong lulan nga gipas-an ni Jesus sa iyang kataposang gabii ibabaw sa yuta ingong usa ka tawo! Siya nasayod kon unsa ang katuyoan sa iyang langitnong Amahan alang kaniya, pero nasayod usab siya nga kinahanglan siyang magmatinumanon ubos sa pagsulay. Kon siya napakyas pa, magkahulogan kadto ug dakong pasipala sa iyang Amahan ug pagkadakong kapildihan sa katawhan! Tungod sa tanan nga malampos pinaagi sa iyang kamatayon, maoy tukma kaayo nga si Jesus nagsugo nga kana saulogon.

Unsa ang kahulogan sa tinapay ug sa bino nga ginasilbi sa Memoryal?

Mahitungod sa walay lebadurang tinapay nga gipasa ni Jesus ngadto sa iyang mga apostol sa gitukod niya ang Memoryal, siya miingon: “Kini nagakahulogan sa akong lawas.” (Mar. 14:22) Ang maong tinapay nagsimbolo sa iyang kaugalingong walay salang lawas nga unod. Kini iyang ihatag alang sa umaabot nga mga kalaoman sa kinabuhi sa katawhan, ug sa maong okasyon ang espesyal nga pagtagad ginapunting sa mga kalaoman sa kinabuhi nga magpaposible alang kanilang pagapilion sa pag-ambit uban kang Jesus didto sa langitnong Gingharian.

Sa gipasa ang bino ngadto sa iyang matinumanong mga apostol, si Jesus miingon: “Kini nagakahulogan sa akong ‘dugo sa tugon,’ nga igaula alang sa daghan.” (Mar. 14:24) Ang maong bino nagsimbolo sa iyang kaugalingong dugo-kinabuhi. Pinaagi sa iyang giulang dugo, mahimong posible ang kapasayloan sa mga sala alang kanilang nagatuo niana. Sa maong okasyon si Jesus nagpasiugda sa paghinlo gikan sa sala nga kana magpaposible alang sa iyang malaomang kaubanang mga manununod. Ang iyang mga  pulong usab nagapakita nga pinaagi nianang maong dugo ang bag-ong tugon tali kang Jehova nga Diyos ug sa dinihogan-espiritu magmalihokon.

Tan-awa usab ang mga panid 261-264, ubos sa ulohang “Misa.”

Kinsa ang moambit sa tinapay ug sa bino?

Kinsa man ang miambit sa gitukod ni Jesus ang Panihapon sa Ginoo sa hapit na siyang mamatay? Ang onse ka matinumanong sumusunod nga gisultihan ni Jesus: “Ako maghimog tugon uban kaninyo, maingon gayod nga ang akong Amahan naghimog tugon uban kanako, alang sa usa ka gingharian.” (Luc. 22:29) Sila mga tawo nga tanan nga gidapit sa pagpakig-ambit uban ni Kristo sa iyang langitnong Gingharian. (Juan 14:2, 3) Ang tanan nga mopakig-ambit sa tinapay ug bino karon kinahanglan usab mga tawo nga gidala ni Kristo ngadto sa ‘tugon alang sa usa ka gingharian.’

Pila man ang nagapakig-ambit? Si Jesus miingon nga aduna lamang ing “gamayng panon” nga makadawat sa langitnong Gingharian ingong ilang ganti. (Luc. 12:32) Ang bug-os nga gidaghanon maoy 144,000. (Pin. 14:1-3) Kanang grupoha gisugdan pagpili niadtong 33 K.P. Nga makataronganon, aduna lamang ing gamayng gidaghanon nga magapakig-ambit karon.

Ang Juan 6:53, 54 nagapakita ba nga sila lamang nga nagapakig-ambit ang makabaton ug kinabuhing walay kataposan?

Juan 6:53, 54: “Si Jesus miingon kanila: ‘Sa pagkamatuod gayod ako nagaingon kaninyo, Gawas kon mokaon kamo sa unod sa Anak sa tawo ug moinom sa iyang dugo, wala kamoy kinabuhi diha sa inyong kaugalingon. Siya nga mokaon sa akong unod ug moinom sa akong dugo adunay kinabuhing walay kataposan, ug pagabanhawon ko siya sa kataposang adlaw.’”

Kining pagkaon ug pag-inom dayag nga pagahimoon sa mahulagwayon; kon dili ang usa nga nagbuhat niini magalapas sa balaod sa Diyos. (Gen. 9:4; Buh. 15:28, 29) Bisan pa, kini kinahanglan matikdan nga ang gipamulong ni Jesus sa Juan 6:53, 54 wala himoa maylabot sa inagurasyon sa Panihapon sa Ginoo. Walay mausa kinsa nakadungog kaniya ang duna sa bisan unsang ideya sa usa ka kasaulogan uban sa tinapay ug bino nga gamiton sa pagrepresentar sa unod ug dugo ni Kristo. Kanang kahikayana wala gipaila hangtod sa mga usa ka tuig sa ulahi, ug ang taho ni apostol Juan mahitungod sa Panihapon sa Ginoo wala mosugod hangtod sa kapin sa pito ka kapitulo sa ulahi (sa Juan 14) sa Ebanghelyo nga nagdala sa iyang ngalan.

 Sa unsang paagi, nan, ang usa ka tawo “makakaon sa unod sa Anak sa tawo ug sa pag-inom sa iyang dugo” sa usa ka mahulagwayong paagi kondili pinaagi sa pagpakig-ambit sa tinapay ug bino sa Memoryal? Tagda nga si Jesus miingon nga kadtong mokaon ug moinom makabaton sa “kinabuhing walay kataposan.” Sa unahan, sa Ju 6 bersikulo 40, sa dihang nagpatin-aw kon unsay kinahanglang buhaton sa mga tawo aron makabaton sa walay kataposang kinabuhi, unsa ang iyang giingon nga mao ang kabubut-on sa iyang Amahan? Nga “ang matag usa nga makakita sa Anak ug motuo kaniya makabaton sa walay kataposang kinabuhi.” Rasonable, nan, nga ang ‘pagkaon sa iyang unod ug ang pag-inom sa iyang dugo’ sa mahulagwayong paagi gihimo pinaagi sa pagbaton ug pagtuo sa nagalukat nga gahum sa gihalad nga unod ug dugo ni Jesus. Kining pagbaton ug pagtuo kinahanglanon sa tanan kinsa makabaton sa kabug-osan sa kinabuhi, bisan sa mga langit uban ni Kristo o sa yutan-ong Paraiso.

Unsa ka subsob nga saulogon ang Memoryal, ug kanus-a?

Wala tinoa ni Jesus sa pagsulti kon unsa ka subsob kana pagahimoon. Siya yanong miingon: “Padayong buhata kini sa paghandom kanako.” (Luc. 22:19) Miingon si Pablo: “Kay sa kanunay ninyong pagkaon niini nga tinapay ug sa pag-inom niini nga kopa, padayon ninyong ginamantala ang kamatayon sa Ginoo, hangtod sa iyang pag-abot.” (1 Cor. 11:26) “Sa kanunay” dili kinahanglang magkahulogang daghang higayon sa usa ka tuig; mahimong magkahulogan kanag tinuig sa yugtong daghang katuigan. Kon ikaw magsaulog sa importanteng hitabo, sama sa anibersaryo sa kasal, o kon ang usa ka nasod nagasaulog ug usa ka importanteng hitabo sa kasaysayan niini, unsa ka subsob nga kana buhaton? Makausa sa matag tuig sa anibersaryong petsa. Kini usab mauyonon sa punto nga ang Panihapon sa Ginoo gitukod sa petsa sa Hudiyong Paskuwa, usa ka tinuig nga selebrasyon nga dili na kinahanglang tumanon pa sa mga Hudiyo kinsa nahimong mga Kristohanon.

Ang mga Saksi ni Jehova nagasaulog sa Memoryal human sa pagsalop sa adlaw sa Nisan 14, sumala sa pag-ihap sa Hudiyong kalendaryo nga komun sa unang siglo. Ang Hudiyong adlaw magsugod sa pagsalop sa adlaw ug molungtad hangtod sa sunod nga pagsalop sa adlaw. Busa si Jesus namatay sa samang Hudiyong kalendaryong adlaw sa gitukod niya ang Memoryal. Ang sinugdanan sa bulang Nisan mao ang pagsalop sa adlaw human sa bag-ong buwan nga labing duol sa spring equinox nga nakita didto sa Jerusalem. Ang petsa sa Memoryal maoy 14 ka adlaw human niana. (Busa ang petsa alang sa Memoryal mahimong dili motakdo sa petsa sa Paskuwa nga gisunod sa moderno-adlawng mga Hudiyo. Nganong dili man? Ang sinugdanan sa ilang mga bulan sa kalendaryo ginapatakdo sa astronomikal nga bag-ong buwan, dili ang makitang bag-ong buwan ibabaw sa Jerusalem, nga magpadayag sa  18 ngadto sa 30 ka oras sa ulahi. Usab, ang kadaghanang Hudiyo karong panahona nagatuman sa Paskuwa sa Nisan 15, dili sa ika-14 ingon sa gihimo ni Jesus nga nahauyon sa gihisgotan diha sa Moisesnong Kasugoan.)