Kapitulo 78

Magpabiling Andam!

TAPOS magpasidaan sa mga panon mahitungod sa pagkamaibogon, ug magpasidaan sa iyang mga tinun-an mahitungod sa paghatag ug sobrang pagtagad sa materyal nga mga butang, si Jesus nagdasig: “Ayaw kahadlok, gamay nga panon, tungod kay ang inyong Amahan nakauyon sa paghatag kaninyo sa gingharian.” Niana iyang gipadayag nga diyutay lamang ang gidaghanon (sa ulahi gipaila nga 144,000) nga mahiadto sa langitnong Gingharian. Ang kinabag-an sa mga magadawat ug kinabuhing dayon mahimong yutan-ong mga sakop sa Gingharian.

Kahibulongan gayong gasa, “ang gingharian”! Sa pagbatbat sa tukmang sanong nga batonan sa mga tinun-an sa pagkadawat niana, giawhag sila ni Jesus: “Ibaligya ang mga butang inyong gipanag-iya ug panghatag kamog mga gasa sa kaluoy.” Oo, angay nilang gamiton ang ilang katigayonan aron makabenepisyo ang uban sa espirituwal nga paagi, ug niana makatigom ug “dili-makawang nga bahandi sa mga langit.”

Si Jesus sunod nagtambag sa iyang mga disipulo nga magpabiling andam alang sa iyang pagbalik. Siya nagaingon: “Baksi ninyo ang inyong mga hawak ug pasigaa ang inyong mga lamparahan, ug mahisama kamo sa mga lalaki nga nagapaabot sa ilang agalon inigbalik niya gikan sa kasal, aron inig-abot niya ug inigtuktok siya ila dayong mabuksan. Malipayon ang mga ulipon nga inig-abot sa agalon hing-abotan nga nagabantay! Sa pagkamatuod ako magaingon kaninyo, Baksan niya ang iyang kaugalingon ug pahiragon sila sa lamesa ug siya moanha ug magaalagad kanila.”

Sa maong ilustrasyon, ang pagkaandam sa mga alagad alang sa pagbalik sa ilang agalon gipakita pinaagi sa ilang pagpataas sa ilang tag-as nga biste ug pagsuksok niana sa ilang mga bakos sa hawak ug sa ilang padayong pag-atiman sa ilang mga katungdanan hangtod sa kagabhion diha sa kahayag sa tinubilang mga lamparahan. Si Jesus misaysay: ‘Inig-abot sa agalon sa ikaduhang pagtukaw [gikan sa mga alas nuybe sa gabii hangtod sa tungang gabii], bisan pa sa ikatulo [gikan sa tungang gabii hangtod sa mga alas tres sa buntag], ug hing-abotan silang andam, malipayon sila!’

Ang agalon nagaganti sa iyang mga alagad sa talagsaong paagi. Iyang pahiragon sila sa lamesa ug mosugod sa pag-alagad kanila. Iyang tratahon sila, dili ingong mga ulipon, kondili ingong maunongong mga higala. Pagkanindot nga ganti tungod sa ilang pagpadayon sa pagbuhat alang sa ilang agalon sa tibuok gabii samtang nagapaabot sa iyang pagbalik! Si Jesus mihinapos: “Kamo usab, magpabiling andam, kay sa takna nga wala ninyo hunahunaa ang Anak sa tawo moabot.”

Si Pedro karon nangutana: “Ginoo, ginapahayag ba nimo kining sambingaya kanamo o sa tanan usab?”

Inay tubagon sa laktud, gihatag ni Jesus ang laing sambingay. “Kinsa ba gayod ang matinumanong piniyalan,” siya nangutana, “nga igatudlo sa iyang agalon sa pagdumala sa iyang lawas sa mga alagad aron sa paghatag kanila sa ilang bahin sa pagkaon sa hustong panahon? Malipayon ang maong ulipon, kon inig-abot sa iyang agalon hiabotan siyang nagabuhat sa ingon! Magaingon ako kaninyo sa tinuod, Iyang igatudlo siya ibabaw sa tanan niyang katigayonan.”

Ang “agalon” dayag mao si Jesu-Kristo. Ang “piniyalan” nagahulagway sa “gamay nga panon” sa mga disipulo ingong usa ka nahiusang lawas, ug ang “lawas sa mga alagad” nagatumong niining samang pundok sa 144,000 nga nagadawat sa langitnong Gingharian, apan kining ekspresyona nagpasiugda sa ilang buluhaton ingong mga indibiduwal. Ang “mga katigayonan” nga ang matinumanong piniyalan gitudlo sa pag-atiman mao ang harianong intereses sa agalon sa yuta, nga nagaapil sa yutan-ong mga sakop sa Gingharian.

Sa pagpadayon sa sambingay, si Jesus mipunting sa posibilidad nga dili tanang sakop sa maong piniyalan, o ulipon, nga matang mahimong maunongon, nga misaysay: “Kon ugaling ang maong ulipon magasulti diha sa iyang kasingkasing, ‘Ang akong agalon malangan sa pag-abot,’ ug magapamospos sa mga sulugoong lalaki ug mga sulugoong babaye, ug magakaon ug magainom ug mahubog, ang agalon sa maong ulipon moabot sa usa ka adlaw nga wala niya dahoma . . . , ug siya pagasilotan niya nga labing grabe.”

Si Jesus miingon nga ang iyang pag-abot nagdalag mainitong panahon alang sa mga Hudiyo, kay ang pipila midawat ug ang uban misalikway sa iyang mga pagtulon-an. Kapin sa tulo ka tuig nga miagi, siya nabawtismohan sa tubig, apan karon ang iyang bawtismo ngadto sa kamatayon nagakaduol na sa kataposan, ug sumala sa iyang ginaingon: “Ako naguol hangtod kini matapos!”

Tapos sa pagtumong niining mga pahayaga ngadto sa iyang mga disipulo, nakigsulti na usab si Jesus sa mga panon. Gimahayan niya ang ilang matig-a nga pagdumili sa pagdawat sa tin-awng ebidensiya sa iyang ilhanan ug sa kahulogan niana. “Inigkakita ninyo nga moutbo ang panganod sa mga bahin sa kasadpan,” siya miingon, “kamo moingon dihadiha, ‘Umaabot ang usa ka bagyo,’ ug kana mahitabo tuod. Ug inigkakita ninyo nga mohuros ang habagat, kamo moingon, ‘Moabot ang maglagiting nga kainit,’ ug kana mahitabo tuod. Mga maot, kamo mahibalo sa pagsusi sa gawas nga dagway sa yuta ug sa langit, apan naunsa man nga wala kamo mahibalo sa pagsusi niining panahona karon?” Lucas 12:32-59.

▪ Pilay naglangkob sa “gamay nga panon,” ug unsay ilang ginadawat?

▪ Giunsa pagpasiugda ni Jesus ang panginahanglan nga maandam ang iyang mga alagad?

▪ Sa sambingay ni Jesus, kinsa ang “agalon,” ang “piniyalan,” ang “lawas sa mga alagad,” ug ang “katigayonan”?